Hong Yin laughed then, without sayi

Hong Yin laughed then, without saying anything, turned around and walked downstairs. Bai Yunfei and the two girls also went with him. After casually tossing a gold coin to the manager to pay for the damages, they walked out of this restaurant immediately.

Hong Yin looked at the two girls behind Bai Yunfei and frowned slightly. Bai Yunfei understood what he meant so he turned around and said to Liu Meng: “Meng’er, you and Xiao Ning just wait here for a while, I’ll be back very soon.”

Liu Meng nodded with a seemingly somewhat worried expression, saying softly: “Mm, be careful, Yunfei. I’ll be waiting for you here…”

……

Bai Yunfei followed Hong Yin into a nearby empty alleyway. The latter looked around then halted his steps, turned to Bai Yunfei, nodded slightly and said: “What’s your name, little brother?”

“Bai Yunfei.”

“Mm, my name is Hong Yin.” After introducing his name, Hong Yin inclined his head to look at Xiao Tang on his shoulder, saying smilingly: “This is my friend, Xiao Tang. Don’t think that he’s just an ordinary little rat. He’s a very formidable soul beast.”

Slightly startled, Bai Yunfei looked at this ‘little rat’ rather doubtfully. However, now was not the time to be curious so he folded his hands to Hong Yin, saying: “What do you want to tell me when calling me to this place?”

“Ha ha, looks like you’re doubting me somewhat. I can tell you that I want to get to know you a bit just because I know the relationship between you and the Fate School.” Hong Yin firt revealed why he had looked for him instead of answering his question right away.

Bai Yunfei was surprised: “You’re from the Fate School?”

“No, there’s no connection between me and the Fate School, but two days ago I had a discussion with senior Qin Zheng of the Fate School, um, he’s the senior who looked for you that night.”

Bai Yunfei fell silent, seeming to be arguing with himself in his mind. Hong Yin did not disturb him and waited for him patiently. A while later, Bai Yunfei raised his head again and asked with a much less cautious expression: “Then what do you want to tell me, brother Hong Yin?”

Hong Yin said laughingly: “I discovered some matters, and I feel that I should tell you about them. You…”

……

Liu Meng and Xiao Ning were standing in front of a market stall that sold baubles next to the restaurant. Xiao Ning was looking at the various little things on the stall with a curious expression, but Liu Meng was glancing at that alleyway where Bai Yunfei and Hong Yin had gone into in a somewhat preoccupied manner.

