However, although CO2 may have been

However, although CO2 may have been one of the
effective parameters, the relevant analysis by Knoll et al.
neglects the role of temperature oscillations, which most
probably contributed to mass extinction events through
the long term effects of repeated exposure to extreme climate
oscillations and associated cooling events (Pörtner,
2001, 2004). These considerations indicate that current
trends of warming and CO2 accumulation in marine surface
waters may exert synergistic effects on marine fauna.
According to a recently proposed principle, thermal tolerance
windows of animals are set by limitations of the
integrated capacities of ventilation and cardio-circulation
for oxygen uptake and distribution in the organism
(Pörtner, 2001, 2002). Warming and anthropogenic
eutrophication will cause falling oxygen levels in marine
environments and thereby a reduction of tolerance to thermal
extremes, finding reflection in a narrowing of thermal
windows. This trend is likely to be exacerbated by
accumulating CO2 since it reduces animal performance,
as outlined above and will probably act in the same way
as hypoxia. Synergistic effects of warming and CO2 accumulation
will probably be harmful to animal
populations, especially at the borders of their biogeographical
range.
As a corollary, future research is required to study
the long-term effects of elevated CO2 levels and evaluate
critical threshold levels for a detrimental effect of CO2 in
both apparently tolerant and acutely intolerant species.
This research should consider the physiological importance
of each individual CO2 species in addition to pH
effects. Furthermore, and on a long-term basis, combined
effects of CO2 accumulation and global warming should
be studied to develop our understanding of potential
synergistic effects.
It seems to be important to find a model organism to
represent the large group of deep sea fishes which are
barely accessible in vivo for laboratory work. Their metabolic
requirements are on the low side among fishes, even
lower than in polar fish (Torres and Somero, 1988). Those
species uniquely adapted to little or no light, low temperatures
(below 5°C) and huge hydrostatic pressures
show a great diversity, are endemic to these extreme environments,
and are characterized by slow growth and
reproduction (Gage and Tyler, 1991). This picture already
suggests that deep sea fauna is sensitive to any change
that may occur suddenly and is well beyond the range of
conditions under which this fauna has evolved (Hädrich,
1996). Due to the difficulties in the collection and handling
of live deep sea animals, we have started to work
on benthic Antarctic eelpout Pachycara brachycephalum
(Zoarcidae). In particular, the physiological characteristics
of benthic Antarctic fauna should be close to those of
deep sea fish. These zoarcids are also highly adapted to
constantly low temperatures (around 0°C) and their sluggish
benthic lifestyle contributes to an exceptionally low
metabolic rate (Anderson, 1990, 1994; van Dijk et al.,
1999). In the future, results obtained in studies on the
physiological tolerance of P. brachycephalum to hypercapnia
should yield valuable information which should
be applicable to deep sea fish species.
Present data indicate that relatively moderate CO2
increases of 200 μatm may have significant long term
effects. This already casts doubt on whether CO2 should
be disposed by even distribution in the sea, although this
would possibly keep levels below those which elicit acute
lethal effects on the most active organisms of the pelagic.
Due to the danger of long term detrimental effects, and if
CO2 disposal strategies to the ocean cannot be avoided,
CO2 should be pH neutralized and converted to bicarbonates
or rather be trapped in confined stable areas like
bottom depressions (canyons) where virtually no life will
continue under those anoxic and hypercapnic conditions.
