Tests A test is defined as an instr

Tests
A test is defined as an instrument or systematic procedure for observing and describing one or
more characteristics of a student using either a numerical scale or a classification scheme.
Test is a concept narrower than assessment.
In schools, we usually think of a test as a paper-and-pencil instrument with a series of questions that students must answer.
Teachers usually score these tests by adding together the “points” a student earned on each question.
By using tests this way, teachers describe the student using a numerical scale.
Similarly, a preschool child’s cognitive development could be observed by using the Wechsler Preschool and Primary Scale of Intelligence (see Chapter 19 ) and described as having a percentile rank of 50 (see Chapter 17 ).
Not all tests use numerical scales.
Others use systematic observation procedures to place students into categories.

Although it is natural to assume that tests are designed to provide information about an individual, this is not always true. States have testing programs designed to determine whether their schools have attained certain goals or standards.
Although these tests are administered to individual students, a state uses the results to measure the effectiveness of a school.
In such cases, individual names are not associated with scores when reporting to the government.
The “score” for the school system (or for a specific school at a specific grade level) is usually the percentage of the
school’s students who meet or exceed that state’s standards.

Another example of an assessment program designed to survey the educational system rather than individual students is the National Assessment of Educational Progress (NAEP) ( nces. ed.gov ).
The NAEP assesses the impact of the nation’s educational efforts by describing what students are able to do.
Assessment tasks are assigned to students on a random sampling basis so that not every student has the same or even
comparable tasks.
Thus, it is not meaningful to use the scores with individual students.
The assessment is intended to pool the results from all students in the sample to show the progress of education in the entire country.

The NAEP surveys are efficient ways to gather information about the average performance of a group of students because they assess each student using very few tasks, but pool the results to estimate the average.
However, this gain in efficiency of assessing the group comes at the expense of not being able to describe validly
the achievement of individual students.


Measurement
Measurement is defined as a procedure for assigning numbers (usually called scores) to a specified attribute or characteristic of a person in such a way that the numbers describe the degree to which the person possesses the attribute. An important feature of the number-assigning procedure in measurement is that the resulting scores maintain the order that exists in the real world among the people being measured.
At the minimum, this principle would mean, for example, that if you are a better speller than we are, a test that measures our spelling abilities should result in your score (your measurement) being higher
than ours.

For many of the characteristics measured in education and psychology, the number-assigning procedure is to count the correct answers or to sum points earned on a test. Alternatively, we may use a scale to rate the quality of a student’s
product (for example, an essay or a response to an open-ended mathematics task) or performance (how well the student carries out chemistry lab procedures). (See Chapter 13 for examples.) Most measurement specialists would probably agree that although a counting or rating procedure is crude, as a practical matter scores from assessments are useful when they are validated by using data from research ( Kane, 2006 ).

Thus an assessment may or may not provide measurements. If a procedure describes a student by qualitative labels or categories but not by numbers, the student is assessed, but not measured in the sense used here. Assessment is a broader term than test or measurement because not all types of assessments yield measurements.

Evaluation
Evaluation is defined as the process of making a value judgment about the worth of a student’s product or performance. For example, you may judge a student’s writing as exceptionally good for his grade placement. This evaluation may lead
you to encourage the student to enter a national essay competition. To make this evaluation, you would first have to assess his writing ability. You may gather information by reviewing the student’s journal, comparing his writing to that of
other students and to known quality standards of writing, and so on. Such assessments provide information you may use to judge the quality or worth of the student’s writing. Your judgment that the student’s writing is of high quality would
lead you to decide to encourage him to enter the competition. Evaluations are the bases for decisions about what course of action to follow.

Evaluation may or may not be based on measurements or test results. Among others, evaluations may be based on counting things, using checklists, or using rating scales. Clearly, evaluation does occur in the absence of tests, measurements, and other objective information. You can—and probably often do—evaluate students on the basis of assessments such as systematic observation and qualitative description, without measuring them. Even if objective information is available and used, evaluators must integrate it into their own experiences to come to decisions.
So degrees of subjectivity, inconsistency, and bias influence all evaluations. Testing and measurement, because they are more formal, standardized, and objective than other assessment techniques, reduce some of the inconsistency and subjectivity that influence evaluation. The general public, however, sometimes thinks that because numbers look objective they remove the element of judgment from evaluation; this is called the illusion of “mechanical objectivity” ( Porter, 1995 , p. 4 ).

Evaluation of Schools, Programs, or Materials
Not all evaluations are of individual students. You also can evaluate a textbook, a set of instructional materials, an instructional procedure, a curriculum, an educational program, or a school. Each of these things may be evaluated during
development as well as after they are completely developed. The terms formative and summative evaluation are also used to distinguish the roles of evaluation during these two periods ( Cronbach, 1963 ; Scriven, 1967 ). Historically, these terms
arose first in the context of evaluation of schools or programs and were then applied to students.
The convention has become that “formative and summative evaluation” refers to schools, programs, or materials, and “formative and summative assessment” refers to students. We will follow that convention.

Formative evaluation of schools, programs, or materials is judgment about quality or worth made during the design or development of instructional materials, instructional procedures, curricula, or educational programs. The evaluator uses these judgments to modify, form, or otherwise improve the school, program, or educational material. A teacher also engages in formative evaluation when revising lessons or learning materials based on information obtained
from their previous use.

Summative evaluation of schools, programs, or materials is judgment about the quality or worth of schools, already-completed instructional materials, instructional procedures, curricula, or educational programs. Such evaluations tend to
summarize strengths and weaknesses; they describe the extent to which a properly implemented program or procedure has attained its stated goals and objectives. Summative evaluations appraise the effectiveness of a particular
educational product as well as under what conditions it is effective. Summative evaluations usually are directed less toward providing suggestions for improvement than are formative evaluations.

