เหตุรำคาญจากกิจการสวนส้ม ที่อำเภอฝา

เหตุรำคาญจากกิจการสวนส้ม ที่อำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม่
สถานการณ์ของปัญหามลพิษ
เนื่องจากส้มสายน้ำผึ้งเป็นผลไม้ที่เป็นพืชเศรษฐกิจที่สร้างรายได้สำคัญให้แก่กลุ่มเกษตรกรในจังหวัดเชียงใหม่ โดยพบว่ามีพื้นที่ทำการเพาะปลูกส้มสายน้ำผึ้งประมาณ 150,000 ไร่ ในอำเภอฝาง อำเภอแม่อายและอำเภอไชยปราการ เนื่องจากพื้นที่ในเขตอำเภอดังกล่าวมีสภาพภูมิประเทศและภูมิอากาศที่เหมาะสมต่อการเพาะปลูก ผลจากการประกอบกิจการสวนส้มในพื้นที่ 3 อำเภอดังกล่าว ได้สร้างผลกระทบทางสังคม สิ่งแวดล้อมและเศรษฐกิจ แล้วมีผลกระทบต่อสุขภาพของประชาชน โดยมีปัญหาทั้งการแย่งชิงที่ดิน แหล่งน้ำ ปัญหาแรงงานต่างด้าว ปัญหาการใช้สารเคมีกำจัดศัตรูพืชและสัตว์ในการเพาะปลูกแล้วทำให้เกิดปัญหาร้องเรียนด้านทั้งทางด้านปัญหามลพิษในดินและในน้ำเนื่องจากสารเคมีกำจัดศัตรูพืชและสัตว์นั้นตกค้าง ทำให้ไม่สามารถใช้ประโยชน์ดินและน้ำได้ดังอดีต นอกจากนี้ยังมีปัญหามลพิษทางอากาศจากกลิ่นเหม็นของสารเคมีกำจัดศัตรูพืชและสัตว์ รวมทั้งการเกิดผลกระทบต่อสุขภาพโดยประชาชนมีอาการผิวหนังอักเสบ มีแผลพุพอง มีอาการปวดศีรษะและเวียนศีรษะเนื่องจากกลิ่นสารเคมีดังกล่าว ซึ่งก่อให้เกิดการขัดแย้งในชุมชนในเขตอำเภอดังกล่าวรุนแรง
จากการศึกษาเกี่ยวกับผลของกลิ่นของสารเคมีกำจัดศัตรูพืชและสัตว์ในเขตพื้นที่ดังกล่าว พบว่า พื้นที่ดังกล่าวมีการใช้สารเคมีทางการเกษตรหลายประเภท ได้แก่ กลุ่มออร์กาโนฟอสเฟต กลุ่มคาร์บาเมท กลุ่มคลอริเน็ตเต็ดไฮโดรคาร์บอน กลุ่มสารฆ่าวัชพืช เป็นต้นโดยเฉพาะพื้นที่ที่มีปัญหาร้องเรียน ได้แก่ สวนส้มในเขตจังหวัดเชียงใหม่ ในเขต 3 อำเภอ ได้แก่ อำเภอฝาง อำเภอไชยปราการ และอำเภอแม่อาย นั้นพบว่า มีการใช้สารเคมีทางการเกษตรหลายชนิด ได้แก่ ไซเปอร์เมธริน (Cyper Methrin) ซึ่งเป็นสารกลุ่มไพรีทรอยด์ (Pyrethroids) เอ็นโดซัลแฟน (Endosulfan) ซึ่งเป็นสารกลุ่มคลอริเน็ดเต็ดไฮโดรคาร์บอน (Chorinated Hydrocarbons) คลอไพริฟอส (Chorpyrifos) อะบาเม็คติน (Abamectin) เมทโธมิล (Methomyl) คาร์เบนมาซิม (Carbenmazim) ซึ่งเป็นสารกลุ่มคาร์บาเมท (Carbamates) ไดเมทโธเอท (Dimethoate ) ซึ่งเป็นสารกลุ่มออร์กาโนฟอสเฟต (Organophosphates) และสารกลุ่มกำจัดวัชพืช ได้แก่ ไกลโฟเสท (Glyphosate) แมนโคเซบ (Mancozeb) เมตาแลกซิล (Metalaxyl) และกรัมม็อกโซน (Gramoxone หรือ Paraquat) นอกจากนี้ยังมีการใช้สารอันตรายต้องห้าม 2 ชนิดในกลุ่มออร์กาโนฟอสเฟต คือ เมธามิโดฟอส (Methamidophos)และโมโนโตฟอส (Monotophos) ซึ่งเกษตรกรใช้สารหลายประเภทนี้ผสมกันในการฉีดพ่น ทำให้เกิดกลิ่นเหม็นและปัญหาทางสุขภาพและสิ่งแวดล้อม จากการศึกษาระหว่างเดือน ธันวาคม พ.