Deliberative democratic theory, the

Deliberative democratic theory, the third and most recent wave of contemporary demo- cratic theory, is centered on inclusive politi- cal judgment. From this perspective, the stan- dard account of representative democracy is suspect for its thin understanding of political will formation. The standard account, with its emphasis on elections, pressure groups, and political parties, suggested that politi- cal judgments are, in effect, aggregated pref- erences. Deliberative theories of democracy were spearheaded by Habermas in the mid- 1980s and rapidly followed by parallel theories focused on judgment: Gutmann & Thompson (1996), Pettit (1999a), the later Rawls (2005), Richardson (2003), and others turned their at- tention to the formation of public opinion and judgment, the institutionalization of deliber- ation, and the relationship between inclusion and deliberation. Problems of representation,
however, were bypassed by several strains of deliberative democratic theory, either because deliberation was conceived within a participa- tory framework (Cohen 1996) or because it was conceived within already established in- stitutions (Rawls 2005).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อภิปรายทฤษฎีประชาธิปไตย คลื่น 3 และล่าสุดของสาธิตร่วมสมัย - cratic ทฤษฎี เป็นศูนย์กลางในการพิพากษารวม politi-cal จากมุมมองนี้ บัญชีสแตน dard ประชาธิปไตยตัวแทนคือ สงสัยในความเข้าใจของบางเมืองที่จะก่อ บัญชีมาตรฐาน กับการเลือกตั้ง กลุ่มความดัน และ พรรคการเมือง แนะนำตัดสิน politi cal ใช้ ผล รวม pref erences อภิปรายทฤษฎีประชาธิปไตย spearheaded โดย Habermas ในกลางไฟต์ และอย่างรวดเร็วตามทฤษฎีพร้อมเน้นคำพิพากษา: Gutmann และทอมป์สัน (1996), Pettit (1999a), Rawls ภายหลัง (2005), ริชาร์ดสัน (2003), และอื่น ๆ ของพวกเขาที่-tention จะก่อมติมหาชน และการพิพากษา institutionalization ของ deliber ation และความสัมพันธ์ระหว่างความเข้มแข็งของบริษัทฯ เปิด ปัญหาของการแสดงอย่างไรก็ตาม ที่ข้าม โดยสายพันธุ์ต่าง ๆ ของทฤษฎีประชาธิปไตยอภิปราย เนื่อง จากบริษัทฯ ได้รู้สึกในกรอบ participa-tory (โคเฮน 1996) หรือ เพราะมันถูกรู้สึกภายในแล้วสร้างใน-stitutions (Rawls 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทฤษฎีประชาธิปไตยอภิปราย, คลื่นลูกที่สามและที่ผ่านมาส่วนใหญ่ของทฤษฎี cratic ร่วมสมัยสาธิต, เป็นศูนย์กลางในการตัดสินใจรวมทางการเมือง จากมุมมองนี้บัญชีมาตรฐานของ X ตัวแทนประชาธิปไตยเป็นผู้ต้องสงสัยในการทำความเข้าใจบางของการสร้างเจตจำนงทางการเมือง มาตรฐานการบัญชีที่มีความสำคัญกับการเลือกตั้งกลุ่มความดันและพรรคการเมืองชี้ให้เห็นว่าการตัดสินใจทางการเมืองที่มีผล erences pref- รวม ทฤษฎีการอภิปรายของประชาธิปไตยที่ทันสมัยโดยฮาเบอร์ในปี 1980 กลางและตามด้วยทฤษฎีคู่ขนานมุ่งเน้นไปที่การตัดสินใจอย่างรวดเร็ว: Gutmann และ ธ อมป์สัน (1996), เพอร์ตี้ (1999a) ต่อมาวล์ (2005), ริชาร์ด (2003) และคนอื่น ๆ หัน Tention AT- ของพวกเขาไปสู่การพัฒนาความคิดเห็นของประชาชนและคำตัดสินของสถาบัน ation deliber- และความสัมพันธ์ระหว่างการรวมและการพิจารณา ปัญหาของการเป็นตัวแทน,
แต่ถูกละเลยโดยหลายสายพันธุ์ของทฤษฎีประชาธิปไตยอภิปรายทั้งเนื่องจากการพิจารณาเป็นช่วงที่อยู่ในกรอบ tory มีส่วนร่วม (โคเฮน 1996) หรือเพราะมันเป็นช่วงที่อยู่ในจัดตั้งขึ้นแล้วส่วนตัวต่อสถาบันข่าวสาร (วล์ 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทฤษฎีประชาธิปไตยเกี่ยวกับการอภิปราย , ที่สามและล่าสุดคลื่นของสาธิต - ทฤษฎี cratic ร่วมสมัย , รวม Politi - แคล เป็นศูนย์กลางในการพิพากษา จากมุมมองนี้ , สแตน - บัญชี dard ของประชาธิปไตยแบบตัวแทน เป็นผู้ต้องสงสัยมีบางความเข้าใจรูปแบบทางการเมือง บัญชีมาตรฐาน กับเน้นการเลือกตั้ง กลุ่ม และพรรคการเมืองชี้ให้เห็นว่าคำตัดสิน Politi - แคล จะ มีผล การรวม - erences . ทฤษฎีประชาธิปไตยเกี่ยวกับการอภิปรายเป็นหัวหอกฮาเบอร์ ในช่วงกลางยุคอย่างรวดเร็วและตามด้วยทฤษฎีคู่ขนานเน้นความยุติธรรม& Gutmann ธอมป์สัน ( 1996 ) เปอ ( 1999a ) ต่อมานิยม ( 2005 ) , ริชาร์ด ( 2003 ) , และคนอื่น ๆ เปิดที่ - เทนชั่นเพื่อการก่อตัวของความคิดเห็นของประชาชนและความยุติธรรมส่วนเมืองขึ้นของ deliber - ation และความสัมพันธ์ระหว่างรวมและความรอบคอบ ปัญหาของการเป็นตัวแทน
แต่ถูกข้ามโดยหลายสายพันธุ์ของทฤษฎีประชาธิปไตยเกี่ยวกับการอภิปรายด้วย เพราะการคิดในกรอบ ( 1996 - ปัจจุบัน participa โคเฮน ) หรือเพราะมันรู้สึกภายในที่จัดตั้งขึ้นแล้วใน stitutions ( 2544 - 2548 )