Do you know Doraemon? yeach, it’s c

Do you know Doraemon? yeach, it’s comic character created by Fujiko F. Fujiya (if i’m not mistaken), Japan’s comic writer.
I read this comic since I was 10 years-old.
As you know, Doraemon is a story with no ending, but this small story is about the “last episode” of the famous cartoon.
Someone made this story (finally I know the name, Nobuo Sato) and


One day,a very normal day, Nobita came back from school and went upstairs of his house. Doraemon was there sleeping, just like the other normal day.

“Hey, Doraemon, please wake up, lets play!” but Doraemon does not wake up.
Nobita thought that Doraemon is tired, so he went out to play with Shizuka-chan and other folks. After few hours, he returned to his home, but Doraemon was still sleeping. Nobita felt something strange, and tried to wake him up. But there was no reply. He became to feel afraid, and tried to wake him up, but whatever he does, Doraemon did not wake up.


Nobita exactly knew that something was different. This never happened before. He began crying, but though he screamed or cried, the famous fat-cat-robot did not make a single move at all. He came up to one idea, and jumped into his desk-the time machine-and went to the future to meet Dorami-chan, Doraemon’s sister. He begged her for help, and forced her to go with him back to 1998.
After a short trip again back to 1998 by the time machine, Dorami-chan looked all over his brother Doraemon to see what was wrong with him.
After few minutes, she said “the battery is out”. Nobita was relieved, and said,”battery? so he is not broken right? please replace or recharge his battery, and put him back like before”.
But Dorami-chan shook her head and said,”Nobita-san, should I really do that?”.
Nobita said “what? what do you mean?” Dorami-chan replied; “His main battery is here, close to his pocket. And it ran out. But originally, he had a back-up battery in his ears, but as you know, his ears were eaten by a rat very many years ago, so he does not have a back-up battery now”.
“so what do you mean?”.
“I mean, if I replace his battery, every memory of you will be eternally lost from his brain program”.
“WHAT?????”
“Shall I do that?”
Nobita closed his eyes. He cried, but after few minutes, he stopped crying,and quietly told Dorami-chan.
“Dorami-chan, thanks for coming here. I will take care of the rest. You have to go back to your future time now”.
Dorami-chan could not decide what to do, but anyway she hugged Nobita quietly, and she went back home. After she went back,Nobita carried Doraemon and placed him into the shelf.

year 2010, Nobita grew up. Since that day, he changed.
He studied hard, did not cry anymore, and he lived without Doraemon. He told Shizuka and other folks that Doraemon had to go back to his future, and could not meet him anymore. Shizuka was impressed to Nobita’s mysterious appearance which became completely different from 10years ago.
They fell in love, and married. Nobita became a scientist. He made a laboratory in his room, and was studying hard with his job all day. He told Shizuka not to come into the room, as it is very dangerous inside.
