HERE IS A CERTAIN HOTEL ON BROADWAY

HERE IS A CERTAIN HOTEL ON BROADWAY that is very pleasant in the summer. Not many people have heard about it. It is wide and cool. Its rooms have wall of dark wood. There are green trees around it, and soft winds. It has all the pleasures of mountain living, and none of the pains. You will eat better fish than you could catch for yourself in streams in the hills. You will have better meat than a hunter brings home from the forest.
A few have discovered this cool spot in the hot summer of New York. You will see these few guests, eating dinner in the hotel restaurant. They are happy to be there, and happy to know that they are very few. They feel especially wise because they have found this delightful place.
More waiters than necessary are always near. They bring what is wanted before anyone asks for it.
The pleasing distant noise of Broadway sounds like running water in a forest. At every strange footstep, the guests turn quickly and look. They are afraid that the restless pleasure-seekers will find their hotel and destroy its pleasant quiet.
And so these few live during the hot season. They enjoy the delights of mountain and seashore. All is brought to them in their Broadway hotel.
This summer a lady came to the hotel giving this name: “Madame Héloise D’Arcy Beaumont.”
The name was like a name in the story of a great romance. And Madame Beaumont was the kind of lady the Hotel Lotus loved. She was beautiful and her manner was very fine. Everyone wished to serve her. The other guests believed that as a guest she was perfection.
This perfect guest did not often leave the hotel. In this, she was like the other guests of the Hotel Lotus. To enjoy that hotel, one needed to forget the city. New York might have been miles away. At night sometimes one might go out. But during the hot day one remained in the cool shade of the Lotus.
Madame was alone in the Hotel Lotus. She was alone as a queen is alone, because of her high position. She rose from bed late in the morning. She was then a sweet, soft person who seemed to shine quietly.
But at dinner she was different. She would wear a beautiful dress. I cannot find words fine enough to tell about it. Always there were red flowers at her shoulder. When the head waiter saw a dress like this, he met it at the door. You thought of Paris when you saw it, and of the theater and of old romances.
A story about Madame Beaumont was told among the guests in the Hotel Lotus. It was said that she was a woman who had traveled all over the world. It was said that she knew the most important people everywhere. It was said that in her white hands she held the future of certain nations.
It was no surprise, they said, that such a lady should choose the Hotel Lotus. It was the most desible and the most restful place in America during the heat of summer.
On the third day of Madame Beaumont’s stay in the hotel, a young man entered as a guest. His clothes were quiet but good. His face was pleasant. His expression was that of a man who had traveled and could understand the world. He said that he would remain three or four days. He asked about the sailing of certain ships. He seemed to like this hotel the best of all he had known.
The young man put his mane on the list of hotel guests: Harold Farrington. It was a name with a fine sound. And the young man belonged perfectly in the quiet life of the Lotus. In one day he became like all the other guests. Like them he had his table and his waiter. He also had the same fear that the wrong people might suddenly discover this hotel and destroy its peace.
After dinner on the next day, Madame Beaumont dropped something as she passed Harold Farrington’s table. He picked it up and, following her, returned it. He spoke only a few quiet words as he did this, and she was pleased by his good manners. She knew that he was a gentleman.
Guests of the Lotus seemed to understand each other very easily. Perhaps it was the result of having discovered this Broadway hotel. Guests felt sure that only especially fine people would enjoy the cool delights of the Lotus. Now, very quickly, a sudden friendship grew between Farrington and Madame Beaumont. They stood and talked for a few moments.
“I have seen too much of the usual summer hotels,” said Madame Beaumont, with a small but sweet smile. “Why go to the mountains or the seashore? We cannot escape noise and dust there. The people who make noise and dust follow us there.”
“Even on the ocean,” said Farrington, sadly. “those same people are all around us. What shall we do when they discover the Lotus?”
“I hope they don’t discover the Lotus this week,” said Madame. “I know only one other place I like as well. It is the beautiful home of a prince in the mountains in Europe.”
“The best people.” Said Farrington, “are seeking for the quiet places, Like this one, where they can escape the crowds.”
“I promise myself three more days of this delightful rest,” said Madame Beaumont. “The next day my ship sails.”
Harold Farrington’s eyes showed that he was sorry. “I too must leave then,” he said. “But I am not sailing for Europe.”
“We cannot stay here forever, though it is so delightful,” said Madame Beaumont. “I like it better than my usual life, which is too full of people. I shall never forget my week in the Hotel Lotus.”
“Nor shall I,” said Farrington in a low voice. “And I shall never like the ship that carries you away.”
On their last evening the two sat together at a little table. A waiter brought them something cool to eat.
Madame Beaumont was wearing the same beautiful dress. She seemed thoughtful.
When she had finished eating, she took out a dollar.
