Ci=Internal concentration [kg kg−1w

Ci=Internal concentration [kg kg−1
wet wt.]
CA=Chemical concentration in air [kg·dm−3]
kx,a,in=Chemical inhalation rate constant [dm3 kg−1 d−1]
kx,a,ex=Chemical exhalation rate constant [d−1]
kx,w,ex=Chemical excretion rate constant [d−1]
kx,n,ex=Chemical egestion rate constant [d−1]
kg=Growth dilution rate constant [d−1]
kx,m=Chemical biotransformation rate constant [d−1]

Bioaccumulation of chemicals via exposure to contaminated air
can be characterized by a bioaccumulation factor, which equals the
total internal concentration (Ci) divided by the concentration in air
(CA). In contrast to PBPK-models, the internal chemical concentration
is not estimated at a specific site (i.e. liver, kidney and circulation), but
represents the total internal chemical concentration in the body. The
model objective is to estimate the bioaccumulation potential of VOCs
and to provide insight in differences in magnitude of inhalation rate
constants and exhalation rate constants across species and chemicals.
For this purpose a one-compartment model is considered sufficient. If
exposure occurs only via inhalation of air, this bioaccumulation factor
can be estimated as the inhalation rate constant divided by the total
elimination rate (Eq. (2)). The equations for excretion via urine,
egestion with faeces and growth dilution have been developed by
Hendriks et al. (2001) and are provided in the Supporting Information.
The development of the inhalation and exhalation rate constants
is described in the next section.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Ci =ความเข้มข้นภายใน [kg−1 กก.เปียก wt]CA =ความเข้มข้นสารเคมีในอากาศ [kg·dm−3]kx เป็น ใน =ค่าคงอัตราการดมสารเคมี [dm3 kg−1 d−1]kx, ex a =ค่าคงอัตรา exhalation เคมี [d−1]kx, w, ex =ค่าคงอัตราการขับถ่ายสารเคมี [d−1]อดีต n, kx =ค่าคงอัตราเคมี egestion [d−1]กก. =ค่าคงอัตราเจือจางเติบโต [d−1]kx, m =ค่าคงอัตราเคมี biotransformation [d−1]Bioaccumulation สารเคมีผ่านสัมผัสกับอากาศที่ปนเปื้อนสามารถเป็นลักษณะปัจจัย bioaccumulation ซึ่งเท่ากับการรวมภายในความเข้มข้น (Ci) หาร ด้วยความเข้มข้นในอากาศ(CA) ตรงข้าม PBPK-รูปแบบ ความเข้มข้นสารเคมีภายในไม่มีประมาณที่ไซต์ที่ระบุ (เช่นตับ ไต และการไหลเวียน), แต่แสดงทั้งหมดภายในสารเคมีความเข้มข้นในร่างกาย ที่วัตถุประสงค์ของรูปแบบคือการ ประเมินศักยภาพ bioaccumulation ของ VOCsและ เพื่อให้เข้าใจในความแตกต่างในขนาดของดมค่าคงที่และค่าคงที่อัตรา exhalation ข้ามสายพันธุ์และสารเคมีสำหรับวัตถุประสงค์นี้ แบบหนึ่งช่องจะถือว่าเพียงพอ หากแสงเกิดขึ้นเฉพาะทางสูดดมอากาศ bioaccumulation ปัจจัยนี้สามารถประเมินเป็นค่าคงอัตราดมหาร ด้วยผลรวมตัดอัตรา (Eq. (2)) สมการสำหรับการขับถ่ายทางปัสสาวะegestion กับ faeces เติบโต เจือจางได้ถูกพัฒนาขึ้นโดยHendriks et al. (2001) และจะให้ข้อมูลสนับสนุนการพัฒนาของค่าคงที่อัตราการดมและ exhalationเป็นอธิบายในส่วนถัดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Ci = ความเข้มข้นภายใน [กก. กก. 1
น้ำหนักเปียก.]
CA = ความเข้มข้นของสารเคมีในอากาศ [kg · DM-3]
KX, ใน = อัตราการสูดดมสารเคมีอย่างต่อเนื่อง [dm3 กิโลกรัม-1 D-1]
KX เป็นอดีต = อัตราการหายใจออกทางเคมีอย่างต่อเนื่อง [D-1]
KX w, อดีต = อัตราการขับถ่ายสารเคมีอย่างต่อเนื่อง [D-1]
KX, n อดีต = อัตรา egestion เคมีอย่างต่อเนื่อง [D-1]
กิโลกรัม = อัตราการลดสัดส่วนการเจริญเติบโตอย่างต่อเนื่อง [d-1 ]
KX, m = อัตราการเปลี่ยนรูปทางชีวภาพเคมีอย่างต่อเนื่อง [D-1] การสะสมทางชีวภาพของสารเคมีผ่านการสัมผัสกับอากาศที่ปนเปื้อนสามารถโดดเด่นโดยปัจจัยการสะสมทางชีวภาพซึ่งเท่ากับความเข้มข้นภายในรวม(Ci) หารด้วยความเข้มข้นในอากาศ(CA) ในทางตรงกันข้ามกับ PBPK-รูปแบบความเข้มข้นของสารเคมีภายในไม่ได้ประมาณไซต์ที่เฉพาะเจาะจง(เช่นตับไตและการไหลเวียน) แต่แสดงให้เห็นถึงความเข้มข้นของสารเคมีภายในรวมในร่างกาย วัตถุประสงค์รูปแบบคือการประเมินศักยภาพการสะสมทางชีวภาพของสารอินทรีย์ระเหยและเพื่อให้เข้าใจในความแตกต่างในความสำคัญของการสูดดมอัตราคงที่และค่าคงที่อัตราการหายใจออกข้ามสายพันธุ์และสารเคมี. เพื่อจุดประสงค์นี้เป็นรูปแบบหนึ่งช่องจะถือว่าเพียงพอ ถ้าการสัมผัสเกิดขึ้นเฉพาะผ่านการสูดดมอากาศเป็นปัจจัยการสะสมทางชีวภาพนี้สามารถประมาณเป็นอัตราคงที่สูดดมหารด้วยจำนวนอัตราการกำจัด(สม. (2)) สมการสำหรับการขับถ่ายผ่านทางปัสสาวะegestion กับอุจจาระและการลดสัดส่วนการเจริญเติบโตได้รับการพัฒนาโดยHendriks et al, (2001) และมีการระบุไว้ในข้อมูลสนับสนุน. การพัฒนาของการสูดดมและค่าคงที่อัตราการหายใจออกจะอธิบายในส่วนถัดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