Evaluation of Students You may evaluate students for formative or summative purposes, as well. Classroom formative and summative assessments both should be based on the same intended learning outcomes. Figure 1.4 shows common uses for classroom assessment results. The uses are organized into two groups: formative and summative. One use of assessment, controlling students’ behavior, is not listed in Figure 1.4 because it is a poor, and sometimes unethical, practice. Controlling students through assessments turns a process of information gathering into a process of threatening and punishing with negative consequences for learning and self-efficacy.

Formative assessment of students’ achievement means judging the quality of a student’s achievement while the student is still in the process of learning. We make formative assessments of students to guide their next learning steps.
When you ask questions in class to see whether students understand the lesson, for example, you are obtaining information to formatively evaluate their learning. You can then adjust your lesson if students do not understand. Students participate in formative assessment as well, interpreting information about their own performances to adjust their
learning strategies ( Moss & Brookhart, 2009 ). High quality formative assessment and feedback to students increase student learning ( Hattie & Timperley, 2007 ). In general, formative assessments are less formal than summative assessments. We recommend that you record the results of these assessments to help your memory; however, you
do not use them to report official letter grades or achievement progress.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทดสอบ การทดสอบมีกำหนดฐานะเป็นเครื่องมือหรือระบบขั้นตอนการสังเกต และอธิบายหนึ่ง หรือ ลักษณะเพิ่มเติมของนักเรียนโดยใช้มาตราส่วนตัวเลขหรือแบบจัดประเภท ทดสอบแนวคิดที่แคบลงกว่าการประเมินได้ ในโรงเรียน เรามักจะคิดว่า การทดสอบเป็นอุปกรณ์กระดาษ และดินสอกับชุดคำถามที่นักเรียนต้องตอบ ครูมักจะคะแนนทดสอบเหล่านี้ โดยการเพิ่ม "จุด" กันนักเรียนที่ได้รับในแต่ละคำถาม โดยใช้การทดสอบด้วยวิธีนี้ ครูอธิบายนักเรียนโดยใช้มาตราส่วนตัวเลข ในทำนองเดียวกัน พัฒนารับรู้เด็ก preschool สามารถสังเกต โดยใช้ Wechsler Preschool และสเกลหลักปัญญา (ดูบทที่ 19) และอธิบายว่า มีตำแหน่ง percentile 50 (ดูบทที่ 17) ทดสอบที่ไม่ใช้เครื่องชั่งน้ำหนักเป็นตัวเลข อื่น ๆ ใช้วิธีสังเกตระบบการศึกษาเป็นประเภท แม้ว่าจะเป็นธรรมชาติถือว่า ทดสอบถูกออกแบบมาเพื่อให้ข้อมูลเกี่ยวกับบุคคล ซึ่งไม่จริงเสมอ อเมริกาได้ทดสอบโปรแกรมที่ออกแบบมาเพื่อตรวจสอบว่า โรงเรียนของพวกเขาได้บรรลุเป้าหมายหรือมาตรฐานเฉพาะ แม้ว่าการทดสอบเหล่านี้ได้รับการดูแลการศึกษา รัฐใช้ผลการวัดประสิทธิผลของโรงเรียน ในกรณีดังกล่าว แต่ละชื่อไม่เกี่ยวข้องกับคะแนนเมื่อรายงานรัฐบาล "คะแนน" ในระบบโรงเรียน (หรือโรงเรียนเฉพาะในระดับเกรดเฉพาะ) โดยปกติจะเป็นเปอร์เซ็นต์ของการ นักเรียนของโรงเรียนที่ตรง หรือเกินกว่ามาตรฐานของรัฐนั้น อีกตัวอย่างหนึ่งของโปรแกรมการประเมินที่ออกแบบมาเพื่อสำรวจระบบการศึกษา มากกว่าชาติประเมินของศึกษาความคืบหน้า (NAEP) (nces. ed.gov) จะศึกษา NAEP การประเมินผลกระทบของความพยายามทางการศึกษาของประเทศ โดยอธิบายว่า นักเรียนจะได้ทำ การประเมินงานกำหนดให้กับนักเรียนในการสุ่มตัวอย่างแบบสุ่มเพื่อให้นักเรียนไม่ได้เหมือนกัน หรือแม้แต่ งานเทียบเท่า ดังนั้น ไม่มีความหมายการเรียนรู้คะแนน การประเมินมีวัตถุประสงค์เพื่อผลลัพธ์จากนักเรียนทั้งหมดในตัวอย่างเพื่อแสดงความคืบหน้าของการศึกษาในประเทศทั้งสระว่ายน้ำ สำรวจ NAEP เป็นวิธีมีประสิทธิภาพในการรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับประสิทธิภาพการทำงานเฉลี่ยของกลุ่มของนักเรียนเนื่องจากพวกเขาประเมินนักศึกษาใช้งานน้อยมาก แต่ผลการประเมินเฉลี่ยสระว่ายน้ำ มาอย่างไรก็ตาม นี้กำไรในประสิทธิภาพของกลุ่มการประเมินค่าใช้จ่ายจะอธิบาย validly ความสำเร็จของนักเรียนแต่ละวัด วัดถูกกำหนดเป็นขั้นตอนสำหรับการกำหนดหมายเลขที่ (มักเรียกว่าคะแนน) ลักษณะของบุคคลในลักษณะที่หมายเลขอธิบายระดับที่บุคคลที่มีแอตทริบิวต์หรือแอตทริบิวต์ที่ระบุ คุณลักษณะสำคัญของกระบวนการกำหนดหมายเลขในการประเมินจะให้คะแนนได้รักษาใบสั่งที่มีอยู่ในโลกจริงคนที่วัด น้อย หลักการนี้จะหมายถึง เช่น ว่า ถ้าคุณมีที่ดีกว่าตัวตรวจการสะกดกว่าเรา แบบทดสอบที่วัดความสามารถในการสะกดของเราควรทำคะแนน (ของวัด) กำลังสูง กว่าเรา หลายลักษณะในการศึกษาและจิตวิทยา จะนับคำตอบที่ถูกต้องขั้นตอนที่กำหนดจำนวน หรือผลรวมคะแนนในการทดสอบ หรือ เราอาจใช้มาตราส่วนเป็นการจัดอันดับคุณภาพของนักเรียน ผลิตภัณฑ์ (ตัวอย่าง เรียงความหรือการตอบรับการงานคณิตศาสตร์แบบเปิด) หรือประสิทธิภาพ (วิธีที่ดีที่นักเรียนดำเนินขั้นตอนปฏิบัติการเคมี) (ดูบทที่ 13 ตัวอย่าง) ผู้เชี่ยวชาญวัดส่วนใหญ่คงจะยอมรับว่า แม้ว่ากระบวนการนับ หรือการจัดอันดับจะหยาบ เป็นเรื่องปฏิบัติ คะแนนจากการประเมินมีประโยชน์เมื่อพวกเขาจะถูกตรวจสอบ โดยใช้ข้อมูลจากงานวิจัย (เคน 2006) ดังนั้นการประเมินอาจ หรืออาจไม่มีการประเมิน ถ้ากระบวนงานอธิบายเชิงคุณภาพป้ายหรือประเภท แต่ไม่ใช่ โดยตัวเลขนักเรียน นักเรียนประเมิน แต่ไม่ได้วัดในแง่ที่ใช้ที่นี่ การประเมินเป็นคำที่กว้างกว่าการทดสอบหรือการวัดเนื่องจากวัดผลผลิตชนิดทั้งหมดของการประเมินผลประเมินผล มีกำหนดการประเมินเป็นกระบวนการทำค่าคำพิพากษาเกี่ยวกับมูลค่าของผลิตภัณฑ์หรือประสิทธิภาพการทำงานของนักเรียน ตัวอย่าง คุณอาจตัดสินว่าการเขียนของนักเรียนเป็นคุ้มสำหรับชั้นวางของเขา การประเมินนี้อาจ คุณสามารถส่งเสริมให้นักศึกษาป้อนการประชาคม ให้นี้ประเมิน คุณจะต้องประเมินความสามารถในการเขียนของเขา คุณอาจรวบรวมข้อมูล โดยการตรวจสอบสมุดรายวันของนักเรียน การเขียนของเขาที่เปรียบเทียบ นักเรียนคนอื่น ๆ และรู้จักมาตรฐานของการเขียน และอื่น ๆ ประเมินผลดังกล่าวให้ข้อมูลคุณอาจใช้ในการตัดสินคุณภาพ หรือมูลค่าของการเขียนของนักเรียน จะพิพากษาการเขียนของนักเรียนที่มีคุณภาพสูง นำคุณตัดสินใจที่จะสนับสนุนให้เขาใส่การแข่งขัน ประเมินเป็นฐานสำหรับการตัดสินใจเกี่ยวกับหลักสูตรใดของการดำเนินการตาม การประเมินอาจ หรืออาจไม่ได้ตามวัด หรือผลทดสอบ หมู่คนอื่น ๆ การประเมินอาจจะยึดนับสิ่ง ใช้รายการตรวจสอบ หรือการใช้ระดับคะแนน ชัดเจน การประเมินเกิดขึ้นในกรณีทดสอบ วัด และข้อมูลอื่น ๆ วัตถุประสงค์ คุณสามารถ — และอาจจะทำตัวประเมินนักเรียนโดยใช้การประเมินเช่นการสังเกตอย่างมีระบบและคำอธิบายเชิงคุณภาพ โดยไม่ต้องวัดให้ได้ ถ้าข้อมูลวัตถุประสงค์มี และใช้ evaluators ต้องบูรณาการเข้าไปในประสบการณ์ของตนเองมาตัดสินใจ ดังนั้น องศาของ subjectivity คล้อง และอคติมีผลประเมินทั้งหมด การทดสอบและการประเมิน เพราะพวกเขามีมากขึ้นอย่างเป็นทางการ มาตรฐาน และวัตถุประสงค์มากกว่าเทคนิคการประเมิน ลดไม่สอดคล้องและ subjectivity ที่ส่งผลต่อการประเมิน ประชาชนทั่วไป อย่างไรก็ตาม บางครั้งคิดว่า เนื่องจากตัวเลขดู วัตถุประสงค์ จะลบองค์ประกอบของคำพิพากษาจากประเมิน นี้เรียกว่าภาพลวงตาของ "กลปรวิสัย" (กระเป๋า 1995, p. 4)ประเมินผลของโรงเรียน โปรแกรม หรือวัสดุ ประเมินไม่ได้ของนักเรียนแต่ละ คุณยังสามารถประเมินความจากหนังสือ ชุดการสอนผลิต ขั้นตอนการจัดการเรียนการสอน หลักสูตร โปรแกรมการศึกษา หรือโรงเรียน สิ่งเหล่านี้อาจมีประเมินระหว่าง พัฒนารวมทั้งเป็นหลังจากที่พวกเขาทั้งหมดได้พัฒนา การประเมินความอุดมสมบูรณ์ และ summative เงื่อนไขยังใช้เพื่อแยกแยะบทบาทของการประเมินในรอบสอง (Cronbach, 1963 Scriven, 1967) ประวัติ เงื่อนไขเหล่านี้ เกิดขึ้นครั้งแรกในบริบทของการประเมินของโรงเรียนหรือโปรแกรม และถูกนำไปใช้กับนักเรียนแล้ว การประชุมได้กลายเป็นว่า "การประเมินความอุดมสมบูรณ์ และ summative" หมายถึงโรงเรียน โปรแกรม หรือวัสดุ และ "ประเมินความอุดมสมบูรณ์ และ summative" หมายถึงนักเรียน เราจะทำตามที่ประชุม ประเมินความอุดมสมบูรณ์ของโรงเรียน โปรแกรม หรือวัสดุจะตัดสินเกี่ยวกับคุณภาพ หรือมูลค่าขึ้นในระหว่างการออกแบบการพัฒนาวัสดุการเรียนการสอน วิธีสอน หลักสูตร หรือโปรแกรมการศึกษา ถ่วงดุลที่ใช้ตัดสินเหล่านี้ ไปปรับเปลี่ยน แบบฟอร์ม หรือ ปรับปรุงโรงเรียน โปรแกรม หรือวัสดุการศึกษา ครูยังประกอบในการประเมินความอุดมสมบูรณ์เมื่อการแก้ไขบทเรียน หรือสื่อการเรียนรู้ตามข้อมูลที่ได้รับ จากการใช้ก่อนหน้านี้ Summative ประเมินโรงเรียน โปรแกรม