Migraine does not increase the risk

Migraine does not increase the risk for complications of pregnancy for the mother or for the fetus: the incidences of toxemia, miscarriages, abnormal labour, congenital anomalies, and stillbirths are comparable to those of the general population. Several retrospective studies have shown a tendency for migraine to improve with pregnancy. Between 60 and 70% of women either go into remission or improve significantly, mainly during the second and third trimesters. Women with migraine onset at menarche and those with perimenstrual migraine are more likely to go into remission during pregnancy. The migraine type does not seem to be a significant prognostic factor for improvement. However, in the small number of women (4-8%) whose migraines worsen with pregnancy, migraine with aura appears to be overrepresented. In a small number of cases (1.3-16.5%), migraine appears to start with pregnancy, often in the first trimester; these headaches involve a higher proportion of migraine with aura. Management of migraine during pregnancy should first focus on avoiding potential triggers. Consideration should also be given to nonpharmacologic therapies. If pharmacologic treatment becomes necessary, acetaminophen and codeine can be used safely as abortive agents; ASA and NSAIDs (ibuprofen, naproxen) can be used as a second choice, but not for long periods of time, and they should be avoided during the last trimester. For treatment of severe attacks of migraine, chlorpromazine, dimenhydrinate, and diphenhydramine can be used; metoclopramide should be restricted to the third trimester. According to the United States FDA risk categories, meperidine and morphine show no evidence of risk in humans but should not be used at the end of the third trimester. In some refractory cases, dexamethasone or prednisone can be considered. Should prophylactic treatment become indicated, the beta-adrenergic receptor antagonists (e.g., propranolol) can be used.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไมเกรนเพิ่มความเสี่ยงในภาวะแทรกซ้อนของการตั้งครรภ์ สำหรับมารดา หรือทารกในครรภ์: incidences ภาวะ การแท้ง แรงงานผิดปกติ ความผิด congenital และ stillbirths จะเทียบเท่ากับของประชากรทั่วไป ศึกษาหลายคาดได้แสดงแนวโน้มสำหรับไมเกรนทุเลากับตั้งครรภ์ ระหว่าง 60 และ 70% ของผู้หญิงจะไปปลด หรือปรับปรุงอย่างมาก ส่วนใหญ่ในช่วงสอง และสาม trimesters ผู้หญิงกับไมเกรนเริ่มที่ menarche และไมเกรน perimenstrual ผู้มีแนวโน้มไปสู่ปลดในระหว่างตั้งครรภ์ ไมเกรนชนิดไม่ดูเหมือนจะ prognostic ปัจจัยการปรับปรุง อย่างไรก็ตาม จำนวนขนาดเล็กของผู้หญิง (4-8%) ไมเกรน worsen กับการตั้งครรภ์ ไมเกรน ด้วย aura ปรากฏเป็น overrepresented ในจำนวนเล็ก ๆ ของกรณี (1.3-16.5%), ไมเกรนดูเหมือนจะ เริ่มในไตรมาสแรกมักจะตั้งครรภ์ ปวดหัวเหล่านี้เกี่ยวข้องกับสัดส่วนที่สูงของไมเกรนกับอูรา ครั้งแรกของไมเกรนในระหว่างตั้งครรภ์ควรเน้นหลีกเลี่ยงอาจทริกเกอร์ พิจารณาควรได้รับการบำบัด nonpharmacologic ถ้ารักษา pharmacologic จำเป็น acetaminophen และโคดีอีนสามารถใช้ได้อย่างปลอดภัยเป็นตัวแทน abortive ASA และ NSAIDs (ไอบูโพรเฟน นาโปรเซน) สามารถใช้ เป็นทางเลือกที่สอง แต่ไม่ สำหรับระยะเวลานาน และพวกเขาควรหลีกเลี่ยงในช่วงไตรมาสสุดท้าย สำหรับการโจมตีที่รุนแรงของไมเกรน chlorpromazine สามารถใช้ dimenhydrinate และไดเฟนไฮดรามีน metoclopramide ควรจำกัดไตรมาสที่ 3 ตามประเภทความเสี่ยงที่สหรัฐอเมริกา FDA, meperidine และมอร์ฟีนแสดงความเสี่ยงในมนุษย์ แต่ไม่ควรใช้เมื่อสิ้นสุดไตรมาสที่ 3 ในบางกรณี refractory, dexamethasone หรือ prednisone สามารถถือ ควรเป็นการบ่งชี้รักษาทาน สามารถใช้ตัวรับ beta-adrenergic ตัว (เช่น