Later that night, after we had retu

Later that night, after we had returned to the house, one of my aunts announced herself satisfied. No Indian wedding was complete without a good fight and someone almost dying. Brother Goon wrapped an arm around my shoulders. He’d checked out my story and decided I was telling the truth.

“You don’t need to worry,” he assured. “Not now.” He meant he wasn’t going to kill me. I attempted a smile.As a matter of course, a clinician will typically prescribe a drug to treat a patient’s suspected infection but only receives definitive lab results confirming whether the clinician’s best guess was correct a day or two after the patient started taking the drugs. That delay causes patients to take too many unnecessary antibiotics and inches us ever closer to a world where essential treatments are no longer effective.

The new approach, one of several rapid-testing methods currently in the works from various research teams, hinges on two significant advances in lab technology: The first is the immobilization of single bacterial cells—fixing them in place to get a clear image without harming the cells. The second is the development of a microfluidic chip that better emulates the necessary environment in which certain bacteria can thrive and allows researchers to take high-resolution images of single cells. These innovations allow experts to gauge whether a sample is resistant or susceptible to drug treatment because specialists can scour images of those cells for specific changes in their structure.

For this study, the Korean research team tested strains of Escherichia coli,Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella pneumoniae, Staphylococcus aureus andEnterococcus spp. against various antibiotic exposures and were able to discern in a few short hours which strains would respond to drugs. “The ability to rapidly diagnose antibiotic resistance would be huge, and indeed if we develop a system to do this quickly and effectively, it really could be a game changer for antibiotic use,” says Arjun Srinivasan, associate director for Healthcare-Associated Infection Prevention Programs at the U.S. Centers for Disease Control and Prevention.

The new method may not work with every bacterial strain, the authors warn, so the morphological patterns of each new strain would need to be carefully scrutinized before use. But better tracking of antibiotic resistance and stricter prevention methods would be key tools to help thwart the growth of antibiotic resistance. Indeed, previous studies have found that improper prescribing is a significant driver of antibiotic resistance. Such resistance occurs naturally over time but overuse of drugs speeds up the process by adding extra selective pressure.

For all the promise of this and other tests that aim to speed up diagnosis, this technology will not be showing up in hospitals and clinics anytime soon because it requires tools that far exceed the capabilities of those found in a typical lab and significant financial investment. “This is not a test that labs can start doing tomorrow,” Levy says. “It’s much more elaborate than most laboratories would want to be.”

I carried my bedding upstairs to the kitchen. The single entrance offered a defensive position should Brother Goon hear something different. Downstairs, idiotic talk of hit men continued and I was glad when Mom appeared and brewed us a pot of tea to calm our nerves. “These are dirty people,” she said. “Know nothing types. All this fuss over nothing.” I was relieved she didn’t share the wider bigotry against the victims.

As we drank the tea, the cries of the moaning women filtered up through the house. They had been chased out of the ballroom and followed us home where they took up with renewed vigor their caterwauling and hair-tearing vigil. “They’ll be like this all night, screaming and shouting and all for nothing,” Mom said. I thought of the young girl whose beauty had helped set these events in motion. “He’ll never let her out of his sight now,” Mom said, talking about Bhangra Uncle, “not for a second!”

The shock was still ringing through my body when Mom’s voice changed. There was something she hadn’t told me, she said. I looked at her in confusion, “What is it?”Like any reporter, I decided to ask. The man I asked was the stripe-shirted one who’d been overseeing the stand where I’d spotted the painting. First I asked him why he wasn’t behind the fence like the painter. He replied that he’d found the Lord, was reformed, and therefore no longer considered a threat by Angola authorities. I took him at his word. But what did the painter do that he has to be confined like that? The prisoner looked down at his shoes, back at me, and dropped the fact: That man’s a multiple rapist.

