Water quality monitoring and datadi

Water quality monitoring and data
disclosure.Under the Water Pollution
Control Law, prefectural governors and the
mayors of designated cities regularly
monitor the water quality of public waters,
and the Ministry of the Environment
subsidizes the costs of this monitoring. The
governmentpromotesautomated
monitoring of water quality at key points in
public waters. As of FY 2002, prefectural
governments and designated cities had set
up automated water-quality monitoring
equipment stations in 125 locations and
regularly published details on water quality
in each location. Major waterways are also
monitored. At the end of FY 2001, the
Ministry of Land, Infrastructure and
Transport had set up automated water-
quality monitoring devices at 199 locations
in 93 major waterways nationwide under
the supervision of the River Management
Office.
Effluent standards and regulations for
industrial water use. The Water Pollution
Control Law sets effluent standards for
factories and other entities that emit certain
effluents into public waters (called
“specified facilities”). The standards specify
substances that could be harmful to human-
health (24 substances such as cadmium and
cyanide) and to the living-environment (16
items) and sets effluent limits for each. As of
FY 2001, these regulations were applied to
about 300,000 facilities.
The Law also requires certain factories and
facilities to install specified pollution-
control equipment. The governments can
ask facilities to report their effluent levels
and can verify with on-site inspections if
necessary. If the effluents from the facility
continue to violate the standards, the
government can impose fines and order
modifications of either the facilities or their
wastewater treatment methods. Firms that
emit toxins as part of their manufacturing
processes must pay compensation for the
harm caused to human health (no-fault
liability for compensation). The Law further
obliges specified facilities inside “specific
designated regions” to be subject to "total
pollutant load control" and regularly report
to the government their pollutant discharge
loads.
Public education for efficient water use.
Effluents from domestic activities such as
cooking, laundry, and bathing are a major
cause of pollution of public waters.
Therefore, the Water Pollution Control Law
specifies the general public's general
responsibilityforcooperationwith
government policy on water quality and
water conservation. However, there are
neither direct regulations nor penalties for
releasing domestic effluents. The Ministry
of the Environment has promoted education
to enhance the public's awareness of the
