Xiao Che said every individual word

Xiao Che said every individual word with resolute determination. He wasn’t trying to comfort Xiao Lie and Xiao Lingxi, nor was he joking around; it was rather an absolute decisiveness which simultaneously also compelled him to accomplish that decision no matter what.

His words stumped Xiao Lie and Xiao Lingxi for a long time. However, immediately after that, Xiao Lingxi shook her head and her misty eyes tearfully looked at him: “Little Che, you don’t have to do that. I only want you to live normally and peacefully. It’s alright as long as you only protect yourself…. When the day of my release comes, I will definitely come find you…. However, by all means, you must not do such a foolish thing; or anything dangerous.”

In her eyes, he was still the boy that needed her protection. After listening to his declaration…. the fact that the thought existed in his mind, was already sufficient. How could it be possible that she was willing to let him risk his life, to any kind of danger, for them?

“Don’t worry. Of course I’ll protect myself well.” Xiao Che smiled as he looked at her: “Because grandfather and little aunt are here waiting for me. Because…. I haven’t fulfilled the promise that I made to little aunt.”

“Promise?” Xiao Lingxi’s bright eyes swayed slightly as she stared at him in wonder.

Xiao Che didn’t explain and walked in front of Xiao Lie. He knelt down on both of his knees and kowtowed heavily: “Grandfather, I am the grandson of you, Xiao Lie, and had been under your protection for sixteen years, but now it’s time for me to spread my wings and soar. You are a great grandfather so your grandson will not continue to embarrass you by staying a trash forever… Wait for me, I will be back. Before my return, you must… take care of yourself.”

“Good…. Good!” Xiao Lie slowly nodded his head as his voice trembled and tears appeared in both of his eyes. He went forward to help Xiao Che up, took a wooden tablet with a hanging white tassel from his body and placed it in Xiao Che’s hand: “Che’er, the Xiao Clan had expelled you and there’s no place for you in Floating Cloud City. Your profound veins have been disabled and you have never step out of Floating Cloud City in your entire life. Although I’m extremely worried… The look in your eyes allows me feel at ease and relieved. If you don’t have a set destination to go to, then take this tablet and go to a City called ‘New Moon’, and ask around for a person call Sikong Han.”

“Sikong Han came to Floating Cloud City a few years ago and due to a certain situation, he became indebted to me, and thus gave me this tablet. Once you find him in New Moon City, pass this tablet to him for a look and tell him that you are my grandson. Perhaps he may arrange a place for you to stay.”

Even after saying he was “at ease” and “relieved”, there was no way he could hide his worry and concern in his gaze and expressions. This grandson that had almost no profound strength or experience outside Floating Cloud City could only stay outside from now on, with no one to rely on. How could he even be at ease? How could he not be heartbroken.

Xiao Che grasped the old wooden tablet in the middle of his hand and nodded fiercely. Afterwards he said: “Before I leave, I first want to go pay my respects to…. Uncle Xiao.”

“En.” Xiao Lie nodded his head, pleased.

“Little Che!” The moment Xiao Che turned his body, Xiao Lingxi once again grabbed onto him tightly with both of her hands, her gaze full of reluctance to let go had nearly and completely, melted Xiao Che’s heart.

He yearned so much for him to be able to bring Xiao Lingxi and Xiao Lie away… But even just having a heart full of intention and impulse, he didn’t have the ability nor the qualifications to do that… At least in this dark place without daylight, they were still considered to be safe.

“Little aunt.” Xiao Che lightly held Xiao Lingxi’s hand and looked at her gently: “I can’t bear to leave you, even more than how little aunt can’t bear to leave me… So I will come back within the shortest period of time… I swear, I will fulfill what I said that night… the promise I made to little aunt….”