I felt dizzy. I asked him to excuse me for a minute, and I walked toward a far corner to lean against a wall. I remember folding my body in half, looking at my knees as blood rushed to my head. What am I doing here? I lifted my head to survey my surroundings. Again I was stunned by the mundanity of the scene. Shopping crowds, shining sun. Yet I felt sick. Why would I buy a painting from a rapist, engage in business with him? And what would it mean to have the fruit of that transaction nailed to my wall? Would it somehow glorify what he’d done? I considered not buying it, and that thought steadied me.

But how strange that the work of such a man even appealed to me. In fact, I felt drawn to the painting’s warm colors, its evocation of lazy summer. Then I began to wonder what it would accomplish to not buy the painting. Would leaving it behind constitute some sort of protest? Hardly. What I did with the painting now would change nothing about the past. And anyway, wasn’t the art separate from the man? Hadn’t I overlooked the corrupt (or allegedly corrupt) personal lives of many artists over the years in favor of appreciating their work? Roman Polanski, Woody Allen, Ezra Pound, to name a few. Why not ignore this artist as well and simply enjoy the lovely image he had created?

So I bought it and hung it on my kitchen wall. For a few weeks, I’d look at the landscape while making breakfast and get a chill, wondering if I’d made a mistake. But after a while, I got used to it. Whole weeks would pass during which I’d hardly register the painting at all. It became just a blur on the periphery, a dark spot on the pastel wall.

