It's traditional to start books wit

It's traditional to start books with an introduction. Although I agree with that principle, I don't find it easy to introduce refactoring with a generalized discussion or definitions. So I start with an example. Chapter 1 takes a small program with some common design flaws and refactors it into a more acceptable object-oriented program. Along the way we see both the process of refactoring and the application of several useful refactorings. This is the key chapter to read if you want to understand what refactoring really is about.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบบหนังสือเริ่มต้น ด้วยการแนะนำได้ แม้ว่าฉันเห็นด้วยกับหลักการนั้น ไม่พบมันจะแนะนำการ refactoring การสนทนาเมจแบบทั่วไปหรือข้อกำหนด ดังนั้น ฉันเริ่มต้น ด้วยตัวอย่าง บทที่ 1 ใช้โปรแกรมขนาดเล็กที่ มีข้อบกพร่องบางออกแบบทั่วไป และ refactors เป็นโปรแกรมเชิงวัตถุการยอมรับมากขึ้น ตลอดทาง เราเห็นกระบวนการ refactoring และแอพลิเคชันของ refactorings หลายประโยชน์ บทที่สำคัญคุณต้องเข้าใจว่า refactoring จริง ๆ กำลังอ่านอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นแบบดั้งเดิมที่จะเริ่มต้นหนังสือที่มีการแนะนำ ถึงแม้ว่าผมจะเห็นด้วยกับหลักการที่ว่าผมพบว่ามันไม่ง่ายที่จะแนะนำ refactoring กับการอภิปรายทั่วไปหรือคำจำกัดความ ดังนั้นผมจึงเริ่มต้นด้วยตัวอย่าง บทที่ 1 ใช้โปรแกรมขนาดเล็กที่มีข้อบกพร่องบางอย่างร่วมกันออกแบบและ refactors ลงในโปรแกรมเชิงวัตถุที่ยอมรับมากขึ้น ไปตามทางที่เราเห็นทั้งกระบวนการของการ refactoring และการประยุกต์ใช้ refactorings ที่มีประโยชน์หลายที่ นี้เป็นบทที่สำคัญในการอ่านถ้าคุณต้องการที่จะเข้าใจสิ่ง refactoring จริงๆเป็นเรื่องเกี่ยวกับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นประเพณีที่จะเริ่มต้น หนังสือที่แนะนำ ถึงแม้ว่าผมจะเห็นด้วยกับหลักการที่ว่า ผมไม่พบว่ามันง่ายที่จะแนะนำวาริท ด้วยการอภิปรายทั่วไป หรือคำจำกัดความ ดังนั้นผมจึงเริ่มต้นด้วยตัวอย่าง บทที่ 1 การใช้โปรแกรมขนาดเล็กที่มีข้อบกพร่องออกแบบทั่วไป และ refactors มันเป็นโปรแกรมแบบเชิงวัตถุได้รับการยอมรับมากขึ้นตลอดทางเราเห็นทั้งกระบวนการของวาริทและการประยุกต์ใช้ refactorings ที่มีประโยชน์หลาย นี้เป็นบทที่สำคัญที่จะอ่านถ้าคุณต้องการที่จะเข้าใจสิ่งที่วาริทจริงๆเป็นยังไง