And this sleep fell upon the whole

And this sleep fell upon the whole castle; the king and queen, who had returned and were in the great hall, fell fast asleep, and with them the whole court. The horses in their stalls, the dogs in the yard, the pigeons on the roof, the flies on the wall, the very fire that flickered on the hearth, became still, and slept like the rest; and the meat on the spit ceased roasting, and the cook, who was going to pull the scullion's hair for some mistake he had made, let him go, and went to sleep. And the wind ceased, and not a leaf fell from the trees about the castle. Then round about that place there grew a hedge of thorns thicker every year, until at last the whole castle was hidden from view, and nothing of it could be seen but the vane on the roof.
And a rumour went abroad in all that country of the beautiful sleeping Rosamond, for so was the princess called; and from time to time many kings' sons came and tried to force their way through the hedge; but it was impossible for them to do so, for the thorns held fast together like strong hands, and the young men were caught by them, and not being able to get free, there died a lamentable death.
Many a long year afterwards there came a king's son into that country, and heard an old man tell how there should be a castle standing behind the hedge of thorns, and that there a beautiful enchanted princess named Rosamond had slept for a hundred years, and with her the king and queen, and the whole court. The old man had been told by his grandfather that many king's sons had sought to pass the thorn-hedge, but had been caught and pierced by the thorns, and had died a miserable death. Then said the young man: "Nevertheless, I do not fear to try; I shall win through and see the lovely Rosamond." The good old man tried to dissuade him, but he would not listen to his words. For now the hundred years were at an end, and the day had come when Rosamond should be awakened. When the prince drew near the hedge of thorns, it was changed into a hedge of beautiful large flowers, which parted and bent aside to let him pass, and then closed behind him in a thick hedge. When he reached the castle-yard, he saw the horses and brindled hunting-dogs lying asleep, and on the roof the pigeons were sitting with their heads under their wings. And when he came indoors, the flies on the wall were asleep, the cook in the kitchen had his hand uplifted to strike the scullion, and the kitchen-maid had the black fowl on her lap ready to pluck.
Then he mounted higher, and saw in the hall the whole court lying asleep, and above them, on their thrones, slept the king and the queen. And still he went farther, and all was so quiet that he could hear his own breathing; and at last he came to the tower, and went up the winding stair, and opened the door of the little room where Rosamond lay. And when he saw her looking so lovely in her sleep, he could not turn away his eyes; and presently he stooped and kissed her.
And she awaked, and opened her eyes, and looked very kindly on him. And she rose, and they went forth together, and the king and the queen and whole court waked up, and gazed on each other with great eyes of wonderment. And the horses in the yard got up and shook themselves, the hounds sprang up and wagged their tails, the pigeons on the roof drew their heads from under their wings, looked round, and flew into the field, the flies on the wall crept on a little farther, the kitchen fire leapt up and blazed, and cooked the meat, the joint on the spit began to roast, the cook gave the scullion such a box on the ear that he roared out, and the maid went on plucking the fowl.
