Childhood obesity, prevalence and p

Childhood obesity, prevalence and prevention
Abstract
Childhood obesity has reached epidemic levels in developed countries. Twenty five percent of children in the US are overweight and 11% are obese. Overweight and obesity in childhood are known to have significant impact on both physical and psychological health. The mechanism of obesity development is not fully understood and it is believed to be a disorder with multiple causes. Environmental factors, lifestyle preferences, and cultural environment play pivotal roles in the rising prevalence of obesity worldwide. In general, overweight and obesity are assumed to be the results of an increase in caloric and fat intake. On the other hand, there are supporting evidence that excessive sugar intake by soft drink, increased portion size, and steady decline in physical activity have been playing major roles in the rising rates of obesity all around the world. Consequently, both over-consumption of calories and reduced physical activity are involved in childhood obesity.
Almost all researchers agree that prevention could be the key strategy for controlling the current epidemic of obesity. Prevention may include primary prevention of overweight or obesity, secondary prevention or prevention of weight regains following weight loss, and avoidance of more weight increase in obese persons unable to lose weight. Until now, most approaches have focused on changing the behaviour of individuals in diet and exercise. It seems, however, that these strategies have had little impact on the growing increase of the obesity epidemic. While about 50% of the adults are overweight and obese in many countries, it is difficult to reduce excessive weight once it becomes established. Children should therefore be considered the priority population for intervention strategies. Prevention may be achieved through a variety of interventions targeting built environment, physical activity, and diet. Some of these potential strategies for intervention in children can be implemented by targeting preschool institutions, schools or after-school care services as natural setting for influencing the diet and physical activity. All in all, there is an urgent need to initiate prevention and treatment of obesity in children.
Introduction
Childhood obesity has reached epidemic levels in developed countries. Twenty five percent of children in the US are overweight and 11% are obese. About 70% of obese adolescents grow up to become obese adults [1-3]. The prevalence of childhood obesity is in increasing since 1971 in developed countries (Table 1). In some European countries such as the Scandinavian countries the prevalence of childhood obesity is lower as compared with Mediterranean countries, nonetheless, the proportion of obese children is rising in both cases [4]. The highest prevalence rates of childhood obesity have been observed in developed countries, however, its prevalence is increasing in developing countries as well. The prevalence of childhood obesity is high in the Middle East, Central and Eastern Europe [5]. For instance, in 1998, The World Health Organization project monitoring of cardiovascular diseases (MONICA) reported Iran as one of the seven countries with the highest prevalence of childhood obesity. The prevalence of BMI (in percentage) between 85th and 95th percentile in girls was significantly higher than that in boys (10.7, SD = 1.1 vs. 7.4, SD = 0.9). The same pattern was seen for the prevalence of BMI > 95th percentile (2.9, SD = 0.1 vs. 1.9, SD = 0.1) [6]. In Saudi Arabia, one in every six children aged 6 to 18 years old is obese [7]. Furthermore, in both developed and developing countries there are proportionately more girls overweight than boys, particularly among adolescent [6,8,9].
Table 1. Changes in the prevalence of overweight and obesity in some developed countries
Overweight and obesity in childhood have significant impact on both physical and psychological health; for example, overweight and obesity are associated with Hyperlipidaemia, hypertension, abnormal glucose tolerance, and infertility. In addition, psychological disorders such as depression occur with increased frequency in obese children [10]. Overweight children followed up for 40 [11] and 55 years [12] were more likely to have cardiovascular and digestive diseases, and die from any cause as compared with those who were lean.
Definition of childhood obesity
Although definition of obesity and overweight has changed over time [13,14], it can be defined as an excess of Body Fat (BF). There is no consensus on a cutoff point for excess fatness of overweight or obesity in children and adolescents. Williams et al. [15] measured skin fold thickness of 3320 children aged 5–18 years and classified children as fat if their percentage of body fat was at least 25% and 30%, respectively, for males and females. The Center for Disease Control and Prevention defined overweight as at or above the 95th percentile of BMI for age and "at risk for overweight" as between 85th to 95th percentile of BMI for age [16,17]. European researchers classified overweight as at or above 85th percentile and obesity as at or above 95th percentile of BMI [18].
There are also several methods to measure the percentage of body fat. In research, techniques include underwater weighing (densitometry), multi-frequency bioelectrical impedance analysis (BIA) and magnetic resonance imaging (MRI). In the clinical environment, techniques such as body mass index (BMI), waist circumference, and skin fold thickness have been used extensively. Although, these methods are less accurate than research methods, they are satisfactory to identify risk. While BMI seems appropriate for differentiating adults, it may not be as useful in children because of their changing body shape as they progress through normal growth. In addition, BMI fails to distinguish between fat and fat-free mass (muscle and bone) and may exaggerate obesity in large muscular children. Furthermore, maturation pattern differs between genders and different ethnic groups. Studies that used BMI to identify overweight and obese children based on percentage of body fat have found high specificity (95–100%), but low sensitivity (36–66%) for this system of classification [19]. While health consequences of obesity are related to excess fatness, the ideal method of classification should be based on direct measurement of fatness. Although methods such as densitometry can be used in research practice, they are not feasible for clinical settings. For large population-based studies and clinical situations, bioelectrical impedance analysis (BIA) is widely used. Cross-sectional studies have shown that BIA predicts total body water (TBW), fat-free mass (FFM), and fat mass or percentage of body fat (%BF) among children[20-23]. Also, it has been shown that BIA provides accurate estimation of changes on %BF and FFM over time [24]. Waist circumference, as a surrogate marker of visceral obesity, has been added to refine the measure of obesity related risks [25]. Waist circumference seems to be more accurate for children because it targets central obesity, which is a risk factor for type II diabetes and coronary heart disease. To the best of our knowledge there is no publication on specific cut off points for waist circumference, but there are some ongoing studies.