These sites in the deep sea filled by CO2 lakes could be
looked at in the same way as landfills. If they were to use
only a minor percentage of the total surface area of the
deep-sea floor, such strategies should leave a large fraction
of the marine environment unaffected so that the net
damage to marine ecosystems should be less than with an
even distribution of CO2.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อย่างไรก็ตาม แม้ว่า CO2 อาจได้รับหนึ่งพารามิเตอร์มีประสิทธิภาพ การวิเคราะห์เกี่ยวข้องโดย knoll ได้ et alเพิกเฉยต่อบทบาทของการแกว่งอุณหภูมิ ที่มากที่สุดส่วนการสูญเสียมวลเหตุการณ์ผ่านคงผลกระทบระยะยาวซ้ำสัมผัสกับอากาศที่เปลี่ยนการแกว่งและเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องทำความเย็น (Pörtner2001, 2004) พิจารณาเหล่านี้บ่งชี้ว่า ปัจจุบันแนวโน้มของภาวะโลกร้อนและการสะสม CO2 ในพื้นทะเลน้ำอาจออกแรงผลเสริมฤทธิ์กันในสัตว์ทะเลตามหลักการที่เสนอเมื่อเร็ว ๆ นี้ ความอดทนความร้อนกำหนด โดยข้อจำกัดของ windows ของสัตว์ความจุรวมหัวใจไหลเวียนและระบายอากาศสำหรับการดูดซึมออกซิเจนและกระจายในสิ่งมีชีวิต(Pörtner, 2001, 2002) ภาวะโลกร้อน และการมาของมนุษย์ผลกระทบต่อจะทำให้ระดับออกซิเจนลดลงในทะเลสภาพแวดล้อม และช่วยลดความอดทนกับความร้อนสุดขั้ว ค้นหาสะท้อนในการกวดขันความร้อนwindows แนวโน้มนี้จะเลวร้ายลงโดยการสะสม CO2 เนื่องจากมันลดประสิทธิภาพของสัตว์เป็น outlined ข้างต้น และอาจจะทำหน้าที่ในลักษณะเดียวกันเป็นกรณี ทำงานร่วมกันและผลของภาวะโลกร้อนสะสม CO2อาจจะเป็นอันตรายต่อสัตว์ประชากร โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ชายแดนของตน biogeographicalช่วงนี้เป็น corollary วิจัยในอนาคตจะต้องศึกษาผลกระทบระยะยาวของระดับ CO2 ในการยกระดับ และประเมินผลที่เป็นอันตรายของ CO2 ในระดับขีดจำกัดที่สำคัญสายพันธุ์ทั้งใจกว้างเห็นได้ชัด และทิฐิห่วงงานวิจัยนี้ควรพิจารณาความสำคัญทางสรีรวิทยาแต่ละสายพันธุ์แต่ละ CO2 นอกจากค่า pHผลกระทบ นอกจากนี้ และ ในระยะยาว รวมผลของการสะสม CO2 และภาวะโลกร้อนควรเป็นศึกษาเพื่อพัฒนาความเข้าใจของศักยภาพผลเสริมฤทธิ์กันดูเหมือนจะเป็นสิ่งสำคัญเพื่อค้นหาสิ่งมีชีวิตมีการเป็นตัวแทนของปลาทะเลน้ำลึกซึ่งเป็นกลุ่มใหญ่แทบไม่สามารถเข้าถึงใน vivo สำหรับงานห้องปฏิบัติการ การเผาผลาญอาหารความต้องการทางด้านต่ำระหว่างปลา มีแม้ต่ำกว่าในปลาขั้วโลก (ตอร์เรสและ Somero, 1988) ผู้สายพันธุ์โดยเฉพาะดัดแปลงน้อย หรือไม่มีแสง อุณหภูมิต่ำ(ต่ำกว่า 5° C) และแรงดันหยุดนิ่งมากแสดงความหลากหลายดี อยู่ในสภาพแวดล้อมเหล่านี้มากและมีลักษณะเจริญเติบโตช้า