We have previously shown that acute

We have previously shown that acute changes in MPS induced
by protein consumption after resistance exercise (Wilkinson and
others 2007) can predict long-term changes in body composition
in response to protein feeding during resistance training
(Hartman and others 2007). Specifically, we have shown that the
MPS response following an acute bout of resistance exercise is
greater with milk (18 g protein) as compared with soy (18 g
protein) (Wilkinson and others 2007). These results translated to
greater gains in lean mass, type I and II muscle fiber cross-sectional
area, and greater losses of fat mass with postexercise milk (35 g
protein) as compared with soy (35 g protein) consumption during
12 wk of resistance training in untrained young men, with no
difference in strength gains (Hartman and others 2007). Similarly,
Volek and others (2013) found greater gains in lean body mass
with whey protein (about 22 g/d) consumption during a 9-mo
supplementation and resistance training intervention as compared
with soy (about 22 g/d). In addition, whey protein increased
fasting plasma leucine concentration to a greater extent than soy
supplementation, and fasting leucine concentrations were positively
correlated with changes in lean body mass (Volek and others
2013), again highlighting the importance of leucine in stimulating
MPS and inducing muscle hypertrophy. Likewise, Cribb
and others (2006) found that whey induced a greater increase
in lean body mass and a greater decrease in fat mass, as compared
with casein, during a 10-wk resistance training protocol in
resistance-trained men. Furthermore, whey induced greater increases
in strength as compared with casein consumption during
resistance training, even when expressed relative to body weight
(BW) (Cribb and others 2006). However, not all trials have found
whey to be superior to soy (Candowand others 2006; DeNysschen
and others 2009) or rice protein (Joy and others 2013) in promoting
muscle hypertrophy with resistance training. In a study by Joy
and others (2013) subjects were randomized to consume either
48 g of rice or whey protein isolate immediately postexercise during
an 8-wk progressive, nonlinear resistance-training protocol.
While lean body mass, muscle thickness, and strength increased,
there were no differences between groups. The authors acknowledged
that this finding was likely due to the high dose of protein
(48 g) used in the study, which provided 5.5 and 3.8 g of leucine
in the whey and rice drinks, respectively, which are both greater
than the 2.0 to 3.5 g of leucine that has been proposed to be
the range of leucine intake where MPS is maximally stimulated
(Moore and others 2009). In addition, all subjects were put on a
diet consisting of 25% protein throughout the intervention and
thus habitual daily protein intake might have already saturated the
MPS response. In the 2 studies that did not find a difference in
lean mass or strength gains between whey- and soy-supplemented
