In terms of BMI, the prevalence of

In terms of BMI, the prevalence of underweight, overweight and general obesity were 12.6%
(95% CI: 10.5–14.7), 19.2% (95% CI: 16.7–21.7) and 9.7% (95% CI: 7.9–11.5) respectively.
Using WC, the prevalence of central obesity was 26% (95% CI: 23.3–28.7), whereas using
WHtR, this prevalence was 39.8% (95% CI: 36.7–42.9). Among men and women, the prevalence of general and central obesity rose with age, and in each age group, women were more
often obese (in terms ofBMI, WC, and WHtR) than men (Table 3).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในแง่ของ BMI ความชุกของน้ำหนักขาด โรคอ้วนน้ำหนักเกิน และทั่วไปมีร้อย ละ 12.6(95% CI: 10.5 – 14.7), 19.2% (95% CI: 16.7-21.7) และ 9.7% (95% CI: 7.9 – 11.5) ตามลำดับใช้สุขา ความชุกของโรคอ้วนกลางคือ 26% (95% CI: 23.3-28.7), ใน ขณะที่ใช้WHtR ชุกนี้เป็น 39.8% (95% CI: 36.7 – 42.9) ระหว่างหญิง และชาย ความชุกโรคทั่วไป และกลางกุหลาบอายุ และ ในแต่ละกลุ่มอายุ ผู้หญิงมีมากขึ้นมักจะเป็นโรคอ้วน (ในเงื่อนไข ofBMI, WC และ WHtR) มากกว่าผู้ชาย (ตารางที่ 3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในแง่ของค่าดัชนีมวลกายความชุกของความหนัก, น้ำหนักเกินและโรคอ้วนโดยทั่วไปเป็น 12.6%
(95% CI: 10.5-14.7) 19.2% (95% CI: 16.7-21.7) และ 9.7% (95% CI: 7.9-11.5) . ตามลำดับ
การใช้สุขาความชุกของโรคอ้วนกลางเป็น 26% (95% CI: 23.3-28.7) ในขณะที่การใช้
WHtR ชุกนี้คือ 39.8% (95% CI: 36.7-42.9) ในหมู่ผู้ชายและผู้หญิงมีความชุกของโรคอ้วนทั่วไปและภาคกลางเพิ่มขึ้นกับอายุและในแต่ละกลุ่มอายุที่ผู้หญิงได้มากขึ้น
มักจะเป็นโรคอ้วน (ในแง่ ofBMI สุขาและ WHtR) มากกว่าผู้ชาย (ตารางที่ 3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในแง่ของค่าดัชนีมวลกาย , ความชุกของภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วนเป็น underweight 12.6 % ทั่วไป( 95% CI : 10.5 – 14.7 ) , 19.2 เท่า ( 95% CI : 16.7 - 21.7 ) และ 9.7% ( 95% CI : 7.9 และ 11.5 ตามลำดับการใช้ห้องสุขา , ความชุกโรคอ้วนกลาง เป็น 26 % ( 95% CI : 23.3 – 28.7 ) ในขณะที่ใช้whtr ชุกนี้เลี้ยงเท่า ( 95% CI : 36.7 ( ผู้นำ ) ระหว่างผู้ชายและผู้หญิง ความชุกของโรคอ้วนทั่วไปและภาคกลางเพิ่มขึ้นตามอายุ และในแต่ละกลุ่มอายุ ผู้หญิงมากกว่ามักจะอ้วน ( ในแง่ ofbmi สุขา และ whtr ) มากกว่าผู้ชาย ( ตารางที่ 3 )