และทำซ้ำ (Gage และไทเลอร์ 1991) ภาพนี้อยู่แล้วแนะนำสัตว์ทะเลน้ำลึกที่มีความไวต่อการเปลี่ยนแปลงใด ๆที่อาจเกิดขึ้นทันที และจะดีกว่าช่วงเงื่อนไขภายใต้ซึ่งสัตว์นี้มีพัฒนา (Hädrich1996) เนื่องจากความยากลำบากในการรวบรวมและการจัดการสัตว์ทะเลลึกสด เราได้เริ่มการทำงานบนหน้าดินแอนตาร์กติก eelpout Pachycara brachycephalum(Zoarcidae) โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ลักษณะทางสรีรวิทยาของหน้าดินแอนตาร์กติก สัตว์ควรจะใกล้เคียงกับปลาทะเลน้ำลึก Zoarcids เหล่านี้ยังมีปรับสูงต่ำ (ประมาณ 0° C) อุณหภูมิและความซบเซาอย่างต่อเนื่องไลฟ์สไตล์หน้าดินก่อให้เกิดการต่ำอัตราการเผาผลาญ (แอนเดอร์สัน 1990, 1994; van Dijk et al.,1999) ในอนาคต ผลที่ได้รับในการศึกษาในการทางสรีรวิทยาเพื่อค่าเผื่อของ P. brachycephalum hypercapniaควรให้ข้อมูลที่มีคุณค่าซึ่งควรสามารถใช้กับสายพันธุ์ของปลาทะเลน้ำลึกแสดงข้อมูลบ่งชี้ที่ค่อนข้างปานกลาง CO2เพิ่มขึ้นของ 200 μatm อาจมีระยะยาวที่สำคัญผลกระทบ นี้แล้วปลดเปลื้องข้อสงสัยเกี่ยวกับว่า CO2 ควรกระจายในทะเล ถูกทิ้งแม้นี้จะอาจจะรักษาระดับล่างซึ่งล้วงเอาที่เฉียบพลันผลตายบนสิ่งมีชีวิตมากที่สุดของปล้องเนื่องจากอันตรายของผลอันตรายระยะยาว และถ้าไม่สามารถหลีกเลี่ยงกลยุทธ์การกำจัด CO2 ทะเลCO2 ควรมีค่า pH เป็นกลาง และแปลงเป็น bicarbonatesหรือมากกว่าจะถูกขังอยู่ในพื้นที่อับอากาศมีเสถียรภาพเช่นก้นทะเล (หุบเขา) ที่แทบจะไม่มีชีวิตจะต่อไปภายใต้เงื่อนไขที่บ่อ และ hypercapnicเว็บไซต์เหล่านี้ในทะเลลึกที่เต็มไป ด้วยทะเลสาบ CO2 อาจจะมองหาที่อื่นในลักษณะเดียวกับหลุมฝังกลบ ถ้าพวกเขาจะใช้รองเปอร์เซ็นต์ของพื้นที่ผิวทั้งหมดของการชั้นลึก กลยุทธ์ดังกล่าวไม่ควรใหญ่สภาพแวดล้อมทางทะเลได้รับผลกระทบเพื่อให้สุทธิความเสียหายต่อระบบนิเวศทางทะเลควรจะ less than กับการแม้กระทั่งการกระจายของ CO2

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อย่างไรก็ตามแม้ว่า CO2 อาจจะเป็นหนึ่งใน
พารามิเตอร์ที่มีประสิทธิภาพในการวิเคราะห์ที่เกี่ยวข้องโดย Knoll, et al
ละเลยบทบาทของการแกว่งอุณหภูมิซึ่งส่วนใหญ่
อาจจะมีส่วนร่วมกับเหตุการณ์การสูญเสียมวลผ่าน
ผลกระทบระยะยาวของการสัมผัสซ้ำกับสภาพภูมิอากาศที่รุนแรง
แนบแน่นและเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องระบายความร้อน (Portner,
2001, 2004) พิจารณาเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าปัจจุบัน
แนวโน้มของภาวะโลกร้อนและ CO2 สะสมในพื้นผิวทะเล
น้ำอาจออกแรงเสริมฤทธิ์ในสัตว์ทะเล
ตามหลักการที่เสนอเมื่อเร็ว ๆ นี้ความอดทนความร้อน
หน้าต่างของสัตว์ที่ถูกกำหนดโดยข้อ จำกัด ของ