Xiao Lingxi slowly soften her grip while Xiao Che’s hands were was holding Xiao Lingxi soften as well… Then he turned his body and walked forward with slow footsteps, never turning back… It was because he was afraid that once he turned back, he would be unable to leave… and he was even more afraid that once he turned back, they would see the two streams of uncontrollable tears that flowed out the moment he had turned his body.

Grandfather…. Little aunt…. Within three years, I’ll definitely return…. Wait for me!! Wait for me!!!!

Promise…. Promise….

Xiao Lingxi looked at Xiao Che’s silhouette that was getting further and further away with blurry eyes, absent-mindedly murmuring that in her heart… Suddenly, what he said on that night reverberated inside her heart…

“If you weren’t my little aunt, I’ll definitely marry you!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Che เสี่ยวทุกแต่ละคำ ด้วยความมุ่งมั่นเด็ดกล่าว เขาไม่ได้พยายามที่จะสบายนอนเสี่ยวและเสี่ยว Lingxi หรือถูกเขาหยอกล้อรอบ ก็ค่อนข้าง decisiveness ที่สัมบูรณ์ซึ่งพร้อมกันยัง ได้ทำให้เขาบรรลุที่ตัดสินไม่ว่าอะไรพระคำตันปัญญาโกหกเสี่ยวและเสี่ยว Lingxi เป็นเวลานาน อย่างไรก็ตาม ทันทีหลังจากนั้น เสี่ยว Lingxi จับศีรษะของเธอและดวงตาของเธอตน tearfully มองเขา: "Che น้อย ไม่ได้ทำ ฉันต้องคุณอยู่ได้อย่างปกติ และสงบ เป็นครับตราบใดที่คุณป้องกันเท่านั้นเอง... เมื่อวันฉันปล่อยมา ผมจะแน่นอนมาหาคุณ อย่างไรก็ตาม โดยทั้งหมด คุณต้องไม่ทำสิ่งใดที่โง่เขลา หรือสิ่งอันตราย"ในสายตาของเธอ เขายังเด็กที่ต้องปกป้องเธอ หลังจากที่ฟังรายงานของเขา...ความจริงที่คิดอยู่ในใจของเขา ได้แล้วเพียงพอ วิธีมันอาจเป็นไปได้ว่า เธอยินดีให้เขาเสี่ยงต่อชีวิต อันตราย ฟังสำหรับพวกเขา"ช่างเถอะ แน่นอนฉันจะป้องกันตัวเองทั้งนั้น" Che เสี่ยวยิ้มเขามองเธอ: "เนื่องจากปู่และป้าน้อยที่นี่รอฉัน เนื่องจาก... ผมยังไม่ได้ปฏิบัติตามสัญญาที่ทำกับป้าน้อย""สัญญา" เสี่ยว Lingxi ตาสว่าง swayed เล็กน้อยเธอจ้องไปที่เขาในสงสัยChe เสี่ยวไม่อธิบาย และเดินหน้าโกหกเสี่ยว เขา knelt ลงบนเข่าของเขาทั้งสอง และ kowtowed มาก: "ปู่ ผมหลานของคุณ เสี่ยวโกหก และได้รับภายใต้การคุ้มครองในปีที่สิบหก แต่ตอนนี้ เวลาจะแผ่ปีกของฉัน และทะยาน คุณมีตาดีให้หลานของคุณจะไม่ดำเนินต่อไปผู้ใหญ่คุณ โดยพักขยะตลอด... รอให้ฉัน ฉันจะกลับ ก่อนกลับของฉัน คุณต้อง...