Various organic acids are used as f

Various organic acids are used as food preservatives. Some of them are added intentionally, such as citric acid (beverages) and acetic acid (marinades); the others either occur naturally in raw
food materials or are formed in the process of production, such as lactic acid (in the fruit, vegetable, and dairy industries). Surviving of B. cereus vegetative cells in the pH found in the stomach may be considerable, when ATR has been activated for example such as may happen in low-pH food. This means that the pH of the food which vegetative cells get into GIT also plays a role in determining the level of their survival in stomach. As reported Chen et al. [29],the initial exposure to low pH increased the resistance of B. cereus to lactic, acetic, propionic, and citric acid, though to a different extent in each case. In the case of propionic acid, the resistance of the acid-adapted cells increased around 1000-fold. In contrast, the viable cell count increased only 10-fold in the case of citric acid. It was observed that both acid-adapted and non-adapted cells exhibited a similar reaction to low pH only when exposed to the stress of lactic acid [29]. It was also confirmed that the adaptation of B. cereus cells to a sublethal range of low pH values inhibited their production of the Hbl toxin [30]. Both the time of exposure and the type of organic acids (pK a ) present in the environment (e.g. in food product) affected the resistance of B. cereus to low pH e.g. in stomach. All these factors need to be taken into account when performing a detailed analysis and risk assessment of technological
processes. This rule particularly applies to processes that require acidification as the only method of preventing the development of pathogens like B. cereus

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กรดอินทรีย์ต่าง ๆ ถูกใช้เป็นสารกันบูดของอาหาร บางส่วนของพวกเขาจะเพิ่มตั้งใจ เช่นกรดซิตริก (เครื่องดื่ม) และกรดอะซิติก (marinades); อื่น ๆ อย่างใดอย่างหนึ่งเกิดขึ้นตามธรรมชาติในวัตถุดิบวัสดุอาหารหรือจะเกิดขึ้นในกระบวนการผลิต เช่นกรดในผลไม้ ผัก และนมอุตสาหกรรม) รอดของเซลล์ผักเรื้อรังเกิด cereus ใน pH ในกระเพาะอาหารอาจมาก เมื่อเอทีอาร์มีการเรียกใช้ตัวอย่างเช่นอาจเกิดขึ้นในอาหารค่า pH ต่ำ ซึ่งหมายความ ว่า ค่า pH ของอาหารซึ่งผักเรื้อรังเซลล์เข้า GIT ยังมีบทบาทในการกำหนดระดับของการอยู่รอดในท้อง เป็นรายงาน Chen et al. [29], สัมผัสแรกกับค่า pH ต่ำเพิ่มความต้านทานของ cereus เกิดการแล็กติก อะซิ ติก propionic กรดซิตริก แม้ว่าการขอบเขตแตกต่างกันในแต่ละกรณี ในกรณีของกรด propionic ความต้านทานของเซลล์ปรับกรดเพิ่มรอบ 1000-fold ขึ้น ในทางตรงกันข้าม การตรวจนับเซลล์ทำงานได้เพิ่มขึ้น 10-fold เฉพาะในกรณีของกรดซิตริก จะถูกตรวจสอบว่า ทั้งกรดดัดแปลง และเซลล์ที่ไม่ได้ดัดแปลงจัดแสดงปฏิกิริยาคล้ายกับค่า pH ต่ำเท่านั้นเมื่อสัมผัสกับความเครียดของกรด [29] มันยังได้ยืนยันว่า การปรับตัวของเซลล์เกิด cereus ช่วงค่า pH ที่ต่ำของ sublethal ห้ามการผลิตสารพิษ Hbl [30] เวลาของการสัมผัสและชนิดของกรดอินทรีย์ (คือเป็น) ปัจจุบันในสภาพแวดล้อม (เช่นในผลิตภัณฑ์อาหาร) ได้รับผลกระทบความต้านทานของ cereus เกิดให้ค่า pH ต่ำเช่นในกระเพาะอาหาร ปัจจัยเหล่านี้ต้องนำมาพิจารณาเมื่อทำการวิเคราะห์และประเมินความเสี่ยงของเทคโนโลยีกระบวนการทาง กฎนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งใช้กับกระบวนการที่ต้องยูเป็นเพียงวิธีการของการป้องกันการพัฒนาของโรคเช่นเกิด cereus

