Andrews was reportedly last seen by

Andrews was reportedly last seen by John Stewart, a steward on the ship at approximately 2:10 a.m., ten minutes before the Titanic fully sank into the Atlantic. Andrews was standing alone in the first–class smoking room staring at a painting, "Plymouth Harbour", above the fireplace, arms folded over his chest, his lifejacket lying on a nearby table.[4][5][6] The painting depicted the entrance to Plymouth Sound, which Titanic had been expected to visit on her return voyage.[7]

Although this has become one of the most famous legends of the sinking of the Titanic, this story, which was published in a 1912 book (Thomas Andrews: Shipbuilder) and therefore perpetuated, came from John Stewart, a steward on the ship who in fact left the ship in a lifeboat at approximately 1:40 a.m.[8]

There were testimonies of sightings of Andrews after that moment.[8] It appears that Andrews stayed in the smoking room for some time to gather his thoughts, then he continued assisting with the evacuation.[8] At around 2:00 a.m., Andrews was seen back on the boat deck. The crowd had begun to stir, but there were still women reluctant to leave the ship. To be heard and to draw attention to himself, Andrews waved his arms and announced to them in a loud voice.[9] Another reported sighting was of Andrews frantically throwing deck chairs into the ocean for passengers to use as floating devices. Andrews then headed towards the bridge perhaps searching for Captain Smith.[9] Andrews was last seen leaving the ship at the last moment; his body was never recovered.

