By convention, all sedimentation co

By convention, all sedimentation coefficients are expressed in the Svedberg units.

The svedberg is the most important measure used to distinguish ribosomes. Ribosomes are composed of two complex subunits, each of which includes rRNA and protein components. In prokaryotes (bacteria), the subunits are named 30S and 50S for their "size" in Svedberg units. These subunits are made up of three forms of rRNA: 16S, 23S, and 5S.[1]

For bacterial ribosomes, ultracentrifugation yields intact ribosomes (70S) as well as separated ribosomal subunits, the large subunit (50S) and the small subunit (30S). Within cells, ribosomes normally exist as a mixture of joined and separate subunits. The largest particles (whole ribosomes) sediment near the bottom of the tube, whereas the smaller particles (separate 50S and 30S subunits) appear in upper fractions.[1]

Bigger particles tend to sediment faster and thus have higher svedberg values.

Note that Svedberg units are not directly additive, since they represent a rate of sedimentation, not weight.[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยประชุม สัมประสิทธิ์การตกตะกอนทั้งหมดถูกแสดงในหน่วย SvedbergSvedberg เป็นวัดสำคัญที่ใช้แยก ribosomes Ribosomes จะประกอบด้วย 2 subunits ซับซ้อน ซึ่งประกอบด้วย rRNA และโปรตีนส่วนประกอบกัน ใน (แบคทีเรีย) prokaryotes, subunits ที่ตั้งชื่อ 30S และ 50S สำหรับ "ขนาด" ในหน่วย Svedberg Subunits เหล่านี้มีรูปแบบที่สามของ rRNA: 16S, 23S, 5S และ[1]สำหรับแบคทีเรีย ribosomes, ultracentrifugation ทำให้เหมือนเดิม ribosomes (70S) และแยก ribosomal subunits ย่อยขนาดใหญ่ (50S) และย่อยเล็ก (30S) ภายในเซลล์ ribosomes ปกติมีส่วนผสมของ subunits รวม และแยกเป็น ตะกอนอนุภาค (ทั้ง ribosomes) ที่ใหญ่ที่สุดที่ด้านล่างของท่อ ในขณะที่อนุภาคขนาดเล็ก (แยก 50S และ 30S subunits) ปรากฏอยู่ในส่วนด้านบน[1]อนุภาคขนาดใหญ่มักจะตะกอนได้เร็วขึ้น และมีค่า svedberg สูงดังนั้นหมายเหตุว่า หน่วย Svedberg ไม่สามารถโดยตรง เนื่องจากพวกเขาแสดงถึงอัตราการตกตะกอน น้ำหนักไม่[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยการประชุมสัมประสิทธิ์การตกตะกอนทั้งหมดจะถูกแสดงในหน่วย Svedberg. Svedberg เป็นตัวชี้วัดที่สำคัญที่สุดที่ใช้ในการแยกไรโบโซม ไรโบโซมที่มีองค์ประกอบของทั้งสองหน่วยย่อยที่ซับซ้อนซึ่งแต่ละรวมถึง rRNA และส่วนประกอบของโปรตีน ใน prokaryotes (แบคทีเรีย) หน่วยย่อยที่มีชื่อ 30S และ 50S สำหรับ "ขนาด" ของพวกเขาในหน่วย Svedberg หน่วยย่อยเหล่านี้จะถูกสร้างขึ้นจากสามรูปแบบของ rRNA. 16S, 23S และ 5 ส [1] สำหรับไรโบโซมแบคทีเรียผลผลิต ultracentrifugation ไรโบโซมเหมือนเดิม (70S) เช่นเดียวกับแยกหน่วยย่อยโซมอล, subunit ขนาดใหญ่ (50S) และหน่วยย่อยขนาดเล็ก ( 30S) ภายในเซลล์, ไรโบโซมปกติอยู่เป็นส่วนผสมของหน่วยย่อยเข้าร่วมและแยกต่างหาก อนุภาคที่ใหญ่ที่สุด (ทั้งไรโบโซม) ตะกอนอยู่ด้านล่างของท่อในขณะที่อนุภาคขนาดเล็ก (50S แยกต่างหากและหน่วยย่อย 30S) ปรากฏในส่วนบน. [1] อนุภาคใหญ่มีแนวโน้มที่จะตะกอนได้เร็วขึ้นและทำให้มีค่าสูงกว่า Svedberg. โปรดทราบว่า Svedberg หน่วยไม่ได้เติมโดยตรงเนื่องจากพวกเขาเป็นตัวแทนของอัตราการตกตะกอนน้ำหนักไม่. [1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยการประชุม , ค่าสัมประสิทธิ์การทั้งหมดจะถูกแสดงในหน่วย svedberg .

svedberg สำคัญที่สุดวัดที่ใช้ในการแยกแยะไรโบโซม . ไรโบโซมประกอบด้วย 2 หน่วยย่อยที่ซับซ้อน ซึ่งรวมถึง rRNA และส่วนประกอบของโปรตีน ในโพรคาริโ ( แบคทีเรีย ) , หน่วยย่อย 30s และ 50s เป็นชื่อสำหรับขนาดของพวกเขา " " ใน svedberg หน่วยหน่วยเหล่านี้ถูกสร้างขึ้นจากสามรูปแบบของ 16S rRNA : 23s , 5S , [ 1 ]

สำหรับแบคทีเรียไรโบโซม ultracentrifugation , ผลผลิตเหมือนเดิมไรโบโซม ( 70 ) รวมทั้งแยกหน่วยย่อย Protein , ขนาดใหญ่ ( 50 ) และหน่วยย่อยเล็ก ( 30 ) ภายในเซลล์ ไรโบโซม ปกติอยู่เป็นส่วนผสมของเข้าร่วมและแยกย่อย .อนุภาคที่ใหญ่ที่สุด ( ทั้งไรโบโซม ) ตะกอนที่อยู่ด้านล่างของหลอด ส่วนอนุภาคขนาดเล็ก ( แยก 50 และ 30 หน่วย ) ปรากฏในส่วนด้านบน [ 1 ]

ที่ใหญ่กว่าอนุภาคตะกอนเร็วขึ้นและดังนั้นจึงมีแนวโน้มที่จะสูงกว่า svedberg ค่า

ทราบว่า svedberg หน่วยไม่ได้โดยตรงเพิ่ม เนื่องจากพวกเขาเป็นตัวแทนของ อัตราการตกตะกอน ไม่หนัก [ 1 ]