โพรพาโนลอล)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไมเกรนไม่ได้เพิ่มความเสี่ยงสำหรับภาวะแทรกซ้อนของการตั้งครรภ์สำหรับคุณแม่หรือทารกในครรภ์: อุบัติการณ์โรคโลหิตเป็นพิษของการแท้งบุตรแรงงานที่ผิดปกติความผิดปกติ แต่กำเนิดและคลอดที่มีการเทียบเคียงกับของประชากรทั่วไป การศึกษาย้อนหลังหลายคนได้แสดงให้เห็นแนวโน้มที่จะปรับปรุงไมเกรนกับการตั้งครรภ์ ระหว่าง 60 และ 70% ของผู้หญิงทั้งสองไปสู่​​การให้อภัยหรือปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญส่วนใหญ่ในช่วงภาคการศึกษาที่สองและสาม ผู้หญิงที่มีอาการไมเกรนที่มีประจำเดือนครั้งแรกและผู้ที่มีอาการไมเกรน perimenstrual มีแนวโน้มที่จะไปสู่​​การให้อภัยในระหว่างการตั้งครรภ์ ประเภทไมเกรนดูเหมือนจะไม่เป็นปัจจัยที่สำคัญสำหรับการพยากรณ์การปรับปรุง อย่างไรก็ตามในจำนวนน้อยของผู้หญิง (4-8%) ซึ่งไมเกรนเลวลงกับการตั้งครรภ์ไมเกรนด้วยกลิ่นอายดูเหมือนจะ overrepresented ในจำนวนน้อยราย (1.3-16.5%), ไมเกรนที่ดูเหมือนจะเริ่มต้นด้วยการตั้งครรภ์มักจะอยู่ในช่วงไตรมาสแรก อาการปวดหัวเหล่านี้เกี่ยวข้องกับสัดส่วนของไมเกรนด้วยกลิ่นอาย การบริหารจัดการของไมเกรนในระหว่างการตั้งครรภ์ควรหลีกเลี่ยงการมุ่งเน้นไปที่การเรียกที่มีศักยภาพ การพิจารณาควรจะได้รับการรักษา nonpharmacologic หากการรักษาทางเภสัชวิทยาจะกลายเป็นสิ่งที่จำเป็น acetaminophen และโคเดอีนสามารถใช้ได้อย่างปลอดภัยเป็นตัวแทนสำเร็จ; เอเอสเอและ NSAIDs (ibuprofen, naproxen) สามารถใช้เป็นทางเลือกที่สอง แต่ไม่ได้เป็นเวลานานของเวลาและพวกเขาควรจะหลีกเลี่ยงในช่วงไตรมาสสุดท้าย สำหรับการรักษาของการโจมตีที่รุนแรงของไมเกรน chlorpromazine, dimenhydrinate และ diphenhydramine สามารถใช้; metoclopramide ควรจะ จำกัด การไตรมาสที่สาม ตามประเภทความเสี่ยงองค์การอาหารและยาประเทศสหรัฐอเมริกา, มอร์ฟีน meperidine และแสดงหลักฐานของความเสี่ยงในมนุษย์ แต่ไม่ควรถูกนำมาใช้ในช่วงปลายไตรมาสที่สาม ในกรณีอาละวาดบาง dexamethasone หรือ prednisone สามารถได้รับการพิจารณา รักษาป้องกันโรคควรจะเป็นข้อบ่งชี้เบต้า adrenergic คู่อริ (เช่น propranolol) สามารถใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไมเกรนไม่เพิ่มความเสี่ยงต่อภาวะแทรกซ้อนของการตั้งครรภ์สำหรับแม่และทารกในครรภ์ : อุบัติการณ์ของโรคโลหิตเป็นพิษ miscarriages , แรงงาน , ผิดปกติ , ความผิดปกติแต่กำเนิด และ stillbirths เปรียบเทียบได้กับของประชากรทั่วไป การศึกษาย้อนหลังหลายได้แสดงแนวโน้มไมเกรนเพิ่มกับการตั้งครรภ์ระหว่าง 60 และร้อยละ 70 ของผู้หญิงเข้า remission หรือปรับปรุงอย่างมาก ส่วนใหญ่ในไตรมาสที่สองและสาม ผู้หญิงกับการมีประจำเดือนและไมเกรนในผู้ที่มี perimenstrual ไมเกรนมีแนวโน้มไปใน remission ในระหว่างการตั้งครรภ์ ประเภทไมเกรนไม่ได้ดูเหมือนจะเป็นปัจจัยพยากรณ์โรคที่สำคัญสำหรับการปรับปรุง อย่างไรก็ตามใน จำนวนเล็ก ๆของผู้หญิง ( 4-8 % ) ที่มีไมเกรนเสื่อมโทรมกับการตั้งครรภ์ อาการ ไมเกรน ด้วยออร่าดูเหมือนจะ overrepresented . ใน จำนวนเล็ก ๆของกรณี ( 1.3-16.5 % ) , ไมเกรนปรากฏเริ่มตั้งครรภ์ มักจะในช่วงไตรมาสแรก อาการปวดหัวเหล่านี้เกี่ยวข้องกับสัดส่วนที่สูงของไมเกรน มีออร่า การจัดการไมเกรนในระหว่างการตั้งครรภ์ครั้งแรกควรเน้นหลีกเลี่ยงการทริกเกอร์ที่อาจเกิดขึ้นการพิจารณาควรให้ nonpharmacologic การบําบัด ถ้ายาการรักษาเป็นที่จำเป็น อะเซตามิโนเฟนและโคเดอีน สามารถใช้ได้อย่างปลอดภัยเป็นแท้งแทน อาสาและ NSAIDs ( ibuprofen , บาเลนเซีย ) สามารถใช้เป็นทางเลือกที่สอง แต่ไม่ใช่สำหรับรอบระยะเวลาที่ยาวนานของเวลาและพวกเขาควรจะหลีกเลี่ยงในช่วงไตรมาสสุดท้าย สำหรับการรักษาไมเกรนการโจมตีที่รุนแรงของวาฬ , ,ควบคุมและไดเฟนไฮดรามีน สามารถใช้ เมโทโคลพราไมด์ ที่ควรจะถูก จำกัด ใน trimester ที่สาม ตามที่สหรัฐอเมริกา FDA ความเสี่ยงประเภท Meperidine และมอร์ฟีนไม่แสดงหลักฐานของความเสี่ยงในมนุษย์ แต่ไม่ควรใช้ที่ส่วนท้ายของไตรมาสที่สาม วัสดุทนไฟในบางกรณี เดกซาเมทาโซน หรือ ยาต้านภูมิแพ้ชนิดหนึ่งสามารถได้รับการพิจารณา ควรป้องกันการเป็นระบุได้รับยากลุ่มเบต้า 10 ( เช่น โพรพราโนลอล ) สามารถใช้