ศ. 2546- กรกฎาคม พ.ศ. 2547 พบว่า ประชาชนร้อยละ 25.7 มีอาการเวียนศีรษะ รองลงมาคืออาการหน้ามืด ร้อยละ 9.9 โดยประชากรในกลุ่มอายุ 43-59 ปี จะมีอาการมากที่สุด นอกจากนี้ยังพบอาการผิดปกติของผิวหนังโดยมีอาการผื่นคัน ร้อยละ 62.2 รองลงมาคือมีผิวหนังเป็นผื่นแดง คิดเป็นร้อยละ 26.9 นอกจากนี้ยังพบว่าจากข้อมูลสาเหตุการป่วยของผู้ป่วยนอกย้อนหลังในช่วงปีพ.ศ. 2540-2544 ของประชาชนในเขตสามอำเภอดังกล่าว พบว่าสาเหตุของการป่วยอันดับแรกของประชาชนทั้ง 3 อำเภอ คือ การป่วยด้วยโรคระบบทางเดินหายใจ รองลงมาคือ โรคระบบกล้ามเนื้อรวมโครงร่างและเนื้อยึด โรคระบบย่อยอาหารรวมช่องปาก โรคผิวหนังและเนื้อเยื่อใต้ผิวหนัง ซึ่งคณะศึกษาภายใต้การดูแลของสำนักงานสาธารณสุขจังหวัดเชียงใหม่คาดว่า น่าจะเป็นผลมาจากพิษของสารเคมีที่ใช้ดังกล่าว นอกจากนี้จากผลการตรวจเลือดของเกษตรกรในเขตสามอำเภอนี้ในช่วงปีพ.ศ. 2542-2544 พบว่า เกษตรกรมีความเสี่ยงและไม่ปลอดภัยเพิ่มขึ้น โดยในปีพ.ศ. 2544 นั้น มีเกษตรกรที่มีปริมาณสารเคมีออร์กาโนฟอสเฟตและคาร์บาเมทตกค้างอยู่ในเกณฑ์ที่ไม่ปลอดภัย ในเขตอำเภอฝางและอำเภอแม่อายคิดเป็นร้อยละ 12.11 และร้อยละ 8.70 ตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เหตุรำคาญจากกิจการสวนส้มที่อำเภอฝาง 150,000 ไร่ในอำเภอฝางอำเภอแม่อายและอำเภอไชยปราการ 3 อำเภอดังกล่าวได้สร้างผลกระทบทางสังคมสิ่งแวดล้อมและเศรษฐกิจแล้วมีผลกระทบต่อสุขภาพของประชาชนโดยมีปัญหาทั้งการแย่งชิงที่ดินแหล่งน้ำปัญหาแรงงานต่างด้าว มีแผลพุพอง พบว่า ได้แก่ กลุ่มออร์กาโนฟอสเฟตกลุ่มคาร์บาเมทกลุ่มคลอริเน็ตเต็ดไฮโดรคาร์บอนกลุ่มสารฆ่าวัชพืช ได้แก่ สวนส้มในเขตจังหวัดเชียงใหม่ในเขต 3 อำเภอ ได้แก่ อำเภอฝางอำเภอไชยปราการและอำเภอแม่อายนั้นพบว่า ได้แก่ ไซเปอร์เมธริน (Cyper Methrin) ซึ่งเป็นสารกลุ่มไพรีทรอยด์ (pyrethroids) เอ็นโดซัลแฟน (endosulfan) (Chorinated ไฮโดรคาร์บอน) คลอไพริฟอส (Chorpyrifos) อะบาเม็คติน (Abamectin) เมทโธมิล (methomyl) คาร์เบนมาซิม (Carbenmazim) ซึ่งเป็นสารกลุ่มคาร์บาเมท (carbamates) ไดเมท โธเอท (dimethoate) ซึ่งเป็นสารกลุ่มออร์กาโนฟอสเฟต (organophosphates) และสารกลุ่มกำจัดวัชพืช ได้แก่ ไกลโฟเสท (Glyphosate) แมนโคเซบ (Mancozeb) เมตาแลกซิล (คลุกเมล็ด) และกรัมม็อกโซน (Gramoxone หรือพาราควอท) 2 ชนิดในกลุ่มออร์กาโนฟอสเฟตคือเมธามิโดฟอส (methamidophos) และโมโนโตฟอส (Monotophos) จากการศึกษาระหว่างเดือนธันวาคม พ.ศ. 2546- กรกฎาคม พ.ศ. 2547 พบว่าประชาชนร้อยละ 25.7 มีอาการเวียนศีรษะรองลงมาคืออาการหน้ามืดร้อยละ 9.9 โดยประชากรในกลุ่มอายุ 43-59 ปีจะมีอาการมากที่สุด ร้อยละ 62.2 รองลงมาคือมีผิวหนังเป็นผื่นแดงคิดเป็นร้อยละ 26.9 2540-2544 ของประชาชนในเขตสามอำเภอดังกล่าว 3 อำเภอคือการป่วยด้วยโรคระบบทางเดินหายใจรองลงมาคือ โรคระบบย่อยอาหารรวมช่องปากโรคผิวหนังและเนื้อเยื่อใต้ผิวหนัง 2542-2544 พบว่า โดยในปีพ. ศ 2544 นั้น 12.11 และร้อยละ 8.70 ตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหตุรำคาญจากกิจการสวนส้มสถานการณ์ของปัญหามลพิษ

ที่อำเภอฝาง Thanawat Thongtanเนื่องจากส้มสายน้ำผึ้งเป็นผลไม้ที่เป็นพืชเศรษฐกิจที่สร้างรายได้สำคัญให้แก่กลุ่มเกษตรกรในจังหวัดเชียงใหม่โดยพบว่ามีพื้นที่ทำการเพาะปลูกส้มสายน้ำผึ้งประมาณ 150000 ไร่ในอำเภอฝางอำเภอแม่อายและอำเภอไชยปราการเนื่องจากพื้นที่ในเขตอำเภอดังกล่าวมีสภาพภูมิประเทศและภูมิอากาศที่เหมาะสมต่อการเพาะปลูกผลจากการประกอบกิจการสวนส้มในพื้นที่ 3 อำเภอดังกล่าวสิ่งแวดล้อมและเศรษฐกิจแล้วมีผลกระทบต่อสุขภาพของประชาชนโดยมีปัญหาทั้งการแย่งชิงที่ดินแหล่งน้ำปัญหาแรงงานต่างด้าวทำให้ไม่สามารถใช้ประโยชน์ดินและน้ำได้ดังอดีตนอกจากนี้ยังมีปัญหามลพิษทางอากาศจากกลิ่นเหม็นของสารเคมีกำจัดศัตรูพืชและสัตว์รวมทั้งการเกิดผลกระทบต่อสุขภาพโดยประชาชนมีอาการผิวหนังอักเสบมีแผลพุพองซึ่งก่อให้เกิดการขัดแย้งในชุมชนในเขตอำเภอดังกล่าวรุนแรง
จากการศึกษาเกี่ยวกับผลของกลิ่นของสารเคมีกำจัดศัตรูพืชและสัตว์ในเขตพื้นที่ดังกล่าวพบว่าพื้นที่ดังกล่าวมีการใช้สารเคมีทางการเกษตรหลายประเภทได้แก่กลุ่มออร์กาโนฟอสเฟตกลุ่มคาร์บาเมทกลุ่มสารฆ่าวัชพืชเป็นต้นโดยเฉพาะพื้นที่ที่มีปัญหาร้องเรียนได้แก่สวนส้มในเขตจังหวัดเชียงใหม่ในเขต 3 อำเภอได้แก่อำเภอฝางอำเภอไชยปราการและอำเภอแม่อายนั้นพบว่ามีการใช้สารเคมีทางการเกษตรหลายชนิดได้แก่