SummaryWhen Miss Prism sees Lady Br

Summary

When Miss Prism sees Lady Bracknell, she begins behaving in a frightened and furtive manner. Lady Bracknell asks her severely about the whereabouts of a certain baby that Miss Prism was supposed to have taken for a walk twenty-eight years ago. Lady Bracknell proceeds to recount the circumstances of the baby’s disappearance: Miss Prism left a certain house in Grosvenor Square with a baby carriage containing a male infant and never returned, the carriage was found some weeks later in Bayswater containing “a three-volume novel of more than usually revolting sentimentality,” and the baby in question was never found. Miss Prism confesses apologetically that she doesn’t know what happened to the baby. She explains that on the day in question she left the house with both the baby and a handbag containing a novel she had been working on, but that at some point she must have absentmindedly confused the two, placing the manuscript in the carriage and the baby in the handbag.

Now Jack joins the discussion, pressing Miss Prism for further details: where did she leave the handbag? Which railway station? What line? Jack excuses himself and hurries offstage, returning a moment or two later with a handbag. He presents the handbag to Miss Prism and asks her if she can identify it. Miss Prism looks the handbag over carefully before acknowledging that it is the handbag she mislaid. She expresses delight at having it back after so many years. Jack, under the impression that he has discovered his true parentage, throws his arms melodramatically around Miss Prism with a cry of “Mother!” Miss Prism, shocked, reminds Jack that she is unmarried. Jack, misunderstanding her point, launches into a sentimental speech about forgiveness and redemption through suffering and society’s double standard about male and female transgression. With great dignity, Miss Prism gestures toward Lady Bracknell as the proper source of information about Jack’s history and identity. Lady Bracknell explains that Jack is the son of her poor sister, which makes him Algernon’s older brother.

The revelation removes all obstacles to Jack’s union with Gwendolen, but the problem of Jack’s name remains. Gwendolen points out that they don’t know his true name. Though Lady Bracknell is sure that as the elder son he was named after his father, no one can recall what General Moncrieff’s first name was. Fortunately, Jack’s bookshelves contain recent military records, and he pulls down and consults the appropriate volume. Jack’s father’s Christian names turn out to have been “Ernest John.” For all these years, Jack has unwittingly been telling the truth: his name is Ernest, it is also John, and he does indeed have an unprincipled younger brother—Algernon. Somewhat taken aback by this turn of events, Jack turns to Gwendolen and asks if she can forgive him for the fact that he’s been telling the truth his entire life. She tells him she can forgive him, as she feels he is sure to change. They embrace, as do Algernon and Cecily and Miss Prism and Dr. Chasuble, and Jack acknowledges that he has discovered “the vital Importance of Being Earnest.”

Analysis

In Victorian England, Lady Bracknell’s sudden start at the mention of Miss Prism’s name would have been a signal to the audience that a wild coincidence and recognition scene was approaching. Victorian melodrama was full of such coincidences and recognition scenes, in which true identities were revealed and long-lost family members were reunited. Wilde was playing with genre here, making fun of the very form in which he’d been so successful in recent years. In these plays, the revelation of identity was often predicated on a long-kept secret that involved a woman who had committed a transgression in the past. The title character in Lady Windermere’s Fan, for instance, discovers that a woman with a dubious past is her own mother. Wilde draws out the recognition scene in The Importance of Being Earnest, not only having Jack go to absurd lengths to identify the handbag Miss Prism lost, but also having Miss Prism entirely miss the implications of the handbag’s reappearance: if the bag has been found, the baby has been found as well. Miss Prism’s final comment on the whole incident is to express delight at being reunited with the handbag as it’s been “a great inconvenience being without it all these years.”

