Yue Zhong took a look at those mili

Yue Zhong took a look at those militants when they stood up and he immediately fired off 2 shots with his .03 Rifle. Two of the militants immediately had bullet holes appear in their heads and they crumpled to the floor.

The remaining militants immediately panicked and split up to find cover, while firing random shots in the direction where Yue Zhong was.

After Yue Zhong had fired his shots, he had already made a move; hose militants were shooting at empty space, not even hitting his shadow.

Yue Zhong was like an assassin in the night as he made his way closer to the militants, and every shot of his correctly found its target, exploding each head upon contact.

It did not matter where the militants were finding cover, as they would still be taken out one by one. After another 6 militants had been killed, one of them finally could not bear to be hunted down by such a terrifying opponent anymore. Being powerless to even counter-attack, he threw his gun to the floor and shouted frantically,

“Don’t kill me!! Don’t kill me!! I surrender!! Don’t kill me!!”

Yue Zhong had actually already aimed at that militant; when he saw that the militant had surrendered, he immediately fired a shot to the militant’s side.

With a ‘bang’, the militant saw his comrade right beside him die with a bullet penetrating through his brain, falling lifelessly to the ground.

Upon witnessing this scene, the militant’s heart went cold as he hugged his head with both arms and crouched down, not daring to make a single move.

“I surrender! Don’t kill me!! I surrender!!” The remaining 2 militants also threw down their weapons in fear, shouting out loudly. They could not even see the enemy yet their friends had died one by one: there was nothing more horrifying than this. They were not zombies and could still feel fear. They wanted to live on, so they chose to surrender.

Yue Zhong stood behind the 3 militants, calling out to Liu Erhei, “Liu Erheii! Go retrieve their weapons and tie them up!”

Liu Erhei had been hiding behind a huge stone the entire time without moving, as though he was a corpse. He jumped up and brought along the rope before arriving in front of Yue Zhong and immediately began to flatter loudly, “The fight is finally over! Boss Yue, you’re really amazing. I am too awed by you!!”

Yue Zhong looked at the lazy Liu Erhei as he frowned and spoke sternly, “Tie them up properly! We don’t have any time to waste!”

After killing 12 of the militants, the matters on hand were not yet finished. There were still over 20 militants who were still engaged in battle with 5 policemen. Yue Zhong had to hurry over and kill them as well.