groups following resistance training the habitual diet of the subjects
contained 1.2 g and 1.6 to 1.9 g/kg/day protein without
the inclusion of the supplement and thus might have been providing
enough protein throughout the day and immediately postexercise
to maximally stimulate MPS and induce equal increases
in strength and muscle hypertrophy (Candow and others 2006;
DeNysschen and others 2009). On balance, we view the available
evidence as being strongly suggestive that whey protein is superior
to other protein types in stimulating MPS following a bout of resistance
exercise and inducing muscle hypertrophy with resistance
training.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก่อนหน้านี้เราได้แสดงว่า เกิดการเปลี่ยนแปลงเฉียบพลันใน MPSโดยการใช้โปรตีนหลังออกกำลังกายต้านทาน (วิลกินสัน และอื่น ๆ 2007) สามารถทำนายการเปลี่ยนแปลงระยะยาวในร่างกายในการตอบสนองในระหว่างการฝึกการให้อาหารโปรตีน(Hartman และอื่น ๆ 2007) เฉพาะ เราได้แสดงให้เห็นว่าการMPS ตอบสนองต่อการแข่งขันเฉียบพลันของความต้านทานการออกกำลังกายยิ่งนม (โปรตีน 18 กรัม) เมื่อเทียบกับถั่วเหลือง (18 กรัมโปรตีน) (วิลกินสันและคนอื่น ๆ 2007) แปลผลลัพธ์เหล่านี้กำไรมากขึ้นในมวลน้อย พิมพ์ผมและหน้าตัดใยกล้ามเนื้อ IIพื้นที่ และสูญเสียอย่างมากของมวลไขมันนม postexercise (35 กรัมการบริโภคโปรตีน) เมื่อเทียบกับถั่วเหลือง (โปรตีน 35 กรัม) ในระหว่างสัปดาห์ที่ 12 ของการฝึกอบรมความต้านทานในการได้รับการฝึกฝนเยาวชนชาย ที่ไม่มีความแตกต่างในความแรงของกำไร (Hartman และอื่น ๆ 2007) ในทำนองเดียวกันVolek และคนอื่น ๆ (2013) พบกำไรมากขึ้นในมวลของร่างกายมีปริมาณโปรตีน (ประมาณ 22 g/d) เวย์ระหว่าง 9-moเสริมและแทรกแซงการฝึกอบรมความต้านทานเทียบกับถั่วเหลือง (ประมาณ 22 g/d) นอกจากนี้ การเพิ่มขึ้นของโปรตีนศีลสมาธิ leucine พลาสม่าในระดับที่สูงกว่าถั่วเหลืองอาหารเสริม และความเข้มข้นของ leucine ถือศีลอดได้บวกมีความสัมพันธ์กับการเปลี่ยนแปลงในมวลของร่างกาย (Volek และอื่น ๆ2013), เน้นความสำคัญของ leucine ในการกระตุ้นอีกครั้งMPS และกระตุ้นกล้ามเนื้อ hypertrophy ทำนองเดียวกัน Cribbและคนอื่น ๆ (2006) พบว่า เวย์เกิดมีเพิ่มขึ้นมากขึ้นในร่างกายมวลและมวลไขมัน ลดความเปรียบกับเคซีน ระหว่างโพรโทคอการฝึกอบรม 10 สัปดาห์ต้านทานในผู้ชายที่ผ่านการฝึกอบรมความต้านทาน นอกจากนี้ เวย์เกิดเพิ่มมากขึ้นในความแข็งแรงเมื่อเทียบกับการใช้เคซีนในระหว่างการการฝึก แม้ว่าจะแสดงสัมพันธ์กับน้ำหนักตัว(BW) (Cribb และอื่น ๆ 2006) อย่างไรก็ตาม การทดลองไม่พบเวย์จะดีกว่าถั่วเหลือง (Candowand อื่น ๆ 2006 DeNysschenและอื่น ๆ 2009) หรือข้าวโปรตีน (จอยและอื่น ๆ 2013) ในการส่งเสริมhypertrophy กล้ามเนื้อ ด้วยการฝึกอบรมความต้านทาน ในการศึกษาโดยจอยและอื่น ๆ วัตถุ (2013) ที่ถูกสุ่มให้กินอย่างใดอย่างหนึ่ง48 กรัมข้าวหรือเวย์โปรตีน isolate postexercise ทันทีในระหว่างมี 8 สัปดาห์ก้าวหน้า ไม่เชิงเส้นฝึกโพรโทคอลในขณะที่มวลของร่างกาย ความหนาของกล้ามเนื้อ และความแข็งแรงเพิ่มขึ้นไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มได้ ผู้เขียนรับทราบค้นหานี้ว่าจะเกิดจากปริมาณของโปรตีนสูง(48 กรัม) ใช้ในการศึกษา ซึ่งให้ 5.5 และ 3.8 g ของ leucineในเครื่องดื่มหางนมและข้าว ตามลำดับ ซึ่งมีทั้งมากขึ้นกว่า g 2.0-3.5 ของ leucine ที่ได้รับการเสนอให้ช่วงของ leucine บริโภคที่ MPS จะถูกกระตุ้นเต็มที่สุด(มัวร์และอื่น