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กรดอินทรีย์ต่างๆที่จะถูกนำมาใช้เป็นสารกันบูดอาหาร บางส่วนของพวกเขาจะถูกเพิ่มโดยเจตนาเช่นกรดซิตริก (เครื่องดื่ม) และกรดอะซิติก (หมัก); คนอื่นอย่างใดอย่างหนึ่งเกิดขึ้นตามธรรมชาติในดิบ
วัสดุอาหารหรือจะเกิดขึ้นในขั้นตอนของการผลิตเช่นกรดแลคติก (ในผลไม้ผักและอุตสาหกรรมนม) รอดตายของเซลล์พืช B. cereus ในค่า pH ที่พบในกระเพาะอาหารอาจจะมากเมื่อเอทีอาร์ได้รับการเปิดใช้งานตัวอย่างเช่นอาจจะเกิดขึ้นในอาหารต่ำค่า pH ซึ่งหมายความว่าค่า pH ของอาหารที่พืชเซลล์ได้รับใน GIT ยังมีบทบาทในการกำหนดระดับของการอยู่รอดของพวกเขาในกระเพาะอาหาร ตามที่ได้รายงานเฉินและคณะ [29], การสัมผัสครั้งแรกที่จะมีค่า pH ต่ำเพิ่มความต้านทานของเชื้อ B. cereus เพื่อแลกติกอะซิติกโพรพิโอนิคและกรดซิตริกแม้ว่าในระดับที่แตกต่างกันในแต่ละกรณี ในกรณีของกรดโพรพิโอนิต้านทานของเซลล์กรดปรับเพิ่มขึ้นประมาณ 1,000 เท่า ในทางตรงกันข้ามเซลล์ที่มีชีวิตนับเพิ่มขึ้นเพียง 10 เท่าในกรณีของกรดซิตริก มันถูกตั้งข้อสังเกตว่าทั้งกรดดัดแปลงและเซลล์ที่ไม่สามารถปรับตัวแสดงปฏิกิริยาคล้ายกับค่า pH ต่ำเพียงเมื่อสัมผัสกับความเครียดของกรดแลคติก [29] มันก็ยังยืนยันว่าการปรับตัวของเซลล์ B. cereus ช่วง sublethal ของค่าพีเอชต่ำยับยั้งการผลิตของพวกเขาจากสารพิษ Hbl [30] ทั้งสองช่วงเวลาของการเปิดรับและชนิดของกรดอินทรีย์ (PK) อยู่ในสภาพแวดล้อม (เช่นในผลิตภัณฑ์อาหาร) ได้รับผลกระทบความต้านทานของเชื้อ B. cereus ที่จะมีค่า pH ต่ำเช่นในกระเพาะอาหาร ปัจจัยทั้งหมดเหล่านี้จะต้องนำมาพิจารณาเมื่อทำการวิเคราะห์รายละเอียดและการประเมินความเสี่ยงของเทคโนโลยี
กระบวนการ กฎข้อนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งใช้กับกระบวนการที่ต้องใช้กรดเป็นเพียงวิธีการเดียวในการป้องกันการพัฒนาของเชื้อโรคเช่น B. cereus

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กรดอินทรีย์ต่างๆจะถูกใช้เป็นสารกันบูดในอาหาร บางส่วนของพวกเขาจะถูกเพิ่มจงใจ เช่น กรดซิตริก ( เครื่องดื่ม ) และกรดอะซิติก ( หมัก ) ; คนอื่น ๆอาจเกิดขึ้นตามธรรมชาติในวัสดุอาหารดิบ
หรือที่เกิดขึ้นในกระบวนการผลิต เช่น กรดแลคติก ในผัก ผลไม้ และอุตสาหกรรมนม ) การอยู่รอดของเชื้อและเซลล์ใน pH ที่พบในกระเพาะอาหารอาจจะมาก เมื่อสารได้รับการเปิดใช้งานเช่นอาจเกิดขึ้นในอาหาร พีเอชต่ำ นี่หมายความว่า พีเอชของอาหารที่พืชเซลล์เข้าไปยังเล่นบทบาทในการกำหนดระดับของการอยู่รอดของพวกเขาในกระเพาะอาหาร ตามการรายงานของ Chen et al . [ 29 ] , การเริ่มต้นที่ pH ต่ำเพิ่มความต้านทานของโบตั๋นกับแลคติกกรดโพรพิโอนิก และกรดซิตริก แต่ในระดับที่แตกต่างกันในแต่ละกรณี ในกรณีของกรดโพรพิ , ความต้านทานของเซลล์กรดปรับเพิ่มขึ้นประมาณ 1 , 000 เท่า ในทางตรงกันข้าม เซลล์ได้นับเพิ่ม 10 เท่า ในกรณีของกรดซิตริกพบว่าทั้งปรับและไม่ปรับกรดเซลล์แสดงปฏิกิริยาที่คล้ายกับ pH ต่ำเพียงเมื่อเผชิญกับความเครียดของกรดแลคติก [ 29 ] มันก็ยังยืนยันว่า การปรับตัวของ B . cereus เซลล์ช่วงการประเมินค่า pH ต่ำยับยั้งการผลิตของ hbl สารพิษ [ 30 ] ทั้งเวลาของการเปิดรับแสงและชนิดของกรดอินทรีย์ ( PK ) ปัจจุบันในสภาพแวดล้อม ( เช่นในผลิตภัณฑ์อาหาร ) มีผลต่อความต้านทานของ B . cereus pH ต่ำ เช่น ในกระเพาะอาหาร ปัจจัยเหล่านี้ทั้งหมดจะต้องนำมาพิจารณาเมื่อดำเนินการรายละเอียดการวิเคราะห์และประเมินความเสี่ยงของกระบวนการทางเทคโนโลยี

กฎนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับกระบวนการที่ต้องมีการสร้างเป็นวิธีเดียวที่ป้องกันการพัฒนาของเชื้อโรค เช่น เชื้อ B .