ดูแลตัวเอง ""ดี... ดี " โกหกเสี่ยว nodded ศีรษะช้า ๆ เป็นเสียงของเขา trembled และน้ำตาที่ปรากฏขึ้นในตาทั้งสอง เขาไปช่วยเสี่ยว Che ขึ้นไปข้างหน้า เอาเม็ดเปียสีขาวแขวนไม้จากร่างกายของเขา และวางไว้ในมือเสี่ยว Che: "Che'er ตระกูลเซียวมีไล่ และไม่ไม่คุณแห่งเมฆลอย เส้นเลือดของคุณลึกซึ้งได้ถูกปิดใช้งาน และคุณไม่เคยขั้นตอนจากเมืองเมฆลอยในชีวิตของคุณทั้งหมด แม้ว่าฉันกังวลมาก... มองในตาได้ฉันรู้สึก ที่ง่าย และเบา ถ้าคุณตั้งค่าปลายทางไป แล้วใช้แท็บเล็ตนี้ และไปเมืองเรียกว่า 'New Moon' และการสอบถามสำหรับบุคคลโทร Sikong ฮั่น""ฮั่น Sikong มาเมืองเมฆลอยผ่านมากี่ปี แล้วเนื่องจากสถานการณ์บางอย่าง เขาเป็นใครฉัน และทำ ให้ฉันนี้แท็บเล็ต เมื่อคุณพบเขาในเมืองนิวมูน ผ่านแท็บเล็ตนี้เขาสำหรับดู และบอกว่า คุณเป็นหลานของฉัน บางทีเขาอาจจัดเป็นสถานที่สำหรับคุณอยู่"แม้หลังจากบอกว่า เขาก็ "ง่าย" และ "ปลดปล่อย" มีทางเขาอาจซ่อนความกังวลของเขา และเกี่ยวข้องในสายตาของเขาและนิพจน์ นี้หลานที่ได้แทบไม่มีความแข็งแรงที่ลึกซึ้ง หรือสัมผัสนอกเมืองเมฆลอย สามารถเฉพาะอยู่นอกจากนี้ มีใครพึ่ง เขาแม้จะถนัดหรือไม่ ว่าเขาไม่สามารถ heartbrokenChe เสี่ยว grasped เม็ดไม้เก่ากลางมือ แล้วพยักหน้าถึงพริกถึงขิง หลังจากนั้น เขากล่าวว่า: "ก่อนฝาก ครั้งแรกต้องไปจ่ายของฉันประการเพื่อ... ลุงเสี่ยว""น้ำ" โกหกเสี่ยว nodded ศีรษะ ความยินดี"ลิตเติ้ล Che" ขณะที่เสี่ยว Che เปิดศพ Lingxi เสี่ยวอีกครั้งคว้าบนเขาแน่น ด้วยมือของเธอ สายตาของเธอเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจให้ไปทั้งสอง ได้เกือบ สมบูรณ์ หลอมหัวใจเสี่ยว Cheเขา yearned มากสำหรับเขาที่จะสามารถนำ Lingxi เสี่ยวเสี่ยวโกหกไป แต่แม้เพียงมีหัวใจเต็มไปด้วยความตั้งใจและกระแส ไม่ได้มีความสามารถหรือคุณสมบัติที่... น้อย ในนี้มืดไม่มีตามฤดูกาล พวกเขาได้ยังคงถือเป็นเซฟ"ป้าน้อย" Che เสี่ยวเสี่ยว Lingxi มือถือ และมองเธออย่างเบา ๆ: "ฉันไม่สามารถทนคุณ ป้ามากกว่าแม้ว่าเล็กน้อยไม่สามารถทนให้... ดังนั้น ฉันจะกลับมาภายในระยะเวลาอันสั้น... ผมขอสาบาน ฉันจะตอบสนองโดนคืน...สัญญาที่ทำกับป้าน้อย..."เสี่ยว Lingxi นุ่มจับเธอให้ช้าลงในขณะที่เสี่ยว Che มือ กำลังจับเสี่ยว Lingxi นุ่มเช่น... แล้วเขาเปิดร่างกายของเขา และเดินไปข้างหน้า ด้วยเท้าช้า ไม่เคยหันหลังกลับ... เพราะกลัวว่า เมื่อเขาหันกลับ จะไม่สามารถปล่อย... และเขายิ่ง กลัวว่า เมื่อเขาหันกลับมา พวกเขาจะเห็นกระแสสองของ uncontrollable น้ำตาที่ไหลออกขณะนี้เขามีเปิดร่างกายของเขาได้ปู่... ป้าน้อย... ภายในสามปี ฉันจะดร... รอฉัน!! รอฉัน!!!สัญญา... สัญญา...เสี่ยว Lingxi มองรูปเงาดำของ Che เสี่ยวที่ได้รับเพิ่มเติม และเพิ่มเติม ไป ด้วยตามัว absent-mindedly murmuring ที่ในหัวใจของเธอ ... ทันใดนั้น สิ่งที่เขากล่าวว่า ในคืนที่ reverberated ภายในใจของเธอ..."