She came to know the heavy work of

She came to know the heavy work of the house, the hateful duties of the kitchen. She washed the plates, wearing out her pink nails on the coarse pottery and the bottoms of pans. She washed the dirty linen, the shirts and dish-cloths, and hung them out to dry on a string; every morning she took the dustbin down into the street and carried up the At the end of ten years everything was paid off, everything, the usurer's charges and What would have happened if she had never lost those jewels. Who knows? Who knows? How strange life is, how fickle! How little is needed to ruin or to save!
One Sunday, as she had gone for a walk along the Champs-Elysees to freshen herself after the labours of the week, she caught sight suddenly of a woman who was taking a child out for a walk. It was Madame Forestier, still young, still beautiful, still attractive.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เธอถึงได้รู้ว่า งานหนักของบ้านหน้าที่น่ารังเกียจของห้องครัว เธอล้างจาน , สวมใส่ออกเล็บสีชมพูของเธอบนเครื่องปั้นดินเผาเนื้อหยาบและพื้นของกระทะ เธอซักผ้าลินินสกปรก , เสื้อและผ้าจานและแขวนไว้ให้แห้งบนเชือก ทุกๆ เช้าเธอเอาถังทิ้งขยะลงถนนและนำขึ้นในตอนท้ายของสิบปี ทุกอย่างที่จ่ายออกไปทุกอย่าง , ค่าใช้จ่ายของผู้ปล่อยกู้ และจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเธอเคยสูญเสียอัญมณีเหล่านั้น ใครจะรู้ ? ใครจะรู้ ? วิธีชีวิตที่แปลกคือว่าหลายใจ ! วิธีการเล็ก ๆน้อย ๆเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อทำลาย หรือ การบันทึก !
หนึ่งอาทิตย์ เธอได้ไปเดินเล่นตามแชมป์ที่สดชื่นตัวเองหลังจากที่แรงงานของสัปดาห์ ที่เธอเห็นก็มีผู้หญิงพาเด็กออกมาเดินเล่นมันคือมาดาม ฟอเรสเทียร์ ยังสาว ยังสวย ยังคงมีเสน่ห์