Six years later,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากคืนนั้น หลังจากที่เราได้กลับบ้าน aunts ของฉันหนึ่งประกาศตัวเองพอใจ อินเดียแต่งงานไม่ได้สมบูรณ์ โดยไม่มีการต่อสู้ที่ดีและคนเกือบตาย พี่ Goon ห่อมีแขนรอบไหล่ของฉัน เขาได้ตรวจสอบออกเรื่องราวของฉัน และตัดสินใจที่ผมบอกความจริง"คุณไม่ต้องกังวล เขามั่นใจ "ไม่เดี๋ยวนี้" เขาหมายถึง ไม่ได้ไปฆ่าฉัน ฉันพยายามยิ้มเป็นหลักสูตรของเรื่อง clinician ที่โดยปกติจะกำหนดเป็นยาในการรักษาของผู้ป่วยต้องสงสัยติดเชื้อ แต่รับผลแล็บทั่วไปยืนยันว่า clinician ที่สุดเดาได้ถูกวันหรือสองหลังผู้ป่วยเริ่มต้นด้วยยาเท่านั้น ว่า ความล่าช้าทำให้ผู้ป่วยใช้ยาปฏิชีวนะไม่จำเป็นมากเกินไปและนิ้วเราเคยใกล้ชิดกับโลกที่จำเป็นต่อการรักษาจะไม่มีประสิทธิภาพวิธีการใหม่ หลายการทดสอบอย่างรวดเร็ววิธีหนึ่งในปัจจุบันในงานจากทีมงานวิจัยต่าง ๆ แต่ความก้าวหน้าสำคัญสองในห้องปฏิบัติการเทคโนโลยี: แรกจะตรึงโปแบคทีเรียเซลล์เดียว — แก้ไขปัญหาในการที่จะได้รับภาพชัดเจนโดยไม่เป็นอันตรายต่อเซลล์ ที่สองคือ การพัฒนาชิพ microfluidic ที่ดีขึ้น เนียนจำลองสภาพแวดล้อมที่จำเป็นซึ่งสามารถเจริญเติบโต และช่วยให้นักวิจัยใช้ภาพความละเอียดสูงของเซลล์เดียวแบคทีเรียบาง นวัตกรรมเหล่านี้อนุญาตให้ผู้เชี่ยวชาญเพื่อประเมินว่าตัวอย่างทน หรือไวต่อยารักษาเนื่องจากผู้เชี่ยวชาญสามารถอยู่รูปของเซลล์เหล่านั้นสำหรับการเปลี่ยนแปลงเฉพาะโครงสร้างของพวกเขาสำหรับการศึกษานี้ ทีมเกาหลีวิจัยทดสอบสายพันธุ์ Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella pneumoniae, Staphylococcus หมอเทศข้างลาย andEnterococcus โอกับภาพต่าง ๆ ยาปฏิชีวนะ และสามารถแยกแยะในกี่ชั่วโมงโดยที่สายพันธุ์จะตอบสนองต่อยา "ความสามารถในการวินิจฉัยอย่างรวดเร็วต้านทานยาปฏิชีวนะจะเป็นใหญ่ และแน่นอนถ้าเราพัฒนาระบบทำได้อย่างรวดเร็ว และมีประสิทธิภาพ จริง ๆ อาจเปลี่ยนเกมสำหรับการใช้ยาปฏิชีวนะ, " กล่าวว่า อาจัน Srinivasan ทีมผู้อำนวยการฝ่ายโปรแกรมป้องกันการติดเชื้อ Healthcare-Associated ในสหรัฐอเมริกาศูนย์ควบคุมและป้องกันโรคและการป้องกันวิธีการใหม่อาจไม่ได้ ด้วยต้องใช้แบคทีเรียทุก ผู้เขียนเตือน ดังนั้นรูปแบบของของแต่ละต้องใช้ใหม่จะต้องจะ scrutinized อย่างระมัดระวังก่อนใช้ แต่ติดตามดี ต้านทานยาปฏิชีวนะและวิธีการป้องกันที่เข้มงวดจะเป็นเครื่องมือสำคัญที่ช่วยป้องกันการเจริญเติบโตของความต้านทานยาปฏิชีวนะ จริง ศึกษาก่อนหน้านี้พบว่า ไม่เหมาะสมกำหนดเป็นโปรแกรมควบคุมอย่างมีนัยสำคัญของความต้านทานยาปฏิชีวนะ ความต้านทานดังกล่าวเกิดขึ้นเวลาธรรมชาติ แต่ overuse ของยาเร็วขึ้นกระบวนการ โดยการเพิ่มความดันงานพิเศษสำหรับทั้งหมดสัญญานี้และอื่น ๆ การทดสอบที่ความเร็วการวินิจฉัย เทคโนโลยีนี้จะไม่ถูกแสดงขึ้นมาในโรงพยาบาลและคลินิกได้ตลอดเวลาเร็ว ๆ นี้เนื่องจากต้องการเครื่องมือที่ไกลเกินความสามารถของผู้ที่พบในห้องปฏิบัติการทั่วไปและลงทุนทางการเงินที่สำคัญ Levy กล่าวว่า "นี่ไม่ใช่การทดสอบที่ห้องแล็บสามารถเริ่มทำพรุ่งนี้ "มันมีความละเอียดมากขึ้นกว่าห้องปฏิบัติการส่วนใหญ่จะต้องการให้"ทำฉันนอนอยู่ชั้นบนไปยังห้องครัว ทางเข้าเดียวเสนอตำแหน่งป้องกัน Goon