Finally, on 19 April 1912, his father received a telegram from his mother's cousin, who had spoken with survivors in New York, searching for news of Andrews. The telegram was read aloud by Andrews Sr. to the staff of the home in Comber: "INTERVIEW TITANIC'S OFFICERS. ALL UNANIMOUS THAT ANDREWS HEROIC UNTO DEATH, THINKING ONLY SAFETY OTHERS. EXTEND HEARTFELT SYMPATHY TO ALL.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แอนดรูวส์มีรายงานล่าสุดเห็นจอห์นสจ๊วต steward ในเรือเวลาประมาณ 14:10 นาฬิกา สิบนาทีก่อนไททานิคทั้งหมดจมลงในมหาสมุทรแอตแลนติก แอนดรูวส์ยืนคนเดียวในห้องสูบบุหรี่ – ชั้นที่จ้องภาพวาด "พลีมัธฮาร์เบอร์" เหนือเตาไฟ แขนพับเหนือหน้าอกเขา lifejacket เขานอนบนโต๊ะใกล้เคียง [4] [5] [6] ภาพแสดงปากพลีมัธเสียง ไททานิคคาดว่าในการเดินทางของเธอคืนไป [7]ถึงแม้ว่านี้ได้กลายเป็นหนึ่งในตำนานที่มีชื่อเสียงที่สุดของการจมของไททานิค เรื่องนี้ ซึ่งถูกตีพิมพ์ในหนังสือซาวน่า (แอนดรูวส์ Thomas: Shipbuilder) ดังนั้น perpetuated ความ มาจากจอห์นสจ๊วต steward บนเรือซึ่งในความเป็นจริงเรือด้านซ้าย lifeboat ที่ประมาณ 1:40 a.m.[8]ยังมีคำให้การของ sightings แอนดรูวส์หลังจากช่วงเวลานั้น [8] จะปรากฏว่า แอนดรูวส์อยู่ในห้องบางครั้งเพื่อรวบรวมความคิดของเขา แล้วเขายังคงให้ความช่วยเหลือ ด้วยการอพยพ [8] เวลาประมาณ 14:00 นาฬิกา แอนดรูวส์ได้เห็นกลับบนดาดฟ้าเรือ ฝูงชนเริ่มผัด แต่ยังมีสตรีไม่ปล่อยเรือ การได้ยิน และดึงความสนใจตนเอง แอนดรูวส์ waved แขนของเขา และประกาศไปในเสียง [9] อีกรายงาน sighting มีแอนดรูวส์เมามันทิ้งเก้าอี้ลงไปให้ใช้อุปกรณ์ที่ลอยน้ำ แอนดรูวส์แล้วมุ่งหน้าไปทางสะพานบางทีหากัปตันสมิธ [9] แอนดรูวส์ได้เห็นปล่อยเรือหรอก สุดท้าย ร่างกายของเขาไม่เคยมีการกู้คืนสุดท้าย 19 ซาวน่าเมษายน บิดาได้รับโทรเลขที่จากญาติของแม่ของเขา ที่ได้พูดกับผู้รอดชีวิตในนิวยอร์ก ค้นหาข่าวของแอนดรูวส์ โทรเลขถูกอ่านออกเสียง โดยแอนดรูวส์ Sr. พนักงานบ้านใน Comber: "เจ้าหน้าที่สัมภาษณ์ไททานิค ทั้งหมดเป็นเอกฉันท์วีรชนผู้ยิ่งใหญ่ที่แอนดรูวส์แก่ตาย การคิดเฉพาะด้านความปลอดภัยอื่น ๆ ขยายเห็นใจอย่างจริงใจทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แอนดรูได้รับรายงานการกระทำครั้งสุดท้ายโดยจอห์นสจ๊วตสจ๊วตบนเรือเมื่อเวลาประมาณ 02:10 สิบนาทีก่อนที่ไททานิคจมลงไปอย่างเต็มที่มหาสมุทรแอตแลนติก แอนดรูกำลังยืนอยู่คนเดียวในห้องสูบบุหรี่ชั้นแรกจ้องมองที่ภาพวาด "พลีมัทฮาร์เบอร์" เหนือเตาผิงแขนพับหน้าอกของเขาเสื้อชูชีพของเขานอนอยู่บนโต๊ะในบริเวณใกล้เคียง. [4] [5] [6] ภาพวาด ที่ปรากฎทางเข้าพลีมั ธ เสียงที่ไททานิคได้รับการคาดหวังว่าจะเข้าชมในการเดินทางกลับมาของเธอ. [7] อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ได้กลายเป็นหนึ่งในตำนานที่มีชื่อเสียงมากที่สุดของการจมของไททานิคเรื่องนี้ซึ่งได้รับการตีพิมพ์ใน 1912 หนังสือเล่มนี้ ( โทมัสแอนดรู: ศีล) และชุลมุนจึงมาจากจอห์นสจ๊วตสจ๊วตบนเรือที่ในความเป็นจริงที่เหลือเรือในเรือชูชีพที่ประมาณ 01:40 ที่ [8] มีประจักษ์พยานของปรากฏการณ์ของแอนดรูหลังจากช่วงเวลาที่เป็น [8. ] ปรากฏว่าแอนดรูอยู่ในห้องสูบบุหรี่สำหรับเวลาในการรวบรวมความคิดของเขาแล้วเขายังคงให้ความช่วยเหลือกับการอพยพ. [8] เมื่อเวลาประมาณ 02:00, แอนดรูที่เห็นกลับมาอยู่บนดาดฟ้าเรือ ฝูงชนก็เริ่มที่จะกระตุ้น แต่ยังมีผู้หญิงลังเลที่จะออกเรือ ที่จะได้ยินและเพื่อดึงดูดความสนใจให้กับตัวเอง, แอนดรูโบกแขนของเขาและประกาศให้พวกเขาด้วยเสียงอันดัง. [9] รายงานการพบเห็นอีกประการหนึ่งคือของแอนดรูเมามันขว้างปาเก้าอี้ลงไปในมหาสมุทรสำหรับผู้โดยสารที่จะใช้เป็นอุปกรณ์ที่ลอยน้ำ แอนดรูจากนั้นมุ่งหน้าไปยังสะพานอาจจะหากัปตันสมิ ธ [9] แอนดรูเห็นครั้งสุดท้ายที่ออกจากเรือในขณะที่ผ่านมา. ร่างกายของเขาก็ไม่เคยหาย. ในที่สุดวันที่ 19 เมษายน 1912 พ่อของเขาได้รับโทรเลขจากญาติของแม่ของเขาซึ่งได้พูดกับผู้รอดชีวิตใน New York, หาข่าวของแอนดรู โทรเลขที่ถูกอ่านออกเสียงโดยแอนดรูซีเนียร์ให้กับเจ้าหน้าที่ของบ้านในสางที่:.. "สัมภาษณ์ TITANIC เจ้าหน้าที่ทั้งหมดเป็นเอกฉันท์ว่า ANDREWS กล้าหาญแก่ความตายคิดเฉพาะความปลอดภัยอื่น ๆ ขยายความเห็นอกเห็นใจอย่างสุดซึ้งไปยังทุก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แอนดรู มีรายงานว่า ล่าสุด จอห์น สจ๊วต สจ๊วตบนเรือประมาณ 2 : 10 นาฬิกา สิบนาทีก่อนไททานิคครบก็จมลงในมหาสมุทรแอตแลนติก แอนดรูคือยืนอยู่คนเดียวในคลาสแรก–ห้องสูบบุหรี่จ้องมองภาพวาด " ท่าเรือ " พลีมัธเหนือเตาผิง แขนพับเหนือหน้าอก , lifejacket ของเขานอนอยู่ที่โต๊ะ[ 4 ] [ 5 ] [ 6 ] ภาพวาดภาพทางเข้า พลีมัธ เสียงที่ไททานิคได้รับการคาดหวังที่จะเข้าชมในการเดินทางกลับของเธอ [ 7 ]