Causes of obesity
Although the mechanism of obesity development is not fully understood, it is confirmed that obesity occurs when energy intake exceeds energy expenditure. There are multiple etiologies for this imbalance, hence, and the rising prevalence of obesity cannot be addressed by a single etiology. Genetic factors influence the susceptibility of a given child to an obesity-conducive environment. However, environmental factors, lifestyle preferences, and cultural environment seem to play major roles in the rising prevalence of obesity worldwide [26-29]. In a small number of cases, childhood obesity is due to genes such as leptin deficiency or medical causes such as hypothyroidism and growth hormone deficiency or side effects due to drugs (e.g. – steroids) [30]. Most of the time, however, personal lifestyle choices and cultural environment significantly influence obesity.
Behavioral and social factors
I. Diet
Over the last decades, food has become more affordable to larger numbers of people as the price of food has decreased substantially relative to income and the concept of 'food' has changed from a means of nourishment to a marker of lifestyle and a source of pleasure. Clearly, increases in physical activity are not likely to offset an energy rich, poor nutritive diet. It takes between 1–2 hours of extremely vigorous activity to counteract a single large-sized (i.e., >=785 kcal) children's meal at a fast food restaurant. Frequent consumption of such a diet can hardly be counteracted by the average child or adult [31].
Calorie intake
although overweight and obesity are mostly assumed to be results of increase in caloric intake, there is not enough supporting evidence for such phenomenon. Food frequency methods measure usual diet, but estimate caloric intake poorly [32]. Other methods such as 24-hour recall or food diaries evaluate caloric intakes more accurately, however, estimate short-term not long-term intake [32]. Total energy intake is difficult to measure accurately at a population level. However, a small caloric imbalance (within the margin of error of estimation methods) is sufficient over a long period of time to lead to obesity. With concurrent rise in childhood obesity prevalence in the USA, the National Health and Nutrition Examination Survey (NHANES) noted only subtle change in calorie intake among US children from the 1970s to 1988–1994. For this period, NHANES III found an increase calorie intake only among white and black adolescent females. The same pattern was observed by the latest NHANES (1999–2000). The Bogalusa study which

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรคอ้วนในวัยเด็ก ชุก และป้องกันบทคัดย่อโรคอ้วนในวัยเด็กได้ถึงระดับเรื้อรังในประเทศพัฒนาแล้ว ยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์ของเด็กในสหรัฐอเมริกามีภาวะ และ 11% เป็นอ้วน น้ำหนักเกินและโรคอ้วนในวัยเด็กเป็นที่รู้จักกันจะมีผลกระทบสำคัญต่อสุขภาพทั้งกาย และจิตใจ กลไกของโรคอ้วนไม่เป็นอย่างที่เข้าใจ และก็เชื่อว่าเป็นความผิดปกติ ด้วยสาเหตุหลาย ปัจจัยสิ่งแวดล้อม ลักษณะการดำเนินชีวิต และสภาพแวดล้อมวัฒนธรรมบทบาทแปรในความชุกของโรคอ้วนเพิ่มขึ้นทั่วโลก ทั่วไป น้ำหนักเกินและโรคอ้วนจะถือว่า ผลของการเพิ่มขึ้นในการบริโภคไขมัน และแคลอริก บนมืออื่น ๆ มีหลักฐานสนับสนุนที่บริโภคน้ำตาลมากเกินไป โดยดื่ม ส่วนเพิ่มขนาด และกิจกรรมทางกายภาพลดลงมั่นคงมีการเล่นบทบาทสำคัญในอัตราเพิ่มขึ้นของโรคอ้วนทั่วโลก ดังนั้น ทั้งปริมาณเปอร์เซ็นต์ของแคลอรี่และกิจกรรมทางกายภาพลดลงมีส่วนร่วมในโรคอ้วนในวัยเด็กนักวิจัยเกือบทั้งหมดยอมรับว่า การป้องกันอาจเป็นกลยุทธ์สำคัญสำหรับการควบคุมการระบาดของโรคอ้วนปัจจุบัน การป้องกันอาจรวมหลักป้องกันน้ำหนักเกิน หรือโรคอ้วน รองป้องกัน หรือป้องกันน้ำหนัก regains ต่อน้ำหนัก และหลีกเลี่ยงของเพิ่มน้ำหนักมากขึ้นในคนอ้วนที่สามารถลดน้ำหนัก จนถึงขณะนี้ แนวทางส่วนใหญ่ได้เน้นเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของบุคคลในอาหารและออกกำลังกาย ดูเหมือนว่า อย่างไรก็ตาม ว่า กลยุทธ์เหล่านี้จะมีผลกระทบเล็กน้อยกับโรคระบาดโรคอ้วนเพิ่มมากขึ้น ในขณะที่ประมาณ 50% ของผู้ใหญ่มีภาวะ และอ้วนในหลายประเทศ มันเป็นยากที่จะลดน้ำหนักมากเกินไปเมื่อจะก่อตั้งขึ้น