ถ้าคุณไม่ได้คุณป้าน้อย ฉันจะแน่นอนแต่งงานกับคุณ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสี่ยวเจ๊กล่าวว่าทุกคำพูดของแต่ละบุคคลด้วยความมุ่งมั่นเด็ดเดี่ยว เขาไม่ได้พยายามที่จะปลอบใจโกหกและเสี่ยวเสี่ยว Lingxi หรือถูกเขาล้อเล่นรอบ มันก็ค่อนข้างเด็ดขาดซึ่งแน่นอนพร้อมกันนี้ยังบังคับให้เขาต้องประสบความสำเร็จในการตัดสินใจว่าไม่ว่า. คำพูดของเขานิ่งงันโกหกและเสี่ยวเสี่ยว Lingxi เป็นเวลานาน อย่างไรก็ตามทันทีหลังจากที่เสี่ยว Lingxi ส่ายหัวของเธอและดวงตาของเธอฟูมฟายหมอกมองไปที่เขา: "ลิตเติ้ล Che คุณไม่จำเป็นต้องทำอย่างนั้น ฉันเพียงต้องการให้คุณมีชีวิตอยู่ตามปกติและสงบสุข มันไม่เป็นไรตราบใดที่คุณจะป้องกันตัวเอง ... เมื่อวันของการปล่อยของฉันมาถึงแน่นอนฉันจะมาหาคุณ ... อย่างไรก็ตามโดยทั้งหมดหมายความว่าคุณต้องไม่ทำนั้นเป็นสิ่งที่โง่เขลา; หรือสิ่งที่เป็นอันตราย. "ในสายตาของเธอที่เขายังเป็นเด็กที่จำเป็นในการป้องกันของเธอ หลังจากฟังคำประกาศของเขา ... ความจริงที่ว่าคิดอยู่ในใจของเขาก็เพียงพอแล้ว วิธีการมันจะเป็นไปได้ว่าเธอก็เต็มใจที่จะปล่อยให้เขามีความเสี่ยงที่ชีวิตของเขาชนิดของอันตรายใด ๆ สำหรับพวกเขา? "ไม่ต้องกังวล แน่นอนฉันจะปกป้องตัวเองได้ดี. "เสี่ยวเจ๊ยิ้มขณะที่เขามองมาที่เธอ:" เพราะคุณปู่และป้าเล็ก ๆ น้อย ๆ อยู่ที่นี่รอให้ฉัน เพราะ…. ฉันยังไม่ได้ปฏิบัติตามสัญญาที่ผมทำกับป้าเล็ก ๆ น้อย ๆ . "" สัญญา? "ตาสว่างเสี่ยว Lingxi ของแกว่งเล็กน้อยขณะที่เธอจ้องมองมาที่เขาในสงสัย. เสี่ยวเจ๊ไม่ได้อธิบายและเดินในด้านหน้าของเสี่ยวโกหก เขาคุกเข่าลงบนหัวเข่าทั้งสองของเขาและ kowtowed อย่างมาก "คุณปู่ผมหลานชายของคุณเสี่ยวโกหกและได้รับภายใต้การคุ้มครองของคุณสำหรับสิบหกปี แต่ตอนนี้มันถึงเวลาสำหรับผมที่จะกางปีกของฉันและทะยาน คุณเป็นคุณปู่ที่ดีเพื่อให้หลานชายของคุณจะไม่ดำเนินการต่อไปจะทำให้เกิดปัญหากับคุณโดยอยู่ในถังขยะตลอดไป ... รอให้ฉันฉันจะกลับมา ก่อนที่จะกลับของฉัน ... คุณต้องดูแลตัวเอง. "" ดี ... ดี! "เสี่ยวโกหกช้าพยักหน้าของเขาเป็นเสียงของเขาสั่นและน้ำตาปรากฏทั้งในสายตาของเขา เขาเดินไปข้างหน้าเพื่อช่วยเสี่ยวเจ๊ขึ้นเอาแท็บเล็ตที่ทำจากไม้ที่มีพู่สีขาวห้อยลงมาจากร่างกายของเขาและวางมันอยู่ในมือของเสี่ยวเจ๊ "Che'er ที่เสี่ยวแซ่ไล่คุณและมีสถานที่ให้คุณในเมฆลอยเมือง . เส้นเลือดที่ลึกซึ้งของคุณถูกปิดใช้งานและคุณไม่เคยก้าวออกจากเมืองเมฆลอยในชีวิตของคุณทั้งหมด แม้ว่าผมกังวลมาก ... มองในสายตาของคุณช่วยให้ฉันรู้สึกสบายใจและโล่งใจ หากคุณไม่ได้มีปลายทางชุดที่จะไปแล้วใช้แท็บเล็ตนี้และไปที่เมืองเรียกว่า 'นิวมูน' และขอรอบสำหรับคนที่เรียก Sikong ฮัน. "" ฮัน Sikong มาถึงเมืองเมฆลอยไม่กี่ปี ที่ผ่านมาและกำหนดให้สถานการณ์บางอย่างเขาก็กลายเป็นหนี้บุญคุณกับผมและทำให้ให้ฉันแท็บเล็ตนี้ เมื่อคุณพบเขาในเมืองนิวมูนผ่านแท็บเล็ตนี้เพื่อให้เขาดูและบอกเขาว่าคุณเป็นหลานชายของฉัน บางทีเขาอาจจะจัดให้มีสถานที่สำหรับให้คุณอยู่. "แม้หลังจากที่เขาบอกว่าเขาคือ" สบายใจ "และ" โล่งใจ "ไม่มีทางที่เขาจะซ่อนความกังวลและความกังวลของเขาในสายตาและการแสดงออกของเขา