- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Successful Transition to Kindergart
Successful Transition to Kindergarten: The Role of Teachers & Parents
By Pam Deyell-Gingold
While new kindergartners are worrying about whether or not anyone will be their friend and if they’ll be able to find the bathroom, their preschool teachers are wondering if they’ve succeeded at preparing their small students for this big transition. In recent years the role of kindergarten has changed from an extension of preschool to a much more academic environment because of new standards in the public schools that “push back” academic skills to earlier grades.
How can we ensure that our students make a smooth transition? Are our students mature enough? What can we do to make them “more” ready? This article will explore the skills that constitute kindergarten “readiness,” how preschool teachers can collaborate with parents and kindergarten teachers to make the process more rewarding for all, and activities to help prepare children for what will be expected of them in kindergarten.
The Transition Process
Children go through many transitions throughout their lives, but one of the most important transitions is the one from a preschool program to kindergarten. “During this period behavior is shaped and attitudes are formed that will influence children throughout their education” (PTA and Head Start, 1999). Children’s transitions are most strongly influenced by their home environment, the preschool program they attend, and the continuity between preschool and kindergarten (Riedinger, 1997).
In 1995, Head Start and the Parent Teacher Association (PTA) began a plan to create a partnership between the two organizations in order to create effective transition practices and to promote continuity in parent and family involvement in the schools. Three pilot programs were studied to determine “best practice” in kindergarten transition, and to foster the continued strong involvement of families in their children’s education. They worked with elementary schools to create parent-friendly environments and to develop strategies that lessen the barriers to involvement (Head Start & PTA, 1999). Even Start, a federal program for low-income families implemented to improve educational opportunities for children and adults, also helps parents to work with the school system to help their children succeed. Their research found that parents felt that the way in which Even Start focuses on the family strengths rather than weaknesses and allows the families to identify their own needs, empowered them more than anything else to help them to support their children in school (Riedinger, 1997).
Kindergarten Readiness
A 1998 study by the National Center for Early Development & Learning of nearly 3,600 kindergarten teachers nationwide indicated that 48 percent of children have moderate to serious problems transitioning to kindergarten. Teachers are most often concerned about children’s skills in following directions, academics, and working independently. There seems to be a discrepancy between the expectations of teachers and the actual skills of kindergarten children. Therefore, a need for kindergarten teachers to collaborate with both parents and preschool teachers exists (Pianta & Cox, 1998). School readiness is more than a matter of academics, though. As reported in a National Education Goals Panel in 1998; “The prevailing view today, however, is that readiness reflects a range of dimensions, such as a child’s health and physical development, social and emotional development, approaches to learning, language and communication skills, and cognitive and general knowledge” (California Department of Education, 2000).
Historically, kindergarten was a “children’s garden”: a place to interact for the first time with a group of agemates, and to learn basic skills through play. Today, because of increasing numbers of working mothers, single-parent families, and strict welfare regulations, many children begin having group experiences in a child care program or family child care home at a much earlier age. Together with the concern that America’s children are not getting adequate education to compete in a global market, our schools began to make the transition from the children’s garden to “curriculum escalation” (Shepard & Smith, 1988) and “academic trickle-down” (Cunningham, 1988). While the trend towards focusing on academic skills continues at a fast pace, early childhood professionals argue for a more integrated curriculum that addresses the developmental needs of each child.
Social Adjustment
Although academics may be becoming increasingly more important, research shows that social skills are what most affect school adjustment (Ladd & Price, 1987; Ladd, 1990). Preschool teachers should not feel pressured into teaching academics beyond what is developmentally “best practice” (Bredekamp & Copple, 1997) but should continue to focus on social and emotional development. Children who have been rejected by their peers in kindergarten tend to have poor school performance, more absences, and negative attitudes towards school that last throughout their school years. “Three particular social skills that are known to influence children’s peer acceptance: play behavior, ability to enter play groups, and communication skills” (Maxwell & Eller, 1994).