Suddenly, her eyes brightened as she saw Bai Yunfei walk out from the alleyway and go towards her. With a happy expression, she pulled Xiao Ning and went up to meet him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฮ่องกงหยินหัวเราะ แล้ว โดยไม่พูดอะไร หันไปรอบ ๆ และเดินไปชั้นล่าง Bai Yunfei และสองสาวยังไปกับเขา หลังจากตั้งใจโยนเหรียญทองเพื่อจัดการการชำระเงินสำหรับความเสียหาย เดินออกจากร้านทันทีหยินฮ่องกงมองสองสาวอยู่เบื้องหลัง Bai Yunfei และ frowned เล็กน้อย ไบ Yunfei เข้าใจทุก ๆ คนเพื่อให้เขาหันไปรอบ ๆ และกล่าวถึงเมงหลิว: " Meng'er คุณและเสี่ยวหนิงเพียงรอที่นี่ครู่ จะกลับมาเร็ว ๆ นี้"เมงหลิวเลยต้อง มีการแสดงออกที่ดูเหมือนจะค่อนข้างห่วง พูดเบา ๆ: "มม. ระมัดระวัง Yunfei ฉันจะรอคุณที่นี่..."……ไบ Yunfei ตามฮ่องกงหยินเป็นตรอกว่างใกล้เคียง หลังมองไปรอบ ๆ แล้วหยุดขั้นตอนของเขา หันไปไบ Yunfei แล้วพยักหน้าอย่างเล็กน้อย และกล่าวว่า: "คืออะไรชื่อ พี่ชายน้อย"Bai Yunfei""มม. ชื่อของฉันคือ หยิน ฮ่องกง" หลังจากแนะนำชื่อของเขา หยินฮ่องกงแนวโน้มศีรษะของเขาจะดูเสี่ยวถังบนไหล่ของเขา ครั้งกล่าวว่า: "นี่คือเพื่อนของฉัน ถังเซียว ไม่คิดว่า เขาเป็นเพียงเล็กน้อยหนูธรรมดา เขาเป็นสัตว์วิญญาณน่ากลัวมาก"สะดุ้งเล็กน้อย ไบ Yunfei มองที่นี้ 'หนูน้อย' ค่อนข้างหวาดระแวง ตอนนี้ก็ไม่ได้เวลาที่จะอยากรู้อยากเห็นเพื่อให้เขาพับมือของเขาไปฮ่องกงหยิน พูดว่า: "สิ่งที่คุณต้องการบอกฉันเมื่อฉันเรียกสถานที่แห่งนี้""ฮา ฮา ดูเหมือนว่าคุณกำลังสงสัยฉันค่อนข้าง ผมสามารถบอกคุณว่า ต้องการรับรู้ว่าคุณเป็นบิตเพียง เพราะฉันรู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างคุณและโรงเรียนชะตากรรม" ฮ่องกงหยิน firt ที่เปิดเผยเหตุผลที่เขาได้ดูเขาแทนที่จะตอบคำถามของเขาทันทีไบ Yunfei ประหลาด: "คุณมาจากโรงเรียนโชคชะตา""ไม่มี มีไม่มีการเชื่อมต่อระหว่างฉันและชะตากรรมโรงเรียน แต่สองวันที่ผ่านมาได้สนทนากับอาวุโสฉินเจิงของโชคชะตา um เขาเป็นผู้ที่ดูคืนนั้นสำหรับคุณ"ไบ Yunfei ตกเงียบ ดูเหมือนจะ ได้เถียงกับตัวเองในใจของเขา ฮ่องกงหยินไม่รบกวนเขา และรอเขาอดทน ไบ Yunfei, A ในขณะยกศีรษะของเขาอีกครั้ง และถามกับนิพจน์ที่ระมัดระวังมากน้อย: "แล้วสิ่งที่คุณต้องการบอกฉัน พี่ หยินฮ่องกง"หยินฮ่องกงกล่าวว่า เก่งกาจ: "ผมค้นพบบางเรื่อง และรู้สึกว่า ฉันควรจะบอกคุณเกี่ยวกับพวกเขา คุณ..."