In the recognition scene, the image of the missing baby carriage containing the manuscript of a not-very-good novel allows Wilde to mock yet another social element of his time. On one level, Wilde is lampooning the kind of popular fiction that was considered respectable and acceptable for women to read—a trenchant observation from a writer whose own novel, The Picture of Dorian Gray, had been reviled as “immoral.” Beyond this, however, he’s also crystallizing the theme of life as a work of art. In proposing the substitution of the baby for the manuscript and the manuscript for the baby, he connects, in a light-hearted way, the fiction that is the fruit of Miss Prism’s imagination and the fiction that Jack’s own life has been up to this point.

Jack’s discovery that his life has not been a fiction, that he has indeed been both “Ernest” and “earnest” during the years he thought he was deceiving his friends and family, amounts to a complex moral paradox based on an elaborate pun. For years he has been a liar, but at the same time he spoke the truth: he really was being both “earnest” (sincere) and “Ernest.” In a way, Jack has become his own fiction, and his real life has become the deception. His apology to Gwendolen and his observation that it is “a terrible thing for a man to find out suddenly that all his life he has been speaking nothing but the truth” is both a characteristic Wildean inversion of conventional morality and a last jibe at the hypocrisy of Victorian society.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สรุป

ปริซึมนางสาวเมื่อเห็นเบรกเนลเลดี้ เธอเริ่มทำงานลับ ๆ ล่อ ๆ และกลัว เบรกเนลเลดี้ถามเธออย่างรุนแรงเกี่ยวกับเบาะแสของทารกบางที่ปริซึมนางสาวสมควรที่จะได้เดินเล่นยี่สิบแปดปี เบรกเนลสตรีดำเนินการเล่ากรณีของหายตัวไปของเด็ก: นางสาวปริซึมทิ้งบ้านในกรอสเวนอร์สแควร์กับรถของทารกที่ประกอบด้วยทารกเพศชาย และไม่ กลับ การขนส่งพบบางสัปดาห์ในเบส์วอเทอร์ประกอบด้วย "นวนิยายสามเล่มของมากกว่าปกติปฏิวัติ sentimentality" และไม่เคยพบเด็กที่สอบถาม ปริซึมนางสาว confesses apologetically ที่ เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเด็กทารก เธออธิบายว่า ในวันเธอจากบ้านกับทารกและกระเป๋าประกอบด้วยนวนิยายที่เธอได้ทำงานอยู่ แต่ว่า ในบางจุด เขาต้อง absentmindedly สับสนสอง วางต้นฉบับในการขนส่งและเด็กในกระเป๋า

ตอนนี้แจ็ครวมการอภิปราย กดนางสาวปริซึมรายละเอียดเพิ่มเติม: ที่ได้เธอปล่อยกระเป๋าที่ ที่สถานีรถไฟ บรรทัดใด แจ็ค excuses เอง และ hurries offstage ความครู่หนึ่งหรือสองหลังจากที่ มีเป็นกระเป๋า เขานำเสนอกระเป๋านางสาวปริซึม และถามเธอถ้า เธอสามารถระบุได้ นางสาวปริซึมมีลักษณะ กระเป๋าที่ผ่านอย่างระมัดระวังก่อนยอมรับว่า เป็นกระเป๋าที่เธอ mislaid เธอแสดงความสุขที่มีกลับมาหลังจากนั้นหลายปี แจ็ค ภายใต้ความประทับใจที่เขาได้ค้นพบ ของเขาเป็นจริง parentage พ่นแขนของเขา melodramatically สถานนางสาวปริซึมกับการร้องไห้ของ "แม่" นางสาวปริซึม ตกใจ เตือนแจ็คว่า เธอเป็นโสด แจ็ค misunderstanding เธอจุด เปิดตัวคำพูดอันอ่อนหวานเกี่ยวกับพระองค์และไถ่ถอนผ่านทุกข์และของสังคมสองมาตรฐานเกี่ยวกับชาย และหญิงนั้น มีศักดิ์ศรีดี นางสาวปริซึมรูปแบบลายเส้นไปเบรกเนลเลดี้เป็นแหล่งที่เหมาะสมของข้อมูลเกี่ยวกับประวัติและข้อมูลเฉพาะตัวของแจ็ค เบรกเนลเลดี้อธิบายว่า แจ็คของน้องดี ซึ่งทำให้เขาของอัลเจอนอนเก่าพี่ชาย

