Studies of nitrogen oxide allowance

Studies of nitrogen oxide allowance trading under the US Clean Air Act (Bovenberg
et al. 2005) and potential carbon dioxide allowance trading in the United States (Bovenberg
and Goulder 2001; Smith et al. 2002; and Burtraw and Palmer 2007) suggest that the rents
from 100 percent free allocation overcompensate firms for program compliance costs. In
fact, these studies show that a fairly small share of the allowances—generally less than
30 percent—needs to be freely allocated to enable firms to retain rents sufficient to prevent a
loss of profit.13 It should be noted, however, that these cases involve relativelymodest emission
reductions. As the extent of abatement increases, the size of the rents, and hence the scope for
compensation, declines relative to the compliance burden imposed on regulated industries.
Free allocation can enhance political feasibility because it avoids imposing burdens on
highly mobilized producer groups. On the other hand, auctioning has an advantage in
terms of cost-effectiveness because it yields revenues that can be used to finance cuts in
existing distortionary taxes. From the studies above, it appears that preventing profit losses is
consistentwith freely allocating a small share of the allowances and auctioning the rest. In this
case, the sacrifice in cost-effectiveness relative to the case of 100 percent auctioning would be
fairly small. In Bovenberg and Goulder (2001), for example, partial free allocation raises policy
costs by 7.5 percent relative to 100 percent auctioning.The sacrifice of cost-effectiveness could
be large in some cases, however. In particular, even 100 percent free allowance allocation
may not be enough to compensate firms when the proportionate emissions reduction is very
large (Bovenberg et al. 2005).
Free allowance allocation is not the only way to prevent profit losses to regulated firms.
Profits can also be preserved through an emissions tax system offering inframarginal exemptions
to the tax—in this case, the tax applies only to emissions beyond a certain level. Like an
emissions allowance system with partial free allocation, this tax policy generates rents, where
the rents increase with the scope of the exemptions. Because of these rents, preserving profits
may require exempting only a small fraction of the firm’s emissions.
Direct regulations do not charge for remaining emissions, and thus might also impose
lower burdens on regulated firms. As discussed above, however, the absence of a charge on
remaining emissions implies a sacrifice of cost-effectiveness.
To date, technology mandates, performance standards, and permit systems with free
allocation are all far more common than emissions taxes or fully auctioned permit systems.
This suggests that owners of polluting facilities may have significantly influenced the ultimate
instrument choices.
Distribution across Household Income Groups
Fairness in the distribution of cost impacts across households is a major issue for many pollution
control policies—particularly those relating to energy industries—since low-income
households tend to spend larger shares of their budgets on electricity, home heating fuels,
gasoline, and other energy-intensive goods (Parry et al. 2006).
13In the first phase of the European Union’s ETS, over 95 percent of the allowances were given away for free,
which generated windfall profits to many of the regulated firms (Sijm, Neuhoff and Chen (2006)). Partly in
reaction to this, there has been a distinct shift towards greater emphasis on the auctioning of allowances in
planned future phases of the ETS, in various climate bills recently introduced in the U.S. Congress, and in
the recently established Regional Greenhouse Gas Initiative in the northeast United States.
