in the upper soil layer. No-till cr

in the upper soil layer. No-till cropping generally induces 1.5 to 40 times
more SWR than conventional tillage, depending on soil type (BlancoCanqui,
2011). This may result from near-surface accumulation of
hydrophobic organic carbon compounds derived from crop residues,
microbial activity and reduced soil disturbance. Simon et al. (2009)
observed higher soil hydrophobicity in three conservation-tillage treatments
compared to ploughing, due to the significantly higher content of
hydrophobic organic components. In his recent review paper, BlancoCanqui
(2011) stated that although several land-use systems have
been shown to induce water repellency in soils, the specific effects of
no-till cropping on SWR are poorly understood. A key question in the relationship
between surface runoff and erosion and tillage in olive groves
is whether olive trees render soil water repellent, how it depends on soil
type and trees age, and how it affects the water infiltration pattern and
water distribution in the soil profile.
Water-repellent soils are soils that do not readily wet; soil is
proclaimed water repellent when the contact time before a water drop
that is placed on their surface penetrates exceeds 5 s. The existence of
water-repellent soils has been known for many years and there are indications
that under certain conditions, most soils show some degree
of soil water repellency (SWR) (Hallett et al., 2001; Doerr et al., 2000,
2006; de Jonge et al., 2009). The phenomenon has been primarily ascribed
to sandy soils, but it has also been observed in loam, clay, peat
and volcanic ash soils (Jaramillo et al., 2000; Mataix-Solera and Doerr,
2004; Ritsema et al., 1997; Wallis and Horne, 1992).
Soil water repellency is known to affect the soil's physical and hydrological
properties. It increases hysteresis of the water-retention
curve (Bauters et al., 2000; Ritsema et al., 1998), reduces infiltration
capacity relative to wettable soils (e.g., Ritsema et al., 1993; Wang
et al., 2000), generates unstable wetting fronts with fingered flow
(Hendrickx et al., 1993), and induces greater surface runoff and erosion
(Benavides-Solorio and MacDonald, 2001; Burch et al., 1989). Since
water repellency depends, among other factors, on water content, rainstorm
events that follow prolonged dry periods may produce distinctly
more surface runoff than after wet periods (Doerr et al., 2003; Imeson
et al., 1992; Jungerius and Dekker, 1990).
It is usually difficult to identify the exact chemical and environmental
conditions under which SWR will appear. Often, the development of
SWR is related to the type of vegetation that covers it (Doerr et al., 2000
and references therein). It has been agreed upon that the origin of
natural water repellency is caused by organic compounds released
from different plant species, due to resins, waxes and other organic
substances in their tissues. There are a large number of research publications
that associate SWR with soil organic matter (SOM) content
(Doerr et al., 2000; Graber et al., 2009; Mataix-Solera and Doerr, 2004;
Zavala et al., 2009; and references therein). Soil can also become
water-repellent as a result of forest fires, as these release large amounts
of hydrophobic organic substances all at once that cover the soil particles
(DeBano, 2000), and as result of prolonged irrigation with treated
waste water (Wallach et al., 2005). It was found that temporal and spatial
variability in repellency in soils that rendered water repellent by ef-
fluent irrigation was not related to seasonality. The wetting pattern
(plume shape, dimensions and internal water content distribution) in
these soils by on-surface and subsurface drip irrigation was substantially
affected by the degree of water repellency (Wallach and Jortzick,
2008; Wallach, 2010; Xiong et al., 2012). The considerable differences
in the plumes' shapes and internal water content distributions, the
sharp decrease in moisture content at the plume's edge, and the saturation
overshoot behind the wetting front indicate that the flow in these
soils turns unstable. The change in flow pattern should be considered
in the design of drip irrigation systems that are commonly used for ef-
fluent irrigation.