เด็กจึงควรประชากรสำคัญสำหรับกลยุทธ์แทรกแซง การป้องกันอาจทำได้ผ่านความหลากหลายของงานที่กำหนดเป้าหมายสร้างสิ่งแวดล้อม กิจกรรมทางกายภาพ และอาหาร กลยุทธ์เหล่านี้มีศักยภาพในการแทรกแซงในเด็กบางคนสามารถดำเนินการ โดยสถาบัน preschool โรงเรียนหรือบริการดูแลหลังเลิกเรียนเป็นธรรมชาติสำหรับอาหารและกิจกรรมทางกายภาพมีอิทธิพลต่อการกำหนดเป้าหมาย หมด มีความจำเป็นเร่งด่วนเพื่อเริ่มต้นการป้องกันและรักษาโรคอ้วนในเด็กแนะนำโรคอ้วนในวัยเด็กได้ถึงระดับเรื้อรังในประเทศพัฒนาแล้ว ยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์ของเด็กในสหรัฐอเมริกามีภาวะ และ 11% เป็นอ้วน ประมาณ 70% ของวัยรุ่นที่อ้วนโตขึ้นเป็น ผู้ใหญ่อ้วน [1-3] ความชุกของโรคอ้วนในวัยเด็กได้เพิ่มขึ้นตั้งแต่ปี 1971 ในประเทศพัฒนาแล้ว (ตารางที่ 1) ในบางประเทศในยุโรปเช่นประเทศสแกนดิเนเวีย ความชุกของโรคอ้วนในวัยเด็กจะลดลงเมื่อเทียบกับประเทศเมดิเตอร์เรเนียน กระนั้น การเพิ่มขึ้นของสัดส่วนของเด็กที่อ้วนในทั้งสองกรณี [4] มีการสังเกตสูงสุดอัตราชุกของโรคอ้วนในวัยเด็กในประเทศพัฒนาแล้ว อย่างไรก็ตาม ความชุกเพิ่มขึ้นในประเทศกำลังพัฒนาเช่น ความชุกของโรคอ้วนในเด็กจะสูงในตะวันออกกลาง กลาง และยุโรปตะวันออก [5] ตัวอย่าง ในปี 1998 องค์การอนามัยโลกที่โครงการตรวจสอบโรค (MONICA) รายงานอิหร่านเป็นหนึ่งในประเทศที่ มีความชุกสูงของโรคอ้วนในเด็ก ความชุกของ BMI (เป็นเปอร์เซ็นต์) ระหว่าง 85th และ 95th percentile ในหญิงได้อย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าในเด็กผู้ชาย (10.7, SD = 1.1 เทียบกับ 7.4, SD = 0.9) รูปแบบเดียวกันได้เห็นความชุกของ BMI > 95th percentile (2.9, SD = 0.1 เทียบกับ 1.9, SD = 0.1) [6] ในซาอุดีอาระเบีย ในเด็กทุก 6 อายุ 6-18 ปีเป็นอ้วน [7] นอกจากนี้ ในประเทศพัฒนา และกำลังพัฒนา ตามสัดส่วนมี หญิงมากน้ำหนักเกินกว่าเด็กผู้ชาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่วัยรุ่น [6,8,9]ตารางที่ 1 เปลี่ยนแปลงความชุกของน้ำหนักเกินและโรคอ้วนในบางประเทศที่พัฒนาแล้วน้ำหนักเกินและโรคอ้วนในวัยเด็กมีผลกระทบสำคัญต่อสุขภาพทั้งกาย และจิตใจ ตัวอย่าง น้ำหนักเกินและโรคอ้วนที่สัมพันธ์ กับ Hyperlipidaemia ความดันโลหิตสูง ค่าเผื่อน้ำตาลกลูโคสผิดปกติ ภาวะมีบุตรยาก นอกจากนี้ ความผิดปกติทางจิตใจเช่นภาวะซึมเศร้าเกิดขึ้นกับความถี่ที่เพิ่มขึ้นในเด็กอ้วน [10] น้ำหนักเกินเด็กติดตามสำหรับ 40 [11] และ 55 ปี [12] มีแนวโน้มที่จะมีโรคหัวใจและหลอดเลือด และทางเดินอาหาร และตายจากสาเหตุใด ๆ เมื่อเทียบกับคนที่ไม่มีแบบ leanคำจำกัดความของโรคอ้วนในวัยเด็กแม้ว่าคำจำกัดความของน้ำหนักเกินและโรคอ้วนมีการเปลี่ยนแปลงช่วงเวลา [13,14], มันสามารถถูกกำหนดเป็นมากเกินของร่างกายไขมัน (เอฟ) มีมติไม่บนจุดตัดยอดสำหรับความสมบูรณ์เกินน้ำหนักเกินหรือโรคอ้วนในเด็กและวัยรุ่น ความหนาพับผิววัด [15] วิลเลียมส์ et al. 3320 เด็กอายุ 5 – 18 ปี และจำแนกเด็กเป็นไขมันถ้าเปอร์เซ็นต์ไขมันในร่างกาย น้อยกว่า 25% และ 30% ตามลำดับ ชายและหญิง ศูนย์ป้องกันและควบคุมโรคกำหนดน้ำหนักเกินเป็นที่ หรือเหนือ กว่า percentile 95th ของ BMI สำหรับอายุ และ "เสี่ยงน้ำหนักเกิน" ระหว่าง 85th กับ 95th percentile ของ BMI สำหรับอายุ [16,17] นักวิจัยยุโรปประเภทน้ำหนักเกินเป็นที่ หรือเหนือกว่า 85th percentile และโรคอ้วนเป็นที่ หรือเหนือ กว่า 95th percentile ของ BMI [18]There are also several methods to measure the percentage of body fat. In research, techniques include underwater weighing (densitometry), multi-frequency bioelectrical impedance analysis (BIA) and magnetic resonance imaging (MRI). In the clinical environment, techniques such as body mass index (BMI), waist circumference, and skin fold thickness have been used extensively. Although, these methods are less accurate than research methods, they are satisfactory to identify risk. While BMI seems appropriate for differentiating adults, it may not be as useful in children because of their changing body shape as they progress through normal growth. In addition, BMI fails to distinguish between fat and fat-free mass (muscle and bone) and may exaggerate obesity in large muscular children. Furthermore, maturation pattern differs between genders and different ethnic groups. Studies that used BMI to identify overweight and obese children based on percentage of body fat have found high specificity (95–100%), but low sensitivity (36–66%) for this system of classification [19]. While health consequences of obesity are related to excess