ๆ 2009) นอกจากนี้ ทุกวิชาถูกวางบนอาหารประกอบด้วยโปรตีน 25% ตลอดการแทรกแซง และจึง เคยบริโภคโปรตีนประจำวันอาจมีอิ่มตัวแล้วการการตอบสนองที่ MPS ในการศึกษา 2 ที่ไม่พบความแตกต่างในมวลน้อยหรือแรงกำไรระหว่างเวย์ - และถั่วเหลืองเสริมกลุ่มต่อต้านอาหารวิชาเคยฝึกอบรมอยู่ 1.2 g และ 1.6 1.9 กรัม/กิโลกรัม/วันโปรตีนโดยไม่รวมถึงอาหารเสริมที่อาจมีการให้โปรตีนเพียงพอตลอด ทั้งวัน และทันทีที่ postexerciseเต็มที่สุดกระตุ้น MPS และก่อให้เกิดการเพิ่มขึ้นเท่ากับในความแข็งแรงของกล้ามเนื้อและ hypertrophy (Candow และอื่น ๆ 2006DeNysschen และอื่น ๆ 2009) ดุล เราดูที่พร้อมใช้งานหลักฐานเป็นอย่างยิ่งชี้นำว่า เวย์โปรตีนจะดีกว่าชนิดโปรตีนอื่นในกระตุ้น MPS ตามการแข่งขันของความต้านทานออกกำลังกายและการกระตุ้นกล้ามเนื้อ hypertrophy มีความต้านทานการฝึกอบรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราได้แสดงให้เห็นก่อนหน้านี้ว่าการเปลี่ยนแปลงเฉียบพลันใน MPS เหนี่ยวนำให้เกิด
การบริโภคโปรตีนหลังจากการออกกำลังกายต้านทาน (วิลกินสันและ
คนอื่น ๆ 2007) สามารถทำนายการเปลี่ยนแปลงในระยะยาวในองค์ประกอบของร่างกาย
ในการตอบสนองต่อการให้นมโปรตีนในระหว่างการฝึกอบรมความต้านทาน
(ฮาร์ทแมนและคนอื่น ๆ 2007) โดยเฉพาะเราได้แสดงให้เห็นว่า
การตอบสนอง MPS ดังต่อไปนี้การแข่งขันรุนแรงของการออกกำลังกายต้านทาน
มากขึ้นด้วยนม (18 กรัมโปรตีน) เมื่อเทียบกับถั่วเหลือง (18 กรัม
โปรตีน) (วิลกินสันและคนอื่น ๆ 2007) ผลลัพธ์เหล่านี้แปลเป็น
กำไรที่มากขึ้นในมวลน้อยประเภท I และ II กล้ามเนื้อไฟเบอร์ตัดขวาง
ในพื้นที่และความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่ของมวลไขมันด้วยนม postexercise (35 กรัม
โปรตีน) เมื่อเทียบกับถั่วเหลือง (35 กรัมโปรตีน) การบริโภคในช่วง
12 สัปดาห์ของความต้านทาน การฝึกอบรมในชายหนุ่มที่ได้รับการฝึกฝนโดยไม่มี
ความแตกต่างในความแข็งแรงกำไร (ฮาร์ทแมนและคนอื่น ๆ 2007) ในทำนองเดียวกัน
Volek และอื่น ๆ (2013) พบว่าผลกำไรมากขึ้นในมวลของร่างกาย
กับเวย์โปรตีน (ประมาณ 22 กรัม / D) การบริโภคในช่วง 9-Mo
เสริมและการฝึกอบรมความต้านทานการแทรกแซงเมื่อเทียบ
กับถั่วเหลือง (ประมาณ 22 กรัม / D) นอกจากนี้เวย์โปรตีนเพิ่มขึ้น
ในเลือดเข้มข้น leucine ในระดับที่สูงกว่าถั่วเหลือง
เสริมและการอดอาหารความเข้มข้น leucine ถูกบวก
มีความสัมพันธ์กับการเปลี่ยนแปลงในมวลของร่างกาย (Volek และคนอื่น ๆ
2013) อีกไฮไลท์สำคัญของการ leucine ในการกระตุ้น
สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรและการกระตุ้นให้เกิดกล้ามเนื้อ ยั่วยวน ในทำนองเดียวกันคริบบ์
และอื่น ๆ (2006) พบเวย์ที่เหนี่ยวนำให้เกิดการเพิ่มขึ้นมากขึ้น
ในมวลของร่างกายและลดลงมากขึ้นในมวลไขมันเมื่อเทียบ
กับเคซีนในช่วง 10 สัปดาห์โปรโตคอลฝึกอบรมความต้านทานใน
คนที่มีความต้านทานการฝึกอบรม นอกจากนี้เวย์เหนี่ยวนำให้เกิดการเพิ่มขึ้นมากขึ้น
ในความแข็งแรงเมื่อเทียบกับการบริโภคเคซีนในระหว่างการ
ฝึกอบรมความต้านทานแม้ในขณะที่แสดงความสัมพันธ์กับน้ำหนักตัว
(BW) (คริบบ์และคนอื่น ๆ 2006) แต่ไม่ทุกการทดลองได้พบ
เวย์จะดีกว่าถั่วเหลือง (Candowand อื่น ๆ 2006 DeNysschen
และคนอื่น ๆ 2009) หรือข้าวโปรตีน (จอยและคนอื่น ๆ 2013) ในการส่งเสริมการ
เจริญเติบโตมากเกินไปของกล้ามเนื้อด้วยการฝึกอบรมความต้านทาน ในการศึกษาโดยจอย
และอื่น ๆ (2013) วิชาที่ถูกสุ่มให้กินทั้ง
48 กรัมของข้าวหรือเวย์โปรตีนแยก postexercise ทันทีในช่วง
8 สัปดาห์ก้าวหน้าโปรโตคอลต้านทานการฝึกอบรมไม่เชิงเส้น.