Downloaded from http://reep.oxfordjournals.org/ at Instructional Resources Ctr Khon Kaen University on April 6, 2015

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษาของไนโตรเจนออกไซด์หักค้าบัญญัติเราสะอาดอากาศ (Bovenbergร้อยเอ็ด al. 2005) และค่าคาร์บอนไดออกไซด์อาจขายในสหรัฐอเมริกา (BovenbergGoulder- 2001 Smith et al. 2002 และ Burtraw และพาล์มเมอร์ 2007) ค่าเช่า100 เปอร์เซ็นต์การปันส่วนฟรี overcompensate บริษัทสำหรับต้นทุนปฏิบัติตามโปรแกรม ในความจริง การศึกษานี้แสดงว่าส่วนเงินที่ค่อนข้างเล็กซึ่งโดยทั่วไปน้อยกว่า30 เปอร์เซ็นต์ซึ่งต้องปันส่วนได้อย่างอิสระเพื่อให้บริษัทจะเก็บค่าเช่าที่เพียงพอเพื่อป้องกันการขาดทุนของ profit.13 ก็ควรจดบันทึก อย่างไรก็ตาม ว่า กรณีนี้เกี่ยวข้องกับมลพิษ relativelymodestลด เมื่อขอบเขตของลดหย่อนมากขึ้น ขนาดของค่าเช่า และดังนั้นขอบเขตการค่าตอบแทน ปฏิเสธสัมพันธ์ปฏิบัติภาระเก็บควบคุมอุตสาหกรรมการปันส่วนที่ฟรีสามารถเพิ่มความเป็นไปได้ทางการเมืองเนื่องจากหลีกเลี่ยงสถานะภาระในกลุ่มผู้ผลิตสูงระดม บนมืออื่น ๆ ไทยรุ่นมีข้อดีเงื่อนไขในการประหยัดค่าใช้จ่าย เพราะจะทำให้รายได้ที่สามารถใช้เงินตัดในภาษี distortionary ที่มีอยู่ จากการศึกษาข้างต้น จะปรากฏว่า ขัดขวางไม่ให้ขาดทุนกำไรเป็นconsistentwith ปันส่วนหุ้นขนาดเล็กของการหัก และไทยรุ่นอื่น ๆ ได้อย่างอิสระ ในที่นี้กรณี เสียสละในการประหยัดค่าใช้จ่ายเมื่อเทียบกับกรณีของไทยรุ่น 100 เปอร์เซ็นต์จะค่อนข้างเล็ก ใน Bovenberg และ Goulder (2001), ตัวอย่าง การปันส่วนฟรีบางส่วนยกนโยบายต้นทุนร้อยละ 7.5 เมื่อเทียบกับ 100 เปอร์เซ็นต์ของไทยรุ่นสามารถเสียสละประหยัดค่าใช้จ่ายมีขนาดใหญ่ในบางกรณี อย่างไรก็ตาม โดยเฉพาะอย่างยิ่ง แม้ 100 เปอร์เซ็นต์ฟรีค่าการปันส่วนอาจไม่เพียงพอที่จะชดเชยบริษัทเมื่อมีการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกตามมากขนาดใหญ่ (Bovenberg et al. 2005)การปันส่วนค่าใช้จ่ายฟรีไม่ใช่วิธีเดียวที่จะป้องกันการสูญเสียกำไรบริษัทควบคุมยังสามารถรักษาผลกำไรผ่านระบบภาษีการปล่อยเสนอ inframarginal exemptionsกับภาษีซึ่งในกรณีนี้ ภาษีเฉพาะกับปล่อยเกินระดับนั้น เช่นการระบบ มีการปันส่วนฟรีบางส่วนลดพิเศษปล่อย ค่าเช่า สร้างนโยบายภาษีนี้ที่ค่าเช่าเพิ่มขึ้นของการ exemptions การรักษาผลกำไรเนื่องจากค่าเช่าเหล่านี้อาจต้องการเพียงส่วนเล็ก ๆ ของการปล่อยก๊าซของบริษัท exemptingระเบียบข้อบังคับโดยตรงไม่คิดค่าที่เหลือปล่อย และดังนั้น