Unfortunately, we were denied entry

Unfortunately, we were denied entry from the front gate. Getting back in was going to be a lot more difficult that getting out. The three of us stared at the wall blankly——

“What should we do? Even if we get in, the dorm supervisor will probably catch us…”

“Yeah, I remember there was a senior student that tried to enter the dorm at 1:10 am, but she was caught by the supervisor…it was publicly announced to the whole school and they called her parents 3 days later. It was so cruel…”

Wan Er silently stared at me.

I pursed my mouth, “Then let them call your parents, if your dad Lin Tian Nan came, the principle will come out and welcome him…”

“I don’t want that…”

Dong Cheng Yue spun around and looked at the far away lights, “How about…We stay at a hotel? We’ll return tomorrow morning, I don’t want to have my parents called either…”

“What do you say Wan Er?”

Lin Wan Er closed her eyes and said, “Fine…”

……

After that, I brought the two beauties on a new adventure. At the first express hotel we stopped at, it was found to be completely full. The next 3 hotels, they were all full!

Dong Cheng Yue yawned, “So tired, I forgot today is Friday, all the seniors come out for a room…”

I looked at the time and it was already 3 am. Wan Er held my arms and was almost completely lying on me. She tried to keep her eyes open and her long eyebrows were like brushes blinking twice, almost unable to keep the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อับ เราถูกปฏิเสธรายการจากหน้าประตู เดินทางกลับใน นั้นไปได้ยากมากที่ได้รับออก สามเราจ้องไปที่ผนัง blankly — —"ควรเราทำอะไรได้บ้าง แม้ว่าเราได้รับใน หัวหน้างานหอพักจะคงจับเรา...""ใช่ ผมจำได้ว่า มีนักเรียนอาวุโสที่พยายามป้อนหอพักที่ 1:10 am แต่เธอถูกจับ โดยผู้...ได้เผยประกาศโรงเรียนทั้งหมด และพวกเขาเรียกว่าพ่อแม่ของเธอ 3 วันภายหลัง มันโหดร้ายมาก..."Er หวานจ้องไปที่ฉันอยู่เบื้องหลังผม pursed ปากของฉัน, "แล้ว ให้เรียกพ่อแม่ ถ้าของคุณพ่อหนานเทียนหลินมา หลักการจะมาออก และต้อนรับเขา...""ไม่ต้องการที่..."ตง เฉิงหยูปั่นรอบ ๆ และมองที่ไฟไกล, "วิธีการเกี่ยวกับ... เราพักโรงแรม เราจะกลับพรุ่งนี้เช้า ไม่อยากให้พ่อแม่ของฉันเรียกอย่างใดอย่างหนึ่ง...""ทำอะไรที่คุณบอกว่า Wan Er ? "Lin Wan Er ปิดดวงตาของเธอ และกล่าว ว่า "ดี..."……หลังจากนั้น ฉันนำสวยงาม 2 ในการผจญภัยใหม่ ห้องแรกด่วนเราหยุดที่ มันถูกค้นพบจะสมบูรณ์เต็มที่ โรงแรมถัดไป 3 พวกเขาทั้งหมดตง เฉิงหยูปากกว้าง, "เหนื่อยดังนั้น ฉันลืมวันนี้เป็นศุกร์ ผู้สูงอายุทั้งหมดออกมาในห้องพัก..."ผมมองเวลา และก็แล้ว 3 น. Wan Er จัดแขน และถูกเกือบหมดโกหกฉัน เธอพยายามเปิดตาของเธอไว้ และเธอคิ้วยาวได้เช่นแปรงกะพริบสองครั้ง เกือบจะไม่สามารถให้การ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่เราปฏิเสธการเข้าจากประตูด้านหน้า จะกลับจะมากขึ้นยากที่จะออกมาแล้ว เราสามคนจ้องผนังอย่างว่างเปล่า --

" เราควรจะทำยังไง ? ถ้าเราเข้าหอหัวหน้าอาจจะจับเราได้ . . . . . . . "

" ใช่ ผมจำได้ว่ามีนักเรียนรุ่นพี่ที่พยายามเข้าไปในหอที่ 1 : 10 น.แต่เธอถูกจับโดยหัวหน้า . . . . . . . มันก็ประกาศให้คนทั้งโรงเรียนและพวกเขาเรียกพ่อแม่ของเธอ 3 วันต่อมา มันโหดร้าย . . . . . . . "

วานเอ้อเงียบจ้องมองผม

ผม pursed ปากของฉัน " จากนั้นให้พวกเขาเรียกพ่อแม่ ถ้าพ่อของหลินเถียนหนานมา หลักการก็จะออกมาต้อนรับเขา . . . . . . . "

" ผมไม่ต้องการแบบนั้น . . . . . . . "

ตงเฉิงเยว่ปั่นไปรอบ ๆและมองไกลไฟ " แล้ว . . . . . . . เราพักกันที่โรงแรม พวกเราจะกลับพรุ่งนี้เช้า ผมไม่ต้องการให้พ่อแม่เรียกเหมือนกัน . . . . . . . "

" แล้วคุณบอกว่าวานเอ้อ ? "

ลินวานเอ้อหลับตาและพูดว่า " โอเค . . . . . . . "

. . . . . . .

หลังจากนั้น ผมเอาสองสาวสวยในการผจญภัยครั้งใหม่ ที่แรกที่เราแวะที่โรงแรมด่วน พบเป็นอย่างสมบูรณ์เต็มรูปแบบ3 โรงแรม พวกเขาทั้งหมดเต็ม

ดงเฉิงเยว่หาว " เหนื่อยเหลือเกิน ฉันลืมไปว่าวันนี้คือวันศุกร์ที่บรรดารุ่นพี่ออกมาจากห้อง . . . . . . . "

ผมดูเวลาแล้วมันก็ ตี 3 วานเอ้อจัดขึ้นแขนของฉันและเกือบสมบูรณ์ โกหกฉัน เธอพยายามที่จะเก็บตาเปิดและคิ้วยาวของเธอเป็นเหมือนแปรงกระพริบสองครั้งเกือบจะไม่สามารถที่จะรักษา