Linley’s potential, in terms of the

Linley’s potential, in terms of the Laws, was far higher than that of an ordinary Sovereign.

The moonlight was like water, flowing across the boundless earth.

Within Dragonblood Castle.

Linley and Delia were lying against each other in bed. This was the third night after Linley had become a Sovereign. The previous day, Linley had returned to Dragonblood Castle and had described everything to Delia. Delia had been stunned. She had never imagined…that Linley could reach such a level.

Just by relying on his Overgod weapon, Linley was now already comparable to a Chief Sovereign.

If he was able to gain greater insights into the profound mysteries, he even had a chance at surpassing the Chief Sovereign of Light.

“Linley, you’ve become a Sovereign. I feel like I am in a dream.” Delia rested against Linley’s chest and spoke softly, her gaze passing through the window and staring towards the outside.

“Sovereign…unfortunately, I wasn’t able to bring Grandpa Doehring back to life.” Linley sighed to himself.

Delia turned her head to look towards Linley, smiling encouragingly. “If Grandpa Doehring was alive, he would be very happy for you. In addition…life, death, age, infirmity…Grandpa Doehring lived a very long life. Don’t be too sad.”

“Forget it. Enough of this subject.” Linley shook his head.

“Everything is wonderful now.” Delia smiled. “There will no longer be any more storms of blood. You won’t even leave the Yulan Plane. Let’s just live a peaceful life. We’ll watch the sun rise, then watch the sun set…for a thousand, for ten thousand years!”

Hearing this, Linley couldn’t help but gently pull Delia into his arms.

Linley knew that his future life would indeed be very peaceful.

But of course, even during peaceful times, Linley still needed to train. As time flowed on, his power would continue to grow, to the point where he would catch up to the Chief Sovereign of Light!

“The Chief Sovereign of Light…I must defeat him and even kill him!” Linley said to himself silently.

After all, his mother’s freedom was still under the domination of the Chief Sovereign of Light.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศักยภาพของ Linley ในกฎหมาย สูงไกลกว่าที่โซเวอเรนเป็นปกติได้แสงจันทร์ได้เช่นน้ำ ไหลทั่วโลกมากมายภายในปราสาท DragonbloodLinley และ Delia ขึ้นอยู่กับแต่ละอื่น ๆ ใน นี่เป็นคืนที่ 3 หลังจาก Linley ได้กลายเป็นโซเวอเรน วันก่อนหน้านี้ Linley ก็กลับไปปราสาท Dragonblood และได้อธิบายทุกอย่าง Delia Delia ได้ตกตะลึงไป เธอก็ไม่นึกเลยว่า... Linley สามารถเข้าถึงระดับดังกล่าวโดยอาศัยอาวุธของเขา Overgod, Linley ได้ขณะนี้แล้วเทียบได้กับโซเวอเรนเป็นประธานถ้าเขาสามารถเข้าลึกมากลึกซึ้งลึกลับ เขามีโอกาสที่ surpassing พ่อหัวหน้าของแสง"Linley คุณได้กลายเป็นโซเวอเรน ฉันรู้สึกเหมือนฉันในความฝัน" Delia คัดสรรกับหน้าอกของ Linley และพูดเบา ๆ สายตาของเธอผ่านหน้าต่าง และจ้องมองไปยังภายนอก"โซเวอเรน...อับ ฉันไม่สามารถที่จะนำ Doehring ปู่กลับไปชีวิต" Linley ถอนหายใจกับตัวเองDelia เปิดศีรษะของเธอมองไปทาง Linley ยิ้ม encouragingly "ถ้า Doehring ปู่มีชีวิตอยู่ เขาจะมีความสุขมากสำหรับคุณ นอกจากนี้...ชีวิต ตาย อายุ infirmity ... ปู่ Doehring อาศัยชีวิตนานมาก ไม่เศร้าเกินไป""ลืมมัน พอเรื่องนี้" Linley จับศีรษะของเขา“Everything is wonderful now.” Delia smiled. “There will no longer be any more storms of blood. You won’t even leave the Yulan Plane. Let’s just live a peaceful life. We’ll watch the sun rise, then watch the sun set…for a thousand, for ten thousand years!”Hearing this, Linley couldn’t help but gently pull Delia into his arms.Linley knew that his future life would indeed be very peaceful.But of course, even during peaceful times, Linley still needed to train. As time flowed on, his power would continue to grow, to the point where he would catch up to the Chief Sovereign of Light!“The Chief Sovereign of Light…I must defeat him and even kill him!” Linley said to himself silently.After all, his mother’s freedom was still under the domination of the Chief Sovereign of Light.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Linley ศักยภาพในแง่ของกฎหมายคือไกลสูงกว่าที่ของจักรพรรดิธรรมดา