พี่ควรฟังสิ่งต่าง ๆ ชั้นล่าง idiotic พูดคุยของคนตีอย่างต่อเนื่อง และผมดีใจเมื่อแม่ปรากฏ และรับการต้มกลั่นเรามีหม้อชาสงบเส้นประสาทของเรา "เหล่านี้เป็นคนสกปรก เธอกล่าว "รู้อะไรชนิด ทั้งหมดนี้ยุ่งยากมากกว่าไม่" ผมเธอไม่ร่วม bigotry กว้างกับเหยื่อเบาขณะที่เราดื่มน้ำชา เสียงร้องหญิง moaning กรองค่าผ่านบ้าน พวกเขาได้คนนั้นได้ไล่ออกจากห้องบอลรูม และตามเราบ้านที่พวกเขาเอาขึ้นกับความแข็งแรงต่ออายุตน caterwauling และ vigil ผมฉีกขาด คุณแม่กล่าวว่า "พวกเขาจะเป็นเช่นนี้ตลอดคืน กรีดร้อง และ shouting และทุกเรื่อง คิดของสาวงามที่ได้ช่วยกำหนดเหตุการณ์เหล่านี้ในการเคลื่อนไหว "เขาจะไม่ให้เธอจากสายตาของเขาตอนนี้ แม่พูด พูดคุยเกี่ยวกับ Bhangra ลุง "ไม่แป๊บ"ยังคงถูก ringing ช็อตที่ผ่านร่างกายของฉันเปลี่ยนเสียงของคุณแม่ มีบางสิ่งบางอย่างที่เธอไม่ได้บอกฉัน เธอบอกว่า ผมดูที่เธอสับสน "มันคืออะไร"เช่นโปรแกรมรายงานใด ๆ ฉันตัดสินใจถาม คนถามมีลายกลุ่มคนได้ดูแลขาตั้งที่ผมได้พบภาพเขียน ก่อน ถามเขาทำไมเขาไม่ได้อยู่เบื้องหลังกรอบเช่นนัก เขาตอบว่า เขาจะพบพระเจ้า กลับเนื้อกลับตัว และดังนั้น ไม่ถือว่าเป็นภัยคุกคามต่อ โดยหน่วยงานของประเทศแองโกลา ผมเอาเขาที่คำของพระองค์ แต่ไม่ได้นักอะไรที่พระองค์ต้องจำกัดเช่นนั้น นักโทษที่มองลงไปที่รองเท้าของเขา กลับมา ฉัน และทิ้งความจริง: rapist หลายของผู้ชายคนนั้นผมรู้สึกเวียนหัว ฉันขอให้เขาขอโทษนาที และฉันเดินไปทางมุมไกลเท่กำแพง ผมจำได้ว่า พับร่างกายของฉัน ครึ่งหัวเข่าของฉันดูเป็นเลือดวิ่งไปหัวของฉัน น.ผมทำอะไรที่นี่ ผมยกหัวของฉันเพื่อสำรวจสภาพแวดล้อมของฉัน อีกครั้ง ฉันคือตะลึง โดย mundanity ของฉาก ช้อปปิ้งฝูงชน ดวงอาทิตย์ส่องแสง แต่ ผมรู้สึกป่วย เหตุใดฉันจึงจะซื้อภาพวาดจาก rapist ส่วนร่วมธุรกิจกับเขา และอะไรจะหมายความว่า จะมีผลของธุรกรรมที่ nailed กับผนังของฉัน จะว่าอย่างใดยกย่องท่านได้ทำอะไร ผมถือว่าไม่ได้ซื้อมัน และคิดว่า steadied ฉันแต่ว่าแปลกที่การทำงานของคนดังกล่าวได้อุทธรณ์ฉัน ในความเป็นจริง ฉันรู้สึกวาดสีอบอุ่นของจิตรกรรม evocation เป็นของร้อน แล้วเริ่มสงสัยว่า มันจะทำการซื้อภาพเขียนไม่ ออกจากด้านหลังจะเป็นบางจัดเรียงของการปฏิเสธหรือไม่ ไม่ สิ่งที่ฉันไม่ มีภาพตอนนี้ จะเปลี่ยนอะไรเกี่ยวกับอดีต และต่อไป ไม่ศิลปะแยกต่างหากจากมนุษย์ ข้ามเสียหาย (หรือหลังเสียหาย) ชีวิตส่วนตัวของศิลปินหลายปีสามารถชื่นชมการทำงานไม่ได้หรือไม่ โรมัน Polanski, Woody อัลเลน Ezra ปอนด์ เพื่อชื่อไม่กี่ ทำไมไม่ละเว้นนี้ศิลปินเป็นอย่างดี และเพียงแค่สนุกกับภาพน่ารักที่เขาได้สร้างหรือไม่ดังนั้นฉันซื้อมัน และแขวนบนผนังห้องครัวของฉัน กี่สัปดาห์ ฉันจะดูภูมิทัศน์ขณะทำอาหารเช้า และได้รับความเย็น สงสัยว่า ถ้า ฉันได้ทำผิด แต่หลัง ฉันได้ใช้มัน สัปดาห์ที่ผ่านมาทั้งหมดจะผ่านซึ่งจะไม่ลงทะเบียนภาพวาดทั้งหมด มันเป็นเพียงการเบลอในยสปริง จุดมืดบนผนังสีหกปีต่อมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คืนนั้น หลังจากที่เรากลับมาบ้าน หนึ่งของป้าตัวเองพอใจ อินเดียไม่มีการแต่งงานสมบูรณ์ โดยไม่มีการต่อสู้ดี และคนที่เกือบจะตาย น้องกุนห่อแขนรอบไหล่ของฉัน เขาเช็คประวัติของผม และผมก็พูดความจริง

