the warriors standing on the high g

the warriors standing on the high green stone building were all shaking their heads as no one anticipated that Shi Yan could beat Mo Zhan.

Even on the Shi family’s side everybody was in bad mood, sighing with disappointment.

“Well.”

With his usual indifference, Shi Yan strode towards Mo Zhan at a leisurely pace, as though he thought nothing of him.

While walking, his body petrified gradually and his skin grew gray.

Before he came into the battle arena, Shi Yan had wiped a certain powder all over his body.

That powder did nothing but changed the color of his Martial Spirit so that it looked gray even though his Petrification Martial Spirit had already reached the second stage.

Shi Jian did this as he wanted to avoid anyone thinking they were cheating. After all, it was a known fact that a Nascent Realm warrior couldn’t reach the second stage of the Petrification Martial Spirit.

“Kid, you were really something in the Spring Pavilion! I hope you can be as sharp as you were then!” Mo Zhan smiled coldly with his pale face, as he stood still and waited for Shi Yan to approach.

“Sharp or not, you will know soon enough.” Shi Yan shook his head with a smile. As he replied, he was within three metres of Mo Zhan.

“Humph!”

Suddenly, Mo Zhan yelled in a low voice and the electric snakes coiling around his body came to life.

Those electric snakes flew out and dashed towards Shi Yan in a second.

“Damn!” Shi Tie cried in fear, “There they go!”

“Dodge!” Shi Yang couldn’t help but cry out.

“Hiss hiss hiss!”

The electric snakes were as thick as thumbs and separated at once as if they were alive, entangling Shi Yan from all directions, not leaving any gaps.

Ignoring the cries of the Shi family, the electric snakes wrapped Shi Yan up tightly in an instant.

“Bad!” Shi Tie’s eyes were full of fear, as he sighed with pain, “How stupid is this kid! He didn’t even dodge, even when he knows how Tian Yun lost! Now he is repeating the same tragedy! It’s done!”

“Not surprising!”

“Yeah, this guy studies ancient language. Stupid!”

“There is no suspense. I guess he won’t even have the slightest chance to fight back.”