ในขณะที่มวลของร่างกาย, ความหนาของกล้ามเนื้อและเพิ่มความแข็งแรง ,
มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มที่ไม่มี ผู้เขียนได้รับการยอมรับ
ว่าการค้นพบนี้ก็น่าจะเกิดจากปริมาณของโปรตีนสูง
(48 กรัม) ใช้ในการศึกษาซึ่งให้ 5.5 และ 3.8 กรัม leucine
ในเวย์และข้าวเครื่องดื่มตามลำดับซึ่งมีทั้งที่มากขึ้น
กว่า 2.0-3.5 กรัมของ leucine ที่ได้รับการเสนอให้เป็น
ช่วงของการบริโภค leucine ที่ถูกกระตุ้น MPS ที่สุด
(มัวร์และคนอื่น ๆ 2009) นอกจากนี้อาสาสมัครทั้งหมดถูกวางบน
อาหารประกอบด้วยโปรตีน 25% ตลอดการแทรกแซงและการ
บริโภคโปรตีนจึงเป็นนิสัยประจำวันอาจมีอยู่แล้วอิ่มตัว
ตอบสนอง MPS ในการศึกษา 2 ที่ไม่ได้ค้นหาความแตกต่างใน
ยันมวลหรือความแรงกำไรระหว่าง whey- และถั่วเหลืองเสริม
กลุ่มต่อไปฝึกอบรมความต้านทานอาหารนิสัยของอาสาสมัคร
ที่มีอยู่ 1.2 กรัมและ 1.6-1.9 กรัม / กิโลกรัม / วันโดยไม่โปรตีน
รวมของ อาหารเสริมและทำให้อาจจะได้รับการให้
โปรตีนเพียงพอตลอดทั้งวันและทันที postexercise
เพื่อที่สุดกระตุ้นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรและเหนี่ยวนำให้เกิดการเพิ่มขึ้นเท่ากัน
ในความแข็งแรงของกล้ามเนื้อและการเจริญเติบโตมากเกินไป (Candow และอื่น ๆ 2006
DeNysschen และคนอื่น ๆ 2009) เกี่ยวกับความสมดุลเราดูที่มีอยู่
หลักฐานเป็นชี้นำมั่นว่าเวย์โปรตีนดีกว่า
ประเภทโปรตีนอื่น ๆ ในการกระตุ้น MPS ต่อไปนี้การแข่งขันของความต้านทาน
การออกกำลังกายและกระตุ้นให้เกิดการเจริญเติบโตมากเกินไปของกล้ามเนื้อมีความต้านทานต่อ
การฝึกอบรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราได้เคยแสดงที่เปลี่ยนแปลงเฉียบพลันในการส.โดยการบริโภคโปรตีนหลังการออกกำลังกายต้านทาน ( วิลกินสัน และคนอื่น 2007 ) สามารถทำนายการเปลี่ยนแปลงระยะยาวในองค์ประกอบของร่างกายในการตอบสนองต่อโปรตีนอาหารในระหว่างการฝึกอบรมความต้านทาน( ฮาร์ทแมนและคนอื่น ๆในปี 2007 ) โดยเฉพาะ เราพบว่าส. การตอบสนองต่อไปนี้การแข่งขันเฉียบพลันของความต้านทานการออกกำลังกายคือมากขึ้นกับนม ( 18 กรัมโปรตีน ) เมื่อเทียบกับถั่วเหลือง ( 18 ก.โปรตีน ) ( วิลกินสันและผู้อื่น 2007 ) ผลลัพธ์เหล่านี้แปลมากกว่ากำไรในมวล ประเภท I และ II ที่มีเส้นใยกล้ามเนื้อพื้นที่และขาดทุนมากขึ้นของมวลไขมันด้วย postexercise นม ( 35 กรัมโปรตีน ) เมื่อเทียบกับถั่วเหลือง ( 35 กรัมโปรตีน ) การใช้ระหว่าง12 สัปดาห์ของการฝึกอบรมความต้านทานในหนุ่มมือใหม่ กับไม่มีความแตกต่างในการเพิ่มความแข็งแรง ( Hartman และผู้อื่น 2007 ) ในทํานองเดียวกันvolek และอื่น ๆ ( 2013 ) พบมากกว่ากำไรในมวลกายลีนกับเวย์โปรตีน ( ประมาณ 22 g / D ) การบริโภคในช่วง 9-moและเมื่อการฝึกอบรมความต้านทานการแทรกแซงนมถั่วเหลือง ( ประมาณ 22 กรัม / วัน ) นอกจากนี้ เวย์โปรตีนเพิ่มขึ้นการอดอาหารของลูซีนพลาสมามีขอบเขตมากกว่าถั่วเหลืองการถือศีลอดมีความเข้มข้น และลิวซีนมีความสัมพันธ์กับการเปลี่ยนแปลงในมวลร่างกาย ( volek และอื่น ๆ2013 ) อีกครั้งเน้นความสำคัญในการกระตุ้นของลูซีนส.