“Mr. Farrington,” she said, with the smile that everyone in the Lotus loved, “I want to tell you something. I’m going to leave early tomorrow morning because I must go back to work. I work selling women’s clothes at Casey’s shop. That dollar is all the money I have. I won’t have more until I get paid at the end of the week. You’re a real gentleman and you’re been good to me. I wanted to tell you before I went.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่นี่เป็นโรงแรมที่บางอย่างในบรอดเวย์ที่เป็นที่พอใจมากในช่วงฤดู​​ร้อน หลายคนไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับมัน มันกว้างและเย็น ห้องพักที่มีผนังไม้สีเข้ม มีต้นไม้สีเขียวรอบ ๆ มันและลมอ่อน แต่ก็มีความสุขทุกคนที่อาศัยอยู่บนภูเขาและไม่มีความเจ็บปวด คุณจะกินปลาที่ดีขึ้นกว่าที่คุณสามารถจับกับตัวเองในลำธารในภูเขาคุณจะมีเนื้อดีกว่านักล่าบ้านนำจากป่า.
ไม่กี่ได้ค้นพบจุดเย็นนี้ในฤดูร้อนของนิวยอร์ก คุณจะเห็นบุคคลเหล่านี้ไม่กี่กินอาหารค่ำในร้านอาหารของโรงแรม พวกเขามีความสุขที่จะมีและมีความสุขที่จะรู้ว่าพวกเขามีน้อยมาก พวกเขารู้สึกว่าฉลาดโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะพวกเขาได้พบสถานที่ที่น่ารื่นรมย์นี้.
บริกรเกินกว่าที่จำเป็นมักจะอยู่ใกล้พวกเขานำสิ่งที่เป็นที่ต้องการก่อนที่ทุกคนถามหามัน.
เสียงที่ห่างไกลที่ชื่นชอบของบรอดเวย์เสียงเหมือนน้ำไหลอยู่ในป่า ในทุกฝีเท้าแปลกแขกผู้เข้าพักได้อย่างรวดเร็วและเปิดดู พวกเขาจะกลัวที่ไ​​ม่สงบสุขแสวงหาจะพบว่าโรงแรมของพวกเขาและทำลายความเงียบที่น่าพอใจของ.
และเพื่อให้สามเหล่านี้มีชีวิตอยู่ในช่วงฤดู​​ร้อน พวกเขาสนุกกับความสุขของภูเขาและชายทะเล. ทั้งหมดจะถูกนำไปไว้ในโรงแรมบรอดเวย์ของพวกเขา
ฤดูร้อนนี้ผู้หญิงมาถึงโรงแรมให้ชื่อนี้ ". แหม่มเอโลอิส Arcy ศิลปวัตถุโบมอนต์"
ชื่อเป็นเหมือนชื่อในเรื่องราวของความรักที่ยิ่งใหญ่ และมาดามโบมอนต์เป็นชนิดของผู้หญิงที่รักบัวโรงแรม เธอเป็นคนที่สวยงามและลักษณะของเธอเป็นที่ดีมาก ทุกคนอยากที่จะให้บริการของเธอแขกคนอื่น ๆ เชื่อว่าเป็นแขกรับเชิญเธอเป็นความสมบูรณ์แบบ.
แขกที่สมบูรณ์แบบนี้ไม่ได้มักจะออกจากโรงแรม ในเรื่องนี้เธอเป็นเหมือนแขกคนอื่น ๆ ของบัวโรงแรม เพลิดเพลินไปกับโรงแรมที่หนึ่งต้องการที่จะลืมเมือง york ใหม่อาจได้รับห่างออกไป ในเวลากลางคืนบางครั้งหนึ่งอาจจะออกไปข้างนอก แต่ในช่วงวันที่อากาศร้อนอย่างใดอย่างหนึ่งยังคงอยู่ในร่มเงาเย็นของบัว.
แหม่มเป็นคนเดียวในโรงแรมบัว เธอเป็นคนเดียวที่เป็นราชินีเป็นคนเดียวเพราะตำแหน่งที่สูงของเธอ เธอลุกขึ้นจากเตียงในตอนเช้าในช่วงปลาย เธอก็หวานคนอ่อนที่ดูเหมือนจะส่องแสงอย่างเงียบ ๆ .
แต่ในงานเลี้ยงอาหารค่ำที่เธอยังเป็นที่แตกต่างกัน เธอจะสวมชุดที่สวยงาม ฉันไม่สามารถหาคำที่ดีพอที่จะบอกเกี่ยวกับเรื่องนี้ มักจะมีดอกไม้สีแดงที่ไหล่ของเธอเมื่อหัวหน้าบริกรเห็นการแต่งกายเช่นนี้เขาพบมันอยู่ที่ประตู ที่คุณคิดว่าของปารีสเมื่อคุณเห็นมันและของโรงละครและความรักเก่า.