problem and to prompt efficient water use
and voluntary reduction is domestic
pollution loads.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การตรวจสอบคุณภาพน้ำและข้อมูล
disclosure.Under มลพิษทางน้ำ
กฎหมายควบคุมผู้ว่าราชการจังหวัดและ
นายกเทศมนตรีของเมืองที่กำหนดอย่างสม่ำเสมอ
ในการตรวจสอบคุณภาพน้ำในแหล่งน้ำสาธารณะ
และกระทรวงสิ่งแวดล้อม
อุดหนุนค่าใช้จ่ายของการตรวจสอบนี้
governmentpromotesautomated
การตรวจสอบคุณภาพน้ำที่จุดสำคัญใน
น้ำสาธารณะ ในฐานะของปีงบประมาณ 2002 จังหวัด
และเมืองรัฐบาลกำหนดได้ตั้ง
ขึ้นโดยอัตโนมัติน้ำที่มีคุณภาพการตรวจสอบ
สถานีอุปกรณ์ใน 125 สถานที่และ
การตีพิมพ์เป็นประจำรายละเอียดเกี่ยวกับคุณภาพน้ำ
ในแต่ละสถานที่ น้ำที่สำคัญนอกจากนี้ยังมี
การตรวจสอบ ในตอนท้ายของปีงบประมาณ 2001
กระทรวงที่ดินโครงสร้างพื้นฐานและการ
ขนส่งได้ตั้งอัตโนมัติน้ำ
การตรวจสอบอุปกรณ์ที่มีคุณภาพใน 199 สถานที่
ใน 93 น้ำใหญ่ทั่วประเทศภายใต้
การกำกับดูแลของการบริหารจัดการแม่น้ำ
สำนักงาน.
มาตรฐานน้ำทิ้งและระเบียบเกี่ยวกับการ
ใช้น้ำในภาคอุตสาหกรรม มลพิษทางน้ำ
กฎหมายควบคุมการกำหนดมาตรฐานน้ำทิ้งสำหรับ
โรงงานและหน่วยงานอื่น ๆ ที่ปล่อยบาง
สิ่งปฏิกูลลงในน้ำสาธารณะ (เรียกว่า
"สิ่งอำนวยความสะดวกที่ระบุ") มาตรฐานการระบุ
สารที่อาจเป็นอันตรายต่อมนุษย์
สุขภาพ (24 สารเช่นแคดเมียมและ
ไซยาไนด์) และการใช้ชีวิตสิ่งแวดล้อม (16
รายการ) และได้กำหนดขีด จำกัด สำหรับแต่ละน้ำทิ้ง ในฐานะของ
ปีงบประมาณ 2001 กฎระเบียบเหล่านี้ถูกนำไปใช้กับ
สิ่งอำนวยความสะดวกประมาณ 300,000.
กฎหมายยังต้องมีโรงงานบางอย่างและ
สิ่งอำนวยความสะดวกในการติดตั้ง pollution- ระบุ
อุปกรณ์ควบคุม รัฐบาลสามารถ
ขอให้สิ่งอำนวยความสะดวกในการรายงานระดับน้ำทิ้งของพวกเขา
และสามารถตรวจสอบได้มีการตรวจสอบในสถานที่ถ้า
จำเป็น ถ้าน้ำทิ้งจากสิ่งอำนวยความสะดวก
ยังคงละเมิดมาตรฐานที่
รัฐบาลสามารถกำหนดค่าปรับและเพื่อ
การปรับเปลี่ยนทั้งสิ่งอำนวยความสะดวกของพวกเขาหรือ
วิธีการบำบัดน้ำเสีย บริษัท ที่
ปล่อยสารพิษที่เป็นส่วนหนึ่งของการผลิตของพวกเขา
กระบวนการจะต้องจ่ายค่าชดเชยสำหรับ
อันตรายที่เกิดต่อสุขภาพของมนุษย์ (ไม่มีความผิดพลาด
ความรับผิดสำหรับค่าตอบแทน) กฎหมายต่อไป
บังคับสิ่งอำนวยความสะดวกที่ระบุไว้ภายใน "เฉพาะ
ภูมิภาคที่กำหนด "เพื่อจะเป็นเรื่องที่" รวม
การควบคุมความเร็วในการโหลดมลพิษ "และสม่ำเสมอรายงาน
ไปยังรัฐบาลปล่อยมลพิษของพวกเขา
โหลด.
การศึกษาสาธารณะสำหรับการใช้น้ำอย่างมีประสิทธิภาพ.
น้ำทิ้งจากกิจกรรมในประเทศเช่น
การปรุงอาหาร, ร้านซักรีด, และการอาบน้ำเป็นสำคัญ
สาเหตุของมลพิษทางน้ำสาธารณะ.
ดังนั้นกฎหมายควบคุมมลพิษทางน้ำ
ระบุประชาชนทั่วไปทั่วไป
responsibilityforcooperationwith
นโยบายของรัฐบาลที่มีต่อคุณภาพน้ำและการ
อนุรักษ์น้ำ แต่มี
กฎระเบียบที่ไม่ตรงหรือบทลงโทษสำหรับการ
ปล่อยน้ำทิ้งภายในประเทศ กระทรวง
สิ่งแวดล้อมมีการส่งเสริมการศึกษา
เพื่อเพิ่มความตระหนักของประชาชนของ
ปัญหาที่เกิดขึ้นและเพื่อให้การใช้น้ำอย่างมีประสิทธิภาพ
และลดความสมัครใจเป็นประเทศ
โหลดมลพิษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การติดตามตรวจสอบคุณภาพน้ำและมลพิษทางน้ำ