fatness, the ideal method of classification should be based on direct measurement of fatness. Although methods such as densitometry can be used in research practice, they are not feasible for clinical settings. For large population-based studies and clinical situations, bioelectrical impedance analysis (BIA) is widely used. Cross-sectional studies have shown that BIA predicts total body water (TBW), fat-free mass (FFM), and fat mass or percentage of body fat (%BF) among children[20-23]. Also, it has been shown that BIA provides accurate estimation of changes on %BF and FFM over time [24]. Waist circumference, as a surrogate marker of visceral obesity, has been added to refine the measure of obesity related risks [25]. Waist circumference seems to be more accurate for children because it targets central obesity, which is a risk factor for type II diabetes and coronary heart disease. To the best of our knowledge there is no publication on specific cut off points for waist circumference, but there are some ongoing studies.สาเหตุของโรคอ้วนแม้ว่ากลไกในการพัฒนาโรคอ้วนไม่เป็นอย่างที่เข้าใจ ก็จะยืนยันว่า โรคอ้วนเกิดขึ้นเมื่อบริโภคพลังงานมากเกินกว่ารายจ่ายพลังงาน มี etiologies หลายสำหรับความไม่สมดุลนี้ ดังนั้น และไม่สามารถระบุความชุกที่เพิ่มขึ้นของโรคอ้วน โดยวิชาการเดียวกัน ปัจจัยทางพันธุกรรมมีอิทธิพลต่อไก่เด็กกำหนดให้โรคอ้วนเอื้อสภาพแวดล้อม อย่างไรก็ตาม ปัจจัยแวดล้อม ลักษณะการดำเนินชีวิต และวัฒนธรรมสภาพแวดล้อมดูเหมือนจะ มีบทบาทสำคัญในความชุกที่เพิ่มขึ้นของโรคอ้วนทั่วโลก [26-29] ในจำนวนเล็ก ๆ ของกรณี โรคอ้วนในวัยเด็กได้เนื่องจากยีนเช่นขาด leptin หรือแพทย์ทำให้พร่องและเจริญเติบโตฮอร์โมนขาดหรือผลจากยาเสพติด (เช่น – สเตอรอยด์) [30] ส่วนใหญ่แล้ว อย่างไรก็ตาม วิถีส่วนบุคคลและสิ่งแวดล้อมวัฒนธรรมอย่างมีนัยสำคัญมีอิทธิพลต่อโรคอ้วนปัจจัยทางสังคม และพฤติกรรมI. อาหารทศวรรษ อาหารได้กลายเป็นราคาไม่แพงมากกับจำนวนคนขนาดใหญ่ราคาอาหารได้ลดลงมากเมื่อเทียบกับรายได้ และแนวคิดของ 'อาหาร' ได้เปลี่ยนจากวิธีการบำรุงเครื่องหมายของชีวิตและเป็นแหล่งของความสุข ชัดเจน เพิ่มกิจกรรมทางกายภาพไม่น่าจะมีพลังงานไม่ดี รวยจัดอาหารตรงข้าม มันใช้เวลาประมาณ 1 – 2 ชั่วโมงของกิจกรรมคึกคักมากถอนเดียวขนาดใหญ่ (เช่น > = 785 กิโลแคลอรี) มื้อเด็กในร้านอาหารฟาสต์ฟู้ด ปริมาณการใช้บ่อยเช่นอาหารสามารถแทบจะ counteracted โดยเฉลี่ยเด็กหรือผู้ใหญ่ [31]ปริมาณแคลอรี่ถึงแม้ว่าน้ำหนักเกินและโรคอ้วนเป็นส่วนใหญ่ถือว่าเป็นผลลัพธ์ของการเพิ่มปริมาณแคลอริก ไม่มีหลักฐานสนับสนุนเพียงพอสำหรับปรากฏการณ์ดังกล่าว อาหารความถี่วิธีวัดอาหารปกติ แต่ประเมินการบริโภคแคลอริกงาน [32] วิธีการอื่น ๆ เช่นการเรียกคืนตลอด 24 ชั่วโมงหรือไดอารีส์อาหารประเมินภาคแคลอริกแม่นยำ อย่างไรก็ตาม ระยะสั้นระยะยาวไม่บริโภค [32] การประเมิน บริโภคพลังงานเป็นเรื่องยากที่จะวัดได้อย่างถูกต้องในระดับประชากร อย่างไรก็ตาม ความไม่สมดุลแคลอริกเล็ก (ภายในระยะขอบของข้อผิดพลาดของวิธีการประมาณค่า) เพียงพอระยะยาวของเวลาที่จะนำไปสู่โรคอ้วน มีขึ้นพร้อมกันในวัยเด็กโรคอ้วนชุกในสหรัฐอเมริกา สุขภาพแห่งชาติและโภชนาการตรวจสอบสำรวจ (NHANES) ระบุรายละเอียดเฉพาะการเปลี่ยนแปลงในปริมาณแคลอรี่ในหมู่เด็กอเมริกาจากทศวรรษ 1970 1988-1994 เวลานี้ NHANES III พบปริมาณแคลอรี่เพิ่มขึ้นในหญิงวัยรุ่นสีขาว และสีดำเท่านั้น รูปแบบเดียวกันถูกตรวจสอบ โดย NHANES ล่าสุด (1999 – 2000) Bogalusa การศึกษาที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความชุกโรคอ้วนในเด็กและการป้องกัน
บทคัดย่อ
โรคอ้วนในวัยเด็กได้ถึงระดับที่แพร่ระบาดในประเทศที่พัฒนา ร้อยละยี่สิบห้าของเด็กในสหรัฐอเมริกาที่มีน้ำหนักเกินและ 11% เป็นโรคอ้วน ภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วนในวัยเด็กเป็นที่รู้จักกันที่จะมีผลกระทบต่อสุขภาพทั้งทางร่างกายและจิตใจ กลไกของการพัฒนาโรคอ้วนยังไม่เข้าใจและเป็นที่เชื่อว่าจะเป็นความผิดปกติที่มีหลายสาเหตุ ปัจจัยสิ่งแวดล้อม, การตั้งค่าของวิถีชีวิตและสภาพแวดล้อมทางวัฒนธรรมมีบทบาทสำคัญในความชุกของโรคอ้วนที่เพิ่มขึ้นทั่วโลก โดยทั่วไปที่มีน้ำหนักเกินและโรคอ้วนจะถือว่าเป็นผลจากการเพิ่มขึ้นในการบริโภคแคลอรี่และไขมัน บนมืออื่น ๆ ที่มีหลักฐานสนับสนุนว่าการบริโภคน้ำตาลมากเกินไปโดยน้ำอัดลมขนาดส่วนที่เพิ่มขึ้นและลดลงอย่างต่อเนื่องในการออกกำลังกายได้รับการเล่นบทบาทสำคัญในอัตราการเพิ่มขึ้นของโรคอ้วนทั่วทุกมุมโลก ดังนั้นทั้งการบริโภคเกินของแคลอรี่และการออกกำลังกายที่ลดลงมีส่วนร่วมในโรคอ้วนในเด็ก.
