among rotting vegetation; the beetl

among rotting vegetation; the beetles
appear to be predacious (Triplehorn and
Jonson, 2005). Although these insects
are able to fly, they prefer to run; when
running, they frequently raise the tip of
their abdomen (Triplehorn and Johnson,
2005); this particular behavior is useful
for identification (Vegas et al, 1996). Paederus
beetles are beneficial insects in the
agricultural sector because they prey on
crop pests (Frank and Kanamitsu, 1987).
A study conducted in Malaysia found that
Paederus fuscipes is an aggressive leafhopper
predator in rice fields (Manley, 1977).
Outbreaks of paederus dermatitis
have been reported in various countries,
including Argentina (Dallas, 1939), Australia
(Todd et al, 1996), Brazil (Diógenes,
1994), China (Li, 1990; Jiang et al, 2008;
Huang et al, 2009), the Congo (Vasudevan
and Joshi, 2010), Ecuador (Campos, 1927),
Egypt (Assaf et al, 2010), Guinea-Conakry
(Vanhecke et al, 2010), India (Verma and
Agarwal, 2006; Padhi et al, 2007; Gnanaraj
et al, 2007), Iran (Zargari et al, 2003; Abbasipour
and Taghavi, 2005), Iraq (AlDhalimi,
2008), Italy (Gelmetti and Grimalt,
1993; Veraldi and Süss, 1994), Japan
(Armstrong and Winfield, 1969), Kenya
(Van Schayk et al, 2005), Malawi (Deneys
and Zumpt, 1963), Namibia (Deneys and
Zumpt, 1963), Nigeria (George and Hart,
1990), Peru (Alva-Davalos et al, 2002), Sierra
Leone (Qadir et al, 2006), South Korea
(Kim et al, 1989; Kim et al, 1995), Sri Lanka
(Kamaladasa et al, 1997), Sudan (Lewis,
1958), Taiwan (Huang et al, 2010), Tanzania
(Fox, 1993; Mbonile, 2011), Thailand
(Papasarathorn et al, 1961; Suwannahitatorn
et al, 2007), Turkey (Sendur et al,
1999), Uganda (McCrae and Visser, 1975)
and Venezuela (Rivas et al, 2001). Norton
and Lyons (2002) even proposed the invasion
of paederus dermatitis in Egypt by
Paederus alfierii as the plagues that were
mentioned in the Exodus.
In Malaysia, paederus dermatitis
was first reported in 1919 (Raju, 2002).
Mokhtar et al (1993) reported an outbreak
among 12 medical students in Universiti
Sains Malaysia at Kubang Kerian Campus,
Kelantan. The second outbreak was
reported in a primary school in Terengganu
involving 36 pupils (Rahman and
Norjaizah, 2008). In September 2002, two
thousand people living in high rise flats
and dormitories in Penang were affected
by dermatitis caused by P. fuscipes.
We report a series of dermatitis cases
caused by the staphilinid beetles, Paederus
fuscipes, among the university’s students
who stay in Puncak Alam, Selangor,
Malaysia from 1 January to 31 December
2010.
CASE SERIES
The cases of dermatitis were first
noted in July 2009 at university hostels on
Puncak Alam campus, Selangor (3º 12’12’’
N 101º 27’5’’E) which is located about 47
km from Kuala Lumpur. There are 12 student
colleges on the campus with around
6,000 students.
A total of 360 cases were recorded at
the Student Health Center throughout
the year (Fig 1). The majority of patients
stayed in a hostel located near an oil palm
plantation. The student ages ranged 18-20
years. The skin symptoms included erythema,
edema, vesicular papules, painful
blisters, burning sensation, pruritus, line
lesions, hyper pigmentation and skin
peeling.
The common sites of involvement
were the face, neck, shoulders and arms
(Fig 2), while the other parts of body,
such as the periorbital region, chest,
abdomen and legs were rarely involved.