อาจยังกำหนดขายต่ำกว่าของบริษัทควบคุม ดังที่กล่าวไว้ข้างต้น อย่างไรก็ตาม การขาดงานของค่าธรรมเนียมที่เหลือ ปล่อยหมายถึงการเสียสละการประหยัดค่าใช้จ่ายวันที่ เทคโนโลยี เอกสาร มาตรฐานประสิทธิภาพการทำงาน และระบบใบอนุญาตฟรีการปันส่วนทั่วไปไกลมากขึ้นกว่าภาษีปล่อยใบอนุญาต auctioned เต็มระบบได้นี้แนะนำว่า เจ้าของ polluting อำนวยอาจมีมากผลที่ดีที่สุดเลือกเครื่องมือกระจายทั่วทั้งกลุ่มรายได้ยุติธรรมในการกระจายผลกระทบต่อต้นทุนในครัวเรือนเป็นปัญหาสำคัญสำหรับมลพิษมากมายควบคุมนโยบาย — โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่เกี่ยวข้องกับอุตสาหกรรมพลังงาน — ตั้งแต่แนซ์ครัวเรือนมีแนวโน้มที่ หุ้นขนาดใหญ่ของงบประมาณการใช้ไฟฟ้า ความร้อนเชื้อเพลิง บ้านน้ำมัน และสินค้าอื่น ๆ พลังงานเร่งรัด (Parry et al. 2006)13 ในระยะแรกของสหภาพยุโรป ETS กว่า 95 เปอร์เซ็นต์ของเงินที่ได้รับไปฟรีซึ่งสร้างผลกำไร windfall หลายบริษัทควบคุม (Sijm, Neuhoff และเฉิน (2006)) ในบางส่วนปฏิกิริยานี้ มีกะหมดไปมากกว่าเน้นไทยรุ่นหักในระยะวางแผนอนาคตของ ETS ในหลายสภาพภูมิอากาศเพิ่ง นำ ในสภา คองเกรสสหรัฐอเมริกา และเพิ่งสร้างภูมิภาคเรือนกระจกก๊าซคิดริเริ่มในสหรัฐอเมริกาตะวันออกเฉียงเหนือดาวน์โหลดจาก http://reep.oxfordjournals.org/ ที่ Instructional ทรัพยากรจักรมหาวิทยาลัยขอนแก่นเมื่อ 6 เมษายน 2015

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาของการซื้อขายค่าเผื่อไนโตรเจนออกไซด์ภายใต้สหรัฐพระราชบัญญัติอากาศบริสุทธิ์ (Bovenberg
et al, 2005.) และการค้าค่าเผื่อก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่มีศักยภาพในประเทศสหรัฐอเมริกา (Bovenberg
และ Goulder 2001; สมิ ธ , et al. 2002; และ Burtraw และพาลเมอร์ 2007) ชี้ให้เห็นว่า ค่าเช่า
จากร้อยละ 100 บริษัท จัดสรรฟรี overcompensate สำหรับค่าใช้จ่ายในการปฏิบัติตามโปรแกรม ใน
ความเป็นจริงการศึกษาเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าหุ้นขนาดค่อนข้างเล็กของค่าใช้จ่ายโดยทั่วไปน้อยกว่า
ร้อยละ 30 ความต้องการที่จะจัดสรรได้อย่างอิสระเพื่อช่วยให้ บริษัท ที่จะเก็บค่าเช่าเพียงพอที่จะป้องกันไม่ให้เกิด
การสูญเสียของ profit.13 มันควรจะสังเกตเห็นอย่างไรว่าสิ่งเหล่านี้ กรณีที่เกี่ยวข้องกับการปล่อยก๊าซเรือนกระจก relativelymodest
ลด ในฐานะที่เป็นขอบเขตของการเพิ่มขึ้นของการลดขนาดของค่าเช่าและด้วยเหตุนี้ขอบเขตการ
ชดเชยลดลงเมื่อเทียบกับภาระการปฏิบัติตามที่กำหนดไว้ในอุตสาหกรรมการควบคุม.