ความจุรวมของการระบายอากาศและการไหลเวียนของหัวใจ
สำหรับการดูดซึมออกซิเจนและการจัดจำหน่ายในชีวิต
(Portner 2001, 2002) ภาวะโลกร้อนและมนุษย์
eutrophication จะทำให้ระดับออกซิเจนในทะเลลดลง
สภาพแวดล้อมและจึงลดลงของความทนทานต่อความร้อน
สุดขั้วในการหาภาพสะท้อนในการตีบของความร้อน
หน้าต่าง แนวโน้มนี้มีแนวโน้มที่จะเลวร้ายลงโดย
การสะสม CO2 เพราะมันจะลดประสิทธิภาพของสัตว์
ตามที่ระบุไว้ข้างต้นและอาจจะทำหน้าที่ในลักษณะเดียวกัน
เป็นออกซิเจน การเสริมฤทธิ์ของภาวะโลกร้อนและการสะสม CO2
อาจจะเป็นอันตรายต่อสัตว์
ประชากรโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ชายแดนของ biogeographical ของพวกเขา
ช่วง
ในฐานะที่เป็นข้อพิสูจน์, การวิจัยในอนาคตจะต้องมีการศึกษา
ผลกระทบระยะยาวของระดับ CO2 สูงและประเมิน
ระดับเกณฑ์สำคัญสำหรับผลกระทบของ CO2 ใน
ทั้งสองชนิดเห็นได้ชัดอดทนและอดกลั้นอย่างรุนแรง
การวิจัยครั้งนี้ควรพิจารณาถึงความสำคัญทางสรีรวิทยา
ของแต่ละสายพันธุ์ CO2 บุคคลนอกเหนือไปจากค่า pH
ผลกระทบ นอกจากนี้และบนพื้นฐานระยะยาวรวม
ถึงผลกระทบของการสะสม CO2 และภาวะโลกร้อนควร
ได้รับการศึกษาเพื่อพัฒนาความเข้าใจในศักยภาพของเรา
การเสริมฤทธิ์
มันน่าจะเป็นสิ่งสำคัญที่จะพบสิ่งมีชีวิตรูปแบบที่จะ
เป็นตัวแทนของกลุ่มใหญ่ของปลาทะเลน้ำลึกที่
สามารถเข้าถึงได้แทบจะในร่างกายสำหรับการทำงานในห้องปฏิบัติการ การเผาผลาญอาหารของพวกเขา
ต้องการอยู่ในด้านต่ำในหมู่ปลาแม้จะ
ต่ำกว่าในปลาขั้วโลก (เรสและ Somero, 1988) บรรดา
สายพันธุ์ดัดแปลงไม่ซ้ำกันเพื่อแสงน้อยหรือไม่มีเลยอุณหภูมิต่ำ
(ต่ำกว่า 5 ° C) และความดันไฮโดรลิกขนาดใหญ่
แสดงความหลากหลายที่ดีมีเฉพาะถิ่นในสภาพแวดล้อมที่รุนแรงเหล่านี้
และมีความโดดเด่นด้วยการเจริญเติบโตช้าและ
การทำสำเนา (Gage และไทเลอร์, 1991) ภาพนี้แล้ว
แสดงให้เห็นว่าสัตว์ทะเลลึกมีความไวต่อการเปลี่ยนแปลงใด ๆ
ที่อาจเกิดขึ้นโดยฉับพลันและเป็นอย่างดีเกินช่วงของการ
ภายใต้เงื่อนไขที่สัตว์นี้มีการพัฒนา (Hädrich,
1996) เนื่องจากความยากลำบากในการเก็บและการจัดการ
ของสัตว์ที่มีชีวิตใต้ท้องทะเลลึกที่เราได้เริ่มต้นการทำงาน
บนหน้าดิน brachycephalum แอนตาร์กติก eelpout Pachycara
(Zoarcidae) โดยเฉพาะอย่างยิ่งลักษณะทางสรีรวิทยา
ของสัตว์หน้าดินแอนตาร์กติกควรจะใกล้เคียงกับของ
ปลาทะเลน้ำลึก zoarcids เหล่านี้ยังจะปรับอย่างมากที่จะ
มีอุณหภูมิต่ำอย่างต่อเนื่อง (ประมาณ 0 ° C) ของพวกเขาและซบเซา
วิถีชีวิตหน้าดินก่อให้เกิดที่ต่ำเป็นพิเศษ
อัตราการเผาผลาญ (แอนเดอปี 1990 ปี 1994. Van Dijk, et al,
1999) ในอนาคตผลที่ได้รับในการศึกษาเกี่ยวกับ
ความอดทนทางสรีรวิทยาของพี brachycephalum เพื่อ hypercapnia