But one day, he called Shizuka and told her to come in to his room. It was the first time for her to enter her husband’s room. The moment she went in, she lost her words.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณรู้โดราเอมอน yeach เป็นตัวละครการ์ตูนที่สร้างขึ้น โดย Fujiya F. Fujiko (ถ้าผมไม่เข้าใจผิด), นักเขียนการ์ตูนของญี่ปุ่นผมอ่านการ์ตูนนี้ตั้งแต่อายุ 10 ปีคุณรู้ว่า โดราเอมอนเป็นเรื่องราวกับไม่มีสิ้นสุด แต่เล็กเรื่องนี้จะเกี่ยวกับ "ตอน" ของการ์ตูนชื่อดังคนทำเรื่องนี้ (ในที่สุดผมทราบชื่อ ซาโตะโน) และวันหนึ่ง วันปกติมาก โนบิตะกลับมาจากโรงเรียน และขึ้นไปข้างบนบ้านของเขา โดราเอมอนไม่มีนอนหลับ เหมือนวันปกติ"เฮ้ โดราเอมอน โปรดตื่นขึ้น ช่วยให้เล่น! " แต่โดราเอมอนไม่ตื่นโนบิตะคิดว่า โดราเอมอนคือเบื่อ เพื่อให้เขาออกไปเล่นกับชิซูกะจังและคนอื่น ๆ หลังจากชั่วโมง เขากลับไปบ้านของเขา แต่ยังคงมีการนอนหลับโดราเอมอน โนบิตะรู้สึกหลอน ๆ และพยายามที่จะปลุกเขา แต่ตอบไม่ได้ เขาจะรู้สึกกลัว และพยายามที่จะปลุกเขาขึ้น แต่สิ่งที่เขาทำ โดราเอมอนก็ไม่ปลุกโนบิตะว่ารู้ว่า สิ่งที่แตกต่างกัน นี้ไม่เคยเกิดขึ้นก่อน เขาเริ่มร้องไห้ แต่ว่าเขากรีดร้อง หรือร้องไห้ ชื่อไขมันแมวหุ่นยนต์ที่ไม่ได้ทำย้ายเดียวเลย เขามาคิดถึงหนึ่ง และไปเข้าเครื่องเวลาโต๊ะของเขา- และไปอนาคตกับเรมี่จัง น้องสาวของโดราเอมอน เขาขอร้องเธอสำหรับความช่วยเหลือ และเธอกับเขากลับไปปี 1998หลังจากเดินทางสั้น ๆ อีกกลับไปปี 1998 โดยเครื่องเวลา เรมี่จังมองไปทั่วน้องโดราเอมอนดูอะไรผิดกับเขาหลังจากไม่กี่นาที เธอบอกว่า "แบตเตอรี่จะออก" โนบิตะโล่งใจ และกล่าว ว่า "แบตเตอรี่ ดังนั้น เขาไม่มีหักขวา โปรดเปลี่ยน หรือชาร์จแบตเตอรี่ของเขา และนำเขากลับไปก่อน"แต่เรมี่จังส่ายหัวของเธอ และกล่าว ว่า "โนบิตะซัง ควรฉันจริง ๆ ไม่ได้"โนบิตะกล่าวว่า "อะไร คุณไร" เรมี่จังตอบ "แบตเตอรี่ของเขาหลักอยู่ที่นี่ ใกล้กระเป๋าของเขา และก็วิ่งออกมา แต่เดิม เขามีแบตเตอรี่สำรองในหูของเขา แต่คุณรู้ว่า เขาได้กินหนูมากหลายปีที่ผ่านมา เพื่อให้เขาไม่มีแบตเตอรี่สำรองข้อมูลตอนนี้""ดังนั้นคุณไร""ผมหมายถึง ถ้าฉันเปลี่ยนแบตเตอรี่ของเขา ทุกความทรงจำของคุณจะสูญเสีย eternally จากโปรแกรมสมองของเขา""อะไร?""จะฉันไม่ได้"โนบิตะปิดตาของเขา เขาร้องไห้ แต่หลังจากไม่กี่นาที เขาหยุดร้องไห้ และเงียบ ๆ บอกเรมี่จัง"เรมี่จัง ขอบคุณสำหรับการมาที่นี่ ฉันจะดูแลส่วนที่เหลือ คุณได้กลับไปที่ตอนนี้ได้เวลาของคุณในอนาคต"เรมี่จังอาจตัดสินใจจะทำอย่างไร แต่อย่างไรก็ตาม เธอทุกกอดโนบิตะอย่างเงียบ ๆ และเธอไปที่กลับบ้าน หลังจากที่เธอไปกลับ โนบิตะทำโดราเอมอน และวางเขาในชั้นปี 2553 โนบิตะโตขึ้น ตั้งแต่วันนั้น เขาเปลี่ยนแปลงเขาเรียนอย่างหนัก ไม่ร้องไห้อีกต่อไป และเขาอาศัยอยู่ โดยไม่มีโดราเอมอน เขาบอกชิซูกะและคนอื่น ๆ ที่ว่า โดราเอมอนมีกลับไปที่อนาคตของเขา และอาจไม่พบกับเขาอีกต่อไป ชิซูกะประทับใจในรูปลักษณ์ลึกลับของโนบิตะซึ่งแตกต่างจาก 10years แล้วกลายเป็นพวกเขาตกหลุมรัก และแต่งงาน โนบิตะเป็น นักวิทยาศาสตร์ เขาทำห้องปฏิบัติการในห้องพัก และถูกศึกษาอย่างหนักกับงานของเขาทุกวัน เขาบอกชิซูกะไม่ให้เข้ามาในห้องพัก มันเป็นอันตรายมากในแต่วันหนึ่ง เขาเรียกว่าชิซูกะ และบอกให้เธอมาในห้องของเขา มันเป็นครั้งแรกที่เธอจะป้อนห้องของสามี ในขณะที่เธอไปใน เธอลืมคำของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณจะรู้ว่าโดราเอมอน? yeach มันเป็นตัวละครการ์ตูนที่สร้างขึ้นโดยฟูจิโกะเอฟฟูจิย่า (ถ้าฉันไม่ผิด) นักเขียนการ์ตูนของญี่ปุ่น.