จัดสรรฟรีสามารถเพิ่มความเป็นไปได้ทางการเมืองเพราะมันหลีกเลี่ยงภาระการจัดเก็บภาษีใน
การระดมสูงกลุ่มผู้ผลิต ในทางตรงกันข้าม, ประมูลมีความได้เปรียบใน
แง่ของค่าใช้จ่ายที่มีประสิทธิภาพเพราะอัตราผลตอบแทนรายได้ที่สามารถนำเงินไปใช้ในการปรับลด
ภาษีที่มีอยู่บิดเบือน จากการศึกษาข้างต้นปรากฏว่าการป้องกันการสูญเสียกำไร
consistentwith ได้อย่างอิสระจัดสรรหุ้นเล็ก ๆ ของค่าใช้จ่ายและการประมูลส่วนที่เหลือ ในการนี้
กรณีการเสียสละในความคุ้มค่าเมื่อเทียบกับกรณีของการประมูล 100 เปอร์เซ็นต์จะมี
ขนาดค่อนข้างเล็ก ใน Bovenberg และ Goulder (2001) ตัวอย่างเช่นบางส่วนจัดสรรฟรียกนโยบาย
ค่าใช้จ่ายโดยญาติร้อยละ 7.5 เป็นร้อยละ 100 การเสียสละของค่าใช้จ่ายที่มีประสิทธิภาพ auctioning.The อาจ
จะมีขนาดใหญ่ในบางกรณี แต่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งแม้ร้อยละ 100 การจัดสรรค่าเผื่อฟรี
อาจจะไม่เพียงพอที่จะชดเชย บริษัท เมื่อการปล่อยสัดส่วนลดลงเป็นอย่างมาก
ขนาดใหญ่ (Bovenberg et al. 2005).
การจัดสรรค่าเผื่อฟรีไม่ได้เป็นวิธีเดียวที่จะป้องกันการสูญเสียผลกำไรให้กับ บริษัท ที่มีการควบคุม.
กำไรสามารถ นอกจากนี้ยังได้รับการรักษาผ่านระบบภาษีการปล่อยก๊าซที่นำเสนอได้รับการยกเว้น inframarginal
ไปในภาษีกรณีนี้ภาษีที่ใช้เฉพาะกับการปล่อยมลพิษเกินระดับหนึ่ง เช่นเดียวกับ
ระบบการตั้งค่าเผื่อการปล่อยกับการจัดสรรฟรีบางส่วนนโยบายภาษีนี้สร้างค่าเช่าที่
ค่าเช่าเพิ่มขึ้นกับขอบเขตของการยกเว้นภาษี เพราะค่าเช่าเหล่านี้รักษาผลกำไร
อาจต้องยกเว้นเพียงส่วนเล็ก ๆ ของการปล่อยก๊าซของ บริษัท .
ระเบียบโดยตรงไม่คิดค่าบริการสำหรับการปล่อยก๊าซที่เหลืออยู่และยังอาจกำหนด
ภาระที่ลดลงในการควบคุม บริษัท ตามที่กล่าวข้างต้นอย่างไรก็ตามกรณีที่ไม่มีค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับ
การปล่อยก๊าซที่เหลือหมายถึงการเสียสละของค่าใช้จ่ายที่มีประสิทธิภาพ.
วันที่เอกสารเทคโนโลยีมาตรฐานการปฏิบัติงานและระบบใบอนุญาตฟรี
จัดสรรทั้งหมดที่ไกลมากขึ้นที่พบบ่อยกว่าภาษีการปล่อยมลพิษหรือการประมูลใบอนุญาตระบบอย่างเต็มที่ .
นี้แสดงให้เห็นว่าเจ้าของมลพิษสิ่งอำนวยความสะดวกอาจจะมีอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญที่ดีที่สุด
ทางเลือกตราสาร.
การกระจายรายได้ของครัวเรือนทั่วกลุ่ม
ความเป็นธรรมในการกระจายตัวของผลกระทบต่อค่าใช้จ่ายทั่วครัวเรือนเป็นปัญหาสำคัญสำหรับมลพิษหลาย
นโยบายโดยเฉพาะอย่างยิ่งการควบคุมที่เกี่ยวข้องกับอุตสาหกรรมพลังงานตั้งแต่ต่ำ -income
ผู้ประกอบการมีแนวโน้มที่จะใช้จ่ายหุ้นขนาดใหญ่ของงบประมาณของพวกเขาในการผลิตไฟฟ้าเชื้อเพลิงทำความร้อนที่บ้าน,
น้ำมันเบนซินและสินค้าที่ใช้พลังงานมากอื่น ๆ (ปัดป้อง et al. 2006).