" นายไม่ต้องเป็นห่วงหรอก เขามั่นใจ " ไม่ใช่ตอนนี้ " เขาหมายถึงเขาไม่ฆ่าฉันฉันพยายามยิ้ม เป็นเรื่องแน่นอน แพทย์มักจะสั่งจ่ายยาเพื่อรักษาคนไข้ที่สงสัยการติดเชื้อ แต่ได้รับผลแล็บยืนยันชัดเจนว่าเดาที่ดีที่สุดของผู้เชี่ยวชาญในการรักษา ถูกต้อง วันหรือสองวัน หลังจากผู้ป่วยเริ่มใช้ยาที่ล่าช้าทำให้ผู้ป่วยต้องใช้ยาปฏิชีวนะโดยไม่จำเป็นมากเกินไป และนิ้วเราเข้าใกล้โลกที่การรักษาที่จำเป็นไม่มีประสิทธิภาพ .

วิธีการใหม่ หนึ่งใน หลายวิธีทดสอบอย่างรวดเร็วในปัจจุบันในผลงานจากทีมวิจัยต่าง ๆขึ้นอยู่กับความก้าวหน้าทางด้านเทคโนโลยีในแล็บ 2อย่างแรกคือการตรึงเซลล์แบคทีเรียที่ตรึงไว้ในสถานที่เดียวที่จะได้รับภาพที่ชัดเจนโดยไม่ทำร้ายเซลล์ ประการที่สองคือการพัฒนาชิปไมโครฟลูอิดิก ว่าดีกว่าที่ emulates จำเป็นสภาพแวดล้อมที่แบคทีเรียบางสามารถเจริญเติบโตและช่วยให้นักวิจัยที่จะใช้ภาพความละเอียดสูงของเซลล์เดียวนวัตกรรมเหล่านี้ให้ผู้เชี่ยวชาญที่จะวัดว่า ตัวอย่างคือ ป้องกัน หรือไวต่อยา เพราะแพทย์สามารถกัดเซาะภาพของเซลล์เหล่านั้นเพื่อการเปลี่ยนแปลงเฉพาะโครงสร้างของพวกเขา .

สำหรับการศึกษาครั้งนี้ทีมวิจัยเกาหลีทดสอบสายพันธุ์ของเชื้อ Escherichia coli , Pseudomonas aeruginosa Klebsiella pneumoniae , Staphylococcus aureus , andenterococcus spp .กับรับยาปฏิชีวนะต่าง ๆ และสามารถมองเห็นในชั่วโมงสั้น ๆไม่กี่สายพันธุ์ใดจะตอบสนองกับยา " ความสามารถในการวินิจฉัยอย่างรวดเร็วต้านทานยาปฏิชีวนะจะใหญ่มาก และแน่นอนถ้าเราพัฒนาระบบที่จะทำนี้ได้อย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพ มันเป็น changer เกมสำหรับการใช้ยาปฏิชีวนะ กล่าวว่า srinivasan อาจูน ,ผู้ช่วยผู้อำนวยการแพทย์ที่เกี่ยวข้องในการป้องกันการติดเชื้อโปรแกรมสหรัฐศูนย์ควบคุมและป้องกันโรค

