This might potentially bias teacher

This might potentially bias teachers’ observation and cause the homophily of learning-related behaviors to override the homophily of problem behaviors. Despite this limitation, the relationships among the frequency of peer interaction, learning-related behaviors, and problem behaviors are consistent with previous findings showing that children with better learning-related behaviors engage in more interactive play; conversely, children with problem behaviors have greater problems interacting with others and therefore tend to experience negative peer interaction at school (e.g., Bulotsky-Shearer et al., 2014; Bulotsky-Shearer, Bell et al., 2012; Hanish et al., 2008). The successful replication of previous findings suggests that the frequency of peer interaction reported by our teachers was a valid measure of peer interaction. However, we are aware that teacher report is one of many ways to measure peer interaction. Future research can further compare teacher rating with other informant reports (e.g., sociometric methods) on young children’s peer interaction and behavioral patterns. Using a subset of children from each preschool classroom allowed us to generalize findings to dyadic interactions occurred in a wider range of classroom contexts in rural communities. However, this randomized design restricts the current study from exploring classroom networks as a whole. Therefore, other levels of peer interaction cannot be examined, such as peer group formation or classroom networks. We conjecture that the homophily effects found in the current study would also operate at the group-level or classroom-level, but the generalizability of our findings need more warrants in the future. We must point out that the study did not fully take into account possible influences of distal social contexts, such as poverty and rurality.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซึ่งอาจซ่อนเร้นอคติครูสังเกต และทำให้การ homophily ของพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับการเรียนรู้การแทน homophily ของปัญหาพฤติกรรมได้ แม้ มีข้อจำกัดนี้ ความสัมพันธ์ระหว่างความถี่ของการปฏิสัมพันธ์เพียร์ พฤติกรรมการเรียนรู้ที่เกี่ยวข้อง และปัญหาพฤติกรรมสอดคล้องกับผลการวิจัยก่อนหน้านี้แสดงว่า เด็กที่ มีพฤติกรรมเกี่ยวข้องกับการเรียนรู้ดีกว่ามีส่วนร่วมในการเล่นโต้ตอบเพิ่มเติม ในทางกลับกัน เด็กที่ มีปัญหาพฤติกรรมมีปัญหามากมีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่น และดังนั้นจึง มักจะ พบการโต้ตอบเชิงลบเพียร์ที่โรงเรียน (เช่น Bulotsky งดงาม et al. 2014 Bulotsky-คู่ Bell et al. 2012 Hanish et al. 2008) การจำลองแบบสำเร็จของผลการวิจัยก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่า ความถี่ของการปฏิสัมพันธ์เพียร์ที่รายงาน โดยครูของเราเป็นการวัดที่ถูกต้องของการปฏิสัมพันธ์ของเพียร์ อย่างไรก็ตาม เรารับทราบว่า รายงานครูเป็นหนึ่งในหลายวิธีในการวัดปฏิสัมพันธ์เพียร์ วิจัยในอนาคตสามารถเปรียบเทียบครูให้คะแนนกับรายงานอื่น ๆ ผู้ให้ข้อมูล (เช่น sociometric วิธี) เพียร์การโต้ตอบและรูปแบบพฤติกรรมของเด็กต่อไป ใช้ชุดย่อยของเด็กจากแต่ละห้องเรียนอนุบาลที่เราทั่วไปผลการปฏิสัมพันธ์ dyadic เกิดขึ้นในช่วงกว้างของการเรียนในชนบท อย่างไรก็ตาม การออกแบบสุ่มนี้จำกัดการศึกษาปัจจุบันจากการสำรวจเครือข่ายห้องเรียนทั้งหมด ดังนั้น ระดับอื่น ๆ ของเพียร์โต้ตอบไม่สามารถตรวจสอบ เช่นก่อตัวกลุ่มเพื่อนหรือเครือข่ายห้องเรียน เราคาดคะเนที่การ homophily ผลกระทบที่พบในการศึกษาปัจจุบันจะยังทำงานที่ระดับกลุ่มหรือระดับห้องเรียน แต่ generalizability ของเราต้องการค้นพบเพิ่มเติมสิทธิในอนาคต เราต้องชี้ให้เห็นว่า การศึกษาไม่ได้เต็มที่เอาเข้าบัญชีไปได้อิทธิพลของบริบททางสังคมปลาย เช่นความยากจนและ rurality

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี้อาจอาจสังเกตครูอคติ 'และก่อให้เกิด homophily พฤติกรรมการเรียนรู้ที่เกี่ยวข้องกับการแทนที่ homophily พฤติกรรมปัญหา แม้จะมีข้อ จำกัด นี้ความสัมพันธ์ระหว่างความถี่ของการปฏิสัมพันธ์กับเพื่อนร่วมพฤติกรรมการเรียนรู้ที่เกี่ยวข้องกับปัญหาและพฤติกรรมที่มีความสอดคล้องกับผลการวิจัยก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าเด็กที่มีพฤติกรรมการเรียนรู้ที่เกี่ยวข้องกับการที่ดีขึ้นส่วนร่วมในการเล่นแบบโต้ตอบมากขึ้น ตรงกันข้ามเด็กที่มีปัญหาพฤติกรรมมีปัญหามากขึ้นการมีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นและดังนั้นจึงมีแนวโน้มที่จะปฏิสัมพันธ์กับเพื่อนร่วมเชิงลบที่โรงเรียน (เช่น Bulotsky-เชียเรอร์ et al, 2014;. Bulotsky-เชียเรอร์, เบลล์, et al, 2012;.. Hanish, et al, 2008) การจำลองที่ประสบความสำเร็จของผลการวิจัยก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าความถี่ของการปฏิสัมพันธ์กับเพื่อนร่วมรายงานโดยครูของเราเป็นวัดที่ถูกต้องของการปฏิสัมพันธ์กับเพื่อน แต่เรามีความตระหนักในรายงานของครูที่เป็นหนึ่งในหลายวิธีในการวัดปฏิสัมพันธ์กับเพื่อน การวิจัยในอนาคตต่อไปสามารถเปรียบเทียบคะแนนครูที่มีรายงานแจ้งอื่น ๆ (เช่นวิธีการ sociometric) บนปฏิสัมพันธ์กับเพื่อนเด็กเล็กและรูปแบบพฤติกรรม โดยใช้ชุดย่อยของเด็กจากแต่ละชั้นเรียนก่อนวัยเรียนให้เราสามารถพูดคุยการค้นพบการมีปฏิสัมพันธ์ dyadic ที่เกิดขึ้นในช่วงกว้างของบริบทในชั้นเรียนในชุมชนชนบท แต่นี้แบบสุ่ม จำกัด การศึกษาในปัจจุบันจากการสำรวจเครือข่ายในชั้นเรียนรวม ดังนั้นระดับอื่น ๆ ของปฏิสัมพันธ์กับเพื่อนไม่สามารถตรวจสอบได้เช่นการก่อตัวกลุ่มเพื่อนหรือเครือข่ายในชั้นเรียน เราคาดว่าผล homophily พบในการศึกษาในปัจจุบันนอกจากนี้ยังจะดำเนินการในระดับกลุ่มหรือในชั้นเรียนระดับ แต่ generalizability ของการค้นพบของเราต้องใบสำคัญแสดงสิทธิที่มากขึ้นในอนาคต เราจะต้องชี้ให้เห็นว่าการศึกษาไม่ได้อย่างเต็มที่คำนึงถึงอิทธิพลเป็นไปได้ของบริบททางสังคมปลายเช่นความยากจนและ rurality