CI = [ − 1 กิโลกรัมกิโลกรัมภายในของน้ำหนัก ]

เปียก CA = เคมีความเข้มข้นในอากาศ [ กิโลกรัมด้วย DM − 3 ]
KX , , = สารเคมีสูดดมอัตราคงที่ [ dm3 กก− 1 D − 1 ]
KX , แฟนเก่า = เคมีหายใจออกอัตราคงที่ [ D − 1 ]
KX , W , e = อัตราการขับถ่ายสารเคมีคงที่ [ D − 1 ]
KX , N , แฟนเก่า = เคมี egestion อัตราคงที่ [ D − 1 ]
กิโลกรัม = การเจือจางอัตราคงที่ [ D − 1 ]
KX , M = เคมีการอัตราคงที่ [ D − 1 ]

การสะสมของสารเคมีที่ผ่านการปนเปื้อนในอากาศ
สามารถโดดเด่นด้วยปัจจัยการสะสมซึ่งเท่ากับ
ความเข้มข้นภายในทั้งหมด ( CI ) แบ่งตามความเข้มข้นในอากาศ
( CA ) ในทางตรงกันข้ามกับรูปแบบ pbpk ,
ความเข้มข้นสารเคมีภายในไม่ได้ประมาณที่เว็บไซต์ที่เฉพาะเจาะจง ( เช่น ตับ ไต และการไหลเวียน ) แต่
แสดงทั้งหมดภายใน ความเข้มข้นของสารเคมีในร่างกาย
รุ่นมีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินศักยภาพในการสะสมของสารอินทรีย์ระเหยง่ายและให้ข้อมูลเชิงลึกใน
ความแตกต่างในขนาดของอัตราการหายใจเข้าและหายใจออก
ค่าคงที่ค่าคงที่อัตราข้ามชนิดและสารเคมี
เพื่อวัตถุประสงค์นี้รูปแบบช่องหนึ่งก็ถือว่าเพียงพอ ถ้า
แสงเกิดขึ้นผ่านการสูดอากาศปัจจัยนี้เป็นสารเคมี
สามารถประมาณอัตราการสูดดมอย่างต่อเนื่องแบ่งตามอัตราการตัดออกทั้งหมด
( อีคิว ( 2 ) สมการสำหรับการขับถ่ายทางปัสสาวะ อุจจาระ และเจือจางด้วย
egestion การเจริญเติบโตได้รับการพัฒนาโดย
เฮนดริกส์ et al . ( 2001 ) และมีไว้ในข้อมูลสนับสนุน .
การพัฒนาและค่าคงที่อัตราการหายใจเข้าหายใจออก
ที่อธิบายไว้ในส่วนถัดไป