……เมงหลิวและเสี่ยวหนิงยืนอยู่หน้าร้านขายที่ขายเครื่องประดับสีข้างร้านอาหาร เซียวหนิงมองที่สิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ต่าง ๆ บนคอกกับนิพจน์ที่มีความอยากรู้อยากเห็น แต่เมงหลิวถูกดูที่ยืนที่ที่ Bai Yunfei และฮ่องกงหยินหายไปไหนเป็นในลักษณะค่อนข้างหวั่นทันใดนั้น ดวงตาของเธอให้สว่าง ตามที่เธอเห็นไบ Yunfei จากการยืนเดิน และไปสู่เธอ ด้วยว่ามีความสุข เธอเสี่ยวหนิงดึง และเดินขึ้นไปพบกับเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฮ่องกงหยินหัวเราะแล้วโดยไม่พูดอะไรหันไปรอบ ๆ และเดินลงมาชั้นล่าง ตากใบ Yunfei และสองสาวก็ไปกับเขา หลังจากลวกโยนเหรียญทองให้กับผู้จัดการที่จะจ่ายสำหรับความเสียหายที่พวกเขาเดินออกมาจากร้านอาหารนี้ทันที. ฮ่องกงหยินมองไปที่เด็กผู้หญิงสองคนที่อยู่เบื้องหลังตากใบ Yunfei และขมวดคิ้วเล็กน้อย ตากใบ Yunfei เข้าใจสิ่งที่เขาหมายเพื่อให้เขาหันไปรอบ ๆ และพูดกับหลิวเม้ง: ". Meng'er คุณและเสี่ยวหนิงเพียงแค่รอที่นี่ในขณะที่ฉันจะกลับมาเร็ว ๆ นี้" หลิวเม้งพยักหน้าด้วยการแสดงออกที่ดูเหมือนจะค่อนข้างกังวล พูดเบา ๆ "มมต้องระวัง Yunfei ฉันจะรอคุณอยู่ที่นี่ ... " ...... ตากใบ Yunfei ตาม Hong หยินเป็นซอยที่ว่างเปล่าอยู่บริเวณใกล้เคียง หลังมองไปรอบ ๆ แล้วหยุดขั้นตอนของเขาหันไปตากใบ Yunfei พยักหน้าเล็กน้อยและกล่าวว่า "คุณชื่ออะไรพี่ชายน้อย" . "Bai Yunfei" "มม. ชื่อของฉันคือฮ่องกงหยิน" หลังจากการแนะนำชื่อของเขา, ฮ่องกงหยิน เอียงศีรษะของเขาไปดูที่เสี่ยวถังบนไหล่ของเขาว่าอมยิ้ม "นี่คือเพื่อนของฉันเสี่ยวถัง อย่าคิดว่าเขาเป็นเพียงหนูน้อยธรรมดา เขาเป็นคนที่จิตวิญญาณสัตว์ที่น่ากลัวมาก. " สะดุ้งเล็กน้อยตากใบ Yunfei มองที่นี้ 'หนูน้อย' ค่อนข้างหวาดระแวง แต่ตอนนี้ไม่ได้เวลาที่จะอยากรู้อยากเห็นดังนั้นเขาจึงพับมือของเขาไปฮ่องกงหยินกล่าวว่า: "สิ่งที่คุณต้องการที่จะบอกฉันเมื่อเรียกผมไปสถานที่นี้" "ฮ่าดูเหมือนว่าคุณกำลังสงสัยฉันบ้าง ผมสามารถบอกคุณได้ว่าผมต้องการที่จะได้รับรู้ว่าคุณนิดเพียงเพราะฉันรู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างคุณและโรงเรียนโชคชะตา. "Hong หยิน firt เปิดเผยว่าทำไมเขาจึงมองหาเขาแทนการตอบคำถามของเขาทันที. ตากใบ Yunfei รู้สึกประหลาดใจ : "คุณมาจากโรงเรียนชะตากรรม" "ไม่มีมีการเชื่อมต่อระหว่างฉันและโรงเรียนชะตากรรมไม่มี แต่สองวันที่ผ่านมาผมได้มีการพูดคุยกับผู้บริหารระดับสูงฉินเจิ้งเหอของโรงเรียนชะตากรรมหนอเขาอาวุโสที่มองสำหรับคุณ คืนนั้น. " Bai Yunfei เงียบดูเหมือนจะได้รับการเถียงกับตัวเองในใจของเขา ฮ่องกงหยินไม่ได้รบกวนเขาและรอให้เขาอดทน ในขณะที่ต่อมาตากใบ Yunfei ยกศีรษะของเขาอีกครั้งและถามด้วยสีหน้าน้อยระมัดระวังมาก: "แล้วสิ่งที่คุณต้องการที่จะบอกฉัน, พี่ชายของฮหยิน" Hong หยินกล่าวว่าหัวเราะ "ผมค้นพบบางเรื่องและฉันรู้สึกว่าฉัน ควรจะบอกคุณเกี่ยวกับพวกเขา คุณ ... " ...... หลิวเม้งและเสี่ยวหนิงกำลังยืนอยู่ในด้านหน้าของตลาดแผงลอยที่ขายต่างหูติดกับร้านอาหาร เสี่ยวหนิงกำลังมองไปที่สิ่งเล็ก ๆ น้อยต่างๆในคอกด้วยการแสดงออกที่อยากรู้อยากเห็น แต่หลิวเม้ง glancing ที่ตรอกที่ที่ตากใบ Yunfei