เรื่องราวเกี่ยวกับแหม่มโบมอนต์ก็บอกว่าในหมู่ผู้เข้าพักโรงแรมบัว มันก็บอกว่าเธอเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่เดินทางไปทั่วโลก มันก็บอกว่าเธอรู้ว่าคนที่สำคัญที่สุดทุกที่มันก็บอกว่าอยู่ในมือสีขาวของเธอที่เธอจัดขึ้นในอนาคตของประเทศบาง.
มันก็ไม่แปลกใจที่พวกเขากล่าวว่าเช่นผู้หญิงควรเลือกโรงแรมบัว มันเป็น desible มากที่สุดและสถานที่ที่เงียบสงบมากที่สุดในอเมริกาในช่วงที่ความร้อนของฤดูร้อน.
ในวันที่สามของการเข้าพักแหม่มโบมอนต์ในโรงแรมที่ชายหนุ่มคนหนึ่งเข้ามาเป็นแขกรับเชิญ เสื้อผ้าของเขาเป็นที่เงียบสงบ แต่ดี ใบหน้าของเขาเป็นที่น่าพอใจการแสดงออกของเขาเป็นที่ของคนที่ได้เดินทางและสามารถเข้าใจโลก เขาบอกว่าเขาจะยังคงอยู่สามหรือสี่วัน เขาถามเกี่ยวกับการแล่นเรือใบเรือบาง ดูเหมือนว่าเขาจะชอบโรงแรมนี้ที่ดีที่สุดของทุกอย่างที่เขาเคยรู้จัก
ชายหนุ่มใส่แผงคอของเขาอยู่ในรายชื่อแขกของโรงแรม. harold Farrington มันเป็นชื่อที่มีความเสียงที่ดีและชายหนุ่มคนนั้นเป็นอย่างดีในชีวิตที่เงียบสงบของบัว ในวันหนึ่งเขากลายเป็นเหมือนแขกคนอื่น ๆ เหมือนพวกเขาที่เขามีตารางและบริกรของเขา เขายังมีความกลัวเหมือนกันว่าคนที่ไม่ถูกต้องก็อาจจะค้นพบโรงแรมนี้และทำลายความสงบสุขของ
. หลังอาหารค่ำในวันถัดไป, แหม่มโบมอนต์ลดลงสิ่งที่เธอเดินผ่านโต๊ะของแฮโรลด์ Farrington เขาหยิบมันขึ้นมาและต่อไปนี้เธอกลับมา เขาพูดคำที่เงียบสงบเพียงไม่กี่อย่างที่เขาทำอย่างนี้และเธอก็ยินดีด้วยมารยาทที่ดีของเขา เธอรู้ว่าเขาเป็นสุภาพบุรุษ.
แขกของบัวดูเหมือนจะเข้าใจซึ่งกันและกันได้อย่างง่ายดายมาก บางทีมันอาจจะเป็นผลมาจากการค้นพบนี้โรงแรมบรอดเวย์ แขกผู้เข้าพักรู้สึกแน่ใจว่าคนเดียวที่ดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งจะมีความสุขความสุขเย็นของบัว ตอนนี้ได้อย่างรวดเร็วมิตรภาพฉับพลันขึ้นระหว่าง Farrington และมาดามโบมอนต์ พวกเขาลุกขึ้นยืนและพูดคุยกันสักครู่.
"ฉันได้เห็นมากเกินไปของโรงแรมในช่วงฤดู​​ร้อนตามปกติ" มาดามโบมอนต์ที่มีรอยยิ้มเล็ก ๆ แต่หวานกล่าวว่า "ทำไมไปที่ภูเขาหรือทะเลหรือไม่ เราไม่สามารถหนีเสียงรบกวนและมีฝุ่น คนที่ทำเสียงดังและฝุ่นทำตามเราได้มี. "
" แม้ในมหาสมุทร "เศร้ากล่าวว่า Farrington,"คนเดียวกันที่มีอยู่รอบตัวเรา เราจะทำในสิ่งที่พวกเขาค้นพบเมื่อบัว "
" ฉันหวังว่าพวกเขาไม่ได้พบบัวสัปดาห์นี้ "แหม่มกล่าวว่า "ฉันรู้ว่ามีเพียงหนึ่งในสถานที่อื่น ๆ ที่ผมชอบได้เป็นอย่างดี
มันเป็นบ้านที่สวยงามของเจ้าชายในภูเขาในยุโรป. "
" คนที่ดีที่สุด. "กล่าวว่า Farrington" กำลังมองหาสถานที่ที่เงียบสงบเช่นนี้หนึ่งที่พวกเขาสามารถหลบหนีฝูงชน. ""ฉันสัญญากับตัวเองอีกสามวันที่เหลือน่ารื่นรมย์นี้" มาดามโบมอนต์กล่าวว่า "ในวันถัดไปของฉันเรือใบเรือ."
ตา harold Farrington แสดงให้เห็นว่าเขารู้สึกเสียใจ "ผมก็ต้องออกแล้ว" เขากล่าวว่า "แต่ฉันไม่ได้เดินทางไปยุโรป."