“Yes!” Liu Erhei replied, as he quickly set down to tying up he militants tightly with the rope, and made use of rags to stuff into their mouths.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Yue Zhong took a look at those militants when they stood up and he immediately fired off 2 shots with his .03 Rifle. Two of the militants immediately had bullet holes appear in their heads and they crumpled to the floor.The remaining militants immediately panicked and split up to find cover, while firing random shots in the direction where Yue Zhong was.After Yue Zhong had fired his shots, he had already made a move; hose militants were shooting at empty space, not even hitting his shadow.Yue Zhong was like an assassin in the night as he made his way closer to the militants, and every shot of his correctly found its target, exploding each head upon contact.It did not matter where the militants were finding cover, as they would still be taken out one by one. After another 6 militants had been killed, one of them finally could not bear to be hunted down by such a terrifying opponent anymore. Being powerless to even counter-attack, he threw his gun to the floor and shouted frantically,“Don’t kill me!! Don’t kill me!! I surrender!! Don’t kill me!!”Yue Zhong had actually already aimed at that militant; when he saw that the militant had surrendered, he immediately fired a shot to the militant’s side.With a ‘bang’, the militant saw his comrade right beside him die with a bullet penetrating through his brain, falling lifelessly to the ground.Upon witnessing this scene, the militant’s heart went cold as he hugged his head with both arms and crouched down, not daring to make a single move."ผมยอมแพ้ ไม่ฆ่าฉัน!! ฉันยอมแพ้!!" ฉะนั้น 2 ที่เหลือยังโยนลงอาวุธของพวกเขาในความหวาดกลัว ตะโกนออกมาเสียงดัง พวกเขามองไม่เห็นศัตรู แต่เพื่อนคนหนึ่ง: เสร็จหงุดหงิดมากขึ้นกว่านี้ พวกเขาไม่ซอมบี้ และยังรู้สึกกลัว พวกเขาต้องการอาศัยอยู่บน เพื่อให้พวกเขาเลือกที่จะยอมแพ้จงหยูยืนหลังฉะนั้น 3 โทรไป Liu Erhei, "Liu Erheii ไปดึงอาวุธของพวกเขา และผูกเป็น"Liu Erhei ได้ถูกซ่อนอยู่หลังหินใหญ่ตลอดเวลาโดยไม่ย้าย ราวกับเขาเป็นศพไว้ เขากระโดดขึ้น และมาตามเชือกก่อนเดิน หน้า จงหยู และทันทีเริ่มเสียงดัง ป้อยอ "เป็นที่สุดการต่อสู้เหนือ หัวหยู คุณน่าทึ่งจริง ๆ ฉัน:เกินไปกลัว โดยคุณ!!"