Schultz gradually accepted the fact

Schultz gradually accepted the fact that he had to adapt the store to the customers’ needs.
He quickly fixed a lot of the mistakes, adding chairs and varying the music. But he was
careful not to make so many compromises that he would sacrifice its style and elegance.
One by one, he transformed the look of the stores from Old World traditional to Italian
elegance. In the process, he also remodeled and remerchandised them so that all were
equipped to sell both whole-bean coffee and espresso drinks. That combination created
a new type of store, more than retail but not restaurant, that has been Starbucks’
signature pattern ever since. It’s a marriage that has lasted up to today.
Schultz became CEO of Starbucks in 1987. He believed that Starbucks had a mission to
educate consumers everywhere about fine coffee. And a vision to create an atmosphere
in the stores that drew people in and gave them a sense of wonder and romance in the
midst of their harried lives.
Starbucks’ success in so many different types of cities in the United States eventually
forced Schultz to ponder. At first, he figured it was simply because of the coffee.
However, people connected with Starbucks because they related to what it stands for.
It’s more than great coffee. It’s the romance of the coffee experience, the feeling of
warmth and community people get in Starbucks stores. Starbucks stroke an emotional
chord with people. Some drove out of their way to get their morning coffee from the
stores. The word “Starbucks” was introduced into the American vocabulary, and brought
about a new social ritual for the 1990s. Starbucks stores had become a Third Place—a
comfortable, sociable gathering spot away from home and work.
At Starbucks, our product is not just great coffee but also what we call the
“Starbucks experience”: an inviting, enriching environment in our stores that
is comfortable and accessible yet also stylish and elegant. At Starbucks stores,
people get a five- or ten-minute break that takes them far from the routine of
their daily lives.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชูลท์ซค่อยๆยอมรับว่า เขาต้องปรับร้านเพื่อตอบสนองความต้องการของลูกค้า รวดเร็วมาก
เขาแก้ไขข้อผิดพลาด , เพิ่มเก้าอี้ และเปลี่ยนเพลง แต่เขา
ระมัดระวังเพื่อให้ประนีประนอมมากเขาจะเสียสละสไตล์และความสง่างามของมัน
ทีละคน เขาเปลี่ยนรูปลักษณ์ของร้านจากโลกเก่าดั้งเดิมเพื่อความสง่างามอิตาเลียน

ในกระบวนการเขายังตกแต่ง remerchandised พวกเขาดังนั้นทุกคน
พร้อมขายทั้งถั่วทั้งกาแฟและเครื่องดื่มเอสเพรสโซ ชุดที่สร้างขึ้น
ชนิดใหม่ของร้านมากกว่า แต่ไม่ใช่ร้านค้าปลีกที่ได้รับ Starbucks '
ลายเซ็นรูปแบบตั้งแต่ มันเป็นชีวิตแต่งงานที่ยาวนานถึงวันนี้ กลายเป็นซีอีโอของสตาร์บัคส์
Schultz ใน 1987 เขาเชื่อว่าสตาร์บัคส์มีภารกิจ

ความรู้แก่ผู้บริโภคทุกเรื่องดีกาแฟ และวิสัยทัศน์ที่จะสร้างบรรยากาศ
ในร้านค้าที่ดึงคน และให้พวกเขารู้สึกสงสัยและโรแมนติกในท่ามกลางของพวกเขา harried

Starbucks ' ความสำเร็จในชีวิต ชนิดที่แตกต่างกันมากของเมืองในสหรัฐอเมริกาในที่สุด
บังคับ Schultz ให้ครุ่นคิด ในตอนแรกเขาคิดว่าเป็นเพียงเพราะกาแฟ
อย่างไรก็ตามผู้คนที่เกี่ยวข้องกับ Starbucks เพราะพวกเขาเกี่ยวข้องกับสิ่งที่มันหมายถึง .
มันมากกว่ากาแฟที่ดี มันคือความโรแมนติกของประสบการณ์กาแฟ ความรู้สึกของความอบอุ่นและชุมชนได้รับ
ใน Starbucks ร้านค้า Starbucks เป็นคอร์ดจังหวะอารมณ์
ด้วยคน บางคนขับรถออกไปจากทางของพวกเขาที่จะได้รับกาแฟยามเช้าของพวกเขาจาก
ร้านคำว่า " สตาร์บัคส์ " ใช้เป็นศัพท์อเมริกัน และนำ
เกี่ยวกับพิธีกรรมทางสังคมใหม่สำหรับภาพยนตร์ สตาร์บัค ร้านเป็น 3 place-a
สบาย เข้ากับคนง่าย รวมตัวจุดที่ห่างจากบ้านและที่ทำงาน .
ที่ Starbucks , ผลิตภัณฑ์ของเราไม่ได้เป็นเพียงกาแฟที่ดี แต่ยังสิ่งที่เราเรียกว่า
" สตาร์บัคส์ ประสบการณ์ " เชิญชวนให้สมบูรณ์สิ่งแวดล้อมในร้านค้าของเรา
มีความสะดวกสบายและเข้าถึงได้ แต่ก็มีสไตล์และหรูหรา ที่ Starbucks ร้าน
คนได้รับห้า หรือสิบนาทีแบ่งที่ใช้เวลาห่างจากกิจวัตร
ชีวิตประจําวัน