ควรผลผลิตข้อมูลที่มีค่าที่ควร
จะใช้ได้กับทะเลน้ำลึกปลา
นำเสนอข้อมูลแสดงให้เห็นว่า CO2 ในระดับปานกลางค่อนข้าง
เพิ่มขึ้น 200 μatmอาจจะมีนัยสำคัญในระยะยาว
ผลกระทบ อย่างนี้แล้วปลดเปลื้องข้อสงสัยเกี่ยวกับว่า CO2 ควร
ถูกกำจัดโดยการกระจายตัวในทะเลแม้ว่าเรื่องนี้
อาจจะทำให้ระดับที่ต่ำกว่าผู้ที่ล้วงเอาเฉียบพลัน
ผลกระทบตายในชีวิตงานมากที่สุดของทะเล
เนื่องจากอันตรายจากผลกระทบที่เป็นอันตรายในระยะยาวและถ้า
กลยุทธ์การกำจัด CO2 ลงไปในมหาสมุทรไม่สามารถหลีกเลี่ยง,
CO2 ควรจะมีค่า pH เป็นกลางและแปลงเป็นไบคาร์บอเนต
หรือค่อนข้างถูกขังอยู่ในพื้นที่ที่มีความเสถียรถูกคุมขังเช่น
หดหู่ล่าง (หุบเขา) ที่แทบไม่มีชีวิตจะ
ยังคงอยู่ภายใต้เงื่อนไขเหล่านั้นและซิก hypercapnic
เว็บไซต์เหล่านี้ในทะเลลึกที่เต็มไปด้วยทะเลสาบ CO2 อาจจะ
มองในลักษณะเดียวกับหลุมฝังกลบ ถ้าพวกเขาจะใช้
เพียงร้อยละเล็ก ๆ น้อย ๆ ของพื้นที่ผิวทั้งหมดของ
พื้นทะเลลึกกลยุทธ์ดังกล่าวควรจะปล่อยให้ส่วนใหญ่
ของสภาพแวดล้อมทางทะเลได้รับผลกระทบเพื่อให้สุทธิ
เกิดความเสียหายต่อระบบนิเวศทางทะเลควรจะน้อยกว่าที่มี
การกระจายตัวของ CO2

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าบริษัทจะได้รับหนึ่งในพารามิเตอร์ประสิทธิภาพที่เกี่ยวข้องการวิเคราะห์โดย Knoll et al .ปฏิเสธบทบาทของการสั่นอุณหภูมิซึ่งส่วนใหญ่อาจจะทำให้เหตุการณ์การสูญพันธุ์ผ่านสื่อมวลชนผลระยะยาวของการสัมผัสกับสภาพภูมิอากาศที่รุนแรงซ้ำการสั่นและเชื่อมโยงเหตุการณ์ ( P ö rtner เย็น ,2544 , 2547 ) การพิจารณาเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่า ปัจจุบันแนวโน้มของภาวะโลกร้อนและการสะสม CO2 ในพื้นผิวทะเลน้ำอาจออกแรงผลกระทบที่เกี่ยวกับสัตว์ทะเลตามที่เมื่อเร็วๆนี้เสนอหลักการ ทนความร้อนหน้าต่างของสัตว์ที่ถูกกำหนดโดยข้อ จำกัด ของบูรณาการความสามารถของการระบายอากาศและหัวใจการหมุนเวียนสำหรับการใช้ออกซิเจนและการกระจายในสิ่งมีชีวิต( P ö rtner , 2001 , 2002 ) ภาวะโลกร้อน และมนุษย์ยูโทรฟิเคชันจะทำให้ล้มระดับออกซิเจนในทะเลสภาพแวดล้อม และเพื่อลดการต้านทานความร้อนสุดขั้ว , หาภาพสะท้อนในการกวดขันของความร้อนหน้าต่าง แนวโน้มนี้มีโอกาสที่จะเป็น exacerbated โดยการสะสม CO2 เนื่องจากมันช่วยลดประสิทธิภาพของสัตว์ตามที่ระบุไว้ข้างต้น และอาจจะทำในลักษณะเดียวกันเป็นสังคม ประกาศผลของภาวะโลกร้อนและ CO2 การสะสมจะเป็นอันตรายต่อสัตว์ประชากร โดยเฉพาะในแดนของพวกเขา biogeographicalช่วงเป็นผลที่ตามมา , การวิจัยในอนาคตจะต้องศึกษาระยะยาวผลของระดับ CO2 สูง และประเมินที่สำคัญเกณฑ์ระดับ detrimental CO2 ในทั้งอดทนและอย่างเห็นได้ชัด ใจร้อนชนิดงานวิจัยนี้จึงควรจะพิจารณาถึงความสำคัญทางสรีรวิทยาของแต่ละสปีชีส์นอกจากนี้ CO2 อผลกระทบ นอกจากนี้ บนพื้นฐานระยะยาว รวมผลของการสะสม CO2 และภาวะโลกร้อน ควรการศึกษาเพื่อพัฒนาความเข้าใจของเราของศักยภาพผลที่ .