disclosure.under ข้อมูลกฎหมายควบคุมผู้ว่าการท้องที่และนายกเทศมนตรีของเมืองที่กำหนดเป็นประจำ

ตรวจสอบคุณภาพน้ำของน้ำสาธารณะ , และกระทรวงสิ่งแวดล้อม

subsidizes ค่าใช้จ่ายของการตรวจสอบนี้ governmentpromotesautomated

การติดตามตรวจสอบคุณภาพน้ำในจุดที่สำคัญ
สาธารณะ " อย่างที่สาม ติดต่อ
2002รัฐบาลและเขตเมือง ได้กำหนดขึ้นในการตรวจสอบสถานี

อุปกรณ์ 125 สถานที่คุณภาพน้ำแบบอัตโนมัติ และตีพิมพ์รายละเอียดเกี่ยวกับคุณภาพน้ำเป็นประจำ

ในแต่ละสถานที่ บางสาขายังมี
ตรวจสอบ . ท้ายของปี 2001
กระทรวงที่ดิน โครงสร้างพื้นฐาน และการขนส่งมีการตั้งค่าอัตโนมัติ

คุณภาพน้ำ - ตรวจสอบอุปกรณ์ที่สถานที่
199ใน 93 สาขาแหล่งน้ำทั่วประเทศ ภายใต้การดูแลของการจัดการ

แม่น้ำสำนักงาน .

น้ำมาตรฐานน้ำทิ้งและกฎระเบียบสำหรับอุตสาหกรรมใช้ กฎหมายควบคุมมลพิษทางน้ำ

ชุดมาตรฐานน้ำทิ้งสำหรับโรงงานและหน่วยงานอื่น ๆที่ปล่อยน้ำเสียลงในน้ำบาง
สาธารณะ ( เรียกว่า
" เครื่อง " กำหนด ) มาตรฐานระบุ
สารที่อาจเป็นอันตรายกับมนุษย์ -
สุขภาพ ( 24 สารบางอย่าง เช่น แคดเมียม และ
ไซยาไนด์ ) และสภาพแวดล้อม ( 16
รายการ ) และชุด จำกัด ปริมาณของแต่ละ โดย
ทำ 2001 กฎระเบียบเหล่านี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 300000

เกี่ยวกับ สถานที่ กฎหมายยังต้องมีโรงงานหนึ่งและ
เครื่องติดตั้งที่ระบุมลพิษ - อุปกรณ์
ควบคุม รัฐบาลสามารถ
ถามเครื่องรายงานระดับน้ำ
และสามารถตรวจสอบกับการตรวจสอบสถานที่ถ้า
ที่จําเป็น ถ้าน้ำทิ้งจากโรงงาน
ยังคงละเมิดมาตรฐาน รัฐบาลสามารถกําหนดค่าปรับใบสั่ง

และปรับเปลี่ยนทั้งเครื่องหรือวิธีการบำบัดน้ำเสียของตัวเอง

บริษัทที่
ปล่อยสารพิษที่เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการผลิตของพวกเขาจะต้องจ่ายค่าทดแทนสำหรับ

อันตรายที่เกิดกับสุขภาพของมนุษย์ ( ที่ไม่มีข้อผิดพลาด
ความรับผิดเพื่อชดเชย ) กฎหมายกำหนดให้เครื่องภายใน " ต่อไป

โดยเฉพาะเขตภูมิภาค " กับเรื่อง " รวม
มลสารควบคุมและรายงานต่อรัฐบาลของตน ปล่อยมลพิษ


โหลด การศึกษาเพื่อการใช้น้ำอย่างมีประสิทธิภาพ เช่น น้ำทิ้งจากกิจกรรมในประเทศ

ทำอาหาร ซักผ้า และว่ายน้ำเป็น เพราะหลัก

ของมลพิษของสาธารณะ "ดังนั้น การควบคุมมลพิษทางน้ำ
ระบุกฎหมายของประชาชนทั่วไปทั่วไป

responsibilityforcooperationwith นโยบายรัฐบาลต่อคุณภาพน้ำและ
อนุรักษ์น้ำ อย่างไรก็ตาม มีทั้งข้อบังคับและบทลงโทษโดยตรง

ปล่อยน้ำทิ้งในประเทศ กระทรวงของสิ่งแวดล้อมได้ส่งเสริมการศึกษา

เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของการรับรู้ของสาธารณะ
ปัญหาและการใช้น้ำอย่างมีประสิทธิภาพ และพร้อมท์
สมัครใจลดโหลดมลพิษในประเทศ