Until recently, little attention has been paid to the effects of orchards
(e.g., citrus, olive) on soil wettability, despite their wide presence in
Mediterranean climate regions where the soil surface turns often dry
between subsequent rainfall and irrigations events, which increase the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในชั้นบนดิน โดยทั่วไปไม่มีลิ้นชักเก็บเงินครอบแท้จริง 1.5 ถึง 40 เท่าSWR มากขึ้นกว่าปกติ tillage ขึ้นอยู่กับชนิดของดิน (BlancoCanqui2011) . นี้อาจได้จากสะสมใกล้พื้นผิวของสารอินทรีย์คาร์บอน hydrophobic มาตกค้างพืชกิจกรรมจุลินทรีย์และรบกวนดินลดลง Simon et al. (2009)สังเกต hydrophobicity ดินสูงในการรักษาอนุรักษ์ tillage สามเมื่อเทียบกับมงคล เนื่องจากเนื้อหาอย่างมีนัยสำคัญของคอมโพเนนต์อินทรีย์ hydrophobic ในล่าสุดของเขาตรวจดูกระดาษ BlancoCanqui(2011) ระบุว่า แม้ว่าหลายที่ดินใช้ ระบบได้การแสดงชวน repellency น้ำในดินเนื้อปูน ลักษณะเฉพาะของลิ้นชักเก็บเงินไม่ครอบบน SWR เป็นงานเข้าใจ คำถามสำคัญในความสัมพันธ์ระหว่างผิวที่ไหลบ่า และการพังทลาย และ tillage ในสวนมะกอกคือ ว่าต้นมะกอกทำให้น้ำดิน วิธีขึ้นอยู่กับดินชนิด และอายุของต้นไม้ และวิธีจะมีผลกับรูปแบบการแทรกซึมน้ำ และน้ำกระจายในโพรไฟล์ดินดินเนื้อปูน water-repellent เป็นดินเนื้อปูนที่ไม่พร้อมเปียก ดินเป็นประกาศน้ำเมื่อเวลาผู้ติดต่อก่อนหยดน้ำที่อยู่บนพื้นผิวของพวกเขาแทรกซึมเกิน 5 s การดำรงอยู่ของดินเนื้อปูน water-repellent เป็นที่รู้จักในหลายปี และมีการบ่งชี้ว่า ภายใต้เงื่อนไข ดินเนื้อปูนส่วนใหญ่แสดงบางส่วนของดินน้ำ repellency (SWR) (Hallett และ al., 2001 Doerr et al., 2000ปี 2006 เดอยอง et al., 2009) Ascribed การปรากฏการณ์เป็นหลักกับดินเนื้อปูนทราย แต่ยังมีได้พบในพรุ ดินเหนียว loamและดินเนื้อปูนเถ้าภูเขาไฟ (Jaramillo et al., 2000 Mataix-Solera และ Doerr2004 Ritsema และ al., 1997 วาลลิก Horne, 1992)ดินน้ำ repellency จะทราบผลทางกายภาพของดิน และอุทกวิทยาคุณสมบัติ มันเพิ่มสัมผัสของการเก็บรักษาน้ำเส้นโค้ง (Bauters et al., 2000 Ritsema และ al., 1998), ลดการแทรกซึมกำลังการผลิตที่สัมพันธ์กับดินเนื้อปูน wettable (เช่น Ritsema et al., 1993 วังและ al., 2000), สร้างแผนที่เปียกไม่เสถียรกับมือไวไหล(Hendrickx et al., 1993), และแท้จริงมากกว่าผิวที่ไหลบ่าและการพังทลาย(Benavides-Solorio และแมคโดนัลด์ 2001 Burch และ al., 1989) ตั้งแต่น้ำ repellency ขึ้น ระหว่างปัจจัยอื่น ๆ น้ำเนื้อหา rainstormเหตุการณ์ที่ตามรอบระยะเวลาแห้งนานอาจผลิตอย่างเห็นได้ชัดเพิ่มเติมผิวไหลบ่ากว่าหลังจากรอบระยะเวลาเปียก (Doerr et al., 2003 Imesonร้อยเอ็ด al., 1992 Jungerius ก Dekker, 1990)ก็มักจะยากที่จะระบุสารเคมีแน่นอน และสิ่งแวดล้อมเงื่อนไขที่ SWR จะปรากฏขึ้น บ่อยครั้ง การพัฒนาSWR จะเกี่ยวข้องกับชนิดของพืชที่มัน (Doerr et al., 