Boer crossbred goats (n = 46) were

Boer crossbred goats (n = 46) were used to assess the effects of dietary concentrate on carcass composition, primal cut yield,
sensory properties, and fatty acid (FA) composition. Goats were fed diets ad libitum, with no concentrate (range) or with one
of three levels of concentrate (low, 50%; medium, 70%; high, 90%) for 126 days before slaughter. Carcass measurements were
taken at 24 h postmortem, before carcasses were fabricated according to Institutional Meat Purchase Specifications (Hotel Style).
Sensory properties, cooking loss, shear force, and fatty acid (FA) composition were determined on longissimus samples. No
differences (P > 0.05) were observed for carcass, subprimal, and longissimus sensory traits among the three levels of concentrate
feeding, except that carcasses from goats fed a low-concentrate diet had a higher (P < 0.05) percentage of trimmed shoulder than did
carcasses from goats fed a medium level of concentrate. In contrasts comparing range and concentrate feeding, goats fed concentrate
diets had increased (P < 0.05) live weight, hot carcass weight, dressing percentage, ribeye area, actual and adjusted 13th rib fat,
body wall width, leg circumference, carcass length, marbling score, and kidney and pelvic fat values, compared to range-fed goats.
Longissimus muscles from goats fed concentrate had greater (P < 0.05) a*, b*, hue angle, and chroma values than did those fed
range diets. Chops from goats fed concentrate diets had less (P < 0.05) off-flavor and cooking loss than chops from range-fed
goats. Concentrate-fed goats had heavier (P < 0.05) weights for leg; trimmed leg; loin; trimmed loin; rack; trimmed rack; shoulder;
trimmed shoulder; trimmed leg, loin, rack, and shoulder; foreshank; ribs and breast; flank, but lower percentages of trimmed leg;
trimmed rack; trimmed shoulder; trimmed leg, loin, rack, and shoulder, than range-fed goats had. Longissimus samples from goats
fed concentrate diets had higher (P < 0.05) percentages of total, saturated, monounsaturated and n − 6 FA; but lower percentages of
n − 3 FA, compared to longissimus samples from range-fed goats. Overall, goats fed concentrate-based diets had heavier carcasses
and primal weights, but lower percentages of trimmed primal cuts and less off-flavor intensity compared to range-fed goats.