DISCUSSIONTo our knowledge, this is

DISCUSSION
To our knowledge, this is the first study to assess the in- dependent effect of weekly physical activity and dietary energy intake on the development of kidney stones. Postmenopausal women who performed greater amounts of physical activity were less likely to develop an incident kidney stone than inactive women, in adjusted analyses. A protective effect was identified even with small amounts of physical activity, and this protective effect increased as physical activity increased up to approximately 10 METs/wk. This threshold represents a moderate amount of weekly activity and is comparable to just over 3 hours of average walking (2–3 miles per hour), 4 hours of light gardening, or 1 hour of moderate jogging (6 miles per hour).23 This effect appears to be driven primarily by the total amount of activity rather than the intensity of exercise.
Dietary energy intake .2200 kcal/d was associated with an increased risk of incident kidney stones. This risk increased with higher energy intake. However, women with the lowest dietary energy intake did not have a decreased risk of incident kidney stones. This effect appeared to be independent of mac- ronutrient intake typically associated with kidney stone forma- tion, including water, sodium, animal protein, and calcium. Thus, separate from the risk imparted by BMI and diet, a woman

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาความรู้ของเรา โดยการศึกษาแรกเพื่อประเมินผลในขึ้นอยู่กับกิจกรรมประจำสัปดาห์ทางกายภาพและปริมาณพลังงานอาหารพัฒนานิ่วในไต ผู้หญิง postmenopausal ทำจำนวนมากกว่ากิจกรรมทางกายภาพสู่ปัญหาโรคไตหินมากกว่าผู้หญิงที่ไม่ได้ใช้งาน ในการวิเคราะห์ปรับปรุงพัฒนาได้ ระบุแม้จะ มีเงินกิจกรรมทางกายภาพผลป้องกัน และผลนี้ป้องกันเพิ่มขึ้นเป็นกิจกรรมทางกายภาพที่เพิ่มขึ้นถึงประมาณ 10 METs/wk ขีดจำกัดนี้แทนปานกลางกิจกรรมรายสัปดาห์ และจะเทียบได้กับเพียง 3 ชั่วโมงเฉลี่ยเดิน (2-3 ไมล์ต่อชั่วโมง), 4 ชั่วโมงไฟสวน หรือ 1 ชั่วโมง (6 ไมล์ต่อชั่วโมง) วิ่งปานกลาง.23 ปรากฏผลนี้ถูกผลักดัน ด้วยยอดรวมของกิจกรรมแทนความเข้มของการออกกำลังกายเป็นหลักพลังงานอาหารบริโภค.2200 กิโลแคลอรี่/วันสัมพันธ์กับการเสี่ยงปัญหานิ่วในไตได้ ความเสี่ยงนี้เพิ่มขึ้นกับการบริโภคพลังงานสูง อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงกับการบริโภคอาหารพลังงานต่ำไม่มีความเสี่ยงที่ลดลงของปัญหานิ่วในไต นี้ผลปรากฏ ว่าอิสระของแม็ค ronutrient บริโภคโดยทั่วไปจะเกี่ยวข้องกับโรคไตหิน forma-สเตรชัน น้ำ โซเดียม โปรตีนสัตว์ และแคลเซียม ดังนั้น แยกจากความเสี่ยง imparted โดย BMI และอาหาร ผู้หญิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปราย
เพื่อความรู้ของเรานี้คือการศึกษาแรกที่จะประเมินผลกระทบที่เกิดขึ้นอยู่ในร่มของการออกกำลังกายสัปดาห์และปริมาณพลังงานในอาหารต่อการพัฒนาของโรคนิ่วในไต สตรีวัยหมดประจำเดือนที่ทำในปริมาณที่มากขึ้นของการออกกำลังกายมีโอกาสน้อยที่จะพัฒนานิ่วในไตเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมากกว่าผู้หญิงไม่ได้ใช้งานในการวิเคราะห์การปรับ ป้องกันผลกระทบที่ถูกระบุว่าแม้จะมีขนาดเล็กจำนวนมากของการออกกำลังกายและการป้องกันผลกระทบนี้เพิ่มขึ้นเป็นกิจกรรมทางกายเพิ่มขึ้นถึงประมาณ 10 เม็ตส์ / สัปดาห์ เกณฑ์นี้แสดงถึงปริมาณปานกลางของกิจกรรมรายสัปดาห์และเทียบได้กับเพียงกว่า 3 ชั่วโมงของการเดินเฉลี่ย (2-3 ไมล์ต่อชั่วโมง) 4 ชั่วโมงของสวนแสงหรือ 1 ชั่วโมงของการวิ่งออกกำลังกายในระดับปานกลาง (6 ไมล์ต่อชั่วโมง) 0.23 นี้ ผลกระทบที่ดูเหมือนจะเป็นแรงผลักดันหลักตามจำนวนของกิจกรรมมากกว่าความเข้มของการออกกำลังกาย.
