Indonesia;Malaysia;agriculture;agra

Indonesia;Malaysia;agriculture;agrarian change;policy narratives;comparative method;frontier development
Over recent decades a structural transformation has affected agriculture in the frontier areas of Malaysian Borneo and Outer Island Indonesia with the rapid conversion of agricultural lands, fallows, and formerly forested areas into oil palm. These frontiers have similar positions in the international political economy of oil palm and have complementary resource endowments. In both cases, state planners face the common challenges of finding a disciplined labour force, delivering land for estate development, maintaining local legitimacy, and dealing with local contestation. Yet there are significant differences in systems of governance and policy frameworks regarding land, shifting capacity of state actors to facilitate the transformation of these agrarian frontiers, and changing degrees of local, national and international contestation. Considering the generic and the specific elements at play in each case, this paper argues that analogous policy narratives have shaped the ways in which landholders have been engaged in the process of oil palm expansion in Malaysia and Indonesia. In both cases, with the shift from state-led to neoliberal governance approaches to agricultural development, the ‘frontier’ has been created and transformed through policy narratives that facilitate the conversion of whole landscapes into oil palm. This has been achieved by obscuring indigenous forms of agriculture and land tenure, while creating reserves of available ‘state’ or ‘idle’ customary land, and counterpoising smallholder ‘marginality’ and ‘backwardness’ to the modernity of contemporary estate agriculture.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อินโดนีเซีย มาเลเซีย เกษตร เปลี่ยนแผน นโยบาย narratives วิธีเปรียบเทียบ การพัฒนาชายแดนOver recent decades a structural transformation has affected agriculture in the frontier areas of Malaysian Borneo and Outer Island Indonesia with the rapid conversion of agricultural lands, fallows, and formerly forested areas into oil palm. These frontiers have similar positions in the international political economy of oil palm and have complementary resource endowments. In both cases, state planners face the common challenges of finding a disciplined labour force, delivering land for estate development, maintaining local legitimacy, and dealing with local contestation. Yet there are significant differences in systems of governance and policy frameworks regarding land, shifting capacity of state actors to facilitate the transformation of these agrarian frontiers, and changing degrees of local, national and international contestation. Considering the generic and the specific elements at play in each case, this paper argues that analogous policy narratives have shaped the ways in which landholders have been engaged in the process of oil palm expansion in Malaysia and Indonesia. In both cases, with the shift from state-led to neoliberal governance approaches to agricultural development, the ‘frontier’ has been created and transformed through policy narratives that facilitate the conversion of whole landscapes into oil palm. This has been achieved by obscuring indigenous forms of agriculture and land tenure, while creating reserves of available ‘state’ or ‘idle’ customary land, and counterpoising smallholder ‘marginality’ and ‘backwardness’ to the modernity of contemporary estate agriculture.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อินโดนีเซีย มาเลเซีย การเกษตร สังคมเปลี่ยน นโยบาย เรื่องเล่า วิธีเปรียบเทียบการพัฒนา
; ชายแดนมากกว่า ทศวรรษที่ผ่านมา การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างทางการเกษตรในพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบชายแดนของบอร์เนียว มาเลเซีย และอินโดนีเซีย ที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว นอกเกาะที่ดินการเกษตร ฟาลโลว์ส และเดิมพื้นที่ป่าเป็นปาล์มน้ำมันพรมแดนเหล่านี้มีตำแหน่งที่คล้ายกันในทางการเมืองระหว่างประเทศของปาล์มน้ำมันและได้บริจาคทรัพยากรเสริม ในทั้งสองกรณี , นักวางแผนของรัฐเผชิญความท้าทายร่วมกันของการมีวินัยในแรงงาน มอบที่ดินเพื่อพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ , การรักษาความถูกต้องตามกฎหมายท้องถิ่น และการจัดการกับการต่อสู้ในท้องถิ่นยัง มีความแตกต่างกันในระบบธรรมาภิบาล และนโยบายต่างๆ เกี่ยวกับที่ดิน ขยับความจุของนักแสดง เพื่อความสะดวกในการเปลี่ยนแปลงพรมแดนรัฐเกษตรกรรมเหล่านี้ และเปลี่ยนองศาของการช่วงชิงท้องถิ่นระดับชาติและนานาชาติ พิจารณาทั่วไปและองค์ประกอบที่เฉพาะเจาะจงที่เล่นในแต่ละกรณีบทความนี้เสนอว่า นโยบายที่คล้ายกัน ) มีรูปวิธีที่ landholders ได้มีส่วนร่วมในกระบวนการของปาล์มน้ำมันขยายตัวในมาเลเซียและอินโดนีเซีย ในทั้งสองกรณีมีการเปลี่ยนจากสถานะไฟ LED เพื่อ neoliberal ) แนวทางพัฒนาการเกษตร' แดน ' ได้ถูกสร้างขึ้น และผ่านการเปลี่ยนนโยบายที่อำนวยความสะดวกในการแปลงของภูมิประเทศทั้งในปาล์มน้ำมัน นี้ได้ถูกบดบังโดยรูปแบบพื้นเมืองของการเกษตรและการถือครองที่ดิน และการสร้างสำรองของ ' รัฐ ' หรือ ' ที่ดินว่าง ' วัฒนธรรมcounterpoising อย่างมีขอบเขตและโครงสร้าง ' ' และ ' ' ณ ' กับความทันสมัยของเกษตรบ้านร่วมสมัย