เปิดเผยเอาอุปสรรคทั้งหมดสหภาพแจ็คกับ Gwendolen แต่ยังคงปัญหาชื่อของแจ็ค Gwendolen ชี้ให้เห็นว่า พวกเขาไม่ทราบชื่อจริงของเขา แม้เบรกเนลเลดี้ไม่แน่ใจว่า เป็นลูกชายพี่ เขาชื่อว่าหลังจากพ่อของเขา ไม่สามารถเรียกคืนชื่อทั่วไป Moncrieff ได้ โชคดี bookshelves แจ็คประกอบด้วยระเบียนล่าสุดทหาร และเขาดึงลง และ consults ปริมาณที่เหมาะสม เปิดชื่อคริสเตียนพ่อแจ็คที่ได้ "จอห์น เออร์เนสต์"สำหรับปีนี้ทั้งหมด แจ็คได้ไม่ได้บอกความจริง: เขาชื่อเออร์เนสต์ ก็ยังมีจอห์น และเขามีน้องเป็น unprincipled แน่นอน — ล็กวูด ค่อนข้างตะลึง ด้วยนี้เปิดเหตุการณ์ แจ็คเป็น Gwendolen และถามว่า ถ้าเธอสามารถยกโทษให้เขาในความจริงที่ เขามีการบอกความจริงชีวิตของเขาทั้งหมด เธอบอกเธอสามารถยกโทษให้เขา ขณะที่เธอรู้สึกเขาจะเปลี่ยนใจ พวกเขา โอบกอด เป็นโดล็กวูด และ Cecily และนางสาวปริซึม และดร. Chasuble และแจ็คยอมรับว่า เขาได้ค้นพบ "ความสำคัญความสำคัญของการเอาจริงเอาจัง"

วิเคราะห์

ในอังกฤษวิคตอเรียน เลดี้เบรกเนลเริ่มต้นทันทีที่เอ่ยถึงชื่อนางสาวปริซึมจะได้รับสัญญาณให้กับผู้ชมที่ป่าบังเอิญและการรู้จำฉากกำลัง วิคตอเรียน melodrama coincidences และการรู้จำฉาก ซึ่งถูกเปิดเผยตัวตนที่แท้จริง และมีตัวอักษรยาวสูญเสียสมาชิกในครอบครัวดังกล่าวได้ ไวลด์มีเล่นกับประเภทที่นี่ ทำให้ความสนุกของคุณจะมากซึ่งเคยประสบความสำเร็จดังนั้นในปีที่ผ่านมา ในบทละครเหล่านี้ เปิดเผยตัวตนของถูกมักจะสามารถ predicated ในความลับที่เก็บไว้ยาวนานที่เกี่ยวข้องกับผู้หญิงที่มีความมุ่งมั่นนั้นในอดีต ตัวละครชื่อในแฟนเลดี้วินเดอร์เมียร์ เช่น พบว่าผู้หญิง มีอดีตสงสัยแม่ของเธอเอง ไวลด์วาดออกฉากการรู้จำในความสำคัญของกำลังคนได้ความ มีแจ็คไปยาวไร้สาระระบุกระเป๋าปริซึมนางสาวหาย ไม่เพียง แต่ยัง มีนางสาวปริซึมทั้งหมดคิดถึงผลกระทบของ reappearance ของกระเป๋า: ถ้ากระเป๋าพบ ทารกพบเช่นกัน นางสาวปริซึมสุดท้ายเห็นเหตุการณ์ในทั้งหมดจะแสดงความสุขที่กระเป๋าเป็นทูลที่ได้รับ "การดีความไม่สะดวกไม่ก็ปีนี้"