"เราไม่สามารถอยู่ที่นี่ตลอดไปถึงแม้ว่ามันจะมีความสุขมาก ๆ " มาดามโบมอนต์กล่าวว่า "ฉันชอบมันได้ดีกว่าชีวิตปกติของฉันซึ่งเป็นเกินไปที่เต็มไปด้วยผู้คนฉันจะไม่มีวันลืมของฉันในสัปดาห์บัว hotel. "
" หรือจะ i, "Farrington กล่าวว่าในเสียงต่ำ "และฉันจะไม่ชอบเรือที่ดำเนินการที่คุณไป."
ในตอนเย็นที่ผ่านมาของพวกเขาทั้งสองนั่งอยู่ด้วยกันที่โต๊ะเล็ก ๆ น้อย ๆ บริกรนำสิ่งที่พวกเขาเย็นที่จะกิน.
แหม่มโบมอนต์ได้รับการสวมใส่เครื่องแต่งกายที่สวยงามเหมือนกัน เธอดูเหมือนรอบคอบ.
เมื่อเธอเสร็จสิ้นการรับประทานอาหารของเธอเอาออกเงินดอลลาร์.
"mr Farrington, "เธอกล่าวด้วยรอยยิ้มที่ทุกคนในบัวรัก" ผมอยากจะบอกคุณบางอย่าง ฉันจะออกตอนเช้าวันพรุ่งนี้ช่วงต้นเพราะผมจะต้องกลับไปทำงาน ผมทำงานขายเสื้อผ้าผู้หญิงที่ร้านเคซี่ย์ เงินดอลลาร์ที่เป็นเงินทั้งหมดที่ฉันมี ฉันจะไม่ได้มีมากขึ้นจน i จะได้รับเงินที่ส่วนท้ายของสัปดาห์ คุณเป็นสุภาพบุรุษที่แท้จริงและคุณได้รับที่ดีกับผมฉันต้องการที่จะบอกคุณก่อนที่ผมจะไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่นี่เป็น A CERTAIN โรงแรมในบรอดเวย์ที่ดีมากในฤดูร้อน หลาย ๆ คนไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้ กว้าง และเย็นได้ ห้องมีผนังไม้สีเข้ม มีต้นไม้รอบ ๆ มัน และลมอ่อน มีความสุขทั้งหมดของเขาอาศัยอยู่ และไม่ปวด คุณจะกินปลาดีกว่าคุณอาจจับตัวในกระแสในเนินเขา คุณจะมีเนื้อดีกว่าฮันเตอร์การนำบ้านจากป่า
สิ่งได้พบจุดนี้เย็นในฤดูร้อนของนิวยอร์ก คุณจะเห็นสะดวกเหล่านี้ รับประทานอาหารค่ำในภัตตาคารของโรงแรม พวกเขามีความสุขมี และยินดีที่ได้รู้ว่า พวกเขามีน้อยมาก พวกเขารู้สึกฉลาดโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เพราะพวกเขาพบนี้น่ารื่นรมย์สถาน
บริกรมากเกินความจำเป็นมักใกล้กัน พวกเขานำสิ่งที่ถูกต้องก่อนใครขอมัน
เสียงไกลชื่นชอบเสียงบรอดเวย์เช่นใช้น้ำในการ ในทุก footstep แปลก แขกเปิดอย่างรวดเร็ว และดู พวกเขาจะกลัวว่า กระสับกระส่ายความสุขนี้จะค้นหาโรงแรมของพวกเขา และทำลายของดีดี
และ เพื่อสิ่งเหล่านี้อยู่ในช่วงฤดูร้อน พวกเขาเพลิดเพลินกับความสุขของเขาและชายฝั่งทะเล ทั้งหมดนำไปในโรงแรมบรอดเวย์ของพวกเขา.
ร้อนนี้ผู้หญิงมาโรงแรมนี้ชื่อ: "มาดาม Héloise D'Arcy โบมอนต์"
ชื่อเช่นชื่อในเรื่องของความโรแมนติกมากขึ้น และมาดามโบมอนต์ถูกชนิดของสุภาพสตรีที่รักโรงแรมโลตัส เธอสวย และลักษณะเธอไม่ดี ทุกคนปรารถนาเพื่อเธอ แขกอื่น ๆ เชื่อว่า เป็นแขก เธอสมบูรณ์แบบ.
แขกนี้สมบูรณ์แบบไม่ได้มักจะออกโรงแรม ในนี้ เธอเป็นเหมือนแขกของโรงแรมโลตัส พักที่โรงแรม หนึ่งต้องลืมเมือง นิวยอร์กอาจได้รับห่าง ในเวลากลางคืนบางครั้ง หนึ่งอาจไปออก แต่ช่วงกลางวันร้อน หนึ่งยังคงอยู่ในร่มเย็นของบัว
มาดามเป็นคนเดียวในโรงแรมโลตัส เธอเป็นคนเดียวเป็น เพราะฐานะของเธอเป็นคนเดียว พระราชินี นางกุหลาบจากเตียงในตอนเช้า เธอเป็นคนหวาน นุ่มที่ฉายอย่างเงียบ ๆ แล้ว
แต่ ที่เย็นที่เธอแตกต่างกัน เธอจะสวมใส่เครื่องแต่งกายสวยงาม หาคำที่ดีพอที่จะบอกเกี่ยวกับเรื่อง เสมอมีดอกไม้สีแดงที่ไหล่ของเธอ เมื่อเสิร์ฟใหญ่เห็นเครื่องแต่งกายเช่นนี้ เขาได้พบว่าที่ประตู คุณคิดว่า ปารีสเมื่อคุณเห็น และโรงละครและเก่า romances.
ถูกบอกเรื่องราวเกี่ยวกับโบมอนต์มาดามระหว่างพักในโรงแรมโลตัส มันก็บอกว่า เธอเป็นผู้หญิงที่เดินทางทั่วโลก มันก็บอกให้ เธอรู้ที่สำคัญที่สุดทุกคน มันก็บอกว่า ในมือของเธอขาว เธอจัดอนาคตของบางประเทศ
ก็ไม่แปลกใจ กล่าว เช่นสุภาพสตรีควรเลือกโรงแรมโลตัส มันเป็น desible มากที่สุดและนิยมมากที่สุดในอเมริกาช่วงความร้อนของฤดูร้อน
วันที่สามของมาดามโบมอนต์ใน หนุ่มป้อนเป็นแขก เสื้อผ้าของเขาได้ดี แต่เงียบสงบ หน้าดีขึ้น นิพจน์ของเขาว่า เป็นคนที่เดินทาง และสามารถเข้าใจโลก เขากล่าวว่า เขาจะยังคงอยู่สามสี่วัน เขาถามเกี่ยวกับเรือของเรือบาง เขาดูเหมือนจะชอบโรงแรมนี้ดีสุดของเขาได้รู้จัก
ชายหนุ่มวางแผงคอของเขาในรายชื่อแขกของโรงแรม: Farrington ฮาโรลด์ มันมีชื่อ มีเสียงดี และชายหนุ่มอยู่อย่างสมบูรณ์ในชีวิตเงียบสงบของบัว ในวันหนึ่ง เขาเป็นเช่นอื่นแขก เหมือนพวกเขา เขามีตารางของเขาและพนักงานเสิร์ฟของเขา เขายังมีความกลัวเหมือนกันว่า ผิดคนอาจก็ได้นี่ และทำลายความสงบของการ
หลังจากอาหารค่ำในวันถัดไป โบมอนต์มาดามทิ้งสิ่งเธอผ่านฮาโรลด์ Farrington ตาราง เขารับค่า และ ต่อเธอ คืนนั้น เขาพูดเพียงไม่กี่เงียบคำเป็นพระองค์นี้ และเธอพอใจเขามีมารยาทที่ดี เธอรู้ว่า เขาคือสุภาพบุรุษที่
แห่งบัวดูเหมือนจะ เข้าใจกันได้อย่างง่ายดายมากขึ้น อาจเป็นผลมาจากมีการค้นพบนี้โรงแรมบรอดเวย์ แขกผู้เข้าพักรู้สึกแน่ใจว่า คนดีโดยเฉพาะจะเพลิดเพลินกับความสุขเย็นบัว ตอนนี้ ได้อย่างรวด เร็ว มิตรภาพฉับพลันเติบโตระหว่าง Farrington และมาดามโบมอนต์ พวกเขายืน และพูดคุยในบางช่วงเวลา
"ฉันได้เห็นมากเกินไปในฤดูร้อนปกติโรงแรม, " กล่าวว่า โบมอนต์มาดาม มีรอยยิ้มน้อย แต่หวาน "ทำไมไปภูเขาหรือไปชายทะเลหรือไม่ เราไม่สามารถหลีกหนีเสียงรบกวน และฝุ่นละอองมี คนที่ทำให้เสียงรบกวนและฝุ่นติดตามเรามี"
"แม้แต่ในมหาสมุทร กล่าว Farrington เศร้า "คนเดียวได้รอบ จะเราทำอะไรเมื่อพวกเขาค้นพบบัว"
"ฉันหวังว่า พวกเขาไม่พบบัวสัปดาห์นี้ กล่าวว่า มาดาม "ฉันรู้ว่าอื่น ๆ ชอบเช่นเดียวกัน ได้บ้านสวยงามของเจ้าชายในภูเขาในยุโรป"
"สุดคนนั้น" กล่าวว่า Farrington "กำลัง มองหาสถานเงียบสงบ เช่นคนนี้ ที่พวกเขาสามารถหนีความวุ่นวาย"
"ฉันสัญญาตัวเองเพิ่มเติมสามวันพักผ่อนนี้งาม กล่าวว่า มาดามโบมอนต์ "วันเรือเซลส์"
ฮาโรลด์ Farrington ตาแสดงให้เห็นว่า เป็นขอ "ฉันเกินไปต้องปล่อยแล้ว เขากล่าวว่า "แต่ฉันไม่แล่นเรือในยุโรป"
"เราไม่พักตลอด แม้ว่าจะเป็นสวยงามดังนั้น มาดามโบมอนต์กล่าวว่า "ผมชอบดีกว่าปกติชีวิต ซึ่งเป็นคนเต็ม ฉันจะไม่ลืมฉันสัปดาห์ในโรงแรมโลตัส"
"หรือจะ," ว่า Farrington เสียงต่ำ "และฉันไม่เคยจะชอบเรือที่คุณไป"
บนสุดท้าย เย็นสองเสาร์ร่วมกันในตารางน้อย พนักงานเสิร์ฟที่นำพวกเขาสิ่งเย็นกิน
โบมอนต์มาดามสวมชุดสวยงามที่เดียวกัน เธอดูเหมือนเด่น.