13in ขั้นตอนแรกของ ETS ของสหภาพยุโรปกว่าร้อยละ 95 ของค่าใช้จ่าย ที่ได้รับไปฟรี
ซึ่งสร้างผลกำไรโชคลาภกับหลาย บริษัท ที่มีการควบคุม (Sijm, Neuhoff และเฉิน (2006)) ส่วนหนึ่งใน
การตอบสนองต่อนี้ได้มีการเปลี่ยนแปลงที่แตกต่างกันที่มีต่อการให้ความสำคัญมากขึ้นในการประมูลของค่าใช้จ่ายใน
การวางแผนขั้นตอนในอนาคตของ ETS ในค่าใช้จ่ายของสภาพภูมิอากาศที่แตกต่างกันเมื่อเร็ว ๆ นี้นำมาใช้ในสภาคองเกรสของสหรัฐและใน
ที่จัดตั้งขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้ความคิดริเริ่มก๊าซเรือนกระจกในภูมิภาค ภาคตะวันออกเฉียงเหนือสหรัฐอเมริกา.
ดาวน์โหลดจาก http://reep.oxfordjournals.org/ ที่การเรียนการสอนทรัพยากร Ctr มหาวิทยาลัยขอนแก่นเมื่อวันที่ 6 เมษายน 2015

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาของไนโตรเจนออกไซด์เงินค้าของเราภายใต้พระราชบัญญัติอากาศสะอาด ( bovenberg
et al . 2005 ) และศักยภาพคาร์บอนไดออกไซด์ส่วนลดการซื้อขายในสหรัฐอเมริกาและ bovenberg
goulder 2001 ; Smith et al . 2002 และ และ burtraw ปาล์มเมอร์ 2007 ) แสดงให้เห็นว่าค่าเช่า
จากร้อยละ 100 ฟรีจัดสรรค่าใช้จ่ายสำหรับบริษัทพยายามชดเชยตามโปรแกรม
ในความเป็นจริงการศึกษาเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าหุ้นที่ค่อนข้างเล็กของเงินโดยทั่วไปน้อยกว่า
30 เปอร์เซ็นต์ต้องอิสระจัดสรรให้บริษัทเก็บค่าเช่าเพียงพอที่จะป้องกันการสูญเสียของ profit.13
มันควรจะสังเกตอย่างไรว่าคดีนี้เกี่ยวข้องกับการลด relativelymodest
. เป็นขอบเขตของเพิ่มลด ขนาดของพื้นที่ ดังนั้นขอบเขต
ชดเชยลดลงเมื่อเทียบกับการปฏิบัติภาระที่กำหนดในระเบียบอุตสาหกรรม .
จัดสรรฟรีสามารถเพิ่มความเป็นไปได้ทางการเมืองเพราะมันหลีกเลี่ยงการไว้
ขอระดมผู้ผลิตกลุ่ม บนมืออื่น ๆที่ประมูลมีความได้เปรียบในแง่ของต้นทุน - ประสิทธิผล
เพราะจะทำให้รายได้ที่สามารถใช้ในการตัดภาษีการเงิน
distortionary ที่มีอยู่ จากการศึกษาข้างต้นปรากฏว่า ป้องกันการสูญเสียกำไร
กับความคิดเห็นได้อย่างอิสระจัดสรรหุ้นขนาดเล็กของเบี้ยเลี้ยง และประมูลที่พัก ในกรณีนี้
, สละในความคุ้มค่าเมื่อเทียบกับกรณีของ 100 เปอร์เซ็นต์ประมูลจะ
ค่อนข้างเล็ก และใน bovenberg goulder ( 2001 ) , ตัวอย่างเช่น , การจัดสรรฟรีบางส่วนเพิ่มต้นทุนนโยบาย
โดยร้อยละ 7.5 เทียบกับร้อยละ 100 ประมูล .การเสียสละของต้นทุน - ประสิทธิผลอาจ
มีขนาดใหญ่ในบางกรณี แต่อย่างไรก็ตาม โดยเฉพาะ แม้แต่ 100 เปอร์เซ็นต์ค่าเผื่อฟรีจัดสรร
อาจไม่เพียงพอที่จะชดเชยการลดการปล่อยก๊าซ บริษัท เมื่อสัดส่วนมาก
ขนาดใหญ่ ( bovenberg et al . 2005 ) .