แสงจันทร์เหมือนน้ำไหลข้ามโลกไม่มีที่สิ้นสุด ภายในปราสาทดราก้อนบลัด



Linley แล้วดีเลียโกหกกับแต่ละอื่น ๆบนเตียง นี่เป็นคืนที่สามหลังจาก Linley ได้กลายเป็นจักรพรรดิ . เมื่อวันก่อนลินลีย์กลับมาดราก้อนบลัด ปราสาท และได้อธิบายทุกอย่างดีเลีย ดีเลียได้อึ้ง เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลย . . . . . . . ที่ Linley ได้ถึงระดับดังกล่าวได้

โดยอาศัยของเขา overgod อาวุธ Linley คือตอนนี้เทียบเคียงได้กับระดับหัวหน้า

ถ้าเขาสามารถได้รับข้อมูลเชิงลึกมากขึ้นในความลึกลับลึกซึ้ง เขามีโอกาสที่เหนือกว่าระดับหัวหน้าของแสง .

" ลินลี่ย์ ท่านได้กลายเป็นพระราชา ผมรู้สึกเหมือนอยู่ในความฝัน " ดีเลียไว้กับหน้าอก Linley และพูดเบาๆ เธอจ้องมองผ่านหน้าต่างและมองไปยังข้างนอก

" อธิปไตย . . . แต่น่าเสียดายที่ผมไม่สามารถพาคุณปู่ เดอริง กลับมา " Linley ถอนหายใจกับตัวเอง

ดีเลียหันหัวของเธอไปมองไปที่ลินเลย์ , ยิ้ม encouragingly ." ถ้าปู่ เดอริงยังมีชีวิตอยู่ เขาคงจะมีความสุขมากสำหรับคุณ นอกจากนี้ . . . . . . . ชีวิต ความตาย อายุ ๑๖ . . . . . . . คุณปู่ เดอริงมีชีวิตที่ยาวมาก อย่าเศร้าไปเลย "

" ลืมมัน พอเรื่องนี้ . " ลินลี่ย์ส่ายหน้า

" ทุกอย่างที่ยอดเยี่ยม ตอนนี้ เดเลียยิ้ม " จะไม่มีอีกต่อไปมากกว่าพายุเลือด คุณไม่ได้ทอดทิ้งยู่หลานเครื่องบินก็มีชีวิตที่สงบ เราจะดูพระอาทิตย์ขึ้น แล้วก็ดูพระอาทิตย์ตก . . . . . . . เป็นพัน หมื่นปี "

ได้ยินนี้ ลินลีย์ไม่สามารถช่วย แต่ค่อย ๆดึงดีเลียเข้าไปในแขนของเขา . . . . . .

Linley รู้ว่าอนาคตของเขาชีวิตจริงจะสงบมาก

แต่แน่นอน แม้ในยามสงบครั้ง ลินลีย์ยังต้องฝึก เวลาไหล พลังของเขาจะยังคงเติบโตไปยังจุดที่เขาจะจับกษัตริย์หัวหน้าของแสง

" ระดับหัวหน้าของแสง . . . . . . . ฉันต้องเอาชนะเขาและฆ่าเขา " ลินลี่ย์พูดกับตัวเองอย่างเงียบ ๆ .

หลังจากทั้งหมด แม่ของเขาเป็นอิสระอยู่ภายใต้การปกครองของกษัตริย์หัวหน้าแสง .