นักวิจัยเกือบทุกคนยอมรับว่าการป้องกันอาจจะเป็นกลยุทธ์ที่สำคัญในการควบคุมการแพร่ระบาดของโรคอ้วนในปัจจุบัน อาจรวมถึงการป้องกันการป้องกันหลักของน้ำหนักเกินหรือเป็นโรคอ้วนการป้องกันรองหรือการป้องกันน้ำหนักดูดเลือดต่อไปนี้การสูญเสียน้ำหนักและการหลีกเลี่ยงการเพิ่มน้ำหนักมากขึ้นในผู้ที่เป็นโรคอ้วนสามารถลดน้ำหนัก จนถึงขณะนี้วิธีการส่วนใหญ่ได้มุ่งเน้นไปที่การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของบุคคลในการรับประทานอาหารและการออกกำลังกาย ดูเหมือนว่า แต่ที่กลยุทธ์เหล่านี้มีผลกระทบเพียงเล็กน้อยต่อการเพิ่มขึ้นของการเติบโตของการระบาดของโรคอ้วน ในขณะที่ประมาณ 50% ของผู้ใหญ่ที่มีน้ำหนักเกินและโรคอ้วนในหลายประเทศก็เป็นเรื่องยากที่จะลดน้ำหนักมากเกินไปเมื่อมันกลายเป็นที่จัดตั้งขึ้น เด็กควรได้รับการพิจารณาจัดลำดับความสำคัญของประชากรสำหรับกลยุทธ์การแทรกแซง การป้องกันอาจจะประสบความสำเร็จผ่านความหลากหลายของการแทรกแซงการกำหนดเป้าหมายการสร้างสภาพแวดล้อมการออกกำลังกายและการรับประทานอาหาร บางส่วนของกลยุทธ์ที่มีศักยภาพสำหรับการแทรกแซงเหล่านี้ในเด็กที่สามารถดำเนินการได้โดยการกำหนดเป้าหมายสถาบันก่อนวัยเรียนโรงเรียนหรือบริการดูแลหลังเลิกเรียนเป็นที่ตั้งตามธรรมชาติที่มีอิทธิพลต่อการรับประทานอาหารและการออกกำลังกาย ทั้งหมดในทุกที่มีความจำเป็นเร่งด่วนที่จะเริ่มต้นการป้องกันและการรักษาโรคอ้วนในเด็ก.
ความรู้เบื้องต้นเกี่ยว
กับโรคอ้วนในวัยเด็กได้ถึงระดับที่แพร่ระบาดในประเทศที่พัฒนา ร้อยละยี่สิบห้าของเด็กในสหรัฐอเมริกาที่มีน้ำหนักเกินและ 11% เป็นโรคอ้วน ประมาณ 70% ของวัยรุ่นที่เป็นโรคอ้วนเติบโตขึ้นจะกลายเป็นผู้ใหญ่อ้วน [1-3] ความชุกของโรคอ้วนในเด็กที่อยู่ในที่เพิ่มขึ้นตั้งแต่ปี 1971 ในประเทศที่พัฒนาแล้ว (ตารางที่ 1) ในบางประเทศในยุโรปเช่นประเทศสแกนดิเนเวีชุกของโรคอ้วนในเด็กที่ต่ำเมื่อเทียบกับประเทศเมดิเตอร์เรเนียนกระนั้นสัดส่วนของเด็กอ้วนจะเพิ่มขึ้นในทั้งสองกรณี [4] อัตราความชุกสูงสุดของโรคอ้วนในเด็กได้รับการปฏิบัติในประเทศที่พัฒนา แต่ความชุกของมันจะเพิ่มขึ้นในประเทศกำลังพัฒนาเช่นกัน ความชุกของโรคอ้วนในเด็กสูงในตะวันออกกลางกลางและยุโรปตะวันออก [5] ยกตัวอย่างเช่นในปี 1998 โครงการองค์การอนามัยโลกตรวจสอบของโรคหัวใจและหลอดเลือด (โมนิก้า) รายงานอิหร่านเป็นหนึ่งในเจ็ดประเทศที่มีความชุกสูงสุดของโรคอ้วนในเด็ก ความชุกของค่าดัชนีมวลกาย (ร้อยละ) ระหว่าง 85 และร้อยละ 95 ในหมู่สาว ๆ อย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าในเด็กผู้ชาย (10.7, SD = 1.1 เทียบกับ 7.4, SD = 0.9) รูปแบบเดียวกันก็เห็นความชุกของ BMI> ร้อยละ 95 (2.9, SD = 0.1 เทียบกับ 1.9, SD = 0.1) [6] ในซาอุดีอาระเบียหนึ่งในทุกหกเด็กอายุ 6-18 ปีอ้วน [7] นอกจากนี้ทั้งในประเทศที่พัฒนาแล้วและกำลังพัฒนามีสัดส่วนมากขึ้นสาว ๆ ที่มีน้ำหนักเกินกว่าเด็กผู้ชายโดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่วัยรุ่น [6,8,9].