วิธีใหม่อาจไม่ทำงานกับทุกแบคทีเรียสายพันธุ์ ผู้เขียนเตือน ดังนั้นรูปแบบลักษณะทางสัณฐานวิทยาของแต่ละเชื้อใหม่จะต้องมีการพิจารณาอย่างรอบคอบก่อนที่จะใช้แต่การติดตามที่ดีขึ้นของความต้านทานยาปฏิชีวนะเข้มงวดป้องกันและวิธีการจะเป็นเครื่องมือสำคัญที่จะช่วยขัดขวางการเจริญเติบโตของความต้านทานยาปฏิชีวนะ . แน่นอน การศึกษาก่อนหน้านี้พบว่า การที่คนขับเป็นสำคัญของความต้านทานยาปฏิชีวนะ . เช่นความต้านทานที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติเมื่อเวลาผ่านไป แต่มากเกินไปของยาเร็วขึ้นกระบวนการด้วยการเพิ่มความดันเลือกพิเศษ

สำหรับสัญญาของนี้และการทดสอบอื่น ๆที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อเพิ่มความเร็วในการวินิจฉัย เทคโนโลยีนี้จะไม่แสดงขึ้นในโรงพยาบาลและคลินิก ในเร็วๆ นี้ เพราะต้องใช้เครื่องมือที่ไกลเกินความสามารถของที่พบในห้องปฏิบัติการทั่วไปและการลงทุนทางการเงินที่สำคัญ " นี่ไม่ใช่การทดสอบที่ห้องปฏิบัติการสามารถเริ่มทำพรุ่งนี้ " เลวี่กล่าว" มันซับซ้อนมากกว่าที่ห้องปฏิบัติการส่วนใหญ่จะต้องถูก "

ฉันอุ้มฉันขึ้นไปนอนในห้องครัว ทางเข้าเดียวเสนอตำแหน่งการป้องกันควรน้องกุนได้ยินบางสิ่งบางอย่างที่แตกต่างกัน ข้างล่างพูดงี่เง่าของผู้ชายตีต่อ และผมยินดี เมื่อแม่โผล่มาต้มเราหม้อชาเพื่อสงบประสาทของเรา " เหล่านี้เป็นคนสกปรก " เธอกล่าว " รู้ และไม่มีอะไรเรื่องบ้าอะไร ฉันโล่งใจที่เธอไม่ได้แบ่งกว้างคลั่งกับเหยื่อ

เราดื่มชา เสียงร้องครางของผู้หญิงกรองผ่านบ้าน พวกเขาถูกไล่ออกจากห้องบอลรูมและตามเรากลับบ้านที่พวกเขาเอาขึ้นต่ออายุความแข็งแรงของพวกเขา caterwauling ผมฉีกและเฝ้า " พวกเขาจะเป็นแบบนี้ทั้งคืนเสียงกรีดร้องและตะโกน และไม่มีอะไรเลย " แม่พูด ฉันคิดว่าของหญิงสาวที่มีความงามที่ช่วยตั้งค่าเหตุการณ์เหล่านี้ในการเคลื่อนไหว " เขาจะไม่ปล่อยให้เธอคลาดสายตาของเขาในตอนนี้ " แม่พูด พูดถึง โธ่ลุง ไม่ได้เป็นครั้งที่สอง ! "