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โบผลิตแพะ (n = 46) ใช้ในการประเมินผลกระทบของอาหารข้นบนซากองค์ประกอบ ไพรมัลตัดผลตอบแทนคุณสมบัติทางประสาทสัมผัส และองค์ประกอบกรดไขมัน (FA) แพะได้รับอาหารที่ ad libitum ไม่ข้น (ช่วง) หรือหนึ่งสามระดับของสมาธิ (ต่ำ 50% กลาง 70% สูง 90%) 126 วันก่อนฆ่า วัดซากได้ถ่ายที่ 24 h postmortem ก่อนที่ซากอยู่หลังสร้างตามสถาบันเนื้อซื้อข้อกำหนด (สไตล์โรงแรม)หน่วยแรงเฉือนคุณสมบัติทางประสาทสัมผัส ขาดทุน ทำอาหาร และองค์ประกอบกรดไขมัน (FA) ถูกกำหนดในตัวอย่าง longissimus ไม่ใช่ความแตกต่าง (P > 0.05) สุภัคซาก subprimal และ longissimus ลักษณะทางประสาทสัมผัสระหว่างสามระดับของสมาธิอาหาร ยกเว้นว่าซากจากแพะที่เลี้ยงอาหารข้นต่ำมีมาก (P < 0.05) เปอร์เซ็นต์ของตัดไหล่มากกว่าไม่ได้ซากจากแพะอาหารข้นในระดับปานกลาง ในสัมผัสเปรียบเทียบช่วงและการให้อาหารข้น แพะอาหารข้นอาหารมีเพิ่มขึ้น (P < 0.05) สดน้ำหนัก น้ำหนักซากร้อน เปอร์เซ็นต์แป้ง ribeye ตั้ง ซี่โครง 13 จริง และปรับปรุงไขมันความกว้างของผนังร่างกาย รอบขา ความยาวซาก marbling คะแนน และไต และ ค่าไขมันเชิงกราน เมื่อเทียบกับช่วงเลี้ยงแพะกล้ามเนื้อ Longissimus จากแพะที่เลี้ยงสมาธิมีมากขึ้น (P < 0.05) การ *, b * เว้มุม และความค่ามากกว่าได้ผู้เลี้ยงอาหารช่วงนี้ ชิ้นจากแพะได้รับอาหารข้นมีน้อย (P < 0.05) ออกรส และอาหารขาดทุนกว่าชิ้นจากช่วงเลี้ยงแพะ มีข้นเลี้ยงแพะ heavier (P < 0.05) น้ำหนักสำหรับขา ขาที่ถูกตัดออก หยิบ กคลิหยิบ ชั้น ชั้นถูกตัดออก ไหล่ไหล่ที่ถูกตัดออก ตัดขา หยิบ ชั้น และ ไหล่ foreshank ซี่โครงและเต้านม อยู่ขนาบข้าง แต่เปอร์เซ็นต์ล่างของขาที่ถูกตัดออกชั้นถูกตัดออก ไหล่ที่ถูกตัดออก ขาที่ถูกตัดออก หยิบ ชั้น และ ไหล่ กว่าช่วงเลี้ยงแพะได้ ตัวอย่าง Longissimus จากแพะอาหารกินอาหารข้นได้สูง (P < 0.05) รวม อิ่ม ตัว monounsaturated และ n − 6 FA แต่ต่ำกว่าเปอร์เซ็นต์ของn − 3 FA เปรียบเทียบกับตัวอย่าง longissimus จากช่วงเลี้ยงแพะ โดยรวม อาหารข้นใช้เลี้ยงแพะได้หนักซากและน้ำหนักแบบสไตไลซ์ แต่เปอร์เซ็นต์ต่ำกว่าของตัดตัดแบบสไตไลซ์และเข้มข้นออกรสน้อยลงเมื่อเทียบกับช่วงเลี้ยงแพะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โบเออร์แพะลูกผสม (n = 46) ถูกนำมาใช้ในการประเมินผลกระทบของสมาธิอาหารกับองค์ประกอบซากผลผลิตตัดปฐม,
คุณสมบัติทางประสาทสัมผัสและกรดไขมัน (เอฟเอ) องค์ประกอบ แพะได้รับการเลี้ยงดูโฆษณา libitum อาหารไม่มีสมาธิ (ช่วง)
หรือหนึ่งในสามระดับของสมาธิ(ต่ำ 50% ขนาดกลาง 70% สูง 90%) สำหรับ 126 วันก่อนที่จะฆ่า วัดซากถูกนำมาที่การชันสูตรศพ 24 ชั่วโมงก่อนที่จะถูกซากประดิษฐ์ตามข้อมูลจำเพาะซื้อเนื้อสัตว์สถาบัน (โรงแรมสไตล์). คุณสมบัติทางประสาทสัมผัส, การสูญเสียการปรุงอาหารแรงเฉือนและกรดไขมัน (เอฟเอ) ได้รับการพิจารณาองค์ประกอบตัวอย่าง longissimus ไม่มีความแตกต่างกัน (P> 0.05) ถูกตั้งข้อสังเกตสำหรับซาก subprimal และ longissimus ลักษณะทางประสาทสัมผัสในสามระดับของสมาธิให้อาหารยกเว้นว่าซากจากแพะที่เลี้ยงอาหารเข้มข้นต่ำมีสูงกว่า(P <0.05) ร้อยละของไหล่ตัดกว่า ทำซากจากแพะที่เลี้ยงในระดับปานกลางของสมาธิ ในความแตกต่างเมื่อเทียบกับช่วงและมีสมาธิให้อาหารแพะที่เลี้ยงสมาธิอาหารได้เพิ่มขึ้น (P <0.05) น้ำหนักสดน้ำหนักซากอุ่นร้อยละแต่งตัวพื้นที่ริบอาย, เกิดขึ้นจริงและปรับไขมันซี่โครง 13 กว้างของร่างกายผนังรอบขายาวซากหินอ่อน คะแนนและไตและค่าไขมันกระดูกเชิงกรานเมื่อเทียบกับช่วงแพะที่เลี้ยง. กล้ามเนื้อ longissimus จากแพะที่เลี้ยงมีสมาธิมากขึ้น (P <0.05) ต่อ * b * มุมสีและค่าความเข้มของสีกว่าผู้ที่กินอาหารที่หลากหลาย สับจากแพะอาหารข้นเลี้ยงมีน้อยกว่า (P <0.05) ออกรสชาติการปรุงอาหารและการสูญเสียกว่าสับจากช่วงที่เลี้ยงแพะ สมาธิแพะที่เลี้ยงมีที่หนักกว่า (P <0.05) น้ำหนักขา; ตัดขา; เนื้อซี่โครง; ตัดเนื้อ; แร็ค; ตัดแร็ค; ไหล่; ตัดไหล่; ตัดขาเนื้อแร็คและไหล่; foreshank; ซี่โครงและเต้านม; ปีก แต่เปอร์เซ็นต์ที่ลดลงของขาตัด; ตัดชั้น; ตัดไหล่; ขาตัดเนื้อแร็คและไหล่กว่าช่วงแพะที่เลี้ยงได้ ตัวอย่าง longissimus จากแพะได้รับอาหารข้นมีสูงกว่า(P <0.05) ร้อยละของจำนวนอิ่มตัวและไม่อิ่มตัวเชิงเดี่ยว n - 6 เอฟเอ; แต่เปอร์เซ็นต์ที่ลดลงของn - 3 เอฟเอเมื่อเทียบกับตัวอย่าง longissimus จากช่วงแพะที่เลี้ยง โดยรวม, แพะได้รับอาหารข้นที่ใช้มีซากหนักและน้ำหนักครั้งแรกแต่เปอร์เซ็นต์ที่ลดลงจากการปรับลดครั้งแรกและไม่ตัดความเข้มออกรสชาติเมื่อเทียบกับช่วงแพะที่เลี้ยง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โบเออร์แพะลูกผสม ( n = 46 ) ใช้เพื่อประเมินผลของการมีสมาธิในซากผลผลิตตัดรากฐาน
คุณสมบัติทางประสาทสัมผัส และกรดไขมัน ( FA ) องค์ประกอบ แพะที่ได้รับอาหารอย่างเต็มที่ ไม่มีสมาธิ ( หรือช่วง ) 1
3 ระดับเข้มข้น ( ต่ำ , 50% , ปานกลาง , สูง 70% , 90% ) 126 วัน ก่อนฆ่า วัดซากถูก
ถ่ายที่หลัง 24 ชั่วโมง ก่อนที่ซากถูกประดิษฐ์ตามสถาบันอาหารซื้อกำหนด ( แบบโรงแรม ) .
คุณสมบัติ , อาหารขาดทุน , แรงเฉือนเพิ่มขึ้น และกรดไขมัน ( FA ) ได้กำหนดองค์ประกอบในตัวอย่างโค .
ไม่มีความแตกต่าง ( P > 0.05 ) พบในซากสุกร subprimal และประสาทสัมผัสลักษณะระหว่างสามระดับของ
ให้อาหารข้นยกเว้นว่าซากแพะที่ได้รับอาหารข้นจากต่ำมีสูงกว่า ( P < 0.05 ) ค่าตัดไหล่กว่า
ซากแพะที่ได้รับจากสื่อระดับสมาธิ ในความแตกต่างระหว่างช่วงและข้นนมแพะได้รับอาหารข้น
อาหารได้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) น้ำหนักสดร้อน น้ำหนัก การแต่งกาย ได้แก่ พื้นที่ Ribeye จริงและปรับ 13 ซี่โครงไขมัน
ผนังลำตัวกว้าง ขาเส้นรอบวง ความยาวซาก คะแนนหินอ่อนและไตและค่าไขมันในอุ้งเชิงกรานเมื่อเทียบกับช่วงที่เลี้ยงแพะ แพะที่ได้รับอาหารข้นโค
กล้ามเนื้อมีมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) * b * สีมุม และ Chroma คุณค่ากว่าที่เลี้ยง
ช่วงลดความอ้วน สับจากแพะได้รับอาหารข้นอาหารที่มีน้อยกว่า ( P < 0.05 ) จากรสและการ สูญเสียกว่าสับจากช่วงที่เลี้ยง
แพะอาหารข้นแพะมีหนักอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) น้ำหนักขา ; ตัดขาตัด ( ; ( ; ; ชั้น ; ตัดแร็ค บ่าไหล่ ;
ตัด ; ตัดขา , สะโพก , ชั้นวาง , และไหล่ ; foreshank ; ซี่โครงและหน้าอก ; ปีก แต่เปอร์เซ็นต์กว่า ตัดขา ตัดตัดไหล่ชั้น ;
; ; ตัดขา , สะโพก , ชั้นวางและไหล่ กว่าช่วงที่เลี้ยงแพะได้ ตัวอย่างจากแพะ
โคได้รับอาหารข้นอาหารสูงกว่า ( P < 0.05 ) เปอร์เซ็นต์ของทั้งหมดอิ่มตัว monounsaturated และ n − 6 ฟ้า แต่ร้อยละที่ลดลงของ
n − 3 เอฟเอ เมื่อเปรียบเทียบกับสุกรตัวอย่างจากช่วงที่เลี้ยงแพะ โดยรวม , แพะได้รับอาหารข้น อาหารหลักมีหนักซาก
และน้ำหนักแรก แต่เปอร์เซ็นต์กว่า ตัดครั้งแรกและตัดน้อยกว่าปิดเข้มรสเมื่อเทียบกับช่วงที่เลี้ยงแพะ