หรือวัสดุจะตัดสินเกี่ยวกับคุณภาพ หรือมูลค่าของโรงเรียน วัสดุสอนเสร็จเรียบร้อย วิธีสอน หลักสูตร หรือโปรแกรมการศึกษา ประเมินดังกล่าวมักจะ สรุปจุดแข็งและจุดอ่อน พวกเขาอธิบายถึงขอบเขตที่โปรแกรมดำเนินการอย่างถูกต้องหรือกระบวนงานที่ได้รับการระบุเป้าหมายและวัตถุประสงค์ ประเมิน summative พิจารณาประสิทธิภาพของเฉพาะ ศึกษาผลิตภัณฑ์เช่นเป็นอะไรภายใต้เงื่อนไขดังกล่าวได้มีประสิทธิภาพ ประเมิน summative มักจะตรงน้อยไปให้คำแนะนำการปรับปรุงมากกว่าที่จะประเมินความอุดมสมบูรณ์ การประเมินของนักเรียนอาจประเมินนักเรียนเพื่อความอุดมสมบูรณ์ หรือ summative เช่น ห้องเรียนความอุดมสมบูรณ์ และ summative ประเมินทั้งควรยึดเหมือนวัตถุประสงค์ผลลัพธ์การเรียนรู้ รูป 1.4 แสดงการใช้ผลประเมินห้องเรียนทั่วไป การใช้จะแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม: ความอุดมสมบูรณ์ และ summative ใช้การประเมิน การควบคุมลักษณะการทำงานของนักเรียน จะไม่แสดงในรูป 1.4 เนื่องจากเป็นวิธีปฏิบัติที่ดี และ ศีลธรรมบางครั้ง นักเรียนผ่านการประเมินการควบคุมจะประมวลผลข้อมูลที่รวบรวมในกระบวนการของการคุกคาม และร็อกโซเวียน กับผลลบสำหรับการเรียนรู้และประสิทธิภาพตนเอง ประเมินความอุดมสมบูรณ์ของผลสัมฤทธิ์ของนักเรียนหมายถึง การตัดสินคุณภาพของความสำเร็จของนักเรียนขณะนักเรียนกำลังเรียนยัง เราทำการประเมินความอุดมสมบูรณ์ของนักเรียนเพื่อเป็นแนวทางขั้นตอนการเรียนถัดไป เมื่อคุณถามคำถามในชั้นเรียนเพื่อดูว่า นักเรียนเข้าใจบทเรียน ตัวอย่าง คุณได้รับข้อมูลการประเมินการเรียนรู้ formatively คุณสามารถปรับเปลี่ยนบทเรียนของคุณแล้วถ้านักเรียนไม่เข้าใจ นักเรียนเข้าร่วมในการประเมินความอุดมสมบูรณ์เช่น การตีความข้อมูลเกี่ยวกับการแสดงตนเพื่อปรับตน กลยุทธ์ในการเรียนรู้ (Moss และ Brookhart, 2009) ประเมินความอุดมสมบูรณ์คุณภาพและข้อเสนอแนะแก่นักเรียนเพิ่มนักเรียน (แฮตตี & Timperley, 2007) ทั่วไป ประเมินความอุดมสมบูรณ์มีทางน้อยกว่าประเมิน summative เราขอแนะนำว่า คุณได้บันทึกผลการประเมินเหล่านี้จะช่วยให้ความจำของคุณ อย่างไรก็ตาม คุณ ไม่ใช้การเกรดจดหมายอย่างเป็นทางการรายงานความก้าวหน้าความสำเร็จ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทดสอบ
การทดสอบที่ถูกกำหนดให้เป็นเครื่องมือหรือขั้นตอนอย่างเป็นระบบสำหรับการสังเกตและอธิบายหนึ่งหรือ
อื่น ๆ ลักษณะของนักเรียนโดยใช้ตัวเลขหรือขนาดโครงการประเภท.
ทดสอบเป็นแนวคิดที่แคบกว่าการประเมิน.
ในโรงเรียนเรามักจะคิดว่าการทดสอบเป็น เครื่องดนตรีกระดาษและดินสอที่มีชุดของคำถามที่ว่านักเรียนจะต้องตอบ.
ครูมักจะทำคะแนนการทดสอบเหล่านี้เข้าด้วยกันโดยการเพิ่ม "จุด" นักเรียนได้รับในแต่ละคำถาม.
โดยใช้การทดสอบด้วยวิธีนี้ครูนักเรียนอธิบายโดยใช้ตัวเลขขนาด .
ในทำนองเดียวกันการพัฒนาองค์ความรู้เด็กก่อนวัยเรียนอาจจะตั้งข้อสังเกตโดยใช้ Wechsler ก่อนวัยเรียนและขนาดหลักของหน่วยสืบราชการลับ (ดูบทที่ 19) และอธิบายว่ามียศร้อยละ 50 (ดูบทที่ 17).
ไม่ได้ทดสอบทั้งหมดใช้เครื่องชั่งตัวเลข.
ใช้อื่น ๆ วิธีการสังเกตระบบที่จะวางไว้เป็นหมวดหมู่นักเรียน. แม้ว่ามันจะเป็นธรรมชาติที่จะคิดว่าการทดสอบได้รับการออกแบบเพื่อให้ข้อมูลเกี่ยวกับบุคคลนี้ไม่ได้เป็นจริงเสมอ สหรัฐอเมริกาโปรแกรมการทดสอบได้รับการออกแบบเพื่อตรวจสอบว่าโรงเรียนของพวกเขาได้บรรลุเป้าหมายบางอย่างหรือมาตรฐาน. ถึงแม้ว่าการทดสอบเหล่านี้มีการบริหารงานให้กับนักเรียนแต่ละรัฐจะใช้ผลการวัดประสิทธิภาพของโรงเรียน. ในกรณีดังกล่าวชื่อบุคคลที่ไม่เกี่ยวข้องกับคะแนน เมื่อรายงานให้กับรัฐบาล. "คะแนน" สำหรับระบบโรงเรียน (หรือโรงเรียนเฉพาะในระดับชั้นประถมศึกษาปีที่เฉพาะเจาะจง) โดยปกติจะเป็นอัตราร้อยละของนักเรียนของโรงเรียนที่ตรงหรือเกินกว่ามาตรฐานของรัฐที่. ตัวอย่างของโปรแกรมการประเมินอีกที่ออกแบบมาเพื่อ สำรวจระบบการศึกษามากกว่านักเรียนแต่ละคนคือการประเมินผลการศึกษาแห่งชาติของความคืบหน้า (NAEP) (NCES. ed.gov). NAEP ประเมินผลกระทบของความพยายามในการศึกษาของประเทศโดยการอธิบายสิ่งที่นักเรียนสามารถที่จะทำ. การประเมินผลงานที่ได้รับมอบหมายให้ นักเรียนบนพื้นฐานการสุ่มเพื่อให้นักเรียนทุกคนไม่ได้มีเดียวกันหรือแม้กระทั่งงานที่เทียบเคียง. ดังนั้นจึงไม่ได้มีความหมายในการใช้คะแนนกับนักเรียนแต่ละคน. ประเมินมีวัตถุประสงค์เพื่อสระว่ายน้ำผลที่ได้จากนักเรียนทุกคนในกลุ่มตัวอย่างที่จะแสดง