หยูจงมอง Liu Erhei ขี้เกียจเขา frowned และพูดมัน "ผูกอย่างถูกต้อง เราไม่มีก็ได้เสีย"หลังจากฆ่า 12 ฉะนั้น ในเรื่องคงไม่ได้ยังเสร็จสิ้น มีผู้ถูกยังคงมีส่วนร่วมในการต่อสู้กับตำรวจ 5 ปฏิบัติยังคงมากกว่า 20 จงหยูจะรีบไป และฆ่าพวกเขาเช่นกันใช่ครับ" ตอบ Erhei หลิว เป็นเขาได้อย่างรวดเร็วลงไปขัดเขาฉะนั้นให้แน่นด้วยเชือก และใช้เศษผ้ายัดเข้าไปในปากของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Yue Zhong จึงมองก่อการร้ายเหล่านั้นเมื่อพวกเขายืนขึ้นและทันทีที่เขายิงออก 2 นัดมี 03 ปืนไรเฟิลของเขา สองโจรก่อการร้ายได้ทันทีมีรูกระสุนปรากฏในหัวของพวกเขาและพวกเขายู่ยี่ไปกองกับพื้น. ผู้ก่อการร้ายที่เหลือตกใจทันทีและแยกขึ้นมาก็พบฝาครอบในขณะที่การยิงปืนแบบสุ่มในทิศทางที่ Yue Zhong เป็น. หลังจาก Yue Zhong ยิงภาพของเขา เขาได้ทำแล้วย้าย; ก่อการร้ายท่อถูกยิงที่พื้นที่ว่างไม่ได้ตีเงาของเขา. ยูจงเป็นเหมือนนักฆ่าในเวลากลางคืนขณะที่เขาทำทางของเขาใกล้ชิดกับการก่อการร้ายและการยิงของเขาทุกอย่างถูกต้องพบเป้าหมายระเบิดหัวแต่ละเมื่อสัมผัส. มัน ไม่ได้เรื่องที่ก่อการร้ายที่ถูกหาปกเช่นที่พวกเขาจะยังคงนำออกมาทีละคน หลังจากที่ถูกฆ่าตายอีก 6 ก่อการหนึ่งของพวกเขาในที่สุดก็ทนไม่ได้ที่จะตามล่าด้วยเช่นฝ่ายตรงข้ามที่น่ากลัวอีกต่อไป เป็นหนทางที่จะได้ตอบโต้การโจมตีเขาโยนปืนของเขากับพื้นและตะโกนเมามัน, "อย่าฆ่าฉัน !! อย่าฆ่าฉัน !! ฉันยอมแพ้ !! อย่าฆ่าฉัน !! " ยูจงได้จริงมุ่งเป้าไปแล้วในสงครามที่มิ เมื่อเขาเห็นว่าสงครามยอมจำนนทันทีที่เขายิงไปทางด้านสงครามของได้. ด้วย 'ปัง' สงครามเห็นเพื่อนของเขาอยู่เคียงข้างเขาตายด้วยกระสุนทะลุผ่านสมองของเขาลดลงอย่างเซื่องซึมลงไปที่พื้น. เมื่อพยาน ฉากนี้หัวใจของการทำสงครามไปเย็นในขณะที่เขากอดหัวของเขากับแขนทั้งสองข้างและหมอบลงไม่กล้าที่จะทำให้การย้ายเดียว. "ผมยอมแพ้! อย่าฆ่าฉัน !! ฉันยอมแพ้ !! "ส่วนที่เหลืออีก 2 ก่อการร้ายก็โยนลงอาวุธของพวกเขาในความหวาดกลัวตะโกนออกมาเสียงดัง พวกเขาอาจจะไม่ได้เห็นศัตรูยังเพื่อนของพวกเขาเสียชีวิตหนึ่งโดยหนึ่ง: ก็ไม่มีอะไรที่น่ากลัวมากไปกว่านี้ พวกเขาไม่ได้ซอมบี้และอาจจะยังคงรู้สึกกลัว พวกเขาต้องการที่จะมีชีวิตอยู่เพื่อให้พวกเขาเลือกที่จะยอมแพ้. ยูจงยืนอยู่ข้างหลัง 3 ก่อการร้ายโทรออกไปหลิว Erhei "หลิว Erheii! ไปดึงอาวุธของพวกเขาและผูกพวกเขาขึ้น! " หลิว Erhei ได้รับการซ่อนอยู่หลังหินขนาดใหญ่ตลอดเวลาโดยไม่ต้องย้ายราวกับว่าเขาเป็นศพ เขากระโดดขึ้นและมาพร้อมเชือกก่อนที่จะมาถึงในด้านหน้าของยูจงและทันทีที่เริ่มการประจบเสียงดัง "การต่อสู้เป็นที่สุดมากกว่า! บอส Yue คุณน่าทึ่งจริงๆ ผมกลัวเกินไปโดยคุณ !! " ยูจงมองที่ขี้เกียจหลิว Erhei ในขณะที่เขาขมวดคิ้วและพูดอย่างโหดเหี้ยม" ผูกไว้อย่างถูกต้อง! เราไม่ได้มีเวลาที่จะเสียใด ๆ ! " หลังจากที่ฆ่า 12 ของการก่อการร้ายเรื่องในมือก็ยังไม่เสร็จสมบูรณ์ ยังคงมีกว่า 20 ก่อการร้ายที่ยังคงมีส่วนร่วมในการต่อสู้กับตำรวจ 5 Yue Zhong ต้องรีบไปและฆ่าพวกเขาเช่นกัน. "ใช่!" หลิว Erhei ตอบในขณะที่เขาตั้งได้อย่างรวดเร็วลงไปผูกเขาก่อการแน่นด้วยเชือกและทำให้การใช้เศษผ้าเพื่อสิ่งที่เข้ามาในปากของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Yue Zhong จึงมองไปที่กลุ่มคนเหล่านั้นเมื่อพวกเขาลุกขึ้นยืนทันทีที่เขายิงไป 2 นัดกับ 03 ไรเฟิล สองของผู้ปฏิบัติได้ทันที มีรูกระสุนที่ปรากฏในหัวของพวกเขาและพวกเขาล้มลงกับพื้นผู้ก่อการร้ายที่เหลือทันที ตกใจ เลยแยกกันหาปก ในขณะที่ยิงภาพแบบสุ่มในทิศทางที่ Yue Zhong .หลังจาก Yue Zhong ได้ยิงเขา เขาก็ให้ย้าย ; ท่อทหารถูกยิงในพื้นที่ว่างเปล่า ไม่มีแม้แต่เงาของเขาตี .เยว่จงเป็นเหมือนนักฆ่า ในคืนที่เขาทำให้เขาใกล้ชิดกับทหาร และยิงของเขาถูกพบเป้าหมาย แต่ละหัวระเบิดได้เมื่อสัมผัสมันไม่ได้สำคัญที่ผู้ปฏิบัติหาครอบคลุมตามที่พวกเขาจะยังคงถูกนำออกมาทีละตัว หลังจากอีก 6 โจรก่อการร้ายถูกฆ่า พวกเขาก็ไม่อาจทนถูกตามล่าโดยเป็นฝ่ายตรงข้ามที่น่ากลัวอีกต่อไป ไร้พลังที่จะตอบโต้ เขาโยนปืนของเขากับพื้นและตะโกนอย่างลนลาน ," อย่าฆ่าฉัน ! อย่าฆ่าผม ! ผมยอมแพ้แล้ว ! อย่าฆ่าผม ! "Yue Zhong ได้จริง ๆ แล้วมุ่งที่การทำสงคราม เมื่อเขาเห็นว่า การทำสงครามก็ยอมแพ้ เขาไล่ออกทันทียิงสงครามข้างได้กับ " บัง " , ที่จะเห็นสหายของเขาข้างๆเค้าตายด้วยกระสุนทะลุผ่านสมองของเขากำลังแห้งเหี่ยวกับพื้นดินเมื่อได้เห็นฉากนี้ หัวใจของนายก็เย็นเหมือนโดนกอดศีรษะกับแขนทั้งสองข้าง และก้มหน้าลง ไม่กล้าไปคนเดียว" ข้ายอมแพ้แล้ว ! อย่าฆ่าฉัน ! ผมยอมแพ้แล้ว " เหลือ 2 ฝ่ายก่อการยังทิ้งอาวุธของพวกเขาในความกลัว ตะโกนเสียงดัง พวกเขาไม่สามารถแม้แต่จะเห็นศัตรู แต่เพื่อนของพวกเขาได้ตายหนึ่งโดยหนึ่ง : มีอะไรที่น่ากลัวกว่านี้ พวกเขาไม่ได้เป็นซอมบี้ และอาจยังรู้สึกกลัว พวกเขาต้องการมีชีวิตอยู่ ดังนั้นพวกเขาจึงเลือกที่จะยอมแพ้Yue Zhong ยืนอยู่ข้างหลัง 3 ทหาร โทรไปเล่า erhei " หลิว erheii ! ไปดึงอาวุธของพวกเขาและมัดมันไว้ ! "หลิว erhei ถูกซ่อนอยู่หลังก้อนหินใหญ่ตลอดเวลาโดยไม่ต้องย้าย ราวกับว่าเขาเป็นศพ เขากระโดดขึ้นและนำเชือกก่อนที่จะมาถึงในด้านหน้าของ Yue Zhong และเริ่มที่จะเลียแข้งเลียขาเสียงดังทันที การต่อสู้ได้จบลงแล้ว ! บอส Yue เธอนี่น่าทึ่งจริงๆ ผมก็ตกใจ โดยคุณ ! "Yue Zhong ดูขี้เกียจเล่า erhei เขาขมวดคิ้วแล้วพูดกระแทกเสียง " มัดมันไว้ให้ดี เราไม่มีเวลาแล้ว ! "หลังจากฆ่า 12 ของผู้ปฏิบัติ เรื่องในมือยังไม่เสร็จ มีกว่า 20 ผู้ก่อการร้ายที่ยังร่วมในการต่อสู้กับตำรวจ Yue Zhong ได้เร็วกว่าและฆ่าพวกเขาด้วย" ใช่ ! " หลิว erhei ตอบ เขารีบตั้งไปมัดเขาติดแน่นด้วยเชือก และใช้เศษผ้ายัดเข้าไปในปาก