ผมอ่านการ์ตูนนี้มาตั้งแต่อายุ 10 ปีเก่า.
ที่คุณรู้ว่าโดราเอมอนเป็นเรื่องราวที่ไม่มีตอนจบ แต่นี้ เรื่องเล็กเป็นเรื่องเกี่ยวกับ "ฉากสุดท้าย" ของการ์ตูนที่มีชื่อเสียง.
ใครบางคนที่ทำเรื่องนี้ (ในที่สุดผมก็รู้ว่าชื่อโนบุโอะซาโต) และวันหนึ่งวันปกติมากโนบิตะกลับมาจากโรงเรียนมาและไปชั้นบนของบ้าน โดราเอมอนได้มีการนอนหลับเช่นเดียวกับวันอื่น ๆ ตามปกติ. "Hey, โดราเอมอนโปรดตื่นขึ้นมาช่วยให้เล่น!" แต่โดราเอมอนไม่ได้ตื่นขึ้นมา. โนบิตะคิดว่าโดราเอมอนจะเหนื่อยเพื่อให้เขาออกไปเล่นกับชิซูกะจังและ คนอื่น ๆ ไม่กี่ชั่วโมงหลังจากที่เขากลับไปที่บ้านของเขา แต่โดราเอมอนก็ยังคงนอนหลับอยู่ โนบิตะรู้สึกว่าสิ่งที่แปลกและพยายามที่จะปลุกเขาขึ้น แต่ก็ไม่มีการตอบกลับ เขากลายเป็นคนที่จะรู้สึกกลัวและพยายามที่จะปลุกเขาขึ้น แต่สิ่งที่เขาทำโดราเอมอนไม่ได้ตื่นขึ้นมา. โนบิตะว่ารู้ว่าบางสิ่งบางอย่างที่แตกต่างกัน เรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน เขาเริ่มร้องไห้ แต่แม้ว่าเขาจะกรีดร้องหรือร้องที่มีชื่อเสียงไขมันแมวหุ่นยนต์ไม่ได้ทำให้การย้ายเดียวที่ทุกคน เขามาถึงหนึ่งความคิดและกระโดดลงไปในโต๊ะของเขาเวลาที่เครื่องและเดินไปในอนาคตเพื่อตอบสนองโดเรมีจังน้องสาวของโดราเอมอนของ เขาขอร้องให้เธอเพื่อขอความช่วยเหลือและบังคับให้เธอไปกับเขากลับไปยังปี 1998 หลังจากการเดินทางระยะสั้นอีกครั้งกลับไปปี 1998 โดยเครื่องเวลาที่โดเรมีจังมองทั่วทุกมุมพี่ชายของเขาโดราเอมอนที่จะเห็นสิ่งที่ผิดปกติกับเขา. หลังจากนั้นไม่กี่นาที เธอกล่าวว่า "แบตเตอรี่ออก" โนบิตะก็รู้สึกโล่งใจและกล่าวว่า "แบตเตอรี่? ดังนั้นเขาจะไม่เสียใช่มั้ย? กรุณาเปลี่ยนหรือชาร์จแบตเตอรี่ของเขาและทำให้เขากลับมาเหมือนก่อน ". แต่โดเรมีจังส่ายหัวของเธอและพูดว่า" โนบิตะซังฉันควรทำจริงๆว่า? ". โนบิตะกล่าวว่า" คืออะไร? ? สิ่งที่คุณหมายถึง "โดเรมีจังตอบ; "แบตเตอรี่หลักของเขาอยู่ที่นี่ใกล้กับกระเป๋าของเขา และมันก็วิ่งออกมา แต่เดิมเขามีแบตเตอรี่สำรองในหูของเขา แต่คุณรู้ว่าหูของเขาถูกกินโดยหนูมากหลายปีที่ผ่านมาเพื่อให้เขาไม่ได้มีแบตเตอรี่สำรองในขณะนี้ ". " ดังนั้นสิ่งที่คุณหมายถึง ? ". " ผมหมายความว่าถ้าฉันเปลี่ยนแบตเตอรี่ของเขาความทรงจำของคุณทุกคนจะหายไปตลอดกาลจากโปรแกรมสมองของเขา ". " สิ่งที่ ????? " " จะให้ฉันทำอย่างนั้น? " โนบิตะปิดตาของเขา