ตกใจก็ดังผ่านร่างกายของฉัน เมื่อแม่ของ เสียงเปลี่ยนไป มีอะไรที่เธอไม่ได้บอกฉัน เธอกล่าวว่า ฉันมองเธออยู่ในความสับสน" มีอะไรเหรอ ? " เหมือนนักข่าว ฉันตัดสินใจที่จะถาม ผู้ชายที่ผมถามคือ แถบ shirted คนที่เคยดูแลอยู่ตรงที่ผมเห็นภาพวาด ฉันถามเขาว่าทำไมเขาถึงไม่ได้อยู่หลังรั้วเหมือนจิตรกร เขาตอบว่าเขาจะพบเจ้า , ปฏิรูป , และดังนั้นจึงไม่ถือเป็นภัยคุกคามโดยแองโกลา เจ้าหน้าที่ ผมเอาเขาที่คำพูดของเขาว่าแต่จิตรกรทำที่เขาถูกกักขังอยู่แบบนั้น นักโทษมองลงไปที่รองเท้าของเขา กลับมาที่ผม ทิ้งความจริง : ผู้ชายคนนั้นเป็นนักข่มขืนหลาย

ฉันรู้สึกเวียนหัว ฉันขอให้เขาขอเวลาสักครู่ ผมเดินตรงไปยังมุมไกลพิงกำแพง ผมจำได้ว่าร่างกายของฉันในพับครึ่ง มองที่เข่าเหมือนเลือดวิ่งในหัวของฉัน ผมมาทำอะไรที่นี่ ?ฉันเงยหน้าขึ้นเพื่อสำรวจสภาพแวดล้อมของฉัน เป็นอีกครั้งที่ผมตะลึงโดยความเจนโลกของฉาก ช้อปปิ้งฝูงชน ที่ส่องแสงของดวงอาทิตย์ แต่ผมรู้สึกไม่สบาย ทำไมผมซื้อภาพวาดจากข่มขืน ร่วมธุรกิจกับเขา และสิ่งที่มันหมายถึงการได้ผลของธุรกรรมที่ตอกไปที่ผนัง ? จะยังไงมันก็ให้เขาทำอะไร ? ผมถือว่าไม่ซื้อมัน และคิดที่ steadied ฉัน .

แต่น่าแปลกที่งานของชายผู้นั้นแม้ appealed เพื่อฉัน ในความเป็นจริง ผมรู้สึกว่าวาดให้ภาพวาดสีอบอุ่น evocation ของฤดูร้อนขี้เกียจ จากนั้นผมเริ่มสงสัยว่ามันจะช่วยให้ไม่ซื้อภาพวาด จะทิ้งมันเลยเป็นพวกประท้วงเหรอ ? แทบจะไม่ ฉันทำอะไรกับภาพวาดที่ตอนนี้จะเปลี่ยนอะไรเกี่ยวกับอดีต ยังไงก็ตามไม่ใช่ศิลปะที่แยกต่างหากจากผู้ชาย ไม่ ฉันมองข้ามเสียหาย ( หรือถูกกล่าวหาว่าทุจริต ) ชีวิตของศิลปินหลายปีในความโปรดปรานของ appreciating ทำงานของพวกเขา โรมัน โปลันสกี้ วู้ดดี้ อัลเลน เอซร่าปอนด์เพื่อชื่อไม่กี่ ทำไมไม่สนใจศิลปินนี้เช่นกันและก็สนุกกับภาพเขาน่ารักขึ้น

ดังนั้นฉันซื้อมันและแขวนไว้บนผนังห้องครัว เพียงไม่กี่สัปดาห์ฉันมองทิวทัศน์ขณะทำอาหารเช้าและเย็น และสงสัยว่าถ้าผมทำผิด แต่หลังจากที่ในขณะที่ฉันได้ใช้มัน ทั้งสัปดาห์จะผ่านช่วงที่ฉันแทบจะไม่ได้บันทึกภาพทั้งหมด มันก็แค่เบลอบนขอบเป็นจุดสีเข้มบนดินสอสีผนัง

6 ปีต่อมา