ส. และกระตุ้นการขยายตัวของกล้ามเนื้อ อนึ่ง cribbและคนอื่น ๆ ( 2006 ) พบว่าเวย์โปรตีนเพิ่มมากขึ้นทำให้ในมวลของร่างกายและลดมวลไขมันมากกว่า ถ้าเทียบกับเคซีนในช่วง 10 สัปดาห์ ขั้นตอนในการฝึกอบรมความต้านทานคนผ่านการฝึกอบรมความต้านทาน นอกจากนี้ เวย์ สามารถเพิ่มมากขึ้นในความแข็งแรงเมื่อเทียบกับการบริโภคโปรตีนในระหว่างฝึกอบรมความต้านทาน แม้เมื่อเทียบกับน้ำหนักตัว แสดง( BW ) ( cribb และอื่น ๆ ) ) อย่างไรก็ตาม การทดลองทั้งหมดไม่พบเวย์ ให้เหนือกว่าคนอื่น ๆ denysschen ถั่วเหลือง ( candowand 2006 ;และผู้อื่น 2009 ) หรือโปรตีนข้าว ( จอยและคนอื่น ๆในการ 2013 )กล้ามเนื้อการฝึกความต้านทาน ในการศึกษาโดยจอยและคนอื่น ๆ ( 2013 ) การวิจัยครั้งนี้ใช้ทั้ง48 กรัมของข้าวหรือเวย์โปรตีนแยกทันที postexercise ในระหว่างการได้รับก้าวหน้าโปรโตคอลการฝึกอบรมความต้านทานแบบไม่เชิงเส้นในขณะที่รีดน้ำหนัก ความหนาของกล้ามเนื้อและความแข็งแรงเพิ่มขึ้นไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่ม ผู้เขียนยอมรับว่าที่ค้นหานี้อาจเนื่องจากปริมาณสูงของโปรตีน( 48 กรัม ) ที่ใช้ในการศึกษา ซึ่งให้ 5.5 และ 3.8 กรัม ลูซีนใน เวย์ และ ข้าว เครื่องดื่ม ตามลำดับ ซึ่งทั้งคู่มากกว่ากว่า 2.0 ถึง 3.5 กรัมของลูซีนที่ได้รับการเสนอเป็นช่วงต่างๆของไอดี ที่ ส.ส. รกระตุ้นคือ( มัวร์และคนอื่น 2009 ) นอกจากนี้ กลุ่มตัวอย่างทุกคนใส่อาหารที่ประกอบด้วยโปรตีน 25 % ตลอดการทดลอง และดังนั้นนิสัยการบริโภคโปรตีนทุกวัน อาจมีทั้งอิ่มตัวแล้วการตอบสนองสารวัตรทหาร ในการศึกษาที่ 2 ไม่พบความแตกต่างในมวลหรือได้รับแรงเสริมและระหว่างเวย์ - ถั่วเหลืองกลุ่มต่อไปนี้การฝึกอบรมอาหาร นิสัยของคนต่อต้าน1.2 และ 1.6 กรัม บรรจุไป 1.9 กรัม / กิโลกรัม / วัน โดยไม่มีโปรตีนรวมอาหารเสริม และดังนั้นจึง อาจได้รับการให้โปรตีนเพียงพอตลอดทั้งวัน และ postexercise ทันทีที่สุดที่กระตุ้นให้เกิดการเพิ่มเท่ากับ สส. และในความแข็งแรงและกล้ามเนื้อยั่วยวน ( candow และอื่น ๆ ) ;denysschen และอื่น ๆ ) ) บนความสมดุล เราดูใช้ได้หลักฐานการขอแนะนําว่า เวย์โปรตีน คือ ที่เหนือกว่าโปรตีนชนิดอื่น ๆที่มี ส.ส. ตามการแข่งขันของความต้านทานกระตุ้นกล้ามเนื้อด้วยการออกกำลังกายและการต่อต้านการฝึกอบรม