ความคืบหน้าของการศึกษาในประเทศทั้งหมด. สำรวจ NAEP เป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพในการรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับผลการดำเนินงานเฉลี่ยของกลุ่มของนักเรียนเพราะพวกเขาประเมินนักเรียนแต่ละคนใช้งานน้อยมาก แต่ผลการสระว่ายน้ำในการประมาณค่าเฉลี่ย. อย่างไรก็ตามกำไรในนี้ การประเมินประสิทธิภาพของกลุ่มมาที่ค่าใช้จ่ายที่จะไม่สามารถที่จะอธิบายอย่างถูกต้องผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนแต่ละคน. วัดวัดถูกกำหนดให้เป็นขั้นตอนสำหรับการกำหนดตัวเลข (มักจะเรียกว่าคะแนน) จะแอตทริบิวต์ที่ระบุหรือลักษณะของบุคคลในลักษณะดังกล่าว ว่าตัวเลขอธิบายระดับที่บุคคลที่มีคุณลักษณะ คุณลักษณะที่สำคัญของขั้นตอนการกำหนดจำนวนในการวัดคือการที่ผลคะแนนรักษาความสงบเรียบร้อยที่มีอยู่ในโลกแห่งความจริงในหมู่คนที่มีการวัด. ที่ต่ำสุดหลักการนี้จะหมายถึงยกตัวอย่างเช่นว่าถ้าคุณสะกดที่ดีขึ้น กว่าที่เราจะมีการทดสอบที่ใช้วัดความสามารถในการสะกดคำของเราจะส่งผลให้คะแนนของคุณ (วัดของคุณ) เป็นที่สูงกว่าของเรา. สำหรับหลายลักษณะที่วัดได้ในการศึกษาและจิตวิทยาขั้นตอนการกำหนดจำนวนที่จะนับเป็นคำตอบที่ถูกหรือจะรวม จุดที่ได้รับการทดสอบ หรือมิฉะนั้นเราอาจใช้ขนาดให้คะแนนคุณภาพของนักเรียนผลิตภัณฑ์ (เช่นเรียงความหรือการตอบสนองต่อคณิตศาสตร์ปลายเปิดงาน) หรือประสิทธิภาพ (วิธีที่ดีที่นักศึกษาจะดำเนินการขั้นตอนในห้องปฏิบัติการเคมี) (ดูบทที่ 13 ตัวอย่าง.) ผู้เชี่ยวชาญด้านการวัดส่วนใหญ่อาจจะเห็นว่าแม้จะมีการนับหรือขั้นตอนการให้คะแนนคือน้ำมันดิบเป็นคะแนนเรื่องจริงจากการประเมินจะมีประโยชน์เมื่อมีการตรวจสอบโดยใช้ข้อมูลจากการวิจัย (เทอรีเคน, 2006). ดังนั้น การประเมินอาจหรือไม่อาจให้การวัด ถ้าขั้นตอนอธิบายนักเรียนโดยฉลากคุณภาพหรือประเภท แต่ไม่โดยตัวเลขนักเรียนจะมีการประเมิน แต่ไม่ได้วัดในแง่ที่ใช้ที่นี่ การประเมินผลเป็นคำที่กว้างกว่าการทดสอบหรือการวัดเพราะไม่ได้ทุกประเภทของการประเมินผลผลิตวัด. การประเมินผลการประเมินผลมีการกำหนดเป็นกระบวนการของการทำคำพิพากษาค่าเกี่ยวกับมูลค่าของผลิตภัณฑ์ของนักเรียนหรือประสิทธิภาพ ตัวอย่างเช่นคุณอาจตัดสินการเขียนของนักเรียนเป็นพิเศษเพื่อให้ได้ตำแหน่งที่ดีเกรดของเขา การประเมินนี้อาจนำไปสู่​​คุณเพื่อส่งเสริมให้นักเรียนที่จะเข้าสู่การประกวดเรียงความในระดับชาติ เพื่อให้การประเมินผลนี้คุณจะต้องมีการประเมินความสามารถในการเขียนของเขา คุณอาจจะรวบรวมข้อมูลโดยการตรวจสอบบันทึกประจำวันของนักเรียนเปรียบเทียบการเขียนของเขากับของนักเรียนคนอื่น ๆ และมาตรฐานคุณภาพที่รู้จักกันในการเขียนและอื่น ๆ การประเมินผลดังกล่าวให้ข้อมูลที่คุณอาจใช้ในการตัดสินคุณภาพหรือมูลค่าของการเขียนของนักเรียน การตัดสินใจของคุณว่าการเขียนของนักเรียนมีคุณภาพสูงจะนำคุณไปสู่การตัดสินใจที่จะสนับสนุนให้เขาเข้าสู่การแข่งขัน การประเมินผลเป็นฐานในการตัดสินใจเกี่ยวกับสิ่งที่แน่นอนของการดำเนินการที่จะปฏิบัติตาม. ประเมินผลอาจจะหรืออาจจะไม่ได้อยู่บนพื้นฐานของการวัดหรือผลการทดสอบ ท่ามกลางคนอื่น ๆ การประเมินผลอาจจะขึ้นอยู่กับสิ่งที่นับโดยใช้รายการตรวจสอบหรือการใช้เครื่องชั่งน้ำหนักคะแนน เห็นได้ชัดว่าการประเมินผลจะเกิดขึ้นในกรณีที่ไม่มีการทดสอบการวัดและข้อมูลวัตถุประสงค์อื่น ๆ คุณสามารถและอาจจะมักจะประเมินนักเรียนบนพื้นฐานของการประเมินผลเช่นการสังเกตระบบและคำอธิบายเชิงคุณภาพโดยไม่ต้องวัดพวกเขา แม้ว่าข้อมูลวัตถุประสงค์สามารถใช้ได้และใช้การประเมินผลจะต้องรวมไว้ในประสบการณ์ของตัวเองที่จะมาถึงการตัดสินใจ. องศาดังนั้นส่วนตัว, ความไม่สอดคล้องกันและมีอิทธิพลต่อการประเมินผลทุกอคติ การทดสอบและการวัดเพราะพวกเขาเป็นทางการมากขึ้นมาตรฐานและวัตถุประสงค์กว่าเทคนิคการประเมินอื่น ๆ ลดบางส่วนของความไม่สอดคล้องกันและการกระทำที่มีอิทธิพลต่อการประเมินผล ประชาชนทั่วไป แต่บางครั้งคิดว่าเนื่องจากตัวเลขมองวัตถุประสงค์พวกเขาเอาองค์ประกอบของการตัดสินจากการประเมิน; นี้เรียกว่าภาพลวงตาของ "ความเที่ยงธรรมกล" (พอร์เตอร์, 1995, น. 4). การประเมินผลของโรงเรียนที่โปรแกรมหรือวัสดุไม่ได้ประเมินผลทั้งหมดที่มีของนักเรียนแต่ละคน นอกจากนี้คุณยังสามารถประเมินตำราเรียนชุดสื่อการสอน, การเรียนการสอนขั้นตอนหลักสูตร, โปรแกรมการศึกษาหรือโรงเรียน แต่ละสิ่งเหล่านี้อาจได้รับการประเมินในระหว่างการพัฒนารวมทั้งหลังจากที่พวกเขาได้รับการพัฒนาอย่างสมบูรณ์ เงื่อนไขการก่อสร้างและการประเมินผลปลายทางยังใช้ในการแยกแยะบทบาทของการประเมินผลระหว่างทั้งสองงวด (Cronbach, 1963; Scriven, 1967) ในอดีตคำเหล่านี้เกิดขึ้นครั้งแรกในบริบทของการประเมินผลของโรงเรียนหรือโปรแกรมและถูกนำไปใช้กับนักเรียนแล้ว. การประชุมได้กลายเป็นว่า "การก่อสร้างและการประเมินผลปลายทาง" หมายถึงโรงเรียน, โปรแกรมหรือวัสดุและ "การก่อสร้างและการประเมินปลายทาง" หมายถึง ให้กับนักเรียน เราจะทำตามที่ประชุม. การประเมินผลการก่อสร้างของโรงเรียน, โปรแกรมหรือวัสดุที่เป็นคำพิพากษาเกี่ยวกับคุณภาพหรือมูลค่าที่ทำในระหว่างการออกแบบหรือการพัฒนาวัสดุการเรียนการสอนวิธีการเรียนการสอนหลักสูตรหรือโปรแกรมการศึกษา ประเมินการตัดสินเหล่านี้ใช้ในการปรับเปลี่ยนรูปแบบหรือปรับปรุงโรงเรียนโปรแกรมหรือวัสดุการศึกษา ครูยังมีส่วนร่วมในการประเมินผลการก่อสร้างเมื่อทบทวนบทเรียนหรือวัสดุการเรียนรู้บนพื้นฐานของข้อมูลที่ได้รับจากการใช้งานก่อนหน้านี้ของพวกเขา. การประเมินผลปลายทางของโรงเรียน, โปรแกรมหรือวัสดุที่เป็นคำพิพากษาเกี่ยวกับคุณภาพหรือมูลค่าของโรงเรียนแล้วเสร็จวัสดุการเรียนการสอนวิธีการเรียนการสอน หลักสูตรหรือโปรแกรมการศึกษา การประเมินผลดังกล่าวมีแนวโน้มที่จะสรุปจุดแข็งและจุดอ่อน; พวกเขาอธิบายขอบเขตที่โปรแกรมดำเนินการอย่างถูกต้องหรือขั้นตอนการได้บรรลุเป้าหมายที่กำหนดไว้และวัตถุประสงค์ การประเมินผลปลายทางประเมินประสิทธิผลของโดยเฉพาะอย่างยิ่งผลิตภัณฑ์เพื่อการศึกษาเช่นเดียวกับภายใต้เงื่อนไขว่าจะมีประสิทธิภาพ การประเมินผลปลายทางมักจะนำไปสู่การให้บริการน้อยกว่าข้อเสนอแนะในการปรับปรุงกว่าการประเมินผลการก่อสร้าง. ประเมินผลของนักเรียนคุณอาจจะประเมินนักเรียนเพื่อวัตถุประสงค์ในการก่อสร้างหรือปลายทางเช่นเดียว การก่อสร้างและการประเมินผลในชั้นเรียนรวมทั้งปลายทางควรอยู่บนพื้นฐานเดียวกันผลการเรียนรู้ที่ตั้งใจไว้ รูปที่ 1.4 แสดงให้เห็นถึงการใช้งานทั่วไปสำหรับผลการประเมินห้องเรียน การใช้งานที่มีการจัดเป็นสองกลุ่มและปลายทาง การใช้งานหนึ่งในการประเมินผลการควบคุมพฤติกรรมของนักเรียนไม่ได้อยู่ในรูปที่ 1.4 เพราะมันเป็นที่ไม่ดีและผิดจรรยาบรรณบางครั้งการปฏิบัติ การควบคุมนักเรียนผ่านการประเมินผลจะเปลี่ยนขั้นตอนการรวบรวมข้อมูลในกระบวนการของการคุกคามและการลงโทษที่มีผลกระทบในเชิงลบต่อการเรียนรู้และการรับรู้ความสามารถตนเอง. การประเมินผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนหมายถึงการตัดสินคุณภาพของผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนขณะที่นักเรียนยังคงอยู่ในขั้นตอนของการ การเรียนรู้ เราจะให้การประเมินนักเรียนเพื่อเป็นแนวทางในการเรียนรู้ขั้นตอนต่อไปของพวกเขา. เมื่อคุณถามคำถามในชั้นเรียนเพื่อดูว่านักเรียนเข้าใจบทเรียนตัวอย่างเช่นคุณจะได้รับข้อมูลที่จะ formatively ประเมินการเรียนรู้ของพวกเขา จากนั้นคุณสามารถปรับบทเรียนของคุณถ้านักเรียนไม่เข้าใจ นักศึกษามีส่วนร่วมในการประเมินเช่นกันการตีความข้อมูลเกี่ยวกับการแสดงของตัวเองของพวกเขาในการปรับกลยุทธ์การเรียนรู้ (มอสส์และ Brookhart 2009) การประเมินการก่อสร้างที่มีคุณภาพสูงและข้อเสนอแนะให้กับนักเรียนที่เรียนรู้ของนักเรียนเพิ่มขึ้น (แฮทและ Timperley 2007) โดยทั่วไปจะมีการประเมินอย่างเป็นทางการน้อยกว่าการประเมินปลายทาง เราขอแนะนำให้คุณบันทึกผลการประเมินเหล่านี้จะช่วยให้ความจำของคุณ; แต่คุณไม่ใช้พวกเขาในการรายงานผลการเรียนหนังสืออย่างเป็นทางการหรือความคืบหน้าผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การทดสอบ
การทดสอบหมายถึงเครื่องมือหรือขั้นตอนอย่างเป็นระบบเพื่อสังเกตและอธิบายลักษณะหนึ่งหรือ
มากกว่าการใช้ตัวเลข ขนาด หรือ จัดโครงการ
ทดสอบเป็นแนวคิดที่แคบกว่าประเมิน
ในโรงเรียน เรามักจะคิดว่าการทดสอบเป็นกระดาษและดินสออุปกรณ์กับชุดของคำถามที่ต้องตอบ
ครูมักจะได้คะแนนการทดสอบเหล่านี้โดยการเพิ่มด้วยกัน " จุด " ที่นักเรียนได้รับในแต่ละคำถาม
โดยใช้การทดสอบด้วยวิธีนี้ ครูอธิบายให้นักเรียน ใช้มาตราส่วนเป็นตัวเลข
ในทํานองเดียวกันพัฒนาการทางสติปัญญาของเด็กก่อนวัยเรียน สามารถสังเกตได้โดยการใช้ขนาดของสติปัญญาและเว็กสเลอร์ปฐมวัยประถมศึกษา ( ดูบทที่ 19 ) และอธิบายว่า มีตำแหน่งเปอร์เซ็นไทล์ที่ 50 ( ดูบทที่ 17 )
ไม่ใช่การทดสอบทั้งหมดใช้แบบตัวเลข
คนอื่นใช้วิธีการสังเกตระบบนักเรียนประเภท