Around the battle arena, those warriors were all feeling sorry for Shi Yan, as they shook their heads in sorrow, seeming to know the result.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักรบยืนอยู่บนอาคารหินสีเขียวสูงถูกสั่นหัวทั้งไม่มีใครคาดว่า Shi Yan อาจชนะนไต Moแม้ในด้านของครอบครัวทุกคนได้ในอารมณ์ไม่ดี sighing กับความผิดหวัง"ถึงด้วยความไม่แยแสของเขาปกติ Shi Yan ก้าวสู่ Mo Zhan เต่า ราวกับว่าเขาคิดอะไรของเขาขณะเดิน ร่างกายของเขากลายเป็นหินค่อย ๆ และผิวของเขาเติบโตมาสีเทาก่อนที่เขาเข้ามาในเวทีการต่อสู้ Shi Yan ได้เช็ดผงทั่วร่างกายของเขาว่า ผงก็ไม่มีอะไร แต่เปลี่ยนสีของจิตวิญญาณการต่อสู้ของเขาเพื่อให้มันดูสีเทาแม้ว่าวิญญาณของเขาต่อสู้ Petrification ได้แล้วมาถึงขั้นสองเจียนนะทำอย่างนี้ ตามที่เขาต้องการหลีกเลี่ยงทุกคนคิดพวกเขาถูกโกง หลังจากที่ทุก มันเป็นที่ทราบกันว่า นักรบแดนก่อไม่ถึงขั้นที่สองของพระวิญญาณการต่อสู้ Petrification"เด็ก คุณเป็นบางสิ่งบางอย่างในศาลาฤดูใบไม้ผลิ ฉันหวังว่า คุณจะคมชัดเท่าคุณได้แล้ว" Mo นไตยิ้มจ้างงาน ด้วยใบหน้าของเขาซีด เขายืนนิ่ง และรอ Shi Yan วิธีการ"คมชัด หรือ ไม่ คุณจะคิดว่าเร็วพอ" Shi Yan ส่ายศีรษะของเขา ด้วยรอยยิ้ม เบิกบาน เขาเป็นระยะสามเมตรของนไต Mo"Humph" ทันใดนั้น Mo นไตตะโกนเสียงต่ำ และงูไฟฟ้าขดม้วนรอบร่างกายของเขากลับมามีชีวิตงูเหล่าไฟฟ้าบินออก และเส้นประไปทาง Shi Yan ที่สอง“Damn!” Shi Tie cried in fear, “There they go!”“Dodge!” Shi Yang couldn’t help but cry out.“Hiss hiss hiss!”The electric snakes were as thick as thumbs and separated at once as if they were alive, entangling Shi Yan from all directions, not leaving any gaps.Ignoring the cries of the Shi family, the electric snakes wrapped Shi Yan up tightly in an instant.“Bad!” Shi Tie’s eyes were full of fear, as he sighed with pain, “How stupid is this kid! He didn’t even dodge, even when he knows how Tian Yun lost! Now he is repeating the same tragedy! It’s done!”“Not surprising!”“Yeah, this guy studies ancient language. Stupid!”“There is no suspense. I guess he won’t even have the slightest chance to fight back.”Around the battle arena, those warriors were all feeling sorry for Shi Yan, as they shook their heads in sorrow, seeming to know the result.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักรบยืนอยู่บนอาคารหินสีเขียวสูงทุกคนสั่นหัวของพวกเขาที่ไม่มีใครคาดว่าชิยันสามารถเอาชนะโม Zhan. แม้ในครอบครัวชิทุกคนด้านอยู่ในอารมณ์ที่ไม่ดีถอนหายใจด้วยความผิดหวัง. "ดี." ไม่แยแสกับตามปกติของเขา ชิยันก้าวต่อโม Zhan ที่ก้าวสบายราวกับว่าเขาคิดอะไรของเขา. ขณะที่เดินร่างกายของเขากลายเป็นหินและค่อยๆผิวของเขาเติบโตสีเทา. ก่อนที่เขาจะเข้ามาในเวทีการต่อสู้ชิยันได้เช็ดผงบางทั่ว เขาร่างกาย. ผงที่ไม่ได้ทำอะไร แต่เปลี่ยนสีของการต่อสู้พระวิญญาณของพระองค์เพื่อให้มันดูสีเทาแม้ว่าเขาดังนี้: Petrification ต่อสู้วิญญาณได้มาถึงแล้วขั้นตอนที่สอง. ชิเจียนทำอย่างนี้ในขณะที่เขาอยากจะหลีกเลี่ยงทุกคนคิดว่าพวกเขาถูกโกง หลังจากที่ทุกคนมันเป็นความจริงที่รู้จักกันว่าเป็นนักรบ Realm ตั้งไข่ไม่สามารถเข้าถึงขั้นตอนที่สองของการต่อสู้ดังนี้: Petrification วิญญาณ. "เด็กคุณจริงๆบางสิ่งบางอย่างในฤดูใบไม้ผลิพาวิลเลี่ยน! ฉันหวังว่าคุณสามารถเป็นคมเป็นคุณได้แล้ว! "โม Zhan ยิ้มอย่างเย็นชากับใบหน้าขาวซีดของเขาในขณะที่เขายังคงยืนอยู่และรอให้ชิยันที่จะเข้าใกล้. " คมหรือไม่คุณจะได้รู้ว่าเร็วพอ. "ชิยันส่ายของเขา มุ่งหน้าไปด้วยรอยยิ้ม ในขณะที่เขาตอบว่าเขาเป็นภายในสามเมตรโม Zhan. "ฮึ!" ทันใดนั้นโม Zhan ตะโกนด้วยเสียงต่ำและงูไฟฟ้าขดรอบร่างกายของเขาเข้ามาในชีวิต. บรรดางูไฟฟ้าบินออกและประต่อชิยันใน สอง. "ประณาม!" ชิ Tie ร้องไห้ด้วยความกลัว "ที่นั่นพวกเขาไป!" "Dodge!" ชิยางไม่สามารถช่วย แต่ร้องไห้ออกมา. "ฟ่อฟ่อฟ่อ!" งูไฟฟ้าเป็นหนาเป็นนิ้วหัวแม่มือและแยกออกจากกันได้ในครั้งเดียว ราวกับว่าพวกเขายังมีชีวิตอยู่ entangling ชิยันจากทุกทิศทางไม่ทิ้งช่องว่างใด ๆ . ไม่สนใจเสียงร้องของครอบครัวชิ, งูไฟฟ้าห่อชิยันแน่นขึ้นในทันที. "Bad!" ตาชิ Tie ของคนที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว ในขณะที่เขาถอนหายใจด้วยความเจ็บปวด "วิธีที่โง่คือเด็กคนนี้! เขาไม่ได้หลบแม้เมื่อเขารู้วิธีที่เทียนหยุนหายไป! ตอนนี้เขากำลังทำซ้ำโศกนาฏกรรมเดียวกัน! มันทำ! " " ไม่น่าแปลกใจ! " " ใช่ผู้ชายคนนี้เรียนภาษาโบราณ โง่! " " ไม่มีใจจดใจจ่อคือ ผมคิดว่าเขาจะไม่ได้มีโอกาสน้อยที่จะต่อสู้กลับ. " รอบเวทีการต่อสู้นักรบเหล่านั้นทุกคนรู้สึกเสียใจสำหรับชิยันขณะที่พวกเขาส่ายหัวของพวกเขาในความเศร้าโศกดูเหมือนจะรู้ผล