จัดสรรเบี้ยเลี้ยงฟรีไม่ได้เป็นวิธีเดียวที่จะป้องกันไม่ให้ขาดทุน กำไร ระเบียบบริษัท
กำไรยังสามารถรักษาผ่านระบบภาษี การเสนอ inframarginal ยกเว้น
กับภาษีในกรณีนี้ ใช้เฉพาะกับการเสียภาษีเกินกว่าระดับหนึ่ง เช่นระบบการจัดสรรเบี้ยเลี้ยง
ปล่อยฟรีบางส่วน นโยบายภาษีนี้สร้างค่าเช่าที่
ค่าเช่าเพิ่มขึ้น ด้วยขอบเขตของยกเว้น เพราะค่าเช่าเหล่านี้รักษาผลกำไร
อาจจะต้องยกเว้นเพียงส่วนเล็ก ๆของการปล่อยก๊าซของ บริษัท โดยตรง ไม่คิดค่า
ข้อบังคับการปล่อยก๊าซที่เหลืออยู่ และดังนั้นจึง อาจให้ลดภาระในการควบคุมบริษัท
. ตามที่กล่าวไว้ข้างต้น อย่างไรก็ตาม การขาดของประจุบน
ปล่อยที่เหลือบางเครื่องเจ
วันที่เทคโนโลยีเอกสาร มาตรฐานการปฏิบัติงานและระบบใบอนุญาตฟรี
การจัดสรรทั้งหมดร่วมกันมากกว่าการเปิดประมูลใบอนุญาตระบบภาษี หรือเต็ม .
แสดงว่าเจ้าของของมลพิษเครื่องอาจจะมีอิทธิพลต่อการเลือกเครื่องมือที่ดีที่สุดในกลุ่ม

.
กระจายความเป็นธรรมในการกระจายรายได้ของครัวเรือนต้นทุนผลกระทบในครัวเรือนเป็นเรื่องใหญ่สำหรับ
มลพิษมากมายการควบคุมนโยบาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่เกี่ยวข้องกับอุตสาหกรรมพลังงานตั้งแต่ผู้มีรายได้น้อย
มีแนวโน้มที่จะใช้จ่ายหุ้นขนาดใหญ่ของงบประมาณของพวกเขาในไฟฟ้า , บ้านร้อนเชื้อเพลิง
น้ำมันและสินค้าอื่น ๆพลังงานที่เข้มข้น ( ปัดป้อง et al . 2006 ) .
13in เฟสแรกของ ETS ของสหภาพยุโรปกว่า 95 เปอร์เซ็นต์ของเงินที่ได้รับไปฟรี
ซึ่งสร้างลาภผลกำไรมากของการควบคุมของบริษัท ( sijm neuhoff , และ Chen ( 2006 ) ส่วนใน
ปฏิกิริยานี้ มีการเปลี่ยนที่แตกต่างกันต่อมากกว่าเน้นการประมูลของเบี้ยเลี้ยงใน
วางแผนขั้นตอนในอนาคตของ ETS , ตั๋วอากาศต่าง ๆที่เพิ่งเปิดตัวในสหรัฐอเมริกาและใน
ก่อตั้งขึ้นเมื่อเร็ว ๆนี้ในภูมิภาคแก๊สเรือนกระจกริเริ่มในภาคตะวันออกเฉียงเหนือสหรัฐอเมริกา .
ดาวน์โหลดได้จากศูนย์ทรัพยากรการสอน http://reep.oxfordjournals.org/ ณมหาวิทยาลัยขอนแก่น ในวันที่ 6 เมษายน 2015