แม้ว่ามันเป็นธรรมชาติที่จะคิดว่าการทดสอบถูกออกแบบมาเพื่อให้ข้อมูลเกี่ยวกับบุคคล นี้ไม่ได้เป็นจริงเสมอไป สหรัฐอเมริกามีการทดสอบโปรแกรมที่ออกแบบมาเพื่อตรวจสอบว่าโรงเรียนของพวกเขาได้บรรลุเป้าหมายบางอย่าง หรือมาตรฐาน
ถึงแม้ว่าการทดสอบเหล่านี้และนักเรียนแต่ละรัฐใช้ผลลัพธ์วัดประสิทธิผลของโรงเรียน
ในบางกรณีชื่อแต่ละคนไม่เกี่ยวข้องกับคะแนนเมื่อรายงานต่อรัฐบาล
" คะแนน " ระบบโรงเรียน ( หรือโรงเรียนเฉพาะในระดับเกรดเฉพาะ ) โดยปกติจะเป็นร้อยละของนักเรียน
โรงเรียนที่ตรงกับ หรือเกินกว่าที่มาตรฐานของรัฐ

อีกหนึ่งตัวอย่างของโปรแกรมที่ออกแบบมาเพื่อสำรวจและประเมินระบบการศึกษามากกว่านักเรียนเป็นรายบุคคล คือ การประเมินความก้าวหน้าของการศึกษาแห่งชาติ ( naep ) ( nces . ed.gov )
naep ประเมินผลกระทบของประเทศการศึกษาความพยายามโดยอธิบายถึงสิ่งที่นักศึกษาสามารถทำ
งานประเมินให้กับนักเรียนในการสุ่มแบบพื้นฐานที่ไม่ใช่นักเรียนทุกคนมีเหมือนกัน หรือแม้แต่
งานเทียบเคียง
ดังนั้นมันไม่ได้มีความหมายที่จะใช้คะแนนของนักเรียนแต่ละคน
มีพูลผลการประเมินจากนักศึกษาทั้งหมดในตัวอย่างที่จะแสดงความคืบหน้าของการศึกษาในประเทศทั้งหมด