และฮ่องกงหยินได้เข้าไปในลักษณะที่ค่อนข้างหมกมุ่น. ทันใดนั้นดวงตาของเธอสดใสขณะที่เธอเห็นใบ Yunfei เดินออกจากซอยและไปต่อเธอ ด้วยสีหน้ามีความสุขเธอดึงเสี่ยวหนิงและเดินขึ้นไปพบเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฮงฮยอนหัวเราะแล้ว ไม่พูดอะไร หันไปรอบ ๆและเดินลงไปข้างล่าง ใบ yunfei และสองสาวก็ไปกับเขา หลังจากตั้งใจโยนเหรียญ ทอง ผู้จัดการจะต้องจ่ายค่าเสียหาย พวกเขาเดินออกจากร้านทันทีฮงฮยอนมองสองสาวข้างหลังไป๋ yunfei แล้วขมวดคิ้วเล็กน้อย ใบ yunfei เข้าใจสิ่งที่เขาตั้งใจ เขาจึงหันมาพูดกับหลิวเม้ง " meng"er คุณเสี่ยวหนิงรอที่นี่สักครู่ ข้าจะรีบกลับมาให้เร็วที่สุด "หลิวเม้งพยักหน้าด้วยสีหน้ากังวล ดูเหมือนจะค่อนข้างเบา ๆ , พูด : " อืม ระวัง yunfei . ฉันจะรอคุณที่นี่ . . . . . . . ". . . . . . .ใบ yunfei ตามฮงหยินเป็นใกล้เคียงที่ว่างตรอก หลังดูแล้วหยุดขั้นตอนของเขา กลายเป็นใบ yunfei พยักหน้าเล็กน้อย และกล่าวว่า , " ชื่ออะไร น้องชายของคุณ ? "" ใช่ yunfei ”" อืม ฉันชื่อ ฮอง หยิน หลังจากที่แนะนำชื่อ ฮงฮยอนเอียงหัวมองเสี่ยวตังบนไหล่ของเขาว่า " อมยิ้ม " นี่เพื่อนของฉัน เสี่ยว Tang อย่าคิดว่าเขาเป็นเพียงธรรมดาเด็ก มันเป็น สัตว์วิญญาณมากที่สุด " .เล็กน้อยตกใจ ใบ yunfei มอง " เด็ก " แต่อย่างสงสัย . แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะอยากรู้อยากเห็นเขาจึงพับมือของเขากับฮง หยิน พูดว่า : " สิ่งที่คุณต้องการจะบอกฉันตอนเรียกฉันมาที่นี่ "" ฮ่า ฮ่า ดูเหมือนคุณจะค่อนข้างสงสัยในตัวผม ฉันสามารถบอกคุณได้ว่าผมต้องการรู้ว่าเธอนิดหน่อย เพราะผมรู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างคุณและโรงเรียนโชคชะตา " ฮง หยิน เฟิร์ตเปิดเผยทำไมเขาจึงมองหาเขา แทนที่จะตอบคำถามของเขาทันทีใบ yunfei ประหลาดใจ : " คุณมาจากโรงเรียนโชคชะตา ? "" ไม่มีการเชื่อมต่อระหว่างฉันและโรงเรียนชะตากรรม แต่เมื่อสองวันก่อนผมได้คุยกับเจิ้งฉินอาวุโสของโรงเรียน โชคชะตา เขาเป็นรุ่นพี่ที่ดูสำหรับคุณในคืนนั้น "ใบ yunfei ลดลงเงียบไม่รู้จะเถียงกับตัวเองในใจของเขา ฮง หยินไม่ได้รบกวนเขา รอเขาอย่างอดทน หลังจากนั้นไม่นาน ไป๋ yunfei ยกศีรษะของเขาอีกครั้งและถามด้วยสีหน้าน้อยมากระมัดระวัง : " แล้วคุณจะบอกอะไรกับผม พี่ฮง หยิน "ฮงฮยอนกล่าวด้วยการหัวเราะ " ผมค้นพบบางอย่าง และฉันรู้สึกว่าฉันควรจะบอกคุณเกี่ยวกับพวกเขา " คุณ . . . . . . .. . . . . . .หลิว เมิ่งเสี่ยวหนิงและยืนอยู่ในด้านหน้าของตลาดแผงลอยที่ขายเครื่องประดับที่ติดกับร้านอาหาร เสี่ยวหนิงมองสิ่งเล็ก ๆน้อย ๆต่าง ๆ บนแผง ด้วยสีหน้าสงสัย แต่หลิวเม้งเป็น glancing ที่ตรอกที่ไป๋ yunfei และ หยินจะค่อนข้างหมกมุ่นในลักษณะทันใดนั้น ดวงตาสดใส ตามที่เธอเห็น ไบ yunfei เดินออกมาจากตรอก และไปต่อเธอ ด้วยสีหน้ามีความสุข เธอดึงเสี่ยวหนิงขึ้นไปพบเขา