Dear, did we meet in some dim yeste

Dear, did we meet in some dim yesterday?
I half remember how the birds were mute
Among green leaves and tulip-tinted fruit,
And on the grass, beside a stream, we lay
In early twilight; faintly, far away,
Came lovely sounds adrift from silver lute,
With answered echoes of an airy flute,
While Twilight waited tiptoe, fain to stay.

Her violet eyes were sweet with mystery.
You looked in mine, the music rose and fell
Like little, lisping laughter of the sea;
Our souls were barks, wind-wafted from the shore—
Gold cup, a rose, a ruby, who can tell?
Soft—music ceases—I recall no more.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรียนได้เราจะได้พบเมื่อวานนี้ในบางสลัว? ฉันครึ่งหนึ่งจำได้ว่านกเป็นใบ้ท่ามกลางใบเขียวและผลไม้ดอกทิวลิปย้อมสี, และบนพื้นหญ้าข้างลำธารเรานอนในเวลาโพล้เพล้ต้น; รางไกลออกไปมาน่ารักเสียงลอยจากเกรียงเงินด้วยเสียงสะท้อนตอบขลุ่ยโปร่ง, ในขณะที่ทไวไลท์รอเขย่ง, ปฎิเส ธ ที่จะอยู่. ตาสีม่วงของเธอเป็นหวานกับความลึกลับ. คุณมองในเหมืองเพลงเพิ่มขึ้นและลดลงเช่นเดียวกับเล็ก ๆ น้อย ๆ , lisping เสียงหัวเราะของทะเลจิตวิญญาณของเราถูกเปลือกลมwafted จากเจ้าหน้าที่ประจำชายฝั่งถ้วยทอง, ดอกกุหลาบ, ทับทิมที่สามารถบอกได้ว่าซอฟท์เพลงสิ้นสุด-ผมจำได้ไม่มาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่รัก , เราเคยพบกันในบางมัวไปเมื่อวานนี้
ผมก็จำได้ว่า นกถูกใบ้
ท่ามกลางใบสีเขียว และดอกทิวลิปสีผลไม้
และบนหญ้า ริมธาร เราวาง
ในทไวไลท์ต้น ๆ ไกลจากเสียงพิณลอยมาน่ารัก

ตอบเงิน กับเสียงสะท้อนของขลุ่ยโปร่ง
ในขณะที่ทไวไลท์คอยย่อง เฟนอยู่

ดวงตาสีม่วงของเธอก็หวานกับความลึกลับ .
คุณมองฉันที่รัก , เราเคยพบกันในบางมัวไปเมื่อวานนี้
ผมก็จำได้ว่า นกถูกใบ้
ท่ามกลางใบสีเขียว และดอกทิวลิปสีผลไม้
และบนหญ้า ริมธาร เราวาง
ในทไวไลท์ต้น ๆ ไกลจากเสียงพิณลอยมาน่ารัก

ตอบเงิน กับเสียงสะท้อนของขลุ่ยโปร่ง
ในขณะที่ทไวไลท์คอยย่อง เฟนอยู่

ดวงตาสีม่วงของเธอก็หวานกับความลึกลับ .
คุณมองฉัน