ในการรู้จำฉาก ภาพต้นฉบับของนวนิยายไม่มากดีที่ประกอบด้วยรถเข็นทารกหายไปช่วยให้ไวลด์เหน็บแนมอีกองค์ประกอบสังคมเวลานั้น ในระดับหนึ่ง ไวลด์มี lampooning ประเภทของนวนิยายยอดนิยมที่ถือเป็นเกียรติ และเป็นที่ยอมรับสำหรับผู้หญิงอ่าน — สังเกต trenchant จากนักเขียนนวนิยายที่มีตัวเอง รูปภาพของโดเรีย่นสีเทา มีการ reviled เป็น "immoral" นอกเหนือจากนี้ อย่างไรก็ตาม เขาเป็นยัง crystallizing ของชีวิตเป็นงานศิลปะ เสนอการแทนที่ของทารกสำหรับต้นฉบับและต้นฉบับสำหรับทารก เขาเชื่อม ต่อ แบบสวย นิยายที่เป็นผลไม้ของจินตนาการนางสาวปริซึม และนิยายชีวิตของแจ็คที่ได้ถึงจุดนี้

แจ็คค้นพบว่า ชีวิตของเขาไม่ได้เป็นนิยาย ว่า เขาได้รับแน่นอน "เออร์เนสต์" และ "คนได้ความ" ในช่วงปีเขาคิดว่า เขาเป็นอย่างเพื่อนของเขาและครอบครัว จำนวนถึง paradox คุณธรรมที่ซับซ้อนขึ้นอยู่กับการปั่นอย่างประณีต ปี เขาได้รับการโกหก แต่ขณะเดียวกัน เขาพูดความจริง: เขาจริง ๆ คือเป็นทั้ง "คนได้ความ" (จริงใจ) และ "เออร์เนสต์" วิธี แจ็คได้กลายเป็น นิยายของตัวเอง และชีวิตจริงเป็น การหลอกลวง ขอโทษของเขาเพื่อ Gwendolen และการสังเกตของเขาว่า เป็น "สิ่งน่ากลัวสำหรับคนหาทันทีว่า ชีวิตของเขาเขาได้พูดถึงอะไรแต่ความจริง" เป็นการกลับ Wildean ลักษณะของจริยธรรมทั่วไปและกันได้สุดท้ายที่ลวงสังคมวิคตอเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุป

เมื่อคิดถึงปริซึมเห็นเลดี้ Bracknell , เธอเริ่มทำตัวลับๆ ล่อๆ ในความกลัวและลักษณะ เลดี้ Bracknell ถามนางอย่างรุนแรงเกี่ยวกับเบาะแสของบางลูกที่คุณปริซึมควรจะถ่ายเดินเล่นยี่สิบแปดปีแล้ว เงินสุภาพสตรี Bracknell เล่าสถานการณ์ของการหายตัวไปของทารก :นางสาวปริออกจากบ้านหนึ่งใน Grosvenor Square กับรถเข็นเด็กที่มีทารกเพศชายและไม่เคยกลับ รถม้าก็พบว่าบางสัปดาห์ต่อมาใน Bayswater ประกอบด้วย " สามหมวดนวนิยายมากกว่ามักจะรังเกียจ ความเห็นอกเห็นใจ และเด็กในคำถามที่ไม่เคยถูกพบ นางสาวปริซึมสารภาพขอโทษที่เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับลูกเธออธิบายว่า ในวันถามเธอออกไปจากบ้าน มีทั้ง เด็ก และกระเป๋าถือที่บรรจุใหม่ เธอได้อยู่ แต่ในบางจุดที่เธอต้องเหม่อลอยสับสนสองวางต้นฉบับในรถม้า และทารกในกระเป๋า