Play Behavior and Communication Skills
Specific behaviors that cause rejection by fellow students include things like rough play, arguing, upsetting things in class, trying to get their own way, and not sharing. Children who exhibit these behaviors also tend to be less independent and less cooperative than their peers. Most children prefer playing with others who are polite, caring, and attentive. Preschool teachers and parents need to teach young children social skills, especially how to enter social groups. For example, children who say, “Looks like that’s a fun game, can I play?” are more likely to be accepted than those who shove others aside and whine, “I want a turn!”
Another important social skill is the ability to participate in complicated fantasy games and take part in making up and extending the story. Children who lack sufficient experience playing with age-mates may feel frustrated at not being able to keep up with the capabilities of their classmates. “A generous amount of guided social experience with peers prior to kindergarten helps children do well in this new world” (Maxwell & Eller, 1994). Some children need assistance to learn how to play make-believe. A teacher can help model this by giving verbal cues like, “You be the mommy, and I’ll be your little girl. Can I help you make dinner, Mommy?” Some children need reminders to keep them focused on their roles. Others may need help to read the emotions on people’s faces. “Look at Nick’s face. He is sad because you pulled the hat away from him.” Because young children do not have a large enough vocabulary to express themselves, teachers can help them find words to express their feelings such as, “You’re feeling frustrated. Let’s go find a puzzle with fewer pieces.”
Communication skills, such as being able to take part in a conversation, listen to others, and negotiate are also important. For example, children who speak directly to peers, are attentive to others in the group, and respond to the initiations of others tend to be liked by the other children. Disliked children are more likely to make irrelevant comments, reject the initiations of other children without reasons or explanations, and often make comments without directing them to anyone (Maxwell & Eller, 1994). Part of a teacher’s task is to quietly remind children to look at the person they’re talking to, and listen to what another child is saying.
Immaturity and Redshirting
A common practice when dealing with children who are not socially mature is to keep them out of school for a year, in the hope that “readiness will emerge.” In academic circles this is referred to as “redshirting,” a term borrowed from college athletics. However, “Research shows that redshirts are not gaining an academic advantage, and the extra year does not solve the social development problems that caused initial concern” (Graue, 1994). Parents who are told that their children need to stay home for a year should ask for the reasons.
“Developmentally appropriate practice is less common in kindergarten, and primary teachers face many constraints and pressures that teachers of younger children are not yet experiencing in the same intensity [although preschool appears to be next in line for “pushdown” curriculum].” (Jones, Evans, & Rencken, 2001). “If we think inclusively we have to problem-solve in ways to accommodate the incredible diversity presented by the characteristics of kindergartners….Redshirting and retention are outmoded tools that should be replaced by more appropriate practices. One step in the right direction is collaboration between preschool and elementary school educators” (Graue, 1994). A second step is to have parents understand what experiences can help their child have a successful transition.
Learning About Classroom Styles
In collaborating with kindergarten teachers, preschool teachers and parents need to visit the school and pay close attention to details that may affect their students in kindergarten. “When teachers and parents agree on a philosophy of education, children usually adjust more easily” (Maxwell & Eller, 1994). Children feel more secure in their new environment if they feel that their parents support the teacher and the school.
The first step may be either a meeting with the kindergarten teacher or a class field trip to the elementary school. “Observe kindergarten classrooms to identify teaching styles, classroom management techniques, and routines. Also try to identify skills that are needed to be successful in particip
By Pam Deyell-Gingold
While new kindergartners are worrying about whether or not anyone will be their friend and if they’ll be able to find the bathroom, their preschool teachers are wondering if they’ve succeeded at preparing their small students for this big transition. In recent years the role of kindergarten has changed from an extension of preschool to a much more academic environment because of new standards in the public schools that “push back” academic skills to earlier grades.
How can we ensure that our students make a smooth transition? Are our students mature enough? What can we do to make them “more” ready? This article will explore the skills that constitute kindergarten “readiness,” how preschool teachers can collaborate with parents and kindergarten teachers to make the process more rewarding for all, and activities to help prepare children for what will be expected of them in kindergarten.
The Transition Process
Children go through many transitions throughout their lives, but one of the most important transitions is the one from a preschool program to kindergarten. “During this period behavior is shaped and attitudes are formed that will influence children throughout their education” (PTA and Head Start, 1999). Children’s transitions are most strongly influenced by their home environment, the preschool program they attend, and the continuity between preschool and kindergarten (Riedinger, 1997).
