The difference in the electrochemic

The difference in the electrochemical reactivity of pyrite in the absence and presence of cyanide species contributed to different pyrite flotation behaviour. The elemental sulphur on mineral surface provides hydrophobicity and therefore collector-less floatability for pyrite (Chander and Briceno, 1987). Thus the inhibition of elemental sulphur formation by free cyanide prevents the collector-less flotation of pyrite. On the other hand, the traditional theory on xanthate-induced flotation of pyrite considers xanthate adsorption as an electrochemical process which involves the formation of hydrophobic dixanthogen (Allison et al., 1972, Haung and Miller, 1978, Majima and Takeda, 1968, Ralston, 1991, Valdivieso et al., 2005 and Woods, 1984). One exception is that pyrite floatation occurs at low potentials and low pH values in the nitrogen atmosphere due to formation of ferric xanthate species instead of dixanthogen on pyrite surface (Miller et al., 2002). As indicated above in the oxygenated atmosphere, the formation of dixanthogen was completely inhibited by either free cyanide or cuprous cyanide resulting in poor flotation performance. Considering the difference between free cyanide and cuprous cyanide on the formation of elemental sulphur but with similar flotation recoveries obtained, collector-less flotation might not play a significant role in this study.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความแตกต่างในการเกิดปฏิกิริยาทางเคมีไฟฟ้าของ pyrite ในการขาดงานและการแสดงพันธุ์ไซยาไนด์ส่วนพฤติกรรม flotation pyrite ที่แตกต่างกัน ซัลเฟอร์ธาตุบนพื้นผิวแร่มี hydrophobicity และ floatability เก็บน้อยดังนั้นสำหรับ pyrite (Chander และ Briceno, 1987) จึง ยับยั้งการก่อตัวธาตุซัลเฟอร์โดยไซยาไนด์ฟรีป้องกัน flotation น้อยเก็บของ pyrite บนมืออื่น ๆ ทฤษฎีดั้งเดิมบนเกิด xanthate flotation ของ pyrite พิจารณา xanthate ดูดซับเป็นกระบวนการทางเคมีไฟฟ้าซึ่งเกี่ยวข้องกับการก่อตัวของ hydrophobic dixanthogen (แอลลิสัน et al., 1972, Haung และมิลเลอร์ 1978, Majima และทาเคดะ 1968 รัลสตันสตรี 1991, Valdivieso et al., 2005 และ ไม้ 1984) ยกเว้นอยู่ว่า pyrite floatation เกิดที่ศักยภาพต่ำและค่า pH ต่ำในบรรยากาศไนโตรเจนเนื่องจากกำเนิดของสปีชีส์ xanthate เฟอร์แทน dixanthogen บนพื้นผิว pyrite (มิลเลอร์และ al., 2002) ตามที่ระบุข้างต้นในบรรยากาศ oxygenated การก่อตัวของ dixanthogen ถูกห้าม โดยฟรีไซยาไนด์หรือไซยาไนด์ cuprous เกิดประสิทธิภาพ flotation ดีอย่างสมบูรณ์ พิจารณาความแตกต่างระหว่างฟรีไซยาไนด์และไซยาไนด์ cuprous ในการก่อตัว ของซัลเฟอร์ธาตุ แต่ recoveries flotation คล้ายที่ได้รับ flotation เก็บน้อยอาจไม่มีบทบาทสำคัญในการศึกษานี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความแตกต่างในการเกิดปฏิกิริยาไฟฟ้าเคมีของหนาแน่นในกรณีที่ไม่มีและการปรากฏตัวของสายพันธุ์ไซยาไนด์มีส่วนทำให้พฤติกรรมลอยหนาแน่นที่แตกต่างกัน ธาตุกำมะถันบนพื้นผิวแร่ให้ hydrophobicity และดังนั้นจึงสะสมน้อย floatability สำหรับหนาแน่น (Chander และ Briceno, 1987) ดังนั้นการยับยั้งการก่อตัวของธาตุกำมะถันโดยไซยาไนด์ฟรีป้องกันไม่ให้ลอยสะสมน้อยของหนาแน่น ในทางตรงกันข้ามทฤษฎีแบบดั้งเดิมบนลอย xanthate เหนี่ยวนำให้เกิดการดูดซับหนาแน่นพิจารณา xanthate เป็นกระบวนการทางเคมีไฟฟ้าที่เกี่ยวข้องกับการก่อตัวของ dixanthogen ชอบน้ำ (แอลลิสัน et al., 1972 Haung และมิลเลอร์ 1978 Majima และทาเคดะ, 1968 Ralston 1991 Valdivieso et al., 2005 และวูดส์ 1984) ข้อยกเว้นหนึ่งคือการที่ลอยตัวหนาแน่นที่เกิดขึ้นในศักยภาพต่ำและค่าพีเอชต่ำในชั้นบรรยากาศไนโตรเจนเนื่องจากการก่อตัวของสายพันธุ์ xanthate ferric แทน dixanthogen บนพื้นผิวหนาแน่น (มิลเลอร์ et al., 2002) ตามที่ระบุไว้ข้างต้นในบรรยากาศออกซิเจนในการก่อตัวของ dixanthogen ถูกยับยั้งอย่างสมบูรณ์โดยทั้งไซยาไนด์ฟรีหรือไซยาไนด์ทองแดงส่งผลให้ประสิทธิภาพลอยยากจน เมื่อพิจารณาความแตกต่างระหว่างไซยาไนด์ไซยาไนด์ฟรีและทองแดงในการก่อตัวของธาตุกำมะถัน แต่ด้วยกลับคืนลอยคล้ายกันได้รับลอยสะสมน้อยอาจจะไม่ได้มีบทบาทสำคัญในการศึกษานี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความแตกต่างในการเกิดปฏิกิริยาไฟฟ้าเคมีของไพไรต์ในการขาดงานและการแสดงตนของไซยาไนด์ชนิดมีส่วนต่างค่าต่อพฤติกรรม กำมะถันแร่ธาตุบนพื้นผิวให้บรรจุภัณฑ์จึงสะสมน้อยกว่า floatability สำหรับไพไรต์ ( CHANDER และ briceno , 1987 )ดังนั้นการยับยั้งการเกิดธาตุกำมะถันโดยไซยาไนด์อิสระป้องกันการสะสมน้อยกว่าการลอยตัวของไพ . บนมืออื่น ๆ , ทฤษฎีดั้งเดิมในภูเก็ตเกิดการลอยตัวของไพไรต์จะพิจารณาการใช้แซนเป็นกระบวนการที่เกี่ยวข้องกับการเกิด dixanthogen ไฮโดรโฟบิก ( อัลลิสัน et al . , 1972 และ 1978 มาจิมา haung มิลเลอร์ และ รัลสตัน ทาเคดะ , 1968 ,1991 valdivieso et al . , 2005   และป่า , 1984 ) ข้อยกเว้นหนึ่งคือ ไพดีเกิดขึ้นที่ศักยภาพต่ำและค่า pH ต่ำในบรรยากาศไนโตรเจน เนื่องจากการพัฒนาของสายพันธุ์ เฟอร์ริคแซนแทน dixanthogen บนพื้นผิวไพไรต์ ( มิลเลอร์ et al . , 2002 ) ตามที่ระบุไว้ข้างต้นในออกซิเจนในบรรยากาศการก่อตัวของ dixanthogen ถูกยับยั้งได้โดยให้ไซยาไนด์อิสระหรือที่ปนทองแดง ไซยาไนด์ที่เป็นผลในการปฏิบัติต่อที่ไม่ดี พิจารณาความแตกต่างระหว่างไซยาไนด์อิสระและไซยาไนด์ที่ปนทองแดงในรูปของธาตุกำมะถัน แต่ใกล้เคียงกับตลาดลอยได้สะสมน้อยลอยไม่อาจมีบทบาทในการศึกษา