เมื่อเธอได้รับประทานอาหาร เธอเอาออกเป็นดอลลาร์
"นาย Farrington เธอกล่าว มีรอยยิ้ม ที่ทุกคนในบัว รัก "อยากจะบอกคุณบางสิ่งบางอย่าง ฉันจะไปพรุ่งนี้เช้า เพราะต้องไปกลับทำงาน ผมทำงานสตรีขายเสื้อผ้าที่ร้านของเคซี่ย์ ดอลลาร์ ซึ่งเป็นเงินทั้งหมดที่มี ฉันจะไม่มีเพิ่มเติมผมรับจ่ายเมื่อสิ้นสุดสัปดาห์ คุณกำลังเป็นสุภาพบุรุษจริง และคุณจะได้ดีกับฉัน อยากจะบอกก่อนที่ฉันไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นี่คือโรงแรมแห่งหนึ่งบน Broadway ที่มีความสวยงามเป็นอย่างมากในช่วงฤดูร้อน มีคนไม่มากได้ยินเรื่องนี้ โรงแรมมีขนาดใหญ่และที่ทำความเย็น ห้องพักของโรงแรมมีกำแพงไม้สีเข้ม มีต้นไม้สีเขียวอยู่โดยรอบและลมแรงแบบไม่มีแอลกอฮอล์ โรงแรมมีความเพลิดเพลินใจทั้งหมดของการอยู่อาศัยบน ภูเขา และไม่มีอาการปวดที่ คุณจะได้กินปลาดีกว่าคุณจับได้สำหรับตัวของท่านเองในสตรีมในเนินเขาที่ท่านจะได้มีเนื้อดีกว่านายพรานนำมาซึ่งหลักจากในป่า.
เพียงไม่กี่ห้องที่มีจุดให้บริการตรวจพบเย็นนี้ในช่วงฤดูร้อนของ New York คุณจะเห็นผู้ใช้บริการไม่มากนักซึ่งการรับประทานอาหารมื้อค่ำในร้านอาหารของโรงแรม มีความสุขในการอยู่ที่นั่นและมีความสุขที่จะรู้ว่าพวกเขามีไม่มากนักเป็นอย่างมาก ห้องพักให้ความรู้สึกมีปัญญาโดยเฉพาะเพราะพวกเขาได้พบสถานที่เพื่อความเพลิดเพลินใจแห่งนี้.
บริกรมากกว่าที่จำเป็นมีอยู่ใกล้กับที่นำต้องการอะไรก่อนที่จะมีใครถามถึงเรื่องนี้.
เสียงรบกวนที่อยู่ไกลออกไปซึ่งมอบความเพลิดเพลินใจของ Broadway ออกเสียงคล้ายกับน้ำในป่า เสียงฝีเท้าคนแปลกหน้าทุกครั้งที่ผู้ใช้บริการที่ต้องการได้อย่างรวดเร็วและดู ห้องพักมีกลัวว่าเพื่อความเพลิดเพลินใจอยู่ไม่สุขผู้ที่มองหาที่จะได้พบว่าโรงแรมของพวกเขาและทำลายความสวยงามและเงียบสงบของโรงแรมโรงแรม
และดังนั้นจึงไม่กี่เหล่านี้อยู่ในระหว่างฤดูร้อน เพลิดเพลินใจไปกับความเพลิดเพลินใจไปกับหาดทรายและ ภูเขาห้องพักทั้งหมดมีมาให้ใน Broadway โรงแรม.
ฤดูร้อนนี้ที่เลดี้มาถึงโรงแรมให้นี้ชื่อ"มาดาม héloise d ' ARCY Beaumont ."