หลานชายที่มีเกือบจะไม่มีความแข็งแรงที่ลึกซึ้งหรือประสบการณ์นอกเมืองเมฆลอยน้ำเท่านั้นที่จะอยู่นอกจากนี้ไปกับคนที่จะพึ่งพาไม่ วิธีการได้เขาก็จะสบายใจ? วิธีการที่เขาไม่สามารถจะอกหัก. เสี่ยวเจ๊ลงโทษแท็บเล็ตไม้เก่าในช่วงกลางของมือของเขาและพยักหน้าอย่างรุนแรง หลังจากนั้นเขากล่าวว่า "ก่อนที่ผมจะออกครั้งแรกที่ผมต้องการที่จะไปแสดงความเคารพของฉันไป ... ลุงเสี่ยว. "" En. "เสี่ยวโกหกพยักหน้ายินดี." ลิตเติ้ลเจ๊! "ขณะที่เสี่ยวเจ๊หันร่างกายของเขาเสี่ยว Lingxi คว้าอีกครั้งบนเขาอย่างแน่นหนากับทั้งสองมือของเธอจ้องมองเธอเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจที่จะปล่อยให้ ไปเกือบสมบูรณ์และละลายหัวใจเสี่ยวเจ๊. เขาปรารถนามากสำหรับเขาที่จะสามารถที่จะนำโกหกเสี่ยว Lingxi และเสี่ยวออกไป ... แต่ถึงแม้จะเพียงแค่มีหัวใจที่เต็มไปด้วยความตั้งใจและมีแรงกระตุ้นที่เขาไม่ได้มีความสามารถหรือ คุณสมบัติที่จะทำ ... อย่างน้อยก็ในที่มืดโดยไม่ต้องเวลากลางวันพวกเขายังคงได้รับการพิจารณาเพื่อความปลอดภัย. "ป้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ." เสี่ยวเจ๊จัดขึ้นเบา ๆ มือเสี่ยว Lingxi และมองไปที่เธอเบา ๆ ว่า "ผมทนไม่ได้ที่จะปล่อยให้คุณ มากยิ่งขึ้นกว่าวิธีป้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่สามารถแบกมาฝากกันค่ะ ... ดังนั้นผมจะกลับมาภายในระยะเวลาที่สั้นที่สุดของเวลา ... ฉันสาบานฉันจะตอบสนองสิ่งที่ผมพูดในคืนนั้น ... สัญญาที่ผมทำกับป้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ... . "เสี่ยวLingxi ช้านุ่มจับเธอในขณะที่มือของเสี่ยวเจ๊ถูกถือเสี่ยว Lingxi นุ่มเช่นกัน ... จากนั้นเขาก็หันร่างกายของเขาและเดินไปข้างหน้าด้วยรอยเท้าช้าไม่เคยหันหลังกลับ ... มันเป็นเพราะเขากลัวว่าเมื่อเขาหันกลับมาเขาจะไม่สามารถที่จะ ออก ... และเขาก็ยิ่งกลัวมากขึ้นว่าเมื่อเขาหันกลับมาที่พวกเขาจะได้เห็นสองสายน้ำตาที่ไม่สามารถควบคุมที่ไหลออกมาจากช่วงเวลาที่เขาได้หันร่างกายของเขา. คุณปู่ ... ป้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ... ภายในสามปีที่ผ่านมาแน่นอนฉันจะกลับมา ... รอฉันด้วย!! รอฉัน !!!! สัญญา ... สัญญา ... . เสี่ยว Lingxi มองที่เงาเสี่ยวเจ๊ที่ได้รับต่อไปและต่อไปกับตาตาพร่าเลื่อนลอยบ่นว่าในหัวใจของเธอ ... ทันใดนั้นสิ่งที่เขากล่าวว่าในคืนนั้นสะท้อนในใจของเธอ ... "ถ้าคุณไม่ได้ของฉัน ป้าเล็ก ๆ น้อย ๆ แน่นอนฉันจะแต่งงานกับคุณ!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสี่ยวเช บอกว่า บุคคลทุกถ้อยคำด้วยความมุ่งมั่นเด็ดเดี่ยว เขาไม่ได้พยายามปลอบใจโกหกเสี่ยวเสี่ยว lingxi หรือเขาล้อเล่น มันค่อนข้างสมบูรณ์เด็ดขาด ซึ่งขณะเดียวกันยังสะกดให้เขาบรรลุการตัดสินใจนั้น ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม

คำพูดของเขานิ่งงันโกหกเสี่ยวเสี่ยว lingxi เป็นเวลานาน อย่างไรก็ตาม ทันทีหลังจากนั้นเสี่ยว lingxi ส่ายหน้า ดวงตาฝ้าฟางเธอฟูมฟายมองเขา " เล็ก ๆน้อย ๆเจ๊ คุณไม่ต้องทำแบบนั้น ฉันเพียงต้องการให้คุณใช้ชีวิตอย่างปกติและสงบสุข ไม่เป็นไรหรอก ตราบใดที่เธอแค่ปกป้องตัวเอง . . . . . . . เมื่อวันที่ปล่อยผมมา ผมจะต้องกลับมาหาคุณ . . . . . . . อย่างไรก็ตาม ทั้งหมดนี้ คุณต้องไม่ทำสิ่งโง่ๆ หรืออะไรที่เป็นอันตราย "

ในสายตาของเธอเขายังเด็กที่ต้องการการปกป้องเธอ หลังจากฟังประกาศของเขา . . . . . . . ความจริงที่ว่าความคิดที่มีอยู่ในจิตใจของเขาก็เพียงพอ มันอาจเป็นไปได้ว่า เธอยินดีให้เขาเสี่ยงชีวิตของเขา ชนิดของใด ๆอันตราย สำหรับพวกเขา