ดูเหมือนจะเป็นสิ่งสำคัญที่จะหาสิ่งมีชีวิตรูปแบบเป็นตัวแทนของกลุ่มใหญ่ของทะเลลึกปลาซึ่งเป็นแทบจะสามารถเข้าถึงได้ในตัวสำหรับห้องปฏิบัติการ ของการเผาผลาญความต้องการในด้านต่ำของปลา แม้แต่ต่ำกว่าในขั้วโลกปลา ( ตอเรสกับ somero , 1988 ) เหล่านั้นชนิดอื่นปรับแสงน้อยหรือไม่ อุณหภูมิต่ำ( ด้านล่าง 5 ° C ) และความดันไฮโดรสแตติกมากแสดงความหลากหลายที่ยิ่งใหญ่ มีถิ่นสภาพแวดล้อมเหล่านี้มากและลักษณะการเจริญเติบโตช้าและการสืบพันธุ์ ( เกตส์และไทเลอร์ , 1991 ) ภาพนี้แล้วแสดงให้เห็นว่าสัตว์ทะเลลึกมีความไวต่อการเปลี่ยนแปลงใด ๆที่อาจเกิดขึ้นอย่างฉับพลัน และดีเกินช่วงของภายใต้เงื่อนไขที่นี้พืชมีวิวัฒนาการและ drich ( H ,1996 ) เนื่องจากความยากลำบากในการเก็บรวบรวมและการจัดการชีวิตสัตว์ทะเลลึก เราได้เริ่มทำงานบนดิน eelpout pachycara brachycephalum แอนตาร์กติก( zoarcidae ) โดยเฉพาะลักษณะทางสรีรวิทยาสัตว์แอนตาร์กติกพืชควรอยู่ใกล้ผู้ทะเลลึกปลา zoarcids เหล่านี้ยังได้รับการดัดแปลงอย่างต่อเนื่องที่อุณหภูมิต่ำ ( ประมาณ 0 ° C ) และเฉื่อยชาที่ดินจัดสรรให้ต่ำเป็นพิเศษ ไลฟ์สไตล์อัตราการเผาผลาญ ( Anderson , 1990 , 1994 ; Dijk รถตู้ et al . ,1999 ) ในอนาคต ผลลัพธ์ที่ได้ในการศึกษาความอดทนทางสรีรวิทยาของหน้า brachycephalum กับพระราชบัญญัติ nonlapseควรยอมข้อมูลที่มีคุณค่าที่ควรสามารถใช้กับปลาในทะเลลึกข้อมูลในปัจจุบันบ่งชี้ว่าปานกลางค่อนข้างคาร์บอนไดออกไซด์เพิ่ม 200 μ ATM อาจจะระยะยาวอย่างมีนัยสำคัญผลกระทบ แล้วสงสัยกันว่า CO2 จะปลดเปลื้องถูกทิ้งโดยจะกระจายอยู่ในทะเล แม้ นี้อาจจะช่วยให้ระดับล่าง ผู้ซึ่งศึกษาเฉียบพลันผลกระทบร้ายแรงต่อสิ่งมีชีวิตที่ใช้งานมากที่สุดในทะเล .เนื่องจากอันตรายระยะยาว มีผล และถ้าCO2 จัดกลยุทธ์มหาสมุทรจะไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้CO2 ควรจะ pH เป็นกลาง และแปลงไบคาร์บ นตหรือจะติดอยู่ในพื้นที่ เช่น อยู่มั่นคงทะเลด้านล่าง ( หุบเขา ) ที่แทบไม่มีชีวิตจะยังคงอยู่ภายใต้เงื่อนไขเหล่านั้น นอก hypercapnic .เว็บไซต์เหล่านี้ในทะเลลึกที่เต็มไปด้วยทะเลสาบ CO2 อาจจะมองไปในทางเดียวกัน เช่น ฝังกลบ ถ้าพวกเขาจะใช้เพียงร้อยละเล็กน้อยของพื้นที่ผิวทั้งหมดของชั้นลึก กลยุทธ์ดังกล่าวควรปล่อยให้เศษขนาดใหญ่ของสิ่งแวดล้อมทางทะเลได้รับผลกระทบ ดังนั้น สุทธิความเสียหายต่อระบบนิเวศทางทะเล ควรน้อยกว่าด้วยแม้แต่การกระจายของคาร์บอนไดออกไซด์