ที่ชื่อก็เป็นเหมือนกับชื่อในเรื่องที่โรแมนติก และมาดาม Beaumont ก็เป็นของเลดี้โรงแรมโลตัสที่รัก เธอเป็นที่สวยงามและลักษณะของเธอก็เป็นสิ่งที่ดีเป็นอย่างมาก ทุกคนอยากจะให้บริการของเธอผู้ใช้บริการท่านอื่นๆที่เชื่อว่าเป็นผู้ใช้บริการที่เธอได้รับความสมบูรณ์แบบ.
สมบรูณ์แบบสำหรับผู้ใช้บริการโรงแรมแห่งนี้ไม่ได้ออกจากโรงแรมมัก ในการนี้เธอก็เป็นเหมือนกับผู้ใช้บริการท่านอื่นๆของโรงแรม Lotus Notes ได้ เพลิดเพลินใจไปกับโรงแรมที่หนึ่งที่จำเป็นสำหรับการลืมเมือง New York อาจจะได้รับการอยู่ห่างออกไปในระยะเวลาเดินทาง ในยามค่ำคืนบางครั้งอาจออกไป แต่ในระหว่างช่วงกลางวันอากาศร้อนที่หนึ่งอยู่ในเกณฑ์ดีในที่ร่มเย็นสบายของ Lotus .
ที่มาดามอยู่ตามลำพังในโรงแรมที่ Lotus Notes เธออยู่คนเดียวเป็นขนาดควีนส์ไซด์หนึ่งเตียงอยู่ตามลำพังคนเดียวเพราะมีตำแหน่งระดับสูงของเธอ เธอลุกขึ้นจากที่นอนในตอนสาย เธอยังนุ่มหวานคนที่ดูเหมือนจะเป็นความเงางามให้เส้นผมอย่างเงียบๆ.
แต่ในอาหารเธอก็แตกต่างกันไป เธอจะสวมใส่เสื้อผ้าที่สวยงาม ฉันไม่สามารถหาคำว่าดีพอที่จะบอกได้ อยู่เสมอโดยมีดอกไม้สีแดงที่ไหล่ของเธอเมื่อบริกรหัวได้เห็นแต่งตัวอย่างนี้เขาได้พบที่ประตู คุณคิดว่าของ Paris เมื่อคุณได้เห็นและของโฮมเธียเตอร์และของเก่าจน.
เรื่องที่มาดาม Beaumont ก็บอกว่าในหมู่ผู้ใช้บริการในโรงแรมบัวหลวง ว่ากันว่าเธอเป็นผู้หญิงที่เดินทางไปทั่วทุกมุมโลกได้ ว่ากันว่าเธอรู้ดีว่าคนส่วนใหญ่ที่มีความสำคัญในทุกๆที่ว่ากันว่าอยู่ในมือสีขาวของเธอเธอมีอนาคตของประเทศบางอย่าง.
มันไม่ใช่เรื่องน่าประหลาดใจเขาบอกว่าผู้หญิงคนหนึ่งนั้นควรเลือกโรงแรมโลตัสได้ เป็นสถานที่ desible มากที่สุดและที่มากที่สุดที่ผ่อนคลายในอเมริกาเหนือในระหว่างความร้อนในช่วงฤดูร้อน.
ในวันที่สามของการเข้าพักของมาดาม Beaumont ในโรงแรมที่คนหนุ่มที่เข้ามาเป็นผู้ใช้บริการ เสื้อผ้าของเขาอันเงียบสงบแต่ที่ดี หน้าของเขาคือความเพลิดเพลินใจการแสดงออกของเขาเป็นคนหนึ่งที่ได้เดินทางไปและไม่สามารถทำความเข้าใจโลกที่ เขาบอกว่าเขาจะยังคงอยู่สามหรือสี่วัน เขาถามเกี่ยวกับเรือของเรือบางอย่าง เขาดูเหมือนจะเหมือนกับโรงแรมแห่งนี้ที่ดีที่สุดของเขาเป็นที่รู้จัก.
คนหนุ่มที่วางแผงคอม้าของเขาอยู่ในรายการของผู้ใช้บริการโรงแรม Harold farrington มันเป็นชื่อที่มี คุณภาพ เสียงชั้นดีและคนหนุ่มที่เคยเป็นของที่สมบรูณ์แบบในชีวิตอันเงียบสงบของ Lotus Notes ได้ ในวันหนึ่งเขาได้กลายเป็นเหมือนกับผู้ใช้บริการท่านอื่นๆทั้งหมด เหมือนกับเขามีโต๊ะของเขาและบริกรของเขา เขายังมีความกลัวเหมือนกันว่าคนผิดที่อาจจะพบกับโรงแรมแห่งนี้และทำลายความสงบมาอย่างกะทันหัน.
หลังจากทานอาหารมื้อค่ำในวันถัดไปที่มาดาม Beaumont ลดลงบางสิ่งบางอย่างที่เธอผ่านโต๊ะของ Harold farrington เขาก็หยิบขึ้นมาและต่อไปนี้ของเธอกลับมาแล้ว เขากล่าวถึงเพียงไม่กี่อันเงียบสงบถ้อยคำที่เขาทำอย่างนี้และเธอก็ยินดีโดยมารยาทที่ดีของเขา เธอก็รู้ว่าเขาเป็น สุภาพบุรุษ .