Most students noticed the symptoms

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในบรรดาพืช ที่เน่าเปื่อย ด้วงปรากฏ เป็น predacious (Triplehorn และจอนสัน 2005) แม้ว่าแมลงเหล่านี้จะสามารถบิน ต้องการทำงาน เมื่อทำงาน พวกเขามักยกปลายท้องของพวกเขา (Triplehorn และ Johnson2005); การทำงานเฉพาะนี้จะเป็นประโยชน์สำหรับการระบุ (กัส et al, 1996) Paederusด้วงเป็นแมลงที่เป็นประโยชน์ในการเกษตรภาคเนื่องจากที่พวกเขาล่าพืชศัตรูพืช (Frank และ Kanamitsu, 1987)การศึกษาในมาเลเซียพบที่Paederus fuscipes เป็นเพลี้ยจักจั่นก้าวร้าวนักล่าในข้าว (Manley, 1977)ระบาดของโรคผิวหนังอักเสบ paederusมีการรายงานในประเทศต่าง ๆรวมทั้งอาร์เจนตินา (ดัลลัส 1939), ออสเตรเลีย(ทอดด์ et al, 1996), บราซิล (Diógenesปี 1994), จีน (Li, 1990 Jiang et al, 2008Huang et al, 2009), คองโก (Vasudevanและ Joshi, 2010), เอกวาดอร์ (คัมโพส 1927),อียิปต์ (Assaf et al, 2010), กินีโกนากรี(Vanhecke et al, 2010), อินเดีย (โอฬาร์ศาสตร์ และAgarwal, 2006 Padhi et al, 2007 Gnanarajet al, 2007), อิหร่าน (Zargari et al, 2003 Abbasipourและ Taghavi, 2005), อิรัก (AlDhalimi2008), อิตาลี (Gelmetti และ Grimalt1993 Veraldi และ Süss, 1994), ประเทศญี่ปุ่น(อาร์มสตรองและ Winfield, 1969), เคนยา(Van Schayk et al, 2005), มาลาวี (Deneysและ Zumpt, 1963), นามิเบีย (Deneys และZumpt, 1963) ไนจีเรีย (จอร์จและฮาร์ท1990), เปรู (ภาษา Davalos et al, 2002), เซียร์ราเซียร์ราลีโอน (มีความสามารถ et al, 2006), เกาหลีใต้(Kim et al, 1989 Kim et al, 1995), ศรีลังกา(Kamaladasa et al, 1997), Sudan (Lewis,1958), Taiwan (Huang et al, 2010), Tanzania(Fox, 1993; Mbonile, 2011), Thailand(Papasarathorn et al, 1961; Suwannahitatornet al, 2007), Turkey (Sendur et al,1999), Uganda (McCrae and Visser, 1975)and Venezuela (Rivas et al, 2001). Nortonand Lyons (2002) even proposed the invasionof paederus dermatitis in Egypt byPaederus alfierii as the plagues that werementioned in the Exodus.In Malaysia, paederus dermatitiswas first reported in 1919 (Raju, 2002).Mokhtar et al (1993) reported an outbreakamong 12 medical students in UniversitiSains Malaysia at Kubang Kerian Campus,Kelantan. The second outbreak wasreported in a primary school in Terengganuinvolving 36 pupils (Rahman andNorjaizah, 2008). In September 2002, twothousand people living in high rise flatsand dormitories in Penang were affectedby dermatitis caused by P. fuscipes.We report a series of dermatitis casescaused by the staphilinid beetles, Paederusfuscipes, among the university’s studentswho stay in Puncak Alam, Selangor,Malaysia from 1 January to 31 December2010.CASE SERIESThe cases of dermatitis were firstnoted in July 2009 at university hostels onPuncak Alam campus, Selangor (3º 12’12’’N 101º 27’5’’E) which is located about 47km from Kuala Lumpur. There are 12 studentcolleges on the campus with around6,000 students.A total of 360 cases were recorded atthe Student Health Center throughoutthe year (Fig 1). The majority of patientsstayed in a hostel located near an oil palmplantation. The student ages ranged 18-20years. The skin symptoms included erythema,edema, vesicular papules, painfulblisters, burning sensation, pruritus, linelesions, hyper pigmentation and skinpeeling.The common sites of involvementwere the face, neck, shoulders and arms(Fig 2), while the other parts of body,such as the periorbital region, chest,abdomen and legs were rarely involved.Most students noticed the symptoms

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หมู่ที่เน่าเปื่อยพืช; ด้วง
ดูเหมือนจะเป็นที่กินสัตว์อื่นเป็นอาหาร (Triplehorn และ
จอห์นสัน, 2005) แม้ว่าแมลงเหล่านี้
มีความสามารถที่จะบินพวกเขาชอบที่จะทำงาน; เมื่อ
ทำงานพวกเขามักยกปลายสุดของ
หน้าท้องของพวกเขา (Triplehorn และจอห์นสัน,
2005); พฤติกรรมนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งจะเป็นประโยชน์
สำหรับประชาชน (สเวกัส, et al, 1996) Paederus
แมลงเป็นแมลงที่เป็นประโยชน์ใน
ภาคการเกษตรเพราะพวกเขาเหยื่อ
ศัตรูพืช (แฟรงก์และ Kanamitsu, 1987).
การศึกษาในประเทศมาเลเซียพบว่า
fuscipes Paederus เป็นเพลี้ยจักจั่นก้าวร้าว
ล่าในนาข้าว (ลีย์, 1977).
