Literature The earliest literary wr

Literature
The earliest literary writings in India, composed between 1400 BCE and 1200 CE, were in the Sanskrit language.[272][273] Prominent works of thisSanskrit literature include epics such as the Mahābhārata and the Ramayana, the dramas of Kālidāsa such as the Abhijñānaśākuntalam (The Recognition of Śakuntalā), and poetry such as the Mahākāvya.[274][275][276] Kamasutra, the famous book about sexual intercourse also originated in India. Developed between 600 BCE and 300 CE in South India, the Sangam literature, consisting of 2,381 poems, is regarded as a predecessor of Tamil literature.[277][278][279][280] From the 14th to the 18th centuries, India's literary traditions went through a period of drastic change because of the emergence of devotional poets such as Kabīr, Tulsīdās, and Guru Nānak. This period was characterised by a varied and wide spectrum of thought and expression; as a consequence, medieval Indian literary works differed significantly from classical traditions.[281] In the 19th century, Indian writers took a new interest in social questions and psychological descriptions. In the 20th century, Indian literature was influenced by the works of Bengali poet and novelist Rabindranath Tagore.[282]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วรรณกรรมที่เก่าแก่ที่สุดของวรรณกรรมที่เขียนในอินเดียประกอบด้วยระหว่างคริสตศักราช 1400 และ 1200 ce มีในภาษาสันสกฤต. [272] [273] ผลงานที่โดดเด่นของวรรณกรรม thissanskrit รวมถึงมหากาพย์เช่นมหาภารตะและรามายณะละครของKālidāsaเช่น abhijñānaśākuntalam (การรับรู้ของศกุนตลา) และบทกวีเช่นmahākāvya. [274] [275] [276] Kamasutra,หนังสือที่มีชื่อเสียงเกี่ยวกับการมีเพศสัมพันธ์ยังมีต้นกำเนิดในประเทศอินเดีย การพัฒนาระหว่างคริสตศักราช 600 และ 300 ce ในอินเดียใต้วรรณกรรม sangam ประกอบด้วย 2,381 บทกวีได้รับการยกย่องเป็นบรรพบุรุษของวรรณคดีทมิฬ. [277] [278] [279] [280] จาก 14 ไปยังศตวรรษที่ 18อินเดียวรรณกรรมประเพณีเดินผ่านช่วงเวลาของการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงเนื่องจากการเกิดของกวีสักการะบูชาเช่นKabīr, Tulsidas และคุรุนานัก ช่วงนี้ก็มีลักษณะที่แตกต่างกันคลื่นและกว้างของความคิดและการแสดงออกเป็นผลให้ยุคกลางของอินเดียวรรณกรรมที่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญจากประเพณีคลาสสิก [281] ในศตวรรษที่ 19.นักเขียนอินเดียเข้ามามีความสนใจในคำถามทางสังคมและคำอธิบายทางจิตวิทยา ในศตวรรษที่ 20 วรรณกรรมอินเดียได้รับอิทธิพลจากผลงานของกวีและนักประพันธ์ภาษาเบงกาลีรพินทรนาถฐากูร. [282]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วรรณคดี
งานแรกสุดวรรณกรรมเขียนในอินเดีย ประกอบด้วยระหว่างคริสตศักราช 1400 และ 1200 CE ในภาษาสันสกฤต[272]ผลงานที่โดดเด่น [273] thisSanskrit วรรณกรรมรวม epics Mahābhārata การและรามายณะ อาคารของกาลิทาสเช่น Abhijñānaśākuntalam (รับรู้ของ Śakuntalā), และกวีนิพนธ์เช่นการ Mahākāvya[274][275]Kamasutra [276] หนังสือที่มีชื่อเสียงเกี่ยวกับเพศสัมพันธ์ยัง เป็นต้นกำเนิดในอินเดีย พัฒนาระหว่างคริสตศักราช 600 และ 300 CE ในอินเดียใต้ วรรณกรรม Sangam ประกอบด้วยบทกวี 2,381 ถือเป็นรุ่นก่อนของวรรณกรรมภาษาทมิฬ[277][278][279][280] จาก 14 ถึงศตวรรษที่ 18 ประเพณีวรรณคดีของอินเดียที่ได้ไปผ่านระยะเวลาของการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงเนื่องจากการเกิดขึ้นของกวี devotional เช่น Kabīr, Tulsīdās และ Nānak กูรู รอบระยะเวลานี้เป็นประสบการ์สเปกตรัมที่กว้าง และหลากหลายความคิดและนิพจน์ แตกเป็นผล งานวรรณกรรมอินเดียยุคกลางต่างอย่างมากจากประเพณีคลาสสิก[281] ในคริสต์ศตวรรษที่ 19 นักเขียนอินเดียเอาดอกเบี้ยใหม่ในสังคมคำถามและคำอธิบายทางจิตวิทยา ในศตวรรษที่ 20 วรรณคดีอินเดียได้รับอิทธิพลจากผลงานของกวีเบงกาลีและคนเขียนรพินทรนาถฐากูร[282]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เอกสาร
งานเขียนวรรณกรรมโดยเร็วที่สุดในประเทศอินเดียประกอบด้วยระหว่าง 1400 พันปีก่อนคริสตศักราช 1200 CE และอยู่ในมหา ภาษา .[ 272 ][ 273 ]ที่มีชื่อเสียงของงานวรรณกรรม thissanskrit รวมถึงบทสรุปเช่น mahābhārata และรามาถ่ายทำละครของ kālidāsa เช่น abhijñānaśākuntalam (การจดจำของ śakuntalā )และ kamasutra บทกวีเช่น mahākāvya [ 274 ][ 275 ][ 276 ]หนังสือที่มีชื่อเสียงที่เกี่ยวกับการร่วมประเวณีทางเพศยังมีต้นกำเนิดในประเทศอินเดีย พัฒนาขึ้นระหว่าง 600 bce 300 และ CE ในอินเดียใต้วรรณกรรม Sangam ในระยะทางที่ประกอบไปด้วยของ 2,381 บทกวีได้รับการพิจารณาว่าเป็นรุ่นก่อนของกลุ่มกบฏพยัคฆ์ทมิฬวรรณกรรม.[ 277 ][ 278 ][ 279 ][ 280 ]จาก 14 เพื่อช่วงศตวรรษที่ 18 ได้ประเพณีทางด้านวรรณกรรมของอินเดียก็ผ่านช่วงเวลาของการเปลี่ยนแปลงเพราะของกวี ภัยอันตราย อ่านเช่น kabīr tulsīdās และคุรุ nānak ช่วงเวลานี้เป็นลักษณะของความโดดเด่นในช่วงที่หลากหลายและกว้างของการแสดงออกและคิดว่าผลที่ได้ทางด้านวรรณกรรมอินเดียแห่งยุคกลางแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญจากประเพณีคลาสสิค[ 281 ]ในช่วงศตวรรษที่ 19นักเขียนชาวอินเดียสนใจใหม่ในปัญหาสังคมจิตวิทยาและรายละเอียด ในศตวรรษที่ 20 และวรรณกรรมอินเดียได้รับอิทธิพลจากผลงานของเบงกาลีกวีและนักเขียนนวนิยายรพินทรนาถฐากูร.[ 282 ]