ตอนนี้แจ็ค ร่วมอภิปราย กดพลาด ปริซึมสำหรับรายละเอียดเพิ่มเติม : ที่เธอทิ้งกระเป๋า ?ที่สถานีรถไฟนะ สายอะไร ? แจ๊คขอโทษตัวเอง และรีบลงจากเวที ก็กลับไปสักครู่หรือสองในภายหลังเป็นกระเป๋าถือ เขาเสนอกระเป๋าถือพลาด ปริซึม และถามเธอว่า ถ้าเธอสามารถระบุได้ นางสาวปริซึมดูกระเป๋ามากกว่าอย่างระมัดระวังก่อนที่จะยอมรับว่ามันเป็นกระเป๋าถือที่เธอซึ่งใส่ผิดที่ เธอแสดงความสุขที่มีมันกลับหลังจากหลายปี แจ็คภายใต้ความประทับใจที่ว่า เขาได้ค้นพบต้นกำเนิดที่แท้จริงของเขา โยนแขนของเขาเกี่ยวกับเรื่องประโลมโลกรอบคุณปริซึมกับร้องไห้ " แม่ " คุณหนูปริซึม , ตกใจ , เตือนแจ็คว่าเธอยังไม่ได้แต่งงาน แจ็ค , ความเข้าใจผิดของเธอเปิดตัวเป็นอารมณ์การพูดเกี่ยวกับการให้อภัยและการไถ่ถอนผ่านความทุกข์ทรมานและสังคมสองมาตรฐาน เกี่ยวกับชายและหญิงละเมิดมีศักดิ์ศรีดี คิดถึงท่าทางปริซึมต่อสุภาพสตรี Bracknell เป็นแหล่งที่เหมาะสมของข้อมูลเกี่ยวกับแจ็คของประวัติศาสตร์และเอกลักษณ์ เลดี้ Bracknell อธิบายว่าแจ็คเป็นลูกชายของน้องสาวที่น่าสงสารของเธอ ซึ่งทำให้เขาอัลเจอร์นอนของพี่ชาย . . . . .

การขจัดอุปสรรคที่จะแจ็คสหภาพกับ gwendolen แต่ปัญหาของชื่อแจ็คยังคงอยู่gwendolen ชี้ให้เห็นว่า พวกเขาไม่รู้จักชื่อที่แท้จริงของเขา แม้ว่าผู้หญิง Bracknell แน่ใจว่าเป็นลูกชายคนโต เขาถูกตั้งชื่อตามชื่อพ่อของเขา ไม่มีใครสามารถเรียกคืนสิ่งที่ทั่วไป Moncrieff ชื่อจริงคือ . โชคดีที่ชั้นหนังสือของแจ็คมีระเบียนทหารล่าสุด เขาดึงลงและปรึกษา ในปริมาณที่เหมาะสม ชื่อคริสเตียนของแจ็คของพ่อออกมาได้ " เออร์เนสต์ จอห์น" สำหรับปีทั้งหมดเหล่านี้ แจ็คจะเซื่องพูดความจริง : ชื่อ เออร์เนสท์ เป็น จอห์น และเขาก็ย่อมมีขาดคุณธรรม น้องชายของอัลเจอร์นอน . ค่อนข้างอึ้ง โดยหันของเหตุการณ์นี้ แจ็คหันไป gwendolen และถามว่าเธอจะให้อภัยเขาแล้ว เขากำลังพูดความจริงทั้งหมดในชีวิตของเขา เธอบอกเขาว่าเธอสามารถให้อภัยเขาได้เป็นเธอ เขารู้สึกว่าเปลี่ยนไป เขาโอบกอด กับและและคุณลี่อัลเจอร์นอน ปริซึม และดร. chasuble , และแจ็ค ยอมรับว่า เขาได้ค้นพบ " ความสําคัญสําคัญของการเอาจริงเอาจัง วิเคราะห์ "



