A limitation to the design used in

A limitation to the design used in Experiment 1 and the studies conducted by
Greenlees and colleagues (e.g., 2008) is the dependency of different ratings, given
one after the other, for one and the same presentation. That is, the results do notprovide sufficient evidence for the assumption that certain nonverbal behaviors
trigger a certain athlete schema and may instead demonstrate a person’s need
to avoid cognitive dissonance (Festinger, 1957). Specifically, it would be odd if
participants formed a negative impression of a target player and then subsequently
rated the player as being more likely to score a penalty. Therefore, to address this
limitation and to test whether the pattern of results found in Experiment 1 can be
explained further within the schema/category–driven theory of impression formation
(Fiske & Taylor, 1991; Kunda, 1999), we used the IAT (Greenwald et al., 1998).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อจำกัดในเรื่องการออกแบบที่ใช้ในการทดลองที่ 1 และการศึกษาที่ดำเนินการโดยGreenlees และเพื่อนร่วมงาน (เช่น 2008) มีการอ้างอิงของการจัดอันดับแตกต่างกัน รับหนึ่งหลังจากอื่น การนำเสนอนั้น คือ ผลทำ notprovide หลักฐานพอสันนิษฐานว่าบางพฤติกรรมกริยาเรียกแบบแผนของนักกีฬาบางอย่าง และแทนอาจแสดงให้เห็นถึงความต้องการของบุคคลเพื่อหลีกเลี่ยงผลลัพธ์ทางเสียงที่ไม่ประสาน (Festinger, 1957) โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มันจะแปลกถ้าผู้เข้าร่วมเกิดความรู้สึกเชิงลบของผู้เล่นเป้าหมายแล้วต่อมาคะแนนเล่นเป็นโน้มคะแนนค่าปรับ ดังนั้น ไปยังที่อยู่นี้ข้อจำกัดและ เพื่อทดสอบว่ารูปแบบของข้อมูลที่พบใน 1 สามารถเป็นอธิบายเพิ่มเติมในแผน/ประเภท – ขับเคลื่อนด้วยทฤษฎีของการสร้างความประทับใจ(สามารถ & Taylor, 1991 Kunda, 1999), เราใช้ IAT (Greenwald et al. 1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อ จำกัด ในการออกแบบที่ใช้ในการทดลองที่ 1 และการศึกษาที่จัดทำโดย
Greenlees และเพื่อนร่วมงาน (เช่น 2008) เป็นเมืองขึ้นของการจัดอันดับที่แตกต่างกันที่ได้รับ
อย่างใดอย่างหนึ่งหลังจากที่อื่น ๆ หนึ่งและการนำเสนอเดียวกัน นั่นคือผลการทำหลักฐานเพียงพอ notprovide สำหรับสมมติฐานที่ว่าพฤติกรรมบางอย่างอวัจนภาษา
เรียกคีนักกีฬาบางและแทนที่จะอาจแสดงให้เห็นถึงความต้องการของคนที่
จะหลีกเลี่ยงการประสานองค์ (Festinger, 1957) โดยเฉพาะมันจะแปลกถ้า
ผู้เข้าร่วมที่เกิดขึ้นแสดงผลเชิงลบของผู้เล่นเป้าหมายและจากนั้นต่อมาได้
รับการจัดอันดับผู้เล่นที่เป็นแนวโน้มที่จะทำคะแนนให้โทษ ดังนั้นเพื่อที่อยู่นี้
ข้อ จำกัด และเพื่อทดสอบว่ารูปแบบของผลการค้นหาที่พบในการทดลองที่ 1 สามารถ
อธิบายเพิ่มเติมภายในสคี / ประเภทที่ขับเคลื่อนด้วยทฤษฎีของการสร้างความประทับใจ
(Fiske และเทย์เลอร์ 1991; Kunda, 1999) เราใช้ IAT ( วาล์ด et al., 1998)