ตารางที่ 1 การเปลี่ยนแปลงในความชุกของภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วนในบางประเทศที่พัฒนาแล้ว
ที่มีน้ำหนักเกินและโรคอ้วนในวัยเด็กได้อย่างมีนัยสำคัญ ผลกระทบต่อสุขภาพทั้งทางร่างกายและจิตใจ; ตัวอย่างเช่นน้ำหนักเกินและโรคอ้วนมีความสัมพันธ์กับไขมันในความดันโลหิตสูงความทนทานต่อกลูโคสผิดปกติและภาวะมีบุตรยาก นอกจากนี้ยังมีความผิดปกติทางด้านจิตใจเช่นภาวะซึมเศร้าเกิดขึ้นกับความถี่ที่เพิ่มขึ้นในเด็กที่เป็นโรคอ้วน [10] เด็กที่มีน้ำหนักเกินตามมา 40 [11] และ 55 ปี [12] มีแนวโน้มที่จะมีโรคหัวใจและหลอดเลือดและโรคทางเดินอาหารและตายจากสาเหตุใด ๆ ที่เป็นเมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่ติดมัน.
ความหมายของโรคอ้วนในเด็ก
แม้ว่าความหมายของโรคอ้วนและน้ำหนักเกินมีการเปลี่ยนแปลง เมื่อเวลาผ่านไป [13,14] ก็สามารถกำหนดเป็นส่วนเกินของไขมันในร่างกาย (เช้า) มีมติเกี่ยวกับจุดตัดสำหรับส่วนที่เกินความอุดมสมบูรณ์ของน้ำหนักเกินหรือเป็นโรคอ้วนในเด็กและวัยรุ่นเป็น วิลเลียมส์และอัล [15] วัดความหนาเท่าของผิว 3320 เด็กอายุ 5-18 ปีและเด็กที่จัดเป็นไขมันถ้าพวกเขาร้อยละของไขมันในร่างกายเป็นอย่างน้อย 25% และ 30% ตามลำดับสำหรับเพศชายและหญิง ศูนย์ควบคุมและป้องกันโรคที่มีน้ำหนักเกินที่กำหนดไว้ ณ วันที่หรือสูงกว่าร้อยละ 95 ของค่าดัชนีมวลกายอายุและ "ความเสี่ยงต่อการมีน้ำหนักเกิน" ระหว่าง 85 ไปร้อยละ 95 ของค่าดัชนีมวลกายอายุ [16,17] นักวิจัยยุโรปจัดเป็นน้ำหนักเกินหรือสูงกว่าร้อยละ 85 และโรคอ้วนเป็นที่หรือสูงกว่าร้อยละ 95 ของค่าดัชนีมวลกาย [18].
นอกจากนี้ยังมีหลายวิธีในการวัดร้อยละของไขมันในร่างกาย ในการวิจัยรวมถึงเทคนิคการชั่งน้ำหนักใต้น้ำ (densitometry) หลายความถี่การวิเคราะห์ความต้านทาน bioelectrical (BIA) และการถ่ายภาพด้วยคลื่นสนามแม่เหล็ก (MRI) ในสภาพแวดล้อมทางคลินิกเทคนิคเช่นดัชนีมวลกาย (BMI) รอบเอวและความหนาเท่าผิวได้รับการใช้อย่างกว้างขวาง แม้ว่าวิธีการเหล่านี้มีความถูกต้องน้อยกว่าวิธีการวิจัยที่พวกเขาเป็นที่น่าพอใจในการระบุความเสี่ยง ในขณะที่ค่าดัชนีมวลกายดูเหมือนว่าเหมาะสมสำหรับความแตกต่างของผู้ใหญ่ก็อาจจะไม่เป็นประโยชน์ในเด็กเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงรูปร่างของพวกเขาขณะที่พวกเขาก้าวผ่านเจริญเติบโตตามปกติ นอกจากนี้ยังมีค่าดัชนีมวลกายไม่สามารถแยกแยะความแตกต่างระหว่างไขมันและมวลไขมันฟรี (กล้ามเนื้อและกระดูก) และอาจจะเกินจริงโรคอ้วนในเด็กของกล้ามเนื้อขนาดใหญ่ นอกจากนี้รูปแบบการเจริญเติบโตที่แตกต่างระหว่างเพศและกลุ่มชาติพันธุ์ที่แตกต่างกัน การศึกษาที่ใช้ค่าดัชนีมวลกายที่จะระบุเด็กที่มีน้ำหนักเกินและโรคอ้วนในอัตราร้อยละของไขมันในร่างกายได้พบความจำเพาะสูง (95-100%) แต่ไวต่ำ (36-66%) สำหรับระบบการจัดหมวดหมู่นี้ [19] ในขณะที่ผลกระทบด้านสุขภาพของโรคอ้วนมีความสัมพันธ์กับความอุดมสมบูรณ์เกินกว่าวิธีการที่เหมาะในการจัดหมวดหมู่ควรอยู่บนพื้นฐานการวัดโดยตรงของความอุดมสมบูรณ์ แม้ว่าวิธีการเช่น densitometry สามารถนำมาใช้ในการปฏิบัติงานวิจัยที่พวกเขาจะไม่เป็นไปได้สำหรับการตั้งค่าทางคลินิก สำหรับการศึกษาของประชากรที่ใช้มีขนาดใหญ่และสถานการณ์ทางคลินิกการวิเคราะห์ความต้านทาน bioelectrical (BIA) ถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลาย การศึกษาแบบตัดขวางแสดงให้เห็นว่าซื่อบื้คาดการณ์น้ำในร่างกายรวม (TBW) มวลไขมันฟรี (FFM) และมวลไขมันหรือร้อยละของไขมันในร่างกาย (% เช้า) ในหมู่เด็ก [20-23] นอกจากนี้จะได้รับการแสดงให้เห็นว่าซื่อบื้อให้การประมาณค่าที่ถูกต้องของการเปลี่ยนแปลงใน% BF FFM และเมื่อเวลาผ่านไป [24] รอบเอวเป็นเครื่องหมายตัวแทนของโรคอ้วนอวัยวะภายในได้รับการเพิ่มการปรับแต่งตัวชี้วัดของความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับโรคอ้วน [25] รอบเอวที่ดูเหมือนว่าจะมีความถูกต้องมากขึ้นสำหรับเด็กเพราะมันมีเป้าหมายโรคอ้วนกลางซึ่งเป็นปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดโรคเบาหวานชนิดที่สองและโรคหลอดเลือดหัวใจ ที่ดีที่สุดของความรู้ของเรามีการตีพิมพ์ไม่มีเฉพาะตัดคะแนนสำหรับรอบเอว แต่มีบางการศึกษาอย่างต่อเนื่อง.