In 1995, Head Start and the Parent Teacher Association (PTA) began a plan to create a partnership between the two organizations in order to create effective transition practices and to promote continuity in parent and family involvement in the schools. Three pilot programs were studied to determine “best practice” in kindergarten transition, and to foster the continued strong involvement of families in their children’s education. They worked with elementary schools to create parent-friendly environments and to develop strategies that lessen the barriers to involvement (Head Start & PTA, 1999). Even Start, a federal program for low-income families implemented to improve educational opportunities for children and adults, also helps parents to work with the school system to help their children succeed. Their research found that parents felt that the way in which Even Start focuses on the family strengths rather than weaknesses and allows the families to identify their own needs, empowered them more than anything else to help them to support their children in school (Riedinger, 1997).
Kindergarten Readiness
A 1998 study by the National Center for Early Development & Learning of nearly 3,600 kindergarten teachers nationwide indicated that 48 percent of children have moderate to serious problems transitioning to kindergarten. Teachers are most often concerned about children’s skills in following directions, academics, and working independently. There seems to be a discrepancy between the expectations of teachers and the actual skills of kindergarten children. Therefore, a need for kindergarten teachers to collaborate with both parents and preschool teachers exists (Pianta & Cox, 1998). School readiness is more than a matter of academics, though. As reported in a National Education Goals Panel in 1998; “The prevailing view today, however, is that readiness reflects a range of dimensions, such as a child’s health and physical development, social and emotional development, approaches to learning, language and communication skills, and cognitive and general knowledge” (California Department of Education, 2000).
Historically, kindergarten was a “children’s garden”: a place to interact for the first time with a group of agemates, and to learn basic skills through play. Today, because of increasing numbers of working mothers, single-parent families, and strict welfare regulations, many children begin having group experiences in a child care program or family child care home at a much earlier age. Together with the concern that America’s children are not getting adequate education to compete in a global market, our schools began to make the transition from the children’s garden to “curriculum escalation” (Shepard & Smith, 1988) and “academic trickle-down” (Cunningham, 1988). While the trend towards focusing on academic skills continues at a fast pace, early childhood professionals argue for a more integrated curriculum that addresses the developmental needs of each child.
Social Adjustment
Although academics may be becoming increasingly more important, research shows that social skills are what most affect school adjustment (Ladd & Price, 1987; Ladd, 1990). Preschool teachers should not feel pressured into teaching academics beyond what is developmentally “best practice” (Bredekamp & Copple, 1997) but should continue to focus on social and emotional development. Children who have been rejected by their peers in kindergarten tend to have poor school performance, more absences, and negative attitudes towards school that last throughout their school years. “Three particular social skills that are known to influence children’s peer acceptance: play behavior, ability to enter play groups, and communication skills” (Maxwell & Eller, 1994).
Play Behavior and Communication Skills
Specific behaviors that cause rejection by fellow students include things like rough play, arguing, upsetting things in class, trying to get their own way, and not sharing. Children who exhibit these behaviors also tend to be less independent and less cooperative than their peers. Most children prefer playing with others who are polite, caring, and attentive. Preschool teachers and parents need to teach young children social skills, especially how to enter social groups. For example, children who say, “Looks like that’s a fun game, can I play?” are more likely to be accepted than those who shove others aside and whine, “I want a turn!”
Another important social skill is the ability to participate in complicated fantasy games and take part in making up and extending the story. Children who lack sufficient experience playing with age-mates may feel frustrated at not being able to keep up with the capabilities of their classmates. “A generous amount of guided social experience with peers prior to kindergarten helps children do well in this new world” (Maxwell & Eller, 1994). Some children need assistance to learn how to play make-believe. A teacher can help model this by giving verbal cues like, “You be the mommy, and I’ll be your little girl. Can I help you make dinner, Mommy?” Some children need reminders to keep them focused on their roles. Others may need help to read the emotions on people’s faces. “Look at Nick’s face. He is sad because you pulled the hat away from him.” Because young children do not have a large enough vocabulary to express themselves, teachers can help them find words to express their feelings such as, “You’re feeling frustrated. Let’s go find a puzzle with fewer pieces.”