2000และอ้างอิง therein) แล้วตกลงที่จุดเริ่มต้นของrepellency น้ำธรรมชาติเกิดจากสารอินทรีย์ที่ปล่อยออกมาจากพืชต่างพันธุ์ เรซิ่น ไข และอินทรีย์อื่น ๆsubstances in their tissues. There are a large number of research publicationsthat associate SWR with soil organic matter (SOM) content(Doerr et al., 2000; Graber et al., 2009; Mataix-Solera and Doerr, 2004;Zavala et al., 2009; and references therein). Soil can also becomewater-repellent as a result of forest fires, as these release large amountsof hydrophobic organic substances all at once that cover the soil particles(DeBano, 2000), and as result of prolonged irrigation with treatedwaste water (Wallach et al., 2005). It was found that temporal and spatialvariability in repellency in soils that rendered water repellent by ef-fluent irrigation was not related to seasonality. The wetting pattern(plume shape, dimensions and internal water content distribution) inthese soils by on-surface and subsurface drip irrigation was substantiallyaffected by the degree of water repellency (Wallach and Jortzick,2008; Wallach, 2010; Xiong et al., 2012). The considerable differencesin the plumes' shapes and internal water content distributions, thesharp decrease in moisture content at the plume's edge, and the saturationovershoot behind the wetting front indicate that the flow in thesesoils turns unstable. The change in flow pattern should be consideredin the design of drip irrigation systems that are commonly used for ef-fluent irrigation.Until recently, little attention has been paid to the effects of orchards(เช่น ส้ม มะกอก) บนดินความสามารถเปียกได้ แม้มีสถานะของตนทั้งในภูมิภาคเมดิเตอร์เรเนียนอุณหภูมิที่ผิวดินจะมักจะแห้งระหว่างปริมาณน้ำฝนต่อมาเหตุการณ์ irrigations ซึ่งเพิ่มการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในชั้นดินบน ไม่มีการปลูกพืชทั่วไปจนก่อให้เกิดการ 1.5-40 ครั้ง
SWR มากกว่าดินแบบเดิมขึ้นอยู่กับชนิดของดิน (BlancoCanqui,
2011)
นี้อาจเป็นผลมาจากการสะสมที่อยู่ใกล้พื้นผิวของสารอินทรีย์คาร์บอนน้ำที่ได้มาจากเศษซากพืช,
กิจกรรมของจุลินทรีย์และลดการรบกวนดิน ไซมอนอัลเอต (2009)
สังเกต hydrophobicity ดินที่สูงขึ้นในสามการรักษาอนุรักษ์ดินแบบเมื่อเทียบกับการไถเนื่องจากเนื้อหาที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของส่วนประกอบอินทรีย์น้ำ ในกระดาษตรวจสอบของเขาที่ผ่านมา BlancoCanqui (2011) ระบุว่าแม้ว่าระบบการใช้ที่ดินหลายคนได้รับการแสดงที่จะทำให้เกิดrepellency น้ำในดินผลกระทบที่เฉพาะเจาะจงของไม่มีจนการปลูกพืชบน SWR จะเข้าใจ คำถามที่สำคัญในความสัมพันธ์ระหว่างการไหลบ่าของพื้นผิวและการกัดเซาะและการเตรียมดินสวนมะกอกคือว่าต้นมะกอกทำให้น้ำขับไล่ดินว่ามันขึ้นอยู่กับดินชนิดและต้นไม้อายุและวิธีการที่จะส่งผลกระทบต่อรูปแบบการแทรกซึมน้ำและกระจายน้ำในโปรไฟล์ของดิน. ดินน้ำขับไล่เป็นดินที่ไม่เปียกได้อย่างง่ายดาย; ดินประกาศน้ำขับไล่เมื่อเวลาที่ติดต่อก่อนที่จะลดลงน้ำที่วางอยู่บนพื้นผิวแทรกซึมของพวกเขาเกิน5 วินาที การดำรงอยู่ของดินน้ำขับไล่ได้รับทราบมานานหลายปีและมีข้อบ่งชี้ว่าภายใต้เงื่อนไขบางประการดินส่วนใหญ่แสดงให้เห็นระดับของน้ำในดินrepellency (SWR) (Hallett et al, 2001;. Doerr et al, 2000. 2006 . เดอ Jonge et al, 2009) ปรากฏการณ์ที่ได้รับการกำหนดเป็นหลักที่จะดินทรายแต่ก็ยังได้รับการตั้งข้อสังเกตในดินร่วนปนดินพรุและดินเถ้าภูเขาไฟ(Jaramillo et al, 2000;. Mataix-Solera และ Doerr, 2004; Ritsema et al, 1997;. วาลลิส และฮอร์น, 1992). ดิน repellency น้ำเป็นที่รู้จักกันจะมีผลต่อดินทางกายภาพและทางอุทกวิทยาคุณสมบัติ มันจะเพิ่ม hysteresis ของน้ำการเก็บรักษาเส้นโค้ง(Bauters et al, 2000;.. Ritsema, et al, 1998) ช่วยลดการแทรกซึมกำลังการผลิตเมื่อเทียบกับดินเปียก(เช่น Ritsema et al, 1993;. วัง., et al, 2000), สร้างเสื้อผ้าเปียกไม่แน่นอนที่มีการไหลมือไวและก่อให้เกิดการไหลบ่าผิวมากขึ้นและการกัดเซาะ(Hendrickx et al, 1993). (Benavides-Solorio และ MacDonald 2001. เบิร์ช, et al, 1989) ตั้งแต่repellency น้ำขึ้นอยู่กับปัจจัยอื่น ๆ ที่เกี่ยวกับปริมาณน้ำฝนเหตุการณ์ที่เป็นไปตามระยะเวลาแห้งเป็นเวลานานอาจจะผลิตอย่างชัดเจนกะเทาะผิวมากกว่าหลังจากระยะเวลาเปียก(Doerr et al, 2003;. Imeson et al, 1992;. Jungerius และ Dekker 1990 ). มันมักจะยากที่จะระบุที่แน่นอนทางเคมีและสิ่งแวดล้อมภายใต้เงื่อนไขที่ SWR จะปรากฏ บ่อยครั้งที่การพัฒนาของSWR ที่เกี่ยวข้องกับชนิดของพืชที่ครอบคลุม (Doerr et al., 2000 และการอ้างอิงนั้น) มันได้รับการตกลงกันว่าต้นกำเนิดของrepellency น้ำธรรมชาติที่เกิดจากสารอินทรีย์ที่ปล่อยออกมาจากสายพันธุ์พืชที่แตกต่างเนื่องจากเรซิน, แว็กซ์และอินทรีย์อื่น ๆสารในเนื้อเยื่อของพวกเขา มีจำนวนมากของสิ่งพิมพ์วิจัยที่เชื่อมโยง SWR ที่มีอินทรียวัตถุในดิน (SOM) เนื้อหา (Doerr et al, 2000;. Graber et al, 2009;. Mataix-Solera และ Doerr 2004; เวโรนิกา et al, 2009;. และ การอ้างอิงนั้น) ดินยังสามารถกลายเป็นน้ำขับไล่เป็นผลมาจากไฟไหม้ป่าเป็นจำนวนมากปล่อยเหล่านี้ของสารอินทรีย์น้ำทั้งหมดในครั้งเดียวที่ครอบคลุมอนุภาคของดิน(DeBano, 2000) และเป็นผลของการชลประทานเป็นเวลานานกับการรักษาน้ำเสีย(วัลลัก et al., 2005) มันก็พบว่าเวลาและพื้นที่แปรปรวนใน repellency ในดินที่กลายเป็นน้ำขับไล่โดยประสิทธิผลชลประทานได้อย่างคล่องแคล่วไม่เกี่ยวข้องกับฤดูกาล รูปแบบเปียก(รูปขนนกขนาดและการกระจายปริมาณน้ำภายใน) ในดินเหล่านี้โดยบนพื้นผิวและน้ำหยดใต้ผิวดินได้อย่างมีนัยสำคัญได้รับผลกระทบจากระดับของrepellency น้ำ (วัลลักและ Jortzick, 2008; วัล 2010. Xiong, et al, 2012) ความแตกต่างอย่างมากในรูปทรงขนนกและการกระจายปริมาณน้ำภายในลดลงคมชัดในความชื้นที่ขอบของขนนกและความอิ่มตัวแหกอยู่เบื้องหลังหน้าเปียกระบุว่ากระแสเหล่านี้ในดินจะเปลี่ยนไม่เสถียร การเปลี่ยนแปลงรูปแบบการไหลควรได้รับการพิจารณาในการออกแบบระบบชลประทานน้ำหยดที่มีการใช้กันทั่วไปสำหรับประสิทธิผลชลประทานได้อย่างคล่องแคล่ว. จนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ ให้ความสนใจน้อยได้รับการจ่ายเงินให้กับผลกระทบของสวนผลไม้(เช่นส้มมะกอก) บนดินเปียกแม้จะมี การปรากฏตัวของพวกเขากว้างในภูมิภาคอากาศแบบเมดิเตอร์เรเนียนที่ผิวดินจะเปลี่ยนมักจะแห้งระหว่างปริมาณน้ำฝนที่ตามมาและเหตุการณ์irrigations ซึ่งเพิ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในชั้นผิวดินตอนบน ไม่ จนกว่าการปลูกพืชโดยทั่วไปก่อให้เกิด 1.5 ถึง 40 ครั้ง
SWR มากกว่าการไถพรวนปกติ ขึ้นอยู่กับชนิดของดิน ( blancocanqui
, 2011 ) นี้อาจเป็นผลมาจากการสะสมของอินทรีย์ใกล้พื้นผิว
) สารประกอบของคาร์บอนที่ได้จากเศษพืช และลดการรบกวน
กิจกรรมของจุลินทรีย์ดิน ไซมอน et al . ( 2009 )
ตรวจสอบความไม่ชอบดินสูงกว่าสามการอนุรักษ์ดิน
เมื่อเทียบกับการทำนา เนื่องจากการเพิ่มขึ้นขององค์ประกอบอินทรีย์เนื้อหา
) . ในกระดาษตรวจสอบล่าสุดของเขา blancocanqui
( 2554 ) ระบุว่า แม้ว่าระบบการใช้ที่ดินหลาย
ถูกแสดงเพื่อให้เกิดการสะท้อนน้ำ ในดิน ลักษณะพิเศษเฉพาะของ
ไม่จนถึงการปลูกพืช SWR จะไม่ค่อยเข้าใจ .คีย์ถามความสัมพันธ์ระหว่างน้ำไหลบ่ากัดเซาะและ
ผิวดินในมะกอกเทศ
คือว่าต้นมะกอกให้ดินขับไล่น้ำ มันขึ้นอยู่กับชนิดของดิน
และต้นไม้อายุและวิธีการมันมีผลต่อการซึมน้ำและกระจายน้ำในรูปแบบ

น้ำขับไล่โปรไฟล์ดิน ดินดินที่ไม่ พร้อมเปียก ดิน
ประกาศน้ำขับไล่เมื่อติดต่อเวลาก่อนน้ำหยด
ที่วางอยู่บนพื้นผิวของพวกเขาที่ทะลุเกิน 5 วินาที การมีอยู่ของน้ำทำให้ดินมี
เป็นที่รู้จักกันมาหลายปี และมีข้อบ่งชี้
ว่าภายใต้เงื่อนไขบาง ดินส่วนใหญ่แสดงบางส่วน
ดินการสะท้อนน้ำ ( SWR ) ( แฮลลิต et al . , 2001 Doerr et al . , 2000
2006 ; เดอ จองจ์ et al . , 2009 )ปรากฏการณ์ที่ได้รับเป็นหลักดี
กับดินทราย แต่ก็ยังถูกพบในดินร่วน ดินพรุ
เถ้าภูเขาไฟดิน ( jaramillo et al . , 2000 ; mataix โซเลร่า และดอร์
, 2004 ; ritsema et al . , 1997 ; วาลลิสและฮอร์น , 1992 ) .
การสะท้อนน้ำดินเป็นที่รู้จักกัน ผลของดินทางกายภาพและทางอุทกวิทยา
คุณสมบัติ มันเพิ่มแบบของน้ำที่กักเก็บ
โค้ง ( bauters et al . ,2000 ; ritsema et al . , 1998 ) , ช่วยลดการซึม
ความจุเทียบกับดิน wettable ( เช่น ritsema et al . , 1993 ; วัง
et al . , 2000 ) , สร้างเสถียรเปียกครั้ง ด้วยลูบไหล
( ร. et al . , 1993 ) ที่ทำให้น้ำผิวดินที่ไหลและการกัดเซาะ
( benavides มากขึ้น และ โซโลริโอ MacDonald , 2001 ; Burch et al . , 1989 ) ตั้งแต่
การสะท้อนน้ำ ขึ้น ระหว่างปัจจัยอื่น ๆ ต่อปริมาณน้ำ