Then the wedding of the Prince and Rosamond was held with all splendour, and they lived very happily together until their lives' end.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และนี้นอนคว่ำตามปราสาททั้งหมด ในหลวงและราชินี ผู้รับ และอยู่ในห้องโถงเอก ล้มเร็ว asleep และกับศาลทั้งหมด กลายเป็นม้าในร้านของพวกเขา สุนัขในลาน นกพิราบบนหลังคา แมลงบนผนัง ไฟมากที่ flickered เตา ยังคง และนอนเช่นเหลือ เพิ่มเนื้อในแบ่งการคั่ว และปรุงอาหาร ที่กำลังจะดึงผมของ scullion สำหรับเป็นบันไดที่เขาได้ทำ ปล่อยให้เขาไป และนอน ลมหยุดลง และใบไม่ตกจากต้นไม้เกี่ยวกับปราสาท แล้ว รอบเกี่ยวกับสถานที่มีขยายตัวป้องกันของหนามหนาทุกปี จนในที่สุด ปราสาททั้งหมดถูกซ่อนอยู่จากมุมมอง และอะไรมันสามารถเห็นได้แต่ vane บนดาดฟ้าซุบซิบที่มุ่งร้ายไปต่างประเทศในประเทศทั้งหมดที่สวยหลับ Rosamond สำหรับให้ เจ้าหญิงเรียก และเวลาบุตรหลายกษัตริย์มา และพยายามบังคับให้วิถีผ่านป้องกัน แต่มันเป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาจะทำดัง หนามจัดขึ้นกันอย่างรวดเร็วเช่นมือที่แข็งแกร่ง และชายหนุ่มถูกจับ โดยพวกเขา และไม่สามารถได้รับฟรี มีตายตาย lamentableหลายนานปีภายหลังมีพระโอรสเข้ามาประเทศ และการได้ยินมีคนบอกว่า ควรจะมีปราสาทยืนหลังป้องกันหนาม และที่มีชื่อว่า Rosamond เจ้าหลงมานับร้อยปี และเธอคิง และควีน และศาลทั้งหมด ได้แล้วบอกคนของปู่ที่หลายใหญ่ของบุตรได้พยายามที่จะผ่านหนามใหญ่ป้องกัน แต่ถูกจับ และ pierced โดยหนาม และเสียชีวิตเสียชีวิตอนาถ ว่า แล้ว ชายหนุ่ม: "อย่างไรก็ตาม ฉันไม่กลัวลอง ฉันจะมาชนะผ่าน และเห็น Rosamond น่ารัก" คนดีที่พยายามห้ามปรามเขา แต่เขาจะไม่ฟังคำพูดของเขา ตอนนี้ ร้อยปีได้ที่สิ้นสุด และวันที่ได้มาเมื่อ Rosamond ควรจะตื่นตัว เมื่อเจ้าชายวาดใกล้ป้องกันของหนาม ถูกเปลี่ยนแปลงเป็นป้องกันสวยงามขนาดใหญ่ดอกไม้ ศึกษาธิการเงี้ยวไว้ให้เขาผ่าน และปิดหลังเขาในป้องกันหนา เมื่อเขาไปถึงบ้านปราสาท เขาเห็นม้าและ brindled ล่าสัตว์สุนัขนอนหลับ และบนดาดฟ้า นั่งนกพิราบที่ มีศีรษะของพวกเขาภายใต้ปีกของพวกเขา และเมื่อเขามาในร่ม แมลงบนผนังได้หลับ มือเชิญตี scullion ที่มีอาหารในห้องครัว ห้องครัวทำความสะอาดมีไก่ดำบนตักของเธอพร้อมที่จะถอนแล้วเขาติดสูง และเห็นในศาลาศาลทั้งนอนหลับ และด้าน บนชิงบัลลังก์ของพวกเขา นอนกษัตริย์และราชินี ยัง เขาไกลออกไป และทั้งหมดเงียบเพื่อว่า เขาสามารถได้ยินเสียงหายใจของตัวเอง และในที่สุดเขามาทาวเวอร์ ขึ้นบันไดคดเคี้ยวไป และเปิดประตูห้องพักเล็ก ๆ ที่วาง Rosamond และเมื่อเขาเห็นเธอมองให้ดีในการนอนหลับของเธอ เขาสามารถเปิดเก็บตา และปัจจุบันเขา stooped และรั้งเธอและเธอ awaked เปิดตาของเธอ และดูละเมียดละไมมากบนเขา เธอ โรส และเดินทางไปด้วยกัน และคิง และควีน และศาลทั้ง waked ขึ้น และจ้องกัน ด้วยสายตาที่ดีของ wonderment และม้าในลานที่มีค่า และจับตัวเอง นายของสุนัข sprang ขึ้น และ wagged หางของพวกเขา นกพิราบบนหลังคาดึงศีรษะของพวกเขาอย่างปีกของพวกเขา มองรอบ และเป็นฟิลด์ แมลงบนผนัง crept บนเล็กน้อยอยู่ห่าง ครัวไฟหลุดออกมาค่า และแผดเผา และต้มเนื้อ ร่วมในการแบ่งเริ่มย่างอาหารให้ scullion กล่าวไว้ในหูที่เขา roared ออก และแม่บ้านคงไปถอนขนไก่แล้ว งานแต่งงานของชายและ Rosamond จัดขึ้น ด้วยแรงทั้งหมด และพวกเขาอาศัยอยู่อย่างมีความสุขมากกันจนถึงจุดสิ้นสุดของชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และการนอนหลับนี้ก็ตกปราสาททั้ง; พระมหากษัตริย์และพระราชินีที่ได้กลับมาและอยู่ในห้องโถงใหญ่, ผล็อยหลับไปอย่างรวดเร็วและกับพวกเขาทั้งศาล ม้าในคอกม้าของพวกเขาสุนัขในบ้านนกพิราบบนหลังคาแมลงวันบนผนังไฟมากที่ flickered ในครอบครัวกลายเป็นนิ่งและนอนเหมือนกับส่วนอื่น ๆ ; และเนื้อสัตว์ที่อยู่ในน้ำลายหยุดคั่วและปรุงอาหารที่กำลังจะดึงผมชามสำหรับความผิดพลาดบางอย่างที่เขาทำให้เขาไปและไปนอน และลมหยุดและไม่ได้ใบลดลงจากต้นไม้ที่เกี่ยวกับปราสาท รอบเกี่ยวกับสถานที่นั้นมีเพิ่มขึ้นรั้วต้นไม้หนามหนาทุกปีจนในที่สุดปราสาททั้งหมดถูกซ่อนอยู่จากมุมมองและไม่มีอะไรมันอาจจะเห็น แต่ใบพัดบนหลังคา
และข่าวลือไปต่างประเทศในทุกประเทศที่ว่า นอนคุณหนูสวยงามสำหรับเพื่อเป็นเจ้าหญิงที่เรียกว่า; และเมื่อเวลาผ่านไปลูกหลานของพระมหากษัตริย์หลายคนเข้ามาและพยายามที่จะบังคับทางของพวกเขาผ่านการป้องกันความเสี่ยง; แต่มันก็เป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาจะทำเช่นนั้นสำหรับหนามจัดขึ้นอย่างรวดเร็วเช่นกันมือที่แข็งแรงและคนหนุ่มสาวที่ถูกจับโดยพวกเขาและจะไม่สามารถที่จะได้รับฟรีมีตายตายน่าเศร้า
หลายปีหลังจากนั้นมีมา ลูกชายของกษัตริย์เข้ามาในประเทศนั้นและได้ยินคนเก่าบอกได้ว่าควรจะมีปราสาทยืนอยู่ข้างหลังรั้วต้นไม้หนามและมีเจ้าหญิงหลงเสน่ห์สวยชื่อคุณหนูเคยนอนมาหลายร้อยปีและกับเธอกษัตริย์และพระราชินี และศาลทั้ง ชายชราคนหนึ่งได้รับการบอกเล่าจากคุณปู่ของเขาที่หลายคนของกษัตริย์ได้พยายามที่จะผ่านหนามป้องกันความเสี่ยงมี แต่ถูกจับได้และถูกแทงด้วยหนามและเสียชีวิตตายอนาถ จากนั้นชายหนุ่มคนหนึ่งกล่าวว่า "แต่ผมไม่กลัวที่จะลอง; ฉันจะชนะผ่านและดูน่ารักคุณหนู." ชายชราคนหนึ่งที่ดีพยายามที่จะเกลี้ยกล่อมให้เขา แต่เขาจะไม่ฟังคำพูดของเขา สำหรับตอนนี้ร้อยปีเป็นที่สิ้นสุดและวันที่ได้มาเมื่อคุณหนูควรจะตื่นขึ้นมา เมื่อเจ้าชายเข้ามาใกล้รั้วต้นไม้หนามมันก็เปลี่ยนเป็นป้องกันความเสี่ยงของดอกไม้ขนาดใหญ่ที่สวยงามซึ่งแยกและงอกันจะปล่อยให้เขาผ่านและจากนั้นปิดอยู่ข้างหลังเขาในการป้องกันความเสี่ยงหนา เมื่อเขาไปถึงปราสาทหลาเขาเห็นม้าและสุนัขล่าสัตว์ brindled นอนหลับและบนหลังคานกพิราบกำลังนั่งอยู่กับหัวของพวกเขาภายใต้ปีกของพวกเขา และเมื่อเขามาในบ้านแมลงวันบนผนังกำลังนอนหลับ, ปรุงอาหารในครัวมีมือของเขาเพิ่มขึ้นที่จะตีชามและห้องครัวแม่บ้านมีไก่สีดำบนตักของเธอพร้อมที่จะถอน