สาเหตุของโรคอ้วน
แม้ว่ากลไกของการพัฒนาโรคอ้วนยังไม่เข้าใจมันได้รับการยืนยันว่าโรคอ้วนเกิดขึ้นเมื่อปริมาณพลังงานที่สูงกว่า การใช้พลังงาน มีสาเหตุหลายความไม่สมดุลนี้จึงและความชุกของโรคอ้วนที่เพิ่มขึ้นไม่สามารถแก้ไขโดยสาเหตุเดียว ปัจจัยทางพันธุกรรมมีอิทธิพลต่อความอ่อนแอของเด็กที่ได้รับไปยังสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อโรคอ้วน อย่างไรก็ตามปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม, การตั้งค่าของวิถีชีวิตและสภาพแวดล้อมทางวัฒนธรรมดูเหมือนจะมีบทบาทสำคัญในความชุกของโรคอ้วนที่เพิ่มขึ้นทั่วโลก [26-29] ในจำนวนเล็ก ๆ ของกรณีโรคอ้วนในเด็กเป็นเพราะยีนเช่นการขาด leptin หรือสาเหตุทางการแพทย์เช่นพร่องและการขาดฮอร์โมนการเจริญเติบโตหรือผลข้างเคียงที่เกิดจากยาเสพติด (เช่น - เตียรอยด์) [30] ส่วนใหญ่เวลา แต่การเลือกวิถีชีวิตส่วนบุคคลและสภาพแวดล้อมทางวัฒนธรรมอย่างมีนัยสำคัญที่มีอิทธิพลต่อโรคอ้วน.
พฤติกรรมและปัจจัยทางสังคม
ครั้งที่หนึ่ง อาหาร
ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาได้กลายเป็นอาหารที่ราคาไม่แพงมากขึ้นในตัวเลขขนาดใหญ่ของคนที่เป็นราคาของอาหารได้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับรายได้และแนวคิดของ 'อาหาร' ได้เปลี่ยนจากวิธีการของการบำรุงเพื่อเครื่องหมายของการดำเนินชีวิตและแหล่งที่มาของ ความสุข เห็นได้ชัดว่าการเพิ่มขึ้นของการออกกำลังกายไม่น่าจะชดเชยพลังงานที่อุดมไปด้วยอาหารทางโภชนาการที่ไม่ดี มันต้องใช้เวลาระหว่าง 1-2 ชั่วโมงของกิจกรรมแข็งแรงมากที่จะรับมือเดียวขนาดใหญ่ (เช่น> = 785 กิโลแคลอรี) อาหารเด็กที่ร้านอาหารอาหารอย่างรวดเร็ว บ่อยของการบริโภคเช่นอาหารที่แทบจะไม่สามารถล่วงรู้โดยเฉลี่ยเด็กหรือผู้ใหญ่ [31].
การบริโภคแคลอรี่
ถึงแม้ว่ามีน้ำหนักเกินและโรคอ้วนจะถือว่าส่วนใหญ่จะเป็นผลจากการเพิ่มขึ้นของปริมาณแคลอรี่ที่มีอยู่ไม่เพียงพอหลักฐานสนับสนุนสำหรับปรากฏการณ์ดังกล่าว วิธีการวัดความถี่อาหารอาหารปกติ แต่ประเมินแคลอรี่ไม่ดี [32] วิธีการอื่น ๆ เช่นการเรียกคืนตลอด 24 ชั่วโมงหรือไดอารี่อาหารบริโภคแคลอรี่ประเมินถูกต้องมากขึ้นอย่างไรก็ตามประมาณการระยะสั้นไม่ได้บริโภคในระยะยาว [32] ปริมาณพลังงานทั้งหมดเป็นเรื่องยากที่จะวัดได้อย่างถูกต้องในระดับประชากร อย่างไรก็ตามความไม่สมดุลของแคลอรี่เล็ก ๆ (ภายในขอบของข้อผิดพลาดของวิธีการประมาณ) จะเพียงพอในระยะเวลานานของเวลาที่จะนำไปสู่โรคอ้วน ด้วยการเพิ่มขึ้นพร้อมกันในความชุกโรคอ้วนในเด็กในประเทศสหรัฐอเมริกา, สุขภาพแห่งชาติและการสำรวจตรวจสอบโภชนาการ (NHANES) ตั้งข้อสังเกตการเปลี่ยนแปลงที่ลึกซึ้งเฉพาะในการบริโภคแคลอรี่ในหมู่เด็กสหรัฐจากปี 1970 ที่จะ 1988-1994 สำหรับช่วงเวลานี้ NHANES III พบปริมาณแคลอรี่ที่เพิ่มขึ้นเพียง แต่ในหมู่วัยรุ่นหญิงสีขาวและสีดำ รูปแบบเดียวกันก็สังเกตเห็นโดย NHANES ล่าสุด (1999-2000) ซึ่งการศึกษา Bogalusa

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรคอ้วนในวัยเด็ก ความชุกและโรคอ้วนในเด็กป้องกันได้ถึงระดับนามธรรม