ในวิคตอเรียอังกฤษเลดี้ Bracknell เริ่ม ทันทีที่กล่าวถึงชื่อนางสาวปริซึมจะได้รับสัญญาณให้ผู้ชมที่บังเอิญเป็นป่า และฉากการรับรู้คือใกล้ วิคตอเรียน้ำเน่าเต็มไปด้วยความบังเอิญดังกล่าวและจำฉากในที่ตัวตนที่แท้จริงถูกเปิดเผย และสูญเสียสมาชิกในครอบครัวได้กลับมาพบกันอีกครั้ง ไวลด์กำลังเล่นกับประเภทนี้ขำมากรูปที่เขาจะประสบความสำเร็จในปีที่ผ่านมา ในการเล่น เหล่านี้ การเปิดเผยตัวตนมักจะ predicated บนยาวเก็บเป็นความลับที่เกี่ยวข้องกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ได้ก่อความผิดในอดีต ชื่อตัวละครในเลดี้ Windermere พัดลม , ตัวอย่าง พบว่า ผู้หญิงที่มีอดีตที่น่าสงสัยคือแม่ของเธอไวลด์ดึงออกมายอมรับถึงความสำคัญของการอยู่อย่างจริงจัง ไม่ใช่มีเพียงแจ็คไปยาวไร้สาระเพื่อระบุกระเป๋าถือคุณปริซึมหายไป แต่ยังมีพลาดปริซึมทั้งหมดคิดถึงความหมายของกระเป๋าถือปรากฏตัวอีกครั้ง : ถ้าถุงได้พบทารกได้เป็นอย่างดีนางสาวปริซึมขั้นสุดท้ายแสดงความคิดเห็นในเหตุการณ์ทั้งหมด เพื่อแสดงความยินดีที่ถูก reunited กับกระเป๋าถือที่ถูก " ความไม่สะดวกที่ดีปราศจากมันมาตลอด "

ในการรับรู้ภาพ , ภาพการหายตัวไปของรถเข็นเด็กที่มีต้นฉบับเป็นนิยายที่ดีมากไม่ได้ช่วยให้ไวลด์เยาะเย้ยอีก องค์ประกอบทางสังคมของเวลาของเขา ในระดับหนึ่งlampooning ไวลด์เป็นชนิดของนวนิยายยอดนิยมที่ถือว่ามีเกียรติและเป็นที่ยอมรับสำหรับผู้หญิง read-a โดยการสังเกตจากนักเขียนที่มีของตัวเองใหม่ รูปภาพของ Dorian สีเทา ถูกประจานเป็น " ศีลธรรม " นอกจากนี้ อย่างไรก็ตาม เขาก็ตกผลึกรูปแบบของชีวิตเป็นศิลปะในการชดเชยของทารกสำหรับต้นฉบับและต้นฉบับสำหรับทารก เขาเชื่อมต่อ ในแสงใจ , นิยายนั่นคือผลไม้ของนางสาวปริซึมของจินตนาการและนวนิยายของแจ็คเอง ชีวิตได้ถึงจุดนี้ . . .

แจ็คค้นพบว่าชีวิตของเขาไม่ได้นิยายที่เขาได้รับแน่นอนทั้ง " เนสท์ " และ " จริงจัง " ในช่วงปีที่ผ่านมาเขาคิดว่าเขาหลอกลวงเพื่อนและครอบครัว จํานวนเชิงซ้อนจริยธรรม Paradox ตามสำนวนที่ซับซ้อน ปี เขาเป็นคนโกหก แต่ในเวลาเดียวกัน เขาพูดความจริง เขาก็มีทั้ง " จริงจัง " ( จริงใจ ) และ " เนสท์ " ในทาง แจ็คกลายเป็นนิยายของตัวเองและชีวิตที่แท้จริงของเขาได้กลายเป็นการหลอกลวง เขาขอโทษ gwendolen และการสังเกตของเขาว่า มันคือ " สิ่งที่น่ากลัวสำหรับคนที่ดูก็ว่าทุกชีวิตของเขาเขาได้รับการพูดแต่ความจริงแล้วไม่มีอะไร " มีทั้งลักษณะ wildean ผกผันของศีลธรรมตามปกติและกันสุดท้ายที่หลอกลวงสังคมวิคทอเรีย