จากนั้นเขาก็ติดที่สูงขึ้นและ เห็นในห้องโถงศาลทั้งนอนหลับและเหนือพวกเขาในที่นั่งของตนนอนพระมหากษัตริย์และพระราชินี และยังคงเขาไปไกลออกไปและทุกอย่างเงียบสงบที่เขาสามารถได้ยินเสียงลมหายใจของตัวเอง; และที่สุดท้ายที่เขามาถึงหอและเดินขึ้นบันไดที่คดเคี้ยวและเปิดประตูห้องของเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่คุณหนูนอน และเมื่อเขาเห็นเธอมองน่ารักในการนอนหลับของเธอเขาไม่สามารถหันหน้าหนีสายตาของเขา; และปัจจุบันเขาก้มลงจูบเธอ
และเธอตื่นขึ้นและเปิดตาของเธอและมองมากกรุณากับเขา และเธอก็ลุกขึ้นและพวกเขาออกไปด้วยกันและพระมหากษัตริย์และพระราชินีและศาลทั้งตื่นขึ้นและจ้องมองกันและกันด้วยสายตาที่ดีของความประหลาดใจ และม้าในสนามลุกขึ้นและส่ายตัวเองสุนัขผุดขึ้นและกระดิกหางของพวกเขา, นกพิราบบนหลังคาดึงหัวของพวกเขาออกมาจากใต้ปีกของพวกเขามองไปรอบ ๆ และบินลงในช่องแมลงวันบนผนังพุ่งใน ไกลออกไปเล็กน้อย, ไฟไหม้ห้องครัวกระโดดขึ้นและประกายและปรุงสุกเนื้อร่วมกับน้ำลายเริ่มย่างปรุงอาหารให้ชามกล่องดังกล่าวที่หูว่าเขาคำรามออกและแม่บ้านไปถอนขนไก่ .
แล้วงานแต่งงานของเจ้าชายและคุณหนูที่ถูกจัดขึ้นด้วยความงดงามทั้งหมดและพวกเขาอาศัยอยู่มากอย่างมีความสุขด้วยกันจนจบชีวิตของพวกเขา '

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และนอนนี้ตกอยู่เหนือปราสาททั้งหมด กษัตริย์และราชินีที่ได้กลับมาอยู่ในโถงใหญ่ ล้มหลับไปอย่างรวดเร็ว และพวกศาลทั้งหมด ม้าในคอกม้าของสุนัขในบ้านนกพิราบบนหลังคา แมลงวันบนผนังมากไฟ flickered ในเตา ก็ยังคงนอนเหมือนคนอื่น และเนื้อใน คายหยุดปิ้ง และทำอาหารที่กำลังจะดึงผมของคนครัวบางคนทำผิดพลาด ปล่อยเขา และหลับไป และลมหยุด ไม่ใช่ใบไม้ตกลงมาจากต้นไม้เกี่ยวกับปราสาท แล้วรอบนั้น ก็เกิดความเสี่ยงหนามหนาขึ้นทุกปี จนในที่สุดทั้งปราสาทถูกซ่อนอยู่จากมุมมอง และไม่มีอะไรอาจจะเห็นแต่เวนบนหลังคา
และข่าวลือไปต่างประเทศทุกประเทศที่สวยงามนอนโรซามอนด์ , ดังนั้น เจ้าหญิงได้ทรงเรียก และเวลาลูกหลายของกษัตริย์มาและพยายามบังคับทางของพวกเขาผ่านแนวพุ่มไม้ ; แต่มันเป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาที่จะทำเช่นนั้น เพราะหนามที่จัดขึ้นอย่างรวดเร็วด้วยกันเหมือนแขนที่แข็งแรงและ ชายหนุ่มถูกจับโดยพวกเขาและไม่สามารถที่จะได้รับฟรีมีเสียชีวิตโศกเศร้า .