Communication skills, such as being able to take part in a conversation, listen to others, and negotiate are also important. For example, children who speak directly to peers, are attentive to others in the group, and respond to the initiations of others tend to be liked by the other children. Disliked children are more likely to make irrelevant comments, reject the initiations of other children without reasons or explanations, and often make comments without directing them to anyone (Maxwell & Eller, 1994). Part of a teacher’s task is to quietly remind children to look at the person they’re talking to, and listen to what another child is saying.
Immaturity and Redshirting
A common practice when dealing with children who are not socially mature is to keep them out of school for a year, in the hope that “readiness will emerge.” In academic circles this is referred to as “redshirting,” a term borrowed from college athletics. However, “Research shows that redshirts are not gaining an academic advantage, and the extra year does not solve the social development problems that caused initial concern” (Graue, 1994). Parents who are told that their children need to stay home for a year should ask for the reasons.
“Developmentally appropriate practice is less common in kindergarten, and primary teachers face many constraints and pressures that teachers of younger children are not yet experiencing in the same intensity [although preschool appears to be next in line for “pushdown” curriculum].” (Jones, Evans, & Rencken, 2001). “If we think inclusively we have to problem-solve in ways to accommodate the incredible diversity presented by the characteristics of kindergartners….Redshirting and retention are outmoded tools that should be replaced by more appropriate practices. One step in the right direction is collaboration between preschool and elementary school educators” (Graue, 1994). A second step is to have parents understand what experiences can help their child have a successful transition.
Learning About Classroom Styles
In collaborating with kindergarten teachers, preschool teachers and parents need to visit the school and pay close attention to details that may affect their students in kindergarten. “When teachers and parents agree on a philosophy of education, children usually adjust more easily” (Maxwell & Eller, 1994). Children feel more secure in their new environment if they feel that their parents support the teacher and the school.
The first step may be either a meeting with the kindergarten teacher or a class field trip to the elementary school. “Observe kindergarten classrooms to identify teaching styles, classroom management techniques, and routines. Also try to identify skills that are needed to be successful in particip
0/5000
เปลี่ยนแปลงสำเร็จอนุบาล: บทบาทของครูและผู้ปกครองโดยแพม Deyell-Gingold ในขณะที่ kindergartners ใหม่กังวลเกี่ยวกับหรือไม่ใครจะเป็นเพื่อนของพวกเขา และพวกเขาจะสามารถหาห้องน้ำ ครูของ preschool จะสงสัยถ้า พวกเขาได้ประสบความสำเร็จที่เตรียมนักศึกษาขนาดเล็กในช่วงนี้ขนาดใหญ่ ในปีที่ผ่านมา บทบาทของโรงเรียนอนุบาลมีการเปลี่ยนแปลงจากส่วนขยายของหอศิลป์สิ่งแวดล้อมทางวิชาการมาก เพราะมาตรฐานใหม่ในโรงเรียนที่ "ผลักดัน" ทักษะวิชาการเพื่อเกรดก่อน วิธีสามารถเรามั่นใจว่า นักเรียนของเราทำการเปลี่ยนเรียบ มีนักเรียนของเราเป็นผู้ใหญ่พอหรือไม่ เราสามารถทำอะไรเพื่อให้พร้อม "เพิ่มเติม" บทความนี้จะสำรวจทักษะที่เป็น "ความพร้อม วิธี preschool อนุบาลครูสามารถทำงานร่วมกับผู้ปกครองและครูโรงเรียนอนุบาลเพื่อให้กระบวนการให้รางวัลเพิ่มเติมสำหรับทั้งหมด และกิจกรรมเพื่อช่วยเตรียมเด็กสำหรับจะคาดหวังของพวกเขาในโรงเรียนอนุบาลการเปลี่ยนแปลง เด็กผ่านช่วงการเปลี่ยนภาพต่าง ๆ ตลอดชีวิตของพวกเขา แต่ช่วงสำคัญที่สุดคือได้จากโปรแกรม preschool ไปอนุบาล "ช่วงนี้ รูปลักษณะการทำงาน และทัศนคติเกิดขึ้นที่จะมีอิทธิพลต่อเด็กตลอดการศึกษา