เขาร้องไห้ แต่หลังจากนั้นไม่กี่นาทีเขาหยุดร้องไห้อย่างเงียบ ๆ และบอกว่าโดเรมีจัง. "โดเรมีจังขอบคุณสำหรับการมาที่นี่ ฉันจะดูแลส่วนที่เหลือ คุณจะต้องกลับไปที่เวลาในอนาคตของคุณไปตอนนี้ ". โดเรมีจังไม่สามารถตัดสินใจได้ว่าจะทำอย่างไร แต่อย่างไรก็ตามเธอกอดโนบิตะอย่างเงียบ ๆ และเธอก็กลับบ้าน หลังจากที่เธอกลับไปโนบิตะโดราเอมอนและดำเนินการวางเขาลงไปในการเก็บรักษา. ปี 2010, โนบิตะเติบโตขึ้นมา ตั้งแต่วันนั้นเขาเปลี่ยน. เขาเรียนหนักไม่ได้ร้องไห้อีกต่อไปและเขาอาศัยอยู่ได้โดยไม่ต้องโดราเอมอน เขาบอกว่าชิซูกะและคนอื่น ๆ ที่โดราเอมอนได้ที่จะกลับไปในอนาคตของเขาและไม่สามารถตอบสนองความต้องการเขาอีกต่อไป ชิซูกะรู้สึกประทับใจกับการปรากฏตัวของโนบิตะลึกลับซึ่งกลายเป็นที่สมบูรณ์แตกต่างจากที่ผ่านมา 10years. พวกเขาตกหลุมรักและแต่งงานกับ โนบิตะกลายเป็นนักวิทยาศาสตร์ เขาทำห้องปฏิบัติการในห้องของเขาและได้รับการศึกษาอย่างหนักกับงานของเขาตลอดทั้งวัน เขาบอกว่าชิซูกะไม่ให้เข้ามาในห้องขณะที่มันเป็นอันตรายมากภายใน. แต่วันหนึ่งเขาเรียกว่าชิซูกะและบอกให้เธอเข้ามาในห้องของเขา มันเป็นครั้งแรกสำหรับเธอที่จะเข้ามาในห้องของสามีของเธอ ช่วงเวลาที่เธอไปในเธอหายไปคำพูดของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณรู้จักโดราเอมอน ? yeach มันเป็นการ์ตูนที่สร้างขึ้นโดยฟูจิโกะ F . ฟูจิยะ ( ถ้าจำไม่ผิด ) นักเขียนการ์ตูนญี่ปุ่นผมอ่านการ์ตูนเรื่องนี้ตั้งแต่ฉัน 10 ขวบอย่างที่คุณรู้ โดราเอมอนคือเรื่องราวที่ไม่มีตอนจบ แต่เรื่องเล็กๆ นี้ เป็นเรื่องเกี่ยวกับ " ตอนสุดท้าย " ของการ์ตูนที่มีชื่อเสียงคนที่ทำเรื่องนี้ ( ในที่สุดก็รู้ชื่อ โนบุโอะ ซาโต้ ) และวันหนึ่ง วันปกติ โนบิตะกลับมาจากโรงเรียน และวิ่งขึ้นไปชั้นบนของบ้าน โดราเอมอนมีหลับ เหมือนวันปกติ" เฮ้ โดราเอมอน ตื่นเถอะ ช่วยให้เล่น ! ! " แต่โดเรมอนก็ยังไม่ตื่นโนบิตะคิดว่าโดเรมอนเหนื่อย เขาจึงออกไปเล่นกับ ชิซูกะจัง และ folks อื่น ๆ หลังจากไม่กี่ชั่วโมง เขากลับไปที่บ้านของเขา แต่โดเรมอนก็ยังหลับอยู่ โนบิตะรู้สึกอะไรแปลกๆ และพยายามปลุกเขาขึ้นมา แต่ไม่มีการตอบกลับ เขาเริ่มรู้สึกกลัวและพยายามปลุกเขา แต่สิ่งที่เขาทำ โดราเอมอนก็ยังไม่ตื่นโนบิตะว่ารู้ว่าบางสิ่งบางอย่างที่แตกต่างกัน นี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน เขาเริ่มร้องไห้ แต่เขาร้อง หรือ ร้องไห้ หุ่นยนต์แมวอ้วนที่มีชื่อเสียงไม่ได้ไปเดี่ยวเลย เขามาเพื่อคิดหนึ่ง และกระโดดเข้าไปในเครื่องเวลาที่โต๊ะของเขาและไปในอนาคตเพื่อตอบสนองจันทร์ Dorami น้องสาวโดเรมอน . เขาขอร้องให้เธอช่วย และบังคับให้เธอไปกับเขากลับไปที่ 1998หลังจากเดินทางสั้น ๆอีกครั้งกลับไปที่ 1998 โดยเครื่องเวลา โดเรมี่จัง มองไปที่น้องชายของเขา โดเรมอน เพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขาหลังจากไม่กี่นาที , เธอกล่าวว่า " แบตหมด " โนบิตะ โล่งใจ และบอกว่า " แบตเตอรี่ ดังนั้นเขาจะไม่หักใช่มั้ย ? กรุณาเปลี่ยนหรือชาร์จแบตเตอรี่ของเขา และให้เขากลับมาเหมือนเมื่อก่อน "แต่จันทร์ Dorami ส่ายหน้าและพูดว่า " โนบิตะซัง ฉันควรทำอย่างนั้นจริงๆเหรอ ? "โนบิตะบอกว่าอะไร " คุณหมายถึงอะไร ? " โดเรมีจัง ` ` แบตเตอรี่หลักของเขาคือที่นี่ใกล้ในกระเป๋าของเขา และวิ่งออกไป แต่เขามีแบตเตอรี่สำรองในหูของเขา แต่อย่างที่คุณรู้ หูของเขาถูกหนูหลายปีมากแล้ว เขาไม่ได้มีแบตเตอรี่สำรองในตอนนี้ "" เธอหมายความว่ายังไง ? "" ฉันหมายความว่า ถ้าฉันเปลี่ยนแบตเตอรี่ของเขา ทุกความทรงจำที่คุณจะได้รับหายไปจากสมองโปรแกรม "" อะไร ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? "" ฉันจะทำ "โนบิตะปิดตาของเขา เขาร้องไห้ แต่หลังจากนั้นไม่กี่นาที เขาหยุดร้องไห้ และแอบบอกโดเรมีจัง" โดเรมีจัง ขอบคุณที่มา ผมจะจัดการส่วนที่เหลือเอง คุณต้องกลับไปที่เวลาของคุณในอนาคตแล้ว "จันทร์ Dorami ไม่สามารถตัดสินใจทำอะไร แต่เธอกอดโนบิตะอย่างเงียบๆ และเธอก็กลับบ้าน หลังจากเธอกลับไปแล้ว โนบิตะอุ้มโดเรมอนและให้เขาอยู่ในชั้นปี 2010 โนบิตะโตขึ้น นับตั้งแต่วันนั้น เขาก็เปลี่ยนไปเขาเรียนหนัก ไม่ได้ร้องไห้อีก และเขาอยู่โดยไม่มีโดเรมอน เขาบอกชิซูกะและ folks อื่น ๆ ที่โดราเอมอนต้องกลับไปในอนาคตของเขา และจะไม่พบเค้าอีกแล้ว ชิซูกะประทับใจกับโนบิตะลึกลับซึ่งเป็นลักษณะที่แตกต่างจาก 10years ที่ผ่านมาพวกเขาตกหลุมรักกัน และแต่งงานกัน โนบิตะเป็นนักวิทยาศาสตร์ เขาทำปฏิบัติการในห้องของเขา และตั้งใจกับงานของเขาทั้งวัน เขาบอกชิซูกะไม่ให้เข้าไปในห้อง มันเป็นอันตรายมากข้างในแต่แล้ววันนึง เขาเรียกชิซูกะและบอกให้เธอเข้ามาในห้องของเขา เป็นครั้งแรกที่เธอเข้าไปในห้องของสามีเธอ ตอนที่เธอเข้า เธอสูญเสียคำพูดของเธอ