นานเป็นปี หลังจากนั้น ก็มี ลูกชายของกษัตริย์ในประเทศนั้น และได้ยินคนแก่บอกว่าน่าจะมีปราสาทที่ยืนอยู่หลังรั้วหนาม และมีสวยงามเจ้าหญิงชื่อโรซามอนด์ ได้นอนเป็นร้อยปี และนางกษัตริย์และราชินี และศาลทั้งหมดชายชราที่ถูกบอกโดยปู่ของเขาที่เป็นราชโอรสของกษัตริย์หลายปรารถนาที่จะผ่านหนามป้องกันความเสี่ยง แต่ก็ถูกจับ และแทงด้วยหนามและตายอย่างน่าสงสาร จากนั้นชายหนุ่มกล่าวว่า : " ผมไม่กลัวที่จะลอง ฉัน จะ ชนะผ่าน และดูน่ารัก โรซามอนด์ " ตาแก่ดีพยายามห้ามปรามเขา แต่เขาจะไม่ฟังคำพูดของเขาตอนนี้ร้อยปีเป็นที่สิ้นสุดและวันได้มาเมื่อโรซามอนด์ควรจะตื่นแล้ว เมื่อเจ้าชายมาใกล้รั้วหนาม มันเปลี่ยนเป็นป้องกันความเสี่ยงของดอกไม้ขนาดใหญ่ที่สวยงาม ซึ่งแยกจากกันและงอไปให้ผ่าน และจากนั้น ปิดข้างหลังเขาในความหนา เมื่อเขาไปถึงปราสาทหลา เขาเห็นม้าและการล่าสัตว์ซึ่งมีลายสุนัขนอนหลับอยู่และบนหลังคานกพิราบนั่งอยู่กับหัวของพวกเขาภายใต้ปีกของพวกเขา และเมื่อเขาเข้ามาในบ้าน , แมลงวันบนผนังหลับ แม่ครัวมือของเขานั้นโจมตีคนครัว และแม่บ้าน ครัว มี นกสีดำบนตักของเธอพร้อมที่จะถอน .
แล้วเขาติดสูงและได้เห็นในฮอลล์ทั้งศาลที่นอนหลับ และเหนือพวกเขา บนบัลลังก์ของเขานอน กษัตริย์และราชินี เขายังไปไกล และทุกคนก็เงียบ เขาได้ยินเสียงหายใจของเขา และในที่สุดเขาก็มาถึงหอคอย ขึ้นไปบันไดวน และเปิดประตูในห้องเล็ก ๆน้อย ๆที่โรซามอนด์วาง และเมื่อเขาเห็นเธอดูน่ารัก เธอหลับ เขาจะไม่หันสายตาของเขา และปัจจุบัน เขาก้มลงจูบเธอ เธอมึน
,ลืมตาขึ้น และมองอย่างเมตตาต่อเขา นางกุหลาบ พวกเขาออกไปด้วยกัน กษัตริย์และราชินี และทั้งศาลตื่น และจ้องมองไปในดวงตาของกันและกันกับความประหลาดใจ และม้าในนามลุกขึ้นและสะบัดตัวเอง , หมากระโดดขึ้น และแกว่งหางของพวกเขา , นกพิราบบนหลังคาดึงหัวของพวกเขาจากใต้ปีกของพวกเขามองรอบและบินเข้าสู่สนาม บินบนผนังพุ่งขึ้นอีกหน่อย ไฟห้องครัวกระโจนขึ้นและเจิดจ้า และต้มเนื้อ ร่วมกันบน spit เริ่มย่าง ทำอาหารให้คนครัวเช่นกล่องที่หู เขาคำรามออกมา แล้วแม่บ้านก็เก็บไก่
แล้วการแต่งงานของเจ้าชายและโรซามอนด์จัดขึ้นด้วยความงดงามและพวกเขาอาศัยอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข จนกระทั่งสิ้นสุดชีวิตของพวกเขา ' .