3.5.2.2. Bacterial biofilms and res

3.5.2.2. Bacterial biofilms and resistance
In practice, most bacteria are associated with surfaces and grow as biofilm rather than as planktonic cells. Bacterial biofilms have been consistently described as being moreresistant to biocides and antibiotics than planktonic cells (Bisset et al. 2006, Gilbert et al. 2003, Maira-Litrán et al. 2000, Smith and Hunter 2008). The reasons for this decrease in susceptibility is a biofilm-associated phenotype (Ashby et al. 1994, Brown and Gilbert 1993, Das et al. 1998), including decreased metabolism, quiescence, reduced penetration due to the extracellular polymeric matrix (Pan et al. 2006), enzymatic inactivation of biocides (Giwercman et al. 1991, Huang et al. 1995, Sondossi et al. 1985), and the induction of multi-drug resistant operons and efflux pumps (Maira-Litrán et al. 2000).
Although bacteria within biofilms are undeniably more resistant to biocides and antibiotics, the link between the uses of biocides against bacterial biofilm and potential emergingantibiotic resistance is not straightforward. In a recent study investigating the use of chloraminated drinking water against Ps. aeruginosa biofilm, there was no evidence that the use of chloramine induced an increase in antibiotic resistance (Jurgens et al. 2008).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.5.2.2. biofilms แบคทีเรียและต้านทานในทางปฏิบัติ แบคทีเรียส่วนใหญ่จะสัมพันธ์กับพื้นผิว และเติบโต เป็น biofilm มากกว่า เป็นเซลล์ planktonic อธิบาย biofilms แบคทีเรียเป็น moreresistant biocides และยาปฏิชีวนะมากกว่าเซลล์ planktonic (Bisset et al. 2006, Gilbert et al. 2003, Maira-Litrán et al. 2000 สมิธ และฮันเตอร์ 2008) อย่างสม่ำเสมอ สาเหตุการลดลงของภูมิไวรับเป็น การเชื่อมโยง biofilm phenotype (ส่วนหนึ่งของร้อยเอ็ด al. ปี 1994 สีน้ำตาล และกิลเบิร์ต 1993, Das และ al. ปี 1998), รวมทั้งการเผาผลาญลดลง quiescence ลดเจาะชนิดเคลือบ (Pan et al. 2006), ยกเลิกการเรียกเอนไซม์ในระบบของ biocides (Giwercman et al. 1991 หวง et al. 1995, Sondossi et al. 1985), และเหนี่ยวนำ operons ทนยาหลายและปั๊ม efflux (Maira-Litrán et al. 2000)แม้ว่าแบคทีเรียใน biofilms ดี ๆ มากทน biocides และยาปฏิชีวนะ การเชื่อมโยงระหว่างการใช้ biocides กับ biofilm แบคทีเรียและต้านทาน emergingantibiotic ที่อาจเกิดขึ้นได้ตรงไปตรงมา ในการศึกษาล่าสุดที่ตรวจสอบการใช้น้ำดื่ม chloraminated กับ Ps. aeruginosa biofilm มีหลักฐานไม่ว่า ใช้ chloramine เกิดเพิ่มขึ้นในความต้านทานยาปฏิชีวนะ (Jurgens et al. 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.5.2.2 ไบโอฟิล์มและความต้านทานต่อเชื้อแบคทีเรีย
ในทางปฏิบัติแบคทีเรียส่วนใหญ่จะเกี่ยวข้องกับพื้นผิวและเติบโตเป็นไบโอฟิล์มมากกว่าที่จะเป็นเซลล์ planktonic ไบโอฟิล์มแบคทีเรียได้รับการอธิบายอย่างต่อเนื่องในฐานะที่เป็น moreresistant เพื่อ biocides และยาปฏิชีวนะกว่าเซลล์ planktonic (Bisset et al. 2006, กิลเบิร์ et al. 2003 Maira-Litrán et al. 2000 สมิ ธ และฮันเตอร์ 2008) เหตุผลในการลดลงของความอ่อนแอนี้เป็นฟีโนไทป์ไบโอฟิล์มที่เกี่ยวข้อง (แอชบี et al. 1994 บราวน์และกิลเบิร์ปี 1993 ดา et al. 1998) รวมทั้งการเผาผลาญอาหารลดลง, สงบเจาะลดลงเนื่องจากการเมทริกซ์พอลิเมอสาร (แพน et al, . 2006) ยับยั้งเอนไซม์ของ biocides (Giwercman et al. 1991 Huang et al. 1995 Sondossi et al. 1985) และการชักนำของ operons ที่ดื้อยาหลายชนิดและปั๊มไหล (Maira-Litrán, et al. 2000)
แม้ว่าเชื้อแบคทีเรียที่อยู่ในไบโอฟิล์มเป็นอย่างปฏิเสธไม่ได้ทนต่อการ biocides และยาปฏิชีวนะ, การเชื่อมโยงระหว่างการใช้ไบโอฟิล์ม biocides กับแบคทีเรียและความต้านทาน emergingantibiotic ที่อาจเกิดขึ้นไม่ได้ตรงไปตรงมา ในการศึกษาล่าสุดตรวจสอบการใช้น้ำดื่ม chloraminated กับ Ps ไบโอฟิล์ม aeruginosa มีหลักฐานว่าการใช้คลอราเหนี่ยวนำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของความต้านทานยาปฏิชีวนะ (Jurgens et al. 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.5.2.2 . ไบโอฟิล์มแบคทีเรียต้านทาน
ในทางปฏิบัติ แบคทีเรียส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับพื้นผิวและเติบโตเป็นฟิล์ม มากกว่าที่จะเป็นสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กมากในน้ำเซลล์ แบคทีเรียไบโอฟิล์มได้รับอย่างต่อเนื่องที่อธิบายเป็น moreresistant เพื่อ biocides ยาปฏิชีวนะกว่าเซลล์และสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กมากในน้ำ ( บิสเซต et al . 2006 , Gilbert et al . 2003 มัยราลิตร . kgm n et al . 2000 , สมิ ธและฮันเตอร์ 2008 )เหตุผล การลดลงในกลุ่มที่เป็นฟิล์มที่มี ( บี้ et al . ปี 1994 สีน้ำตาลและกิลเบิร์ต 1993 ดาส et al . 1998 ) รวมทั้งลดการเผาผลาญ การหยุดการเจริญเติบโตชั่วคราว ลดได้ เนื่องจากพบว่า พอลิเมอร์เมทริกซ์ ( แพน et al . 2006 ) การยับยั้งเอนไซม์ของ biocides ( giwercman et al . 1991 , Huang et al . 1995 sondossi et al . 1985 )และการดื้อยาและการ operons หลายปั๊ม ( มัยราลิตร . kgm n et al . 2000 ) .
ถึงแม้ว่าแบคทีเรียภายในไบโอฟิล์มเป็นอย่างปฏิเสธไม่ได้ ยิ่งป้องกัน biocides และยาปฏิชีวนะ การเชื่อมโยงระหว่างการใช้ biocides กับฟิล์มแบคทีเรียต้านทาน emergingantibiotic อาจจะไม่ตรงไปตรงมาในการศึกษาล่าสุด ตรวจสอบการใช้ chloraminated น้ำดื่มกับ PS . aeruginosa ฟิล์ม ไม่มีหลักฐานว่า การใช้คลอรามีนและเพิ่มความต้านทานยาปฏิชีวนะ เจอร์เจ็นส์ ( et al .
2008 )