การระบาดของโรค paederus โรคผิวหนัง
ได้รับรายงานในประเทศต่างๆ
รวมทั้งอาร์เจนตินา (ดัลลัส, 1939), ออสเตรเลีย
(Todd, et al, 1996), บราซิล (Diogenes,
1994), จีน (Li, 1990; เจียง et al, 2008;
Huang et al, 2009), คองโก (วสุ
และ Joshi 2010) เอกวาดอร์ (Campos, 1927),
อียิปต์ (Assaf et al, 2010), กินีโกนากรี
(Vanhecke et al, 2010), อินเดีย (Verma และ
Agarwal 2006; Padhi et al, 2007 ; Gnanaraj
et al, 2007) อิหร่าน (Zargari et al, 2003; Abbasipour
และ Taghavi 2005) อิรัก (AlDhalimi,
2008), อิตาลี (Gelmetti และ Grimalt,
1993; Veraldi และSüss, 1994), ญี่ปุ่น
(อาร์มสตรองและวิน , 1969) เคนยา
(Van Schayk et al, 2005), ประเทศมาลาวี (Deneys
และ Zumpt, 1963), นามิเบีย (Deneys และ
Zumpt, 1963) ไนจีเรีย (จอร์จและฮาร์ท,
1990), เปรู (อัลวา-Davalos et al, 2002 ), เซีย
ร์ราลีโอน (กอดีร์, et al, 2006), เกาหลีใต้
(คิม et al, 1989; คิม, et al, 1995), ศรีลังกา
(Kamaladasa, et al, 1997) ซูดาน (ลูอิส,
1958), ไต้หวัน (Huang et al, 2010) แทนซาเนีย
(ฟ็อกซ์ 1993; Mbonile 2011), ไทย
(Papasarathorn, et al, 1961; Suwannahitatorn
et al, 2007), ตุรกี (Sendur, et al,
1999), ยูกันดา (แม็คเครและไขควง, 1975)
และเวเนซุเอลา (วาส, et al, 2001) นอร์ตัน
และลียง (2002) แม้จะเสนอการบุกรุก
ของ paederus โรคผิวหนังในอียิปต์โดย
Paederus alfierii เป็นภัยพิบัติที่ได้รับการ
กล่าวถึงในพระธรรม.
ในประเทศมาเลเซีย paederus โรคผิวหนัง
มีรายงานครั้งแรกในปี 1919 (จู, 2002).
Mokhtar, et al (1993) รายงานการระบาด
ในหมู่นักศึกษาแพทย์ 12 Universiti
Sains Malaysia ที่วิทยาเขต Kubang Kerian,
รัฐกลันตัน การระบาดของโรคที่สองได้รับ
รายงานในโรงเรียนประถมศึกษาในตรังกานู
ที่เกี่ยวข้องกับนักเรียน 36 (เราะห์มานและ
Norjaizah 2008) ในกันยายน 2002 สอง
พันคนที่อาศัยอยู่ในแฟลตสูง
และหอพักในปีนังได้รับผลกระทบ
จากโรคผิวหนังที่เกิดจากพี fuscipes.
เรารายงานชุดของกรณีโรคผิวหนัง
ที่เกิดจากแมลง staphilinid ที่ Paederus
fuscipes หมู่นักศึกษาของมหาวิทยาลัย
ที่อยู่ใน Puncak Alam, ลังงอร์
มาเลเซียจาก 1 มกราคม - 31 ธันวาคม
2010
ซีรี่ส์กรณี
กรณีของโรคผิวหนังเป็นครั้งแรก
ที่ระบุไว้ในเดือนกรกฎาคม 2009 ที่หอพักมหาวิทยาลัย
มหาวิทยาลัย Puncak Alam, ลังงอร์ (3º 12'12 ''
N 101º 27'5''E) ซึ่งตั้งอยู่ประมาณ 47
กม. จากกัวลาลัมเปอร์ มี 12 นักศึกษา
วิทยาลัยในมหาวิทยาลัยที่มีประมาณ
6,000 นักเรียน.
รวม 360 รายได้รับการบันทึกไว้ใน
ศูนย์สุขภาพนักศึกษาตลอดทั้ง
ปี (รูปที่ 1) ผู้ป่วยส่วนใหญ่
อยู่ในหอพักอยู่ใกล้กับปาล์มน้ำมัน
ไร่ ทุกเพศทุกวัยนักเรียนอยู่ในช่วง 18-20
ปีที่ผ่านมา อาการผิวรวมคั่ง
บวมเลือดคั่งตุ่มเจ็บปวด
แผลรู้สึกคันสายการเผาไหม้
แผล, ผิวคล้ำมากเกินไปและผิวหนัง
ลอก.
เว็บไซต์ที่พบบ่อยของการมีส่วนร่วม
เป็นใบหน้าลำคอไหล่และแขน
(รูปที่ 2) ขณะที่อื่น ๆ ส่วนของร่างกาย
เช่นภูมิภาครอบดวงตา, ​​หน้าอก,
หน้าท้องและขาไม่ค่อยมีส่วนร่วม.
นักเรียนส่วนใหญ่สังเกตเห็นอาการ