อาหารปริมาณพลังงาน 0.2200 กิโลแคลอรี / วันมีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของนิ่วในไตเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นนี้มีปริมาณพลังงานที่สูงขึ้น แต่ผู้หญิงที่มีปริมาณพลังงานในอาหารได้ต่ำสุดที่ไม่ได้มีการลดความเสี่ยงของโรคนิ่วในไตเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ผลกระทบนี้ดูเหมือนจะเป็นอิสระจากการบริโภค MAC- ronutrient มักจะเกี่ยวข้องกับไตหิน forma- การรวมทั้งน้ำโซเดียมโปรตีนจากสัตว์และแคลเซียม ดังนั้นแยกออกจากความเสี่ยงแก่โดยค่าดัชนีมวลกายและอาหารที่ผู้หญิงคนหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปราย
ความรู้ของเรา การศึกษานี้เป็นครั้งแรก เพื่อประเมินผลขึ้นอยู่กับรายสัปดาห์ในกิจกรรมทางกายภาพและปริมาณพลังงานในอาหารต่อการพัฒนานิ่วในไต สตรีวัยทองที่แสดงปริมาณที่มากขึ้นของกิจกรรมทางกายเป็นโอกาสน้อยที่จะพัฒนาเรื่องนิ่วในไตมากกว่าผู้หญิงที่ไม่ได้ใช้งานในการปรับองค์ประกอบผลการป้องกันที่ถูกระบุว่า แม้จำนวนเงินขนาดเล็กของกิจกรรมทางกายภาพและผลป้องกันเพิ่มขึ้นเป็นกิจกรรมทางกายเพิ่มขึ้นประมาณ 10 เม็ตส์ / สัปดาห์ . เกณฑ์นี้แสดงถึงปริมาณปานกลางของกิจกรรมรายสัปดาห์ และเทียบได้กับเพียงกว่า 3 ชั่วโมง เฉลี่ย ( 2 ) เดิน 3 ไมล์ต่อชั่วโมง ) 4 ชั่วโมง สวนแสงหรือ 1 ชั่วโมงวิ่งปานกลาง ( 6 ไมล์ต่อชั่วโมง ) 23 ผลนี้จะปรากฏขึ้นที่จะขับเคลื่อนเป็นหลัก โดยยอดเงินรวมของกิจกรรมมากกว่าความเข้มของการออกกำลังกาย การบริโภคอาหารพลังงาน
. 2200 kcal / d มีความเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงเพิ่มขึ้นของการเกิดนิ่วในไต ความเสี่ยงนี้เพิ่มขึ้นกับการบริโภคพลังงานที่สูงขึ้น อย่างไรก็ตามผู้หญิงกับการบริโภคอาหารพลังงานต่ำ ไม่มีความเสี่ยงของเหตุการณ์ลดลง นิ่วในไต ผลกระทบนี้จะปรากฏเป็นอิสระของ Mac - ronutrient การบริโภคโดยทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับนิ่วในไต - - tion , รวมทั้งน้ำ , โซเดียม โปรตีน จากสัตว์ และแคลเซียม จึงแยกจากความเสี่ยง imparted โดย BMI อาหาร , ผู้หญิง