ถึงแม้ว่านี้ได้กลายเป็นหนึ่งในตำนานที่มีชื่อเสียงที่สุดของการจมของไททานิค มันเป็นเรื่องซึ่งถูกตีพิมพ์ใน 1912 หนังสือ ( โทมัส แอนดรู : กฎธรรมชาติ ) ดังนั้น perpetuated มาจากจอห์น สจ๊วตสจ๊วตบนเรือ ซึ่งในความเป็นจริงแล้ว เรือในเรือชูชีพที่ประมาณ 1 : 40 น. [ 8 ]

มีประจักษ์พยานของ sightings ของแอนดรูหลังจากช่วงเวลานั้น [ 8 ] ปรากฏว่า แอนดรูว์อยู่ในห้องสูบบุหรี่ สำหรับเวลาในการรวบรวมความคิดของเขา แล้วเขายังให้ความช่วยเหลือกับการอพยพ [ 8 ] เวลาประมาณตีสอง แอนดรู ที่เห็นบนดาดฟ้า ฝูงชนเริ่มกวน ,แต่ยังคงมีผู้หญิงที่ไม่เต็มใจที่จะออกจากเรือ ที่จะได้ยินและสนใจตัวเอง , แอนดรูว์ บริเวณแขน และประกาศให้พวกเขาในเสียงที่ดัง . [ 9 ] รายงานการพบเห็นอีกคือแอนดรูเมามันโยนเก้าอี้ในมหาสมุทรสำหรับผู้โดยสารที่จะใช้เป็นอุปกรณ์ที่ลอย แอนดรู แล้วมุ่งหน้าไปทางสะพาน บางทีหากัปตันสมิธ[ 9 ] แอนดรูว์ถูกพบเห็นครั้งสุดท้าย ออกจากยานในนาทีสุดท้าย ร่างกายของเขายังไม่หาย

ในที่สุด วันที่ 19 เมษายน ปี 1912 คุณพ่อของเขาได้รับโทรเลขจากแม่ของเขาเป็นลูกพี่ลูกน้องที่ได้พูดกับผู้รอดชีวิตในนิวยอร์ก ค้นหาข่าวของแอนดรู โทรเลขคืออ่านออกเสียงโดย แอนดรู ซีเนียร์ ให้พนักงานของบ้านสาง " เจ้าหน้าที่สัมภาษณ์ไททานิค .ทั้งหมดเป็นเอกฉันท์ว่า แอนดรูว์กล้าหาญแก่ความตาย คิดว่าคนอื่นความปลอดภัยเท่านั้น ขอแสดงความเสียใจกับขยายทั้งหมด