ผู้ใช้บริการของ Lotus ที่ดูเหมือนจะทำความเข้าใจกันได้อย่างง่ายดาย บางทีอาจจะเป็นผลมาจากการค้นพบโรงแรม Broadway แห่งนี้ ผู้ใช้บริการมั่นใจว่าที่ผู้คนเท่านั้นโดยเฉพาะชั้นดีจะได้เพลิดเพลินใจไปกับความเพลิดเพลินใจไปกับความเย็นสบายของ Lotus Notes ได้ ในตอนนี้เป็นอย่างมากได้อย่างรวดเร็วมิตรภาพ อย่างกะทันหันที่ขยายตัวระหว่าง farrington และมาดาม Beaumont ทั้งคู่ยืนอยู่และพูดถึงสำหรับช่วงเวลาได้
"ผมได้เห็นมากเกินไปในโรงแรมช่วงฤดูร้อนตามปกติ"มาดาม Beaumont ด้วยรอยยิ้มขนาดเล็กแต่หวานที่ "เหตุผลที่เปลี่ยนไปเพื่อไปยัง ภูเขา หรือบริเวณริมฝั่งทะเล เราไม่สามารถหนีไปฝุ่นและมีเสียงรบกวน ผู้คนที่ทำให้ฝุ่นและมีเสียงรบกวนทำตามเรามี"
"แม้อยู่บนมหาสมุทร" farrington เศร้า"ผู้คนเดียวกันกับผู้ที่อยู่โดยรอบเรา เราจะทำอย่างไรเมื่อสำรวจ Lotus Notes ได้หรือไม่?"
"ผมหวังว่าพวกเขาจะไม่ได้สำรวจ Lotus Notes ได้ในสัปดาห์นี้"มาดาม "ผมรู้ว่าเพียงคนเดียวที่อื่นผมชอบเป็นอย่างดี โรงแรมคือที่พักที่สวยงามของเจ้าชายที่อยู่บน ภูเขา ในยุโรป"
"ผู้คนที่ดีที่สุด"ว่า" farrington "กำลังมองหาสถานที่อันเงียบสงบได้อย่างหนึ่งแห่งนี้สถานที่ซึ่งพวกเขาสามารถหลบหนีผู้คน"
"ผมสัญญากับตัวเองว่าสามวันในส่วนที่เหลือเพื่อความเพลิดเพลินใจแห่งนี้"มาดาม Beaumont "สายตาของวันถัดไปเรือใบเรือของฉัน"
Harold farrington ที่แสดงให้เห็นว่าเขารู้สึกเสียใจ "ผมมากเกินไปต้องทิ้งแล้ว"เขากล่าว "แต่ผมไม่ได้ล่องเรือสำหรับยุโรป"
"เราไม่สามารถเข้าพักอยู่ที่นี่ตลอดไปแม้จะเป็นความเพลิดเพลินใจอย่าง"มาดาม Beaumont "ฉันชอบดีกว่าชีวิตตามปกติของเราซึ่งมีเกินไปของผู้คนผมจะไม่มีวันลืมสัปดาห์ของฉันในโรงแรมโลตัส"
"หรือจะ" farrington ในเสียงต่ำ "ผมจะไม่เหมือนกับเรือที่จะมีท่านอยู่ห่างออกไปในระยะทาง"
ในเย็นวันสุดท้ายของคนทั้งสองที่นั่งอยู่ด้วยกันที่โต๊ะเล็ก บริกรที่มาบางสิ่งบางอย่างเย็นเพื่อรับประทาน.
มาดาม Beaumont ก็สวมชุดที่งดงาม เธอก็ดูจะเต็มไปด้วยความเอาใจใส่.
เมื่อเธอจบการรับประทานอาหารก็ออกจากเงินดอลลาร์สรอ..
"นาย farrington "เธอกล่าวด้วยรอยยิ้มที่ทุกคนใน Lotus Notes รัก"ผมต้องการที่จะบอกคุณบางสิ่งบางอย่าง ผมจะออกจากช่วงเช้าตรู่ในวันพรุ่งนี้เพราะผมจะต้องกลับไปทำงาน ผมทำงานการขายเสื้อผ้าของผู้หญิงที่ร้านของ casey ค่าเงินดอลลาร์ที่เป็นเงินทั้งหมดที่จะมี ฉันจะไม่มีเพิ่มเติมจนกว่าจะได้รับการจ่ายเงินในช่วงปลายสัปดาห์นี้ คุณ สุภาพบุรุษ อย่างแท้จริงและคุณจะได้รับการดีกับฉันผมอยากจะบอกคุณก่อนที่ผมจะเข้าไป