" ไม่ต้องเป็นห่วง แน่นอน ผมจะปกป้องตัวเองด้วย " เสี่ยวเจ๊ยิ้มขณะที่เขาจ้องมองเธอ :" เพราะปู่และป้านิดจะรอฉันอยู่ตรงนี้ เพราะ . . . . . . . ฉันยังไม่ได้ทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับป้านิด " สัญญา

" " เสี่ยว lingxi ดวงตาสดใสลังเลเล็กน้อย เธอมองหน้าเขาด้วยความสงสัย

เสี่ยวเชไม่ได้อธิบายและเดินหน้าเสี่ยว โกหก เขาคุกเข่าลงบนเข่าของเขาและ kowtowed หนัก : " คุณปู่ ฉันเป็นหลานของเจ้า เสี่ยว โกหกและได้รับการคุ้มครองสำหรับสิบหกปี แต่ตอนนี้มันถึงเวลาที่ฉันต้องกางปีกและทะยาน คุณเป็นปู่ที่ดีดังนั้น หลานชายของคุณจะยังคงทำให้คุณลำบากใจอยู่ถังขยะ ตลอดไป . . . . . . . รอผมนะ ผมจะกลับไป ก่อนกลับ คุณต้อง . . . . . . . ดูแลตัวเอง . "

" . . . . . . . ดี !" เสี่ยวอนค่อยๆพยักหน้าเป็นเสียงของเขาสั่นและน้ำตาที่ปรากฏทั้งในสายตาของเขา เขาก็คอยช่วยเสี่ยวเช ขึ้น เอาแผ่นไม้กับห้อยพู่สีขาวจากร่างของเขาและวางไว้ในมือของเสี่ยวเช " che'er , ตระกูลเสี่ยวได้ขับไล่คุณ และไม่มีสถานที่สำหรับคุณในเมืองลอยเมฆหลอดเลือดดำลึกของคุณจะถูกปิดและคุณจะไม่ก้าวออกจากเมืองเมฆลอยอยู่ในชีวิตของคุณ แม้ว่าฉันจะกังวลมาก . . . . . . . แววตาที่ทำให้ผมรู้สึกสบายใจและโล่งใจ หากคุณไม่ได้มีการตั้งค่าปลายทางที่จะไป แล้วเอาเม็ดนี้ไปถึงเมืองหนึ่งชื่อ ' New Moon ' และถามให้คนเรียก คง ฮัน . . . "

" ฮัน คงมาถึงเมืองเมฆลอยไม่กี่ปีที่ผ่านมาและเนื่องจากสถานการณ์บางอย่าง เขาก็ติดหนี้ผมอยู่ จึงให้แท็บเล็ต เมื่อคุณพบเขาในเมืองดวงจันทร์ใหม่ผ่านแท็บเล็ตนี้ให้เขาดู แล้วบอกเขาว่า คุณเป็นหลานของฉัน บางทีเขาอาจจะจัดให้เป็นสถานที่สำหรับคุณที่จะอยู่ "