การ naep การสำรวจเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพในการรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับสมรรถนะเฉลี่ยของกลุ่มนักศึกษา เพราะจะประเมินนักเรียนแต่ละคน ใช้งานน้อยมาก แต่พูลผลการประเมินโดยเฉลี่ย
แต่ได้รับนี้ในการประเมินประสิทธิภาพของกลุ่มที่มาที่ค่าใช้จ่ายที่ไม่สามารถอธิบายได้อย่างถูกต้อง ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนแต่ละคน




วัดการวัดผล หมายถึง กระบวนการกำหนดตัวเลข ( มักจะเรียกว่าคะแนน ) เป็นคุณลักษณะที่กำหนดไว้ หรือลักษณะของบุคคลในทางตัวเลขอธิบายการที่บุคคลมีคุณลักษณะคุณสมบัติที่สำคัญของกระบวนการในการวัดจำนวนการรักษาที่ผลคะแนนเพื่อที่มีอยู่ในโลกจริงของคนถูกวัด
ที่น้อยที่สุด หลักการนี้จะหมายถึง ตัวอย่างเช่นถ้าคุณเป็นสะกดดีกว่าเรา แบบทดสอบที่วัดความสามารถสะกดของเราจะส่งผลให้คะแนนของคุณ ( วัด ) อยู่สูงกว่า
กว่าเรา

สำหรับหลายลักษณะวัดทางการศึกษาและจิตวิทยา หมายเลขที่กำหนดขั้นตอนนับคำตอบที่ถูกต้องหรือผลรวมคะแนนที่ได้ในการทดสอบ หรือเราอาจจะใช้แบบอัตราคุณภาพของผลิตภัณฑ์ของ
นักเรียน ( ตัวอย่างเช่นเรียงความหรือการตอบสนองงานคณิตศาสตร์ปลายเปิด ) หรือสมรรถนะ ( วิธีที่ดีที่นักเรียนดำเนินการกระบวนการเคมีแล็บ ) ( ดูบทที่ 13 ตัวอย่าง ) ผู้เชี่ยวชาญด้านการวัดส่วนใหญ่คงเห็นด้วยว่า แม้ว่าการนับคะแนนดิบ หรือขั้นตอนการปฏิบัติ ไม่ว่าจะเป็นคะแนนที่ได้จากการประเมินเป็นประโยชน์เมื่อพวกเขาถูกตรวจสอบ โดยการใช้ข้อมูลจากการวิจัย ( เคน , 2006 )