ระบาดในประเทศที่พัฒนา ยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์ของเด็กในประเทศสหรัฐอเมริกามีน้ำหนักเกินและ 11 % เป็นตุ๊ ภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วนในวัยเด็กว่ามีผลกระทบอย่างมากต่อทั้งสุขภาพทางกายและทางจิตกลไกของการพัฒนาโรคอ้วนจะไม่เข้าใจอย่างเต็มที่ และจะถือเป็นโรคด้วยหลายสาเหตุ ปัจจัยสิ่งแวดล้อม ลักษณะวิถีชีวิต และสภาพแวดล้อมทางวัฒนธรรม เล่น บทบาทสำคัญ ในความชุกเพิ่มขึ้นของโรคอ้วนทั่วโลก โดยทั่วไปจะถือว่ามีภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วนผลจากการเพิ่มขึ้นในแคลอรี่และไขมันบริโภค บนมืออื่น ๆมีหลักฐานสนับสนุนว่า การบริโภคน้ำตาลมากเกินไป โดยเครื่องดื่ม , เพิ่มขนาดของส่วนและการลดลงคงที่ในกิจกรรมทางกายภาพได้รับการเล่นบทบาทสำคัญในอัตราของโรคอ้วนที่เพิ่มขึ้นทั่วโลก จากนั้น ทั้งคู่ผ่านการบริโภคของแคลอรี่และลดกิจกรรมทางกายภาพที่เกี่ยวข้องกับโรคอ้วนในเด็ก .
นักวิจัยเกือบทั้งหมดยอมรับว่า การป้องกันอาจเป็นกลยุทธ์ที่สำคัญสำหรับการควบคุมโรคระบาดในปัจจุบันของโรคอ้วน การป้องกันอาจรวมถึงการป้องกันระดับปฐมภูมิของภาวะน้ำหนักเกินหรือโรคอ้วน ระดับการป้องกันหรือป้องกันน้ำหนักฟื้นต่อไปนี้การสูญเสียน้ำหนัก และการหลีกเลี่ยงมากกว่า น้ำหนักเพิ่ม อ้วน คนไม่อ้วน จนถึงตอนนี้วิธีการส่วนใหญ่ได้มุ่งเน้นการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของบุคคลในการควบคุมอาหารและการออกกำลังกาย ดูเหมือนว่า แต่ที่กลยุทธ์เหล่านี้จะมีผลกระทบต่อการเติบโตเพิ่มขึ้นของโรคอ้วนระบาด ในขณะที่ประมาณ 50 เปอร์เซ็นต์ของผู้ใหญ่ที่มีน้ำหนักเกินและอ้วนในหลายประเทศ ยากลดน้ำหนักมากเกินไปเมื่อมันกลายเป็นตั้งขึ้นเด็กจึงควรได้รับการพิจารณาประชากรที่สำคัญสำหรับกลยุทธ์การแทรกแซง การป้องกันอาจทำได้ผ่านความหลากหลายของการแทรกแซงเป้าหมายสร้างสิ่งแวดล้อม กิจกรรมทางกาย และอาหาร บางส่วนของกลยุทธ์เหล่านี้อาจเข้ามาแทรกแซงในเด็กที่สามารถดำเนินการโดยเป้าหมายสถานศึกษาปฐมวัยโรงเรียนหรือหลังเลิกเรียน บริการดูแล เหมือนการตั้งค่าธรรมชาติมีอิทธิพลต่อกิจกรรมอาหารและทางกายภาพ ทั้งหมดนี้ มีความจําเป็นเร่งด่วนที่จะดำเนินการป้องกัน และรักษาโรคของโรคอ้วนในเด็ก แนะนำ

เกิดโรคอ้วนได้ถึงระดับการแพร่ระบาดในประเทศที่พัฒนา ยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์ของเด็กในประเทศสหรัฐอเมริกามีน้ำหนักเกินและ 11 % เป็นตุ๊ประมาณ 70% ของเด็กอ้วนวัยรุ่นเติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่อ้วน [ 1-3 ] ความชุกของเด็กอ้วนจะเพิ่มขึ้นตั้งแต่ 1971 ในประเทศที่พัฒนาแล้ว ( ตารางที่ 1 ) ในยุโรปบางประเทศ เช่น ประเทศ Scandinavian ความชุกของโรคอ้วนในวัยเด็กจะลดลง เมื่อเทียบกับประเทศเมดิเตอร์เรเนียน อย่างไรก็ตาม สัดส่วนของเด็กอ้วนจะเพิ่มขึ้นในทั้งสองกรณี [ 4 ]สูงสุดอัตราความชุกของโรคอ้วนในเด็กได้พบในประเทศที่พัฒนาแล้ว , อย่างไรก็ตาม , ความชุกที่เพิ่มขึ้นในประเทศกำลังพัฒนาได้เป็นอย่างดี ความชุกของเด็กอ้วนสูงในตะวันออกกลาง ยุโรปตะวันออก [ 5 ] ตัวอย่างเช่น ในปี 1998องค์การอนามัยโลก โครงการติดตามผลของโรคหัวใจและหลอดเลือด ( โมนิก้า ) รายงานว่า อิหร่าน เป็นหนึ่งในเจ็ดประเทศที่มีความชุกสูงสุดของโรคอ้วนในวัยเด็ก ความชุกของ BMI ( ร้อยละ 85 ) และไทล์ 95 ระหว่างผู้หญิงสูงกว่าผู้ชาย ( 10.7 , SD = 1.1 กับ 7.4 , SD = 0.9 )