In Charles Darwin’s vision of the o

In Charles Darwin’s vision of the origins of language, early humans had already developed musical ability prior to language and were using it “to charm each other.” This may not match the typical image that most of us have of our early ancestors as rather rough characters wearing animal skins and not very charming, but it is an interesting speculation about how language may have originated. It remains, however, a speculation.We simply don’t know how language originated. We do know that the ability to produce sound and simple vocal patterning (a hum versus a grunt, for example) appears to be in an ancient part of the brain that we share with all vertebrates, including fish, frogs, birds and other mammals. But that isn’t human language. We suspect that some type of spoken language must have developed between 100,000 and 50,000 years ago, well before written language (about 5,000 years ago). Yet, among the traces of earlier periods of life on earth, we never find any direct evidence or artifacts relating to the speech of our distant ancestors that might tell us how language was back in the early stages. Perhaps because of this absence of direct physical evidence, there has been no shortage of speculation about the origins of human speech.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

In Charles Darwin’s vision of the origins of language, early humans had already developed musical ability prior to language and were using it “to charm each other.” This may not match the typical image that most of us have of our early ancestors as rather rough characters wearing animal skins and not very charming, but it is an interesting speculation about how language may have originated. It remains, however, a speculation.
เราก็ไม่ทราบว่าภาษาถิ่นกำเนิด เราจะรู้ว่าความสามารถในการผลิตและเสียงเลียนแบบเสียงที่เปล่งออกง่าย (ครวญเพลงเมื่อเทียบกับเสียงฮึดฮัดตัวอย่างเช่น) ดูเหมือนจะเป็นในส่วนที่เก่าแก่ของสมองที่เราร่วมกับสัตว์มีกระดูกสันหลังทั้งหมดรวมทั้งปลากบนกและเลี้ยงลูกด้วยนมอื่น ๆ แต่ที่ไม่ได้เป็นภาษามนุษย์ เราสงสัยว่าประเภทของภาษาพูดบางอย่างจะต้องมีการพัฒนาระหว่าง 100,000 และ 50,000 ปีที่ผ่านมาก่อนที่จะมีภาษาเขียน (ประมาณ 5,000 ปีมาแล้ว) แต่ในหมู่ร่องรอยของช่วงก่อนหน้านี้ของชีวิตบนโลกที่เราไม่เคยพบหลักฐานใด ๆ หรือสิ่งประดิษฐ์ที่เกี่ยวข้องกับคำพูดของบรรพบุรุษที่ห่างไกลของเราที่อาจจะบอกเราว่าภาษากลับมาอยู่ในขั้นเริ่มต้น บางทีอาจเป็นเพราะขาดหลักฐานทางกายภาพโดยตรงนี้ได้มีการขาดแคลนของการเก็งกำไรเกี่ยวกับต้นกำเนิดของการพูดของมนุษย์ไม่มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในวิสัยทัศน์ของชาร์ลส์ดาร์วินของต้นกำเนิดของภาษา, มนุษย์ยุคแรกได้พัฒนาความสามารถทางดนตรีแล้วก่อนที่จะมีภาษาและใช้มัน "ที่จะมีเสน่ห์กัน ." นี้อาจไม่ตรงกับภาพทั่วไปที่พวกเราส่วนใหญ่มีของบรรพบุรุษของเราในช่วงต้นเป็นตัวอักษรค่อนข้างหยาบการสวมใส่หนังและไม่มีเสน่ห์มาก, แต่มันเป็นการเก็งกำไรที่น่าสนใจเกี่ยวกับวิธีการที่ภาษาอาจมีต้นกำเนิด. มันยังคงอยู่, อย่างไรก็ตาม, การเก็งกำไร.
เราก็ไม่ทราบว่าภาษาที่เป็นต้นกำเนิด เรารู้ว่าความสามารถในการผลิตเสียงและ patterning ที่เรียบง่าย (ฮัมกับ grunt, ตัวอย่างเช่น) ปรากฏอยู่ในส่วนโบราณของสมองที่เราแบ่งปันกับกระดูกสันหลังทั้งหมด, รวมทั้งปลา, กบ, นกและเลี้ยงลูกด้วยนมอื่นๆ. แต่นั่นไม่ใช่ภาษามนุษย์ เราสงสัยว่าภาษาพูดบางประเภทจะต้องมีการพัฒนาระหว่าง๑๐๐,๐๐๐และ๕๐,๐๐๐ปีที่ผ่านมา, ก่อนที่จะเขียนภาษา (ประมาณ๕,๐๐๐ปีที่ผ่านมา). แต่ในระหว่างการติดตามของช่วงเวลาก่อนหน้านี้ของชีวิตบนโลกเราไม่เคยพบหลักฐานโดยตรงหรือสิ่งประดิษฐ์ที่เกี่ยวข้องกับการพูดของบรรพบุรุษที่ห่างไกลของเราที่อาจบอกเราว่าภาษากลับมาในช่วงแรกๆ บางทีอาจจะเป็นเพราะการขาดนี้ของหลักฐานทางกายภาพโดยตรง, มีไม่มีการขาดแคลนการเก็งกำไรเกี่ยวกับต้นกำเนิดของการพูดของมนุษย์.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในมุมมองของชาร์ลส์ดาร์วินต้นกำเนิดของภาษามนุษย์ได้พัฒนาความสามารถทางดนตรีก่อนภาษาและใช้มันเพื่อดึงดูดให้แต่ละอื่นๆซึ่งอาจจะไม่สอดคล้องกับความประทับใจโดยทั่วไปของบรรพบุรุษของเราก่อนหน้านี้เพราะพวกเขาทั้งหมดแต่งตัวในหนังสัตว์และ แต่มันเป็นข้อสันนิษฐานที่น่าสนใจเกี่ยวกับวิธีการที่ภาษาเริ่มต้น อย่างไรก็ตามมันยังคงเป็นชนิดของการเก็งกำไร
เราไม่รู้ว่าภาษาเริ่มต้น เรารู้ว่าความสามารถในการสร้างเสียงและรูปแบบเสียงที่เรียบง่ายเช่นฮัมและเสียงคำรามดูเหมือนจะเป็นส่วนหนึ่งของสมองที่เก่าแก่ที่เราใช้ร่วมกันกับสัตว์มีกระดูกสันหลังทั้งหมดรวมทั้งปลากบนกและส แต่นั่นไม่ใช่ภาษาของมนุษย์ เราสงสัยว่าบางชนิดของการพูดภาษาอังกฤษต้องพัฒนาขึ้นเมื่อหมื่นถึงห้าพันปีก่อนเขียนภาษา อย่างไรก็ตามในร่องรอยของชีวิตในวัยเด็กบนโลกเราไม่พบหลักฐานโดยตรงหรือสิ่งประดิษฐ์ที่เกี่ยวข้องกับภาษาของบรรพบุรุษที่ห่างไกลของเราซึ่งอาจบอกเราว่าภาษากลับมาเร็ว บางทีมันอาจเป็นเพราะขาดหลักฐานโดยตรงว่ามีการคาดเดาเกี่ยวกับต้นกำเนิดของภาษาของมนุษย์