ทั้งๆที่บอกว่า " สบายใจ " และ " สบายใจ "ไม่มีทางที่เขาจะซ่อนความกังวลและความห่วงใยในสายตาของเขาและการแสดงออก นี่หลานชาย ที่แทบจะไม่มีแรงที่ลึกซึ้งหรือประสบการณ์นอกเมืองเมฆลอยได้แต่อยู่ข้างนอกแล้ว ไม่มีใครให้พึ่งพา ทำไมเขาถึงได้สบายใจ ทำไมเขาไม่อกหัก

เสี่ยวเช คว้าไม้เก่า เม็ดกลางมือเขาและพยักหน้าอย่างรุนแรงหลังจากนั้นเขากล่าวว่า : " ก่อนที่ฉันจะไป ฉันแรกต้องการไปแสดงความเคารพ ต่อ . . . . . . . ลุงเสี่ยว "

" และ " เสี่ยวอนพยักหน้าหัวของเขา . . .

" เล็ก ๆน้อย ๆชิ " ขณะนี้เสี่ยวเช เปิดตัวของเขา เสี่ยว lingxi อีกครั้งคว้าเขาไว้แน่นด้วยมือทั้งสองข้างของเธอ สายตาที่เต็มไปด้วยความไม่เต็มใจที่จะปล่อยให้ไปและได้เกือบสมบูรณ์ ละลายหัวใจของเสี่ยว

ขอบคุณเขาถวิลหามากเพื่อให้เขาสามารถพาเสี่ยว lingxi และเสี่ยวโกหกออกไป . . . . . . . แต่ก็มีหัวใจที่เต็มไปด้วยความตั้งใจและแรงกระตุ้น เขาไม่ได้มีความสามารถหรือคุณสมบัติที่จะทำแบบนั้น . . . . . . . อย่างน้อยในที่มืดโดยไม่กลางวันแสกๆ ก็ยังถือว่าปลอดภัย

" น้อย ป้า " เสี่ยวเชเบาๆจับมือเสี่ยว lingxi และมองเธอเบา ๆ :" ผมทนไม่ได้ที่จะทิ้งคุณ มากกว่าวิธีการเล็ก ๆน้อย ๆป้าก็ทนไม่ได้ที่จะทิ้งฉัน . . . . . . . ดังนั้น ฉัน จะ กลับมาภายในระยะเวลาที่สั้นที่สุดของเวลา . . . . . . . ผมสาบานว่าผมจะทำตามที่ผมพูดในคืนนั้น . . . . . . . สัญญาที่ให้ไว้กับป้านิด . . . . . . . "

เสี่ยว lingxi ช้านุ่มจับเธอในขณะที่มือของเสี่ยวเช ถูกจับ เสี่ยว lingxi นุ่มเช่นกัน . . . . . . . จากนั้นเขาก็กลายเป็นร่างของเขาและเดินไปด้วยเท้าช้า ไม่เคยหันหลังกลับ . . . . . . . เพราะเขากลัวว่าเมื่อเขากลับมา เขาคงไม่ไป . . . . . . และเขาก็ยิ่งกลัวว่าเมื่อเขา หันหลังกลับพวกเขาจะเห็นสองกระแสที่ควบคุมไม่ได้ น้ำตาที่ไหลออกมาทันทีที่เขาหันร่าง

คุณตา . . . . . . . ป้านิด . . . . . . . ภายในสามปี ผมจะต้องกลับมาอย่างแน่นอน . . . . . . . รอฉันด้วย ! ! รอฉันด้วย ! ! ! ! ! ! ! ! !

สัญญา . . . . . . . สัญญา . . . . . . .

เสี่ยว lingxi มองเสี่ยวเช คือเงาที่เดินห่างออกไปด้วยสายตาที่พร่ามัว ขาดเรียน mindedly พึมพำว่าในใจของเธอ . . . . . . . ทันใดนั้นสิ่งที่เขากล่าวว่าในคืนนั้น reverberated ข้างในหัวใจเธอ . . . . . . .

" ถ้าคุณไม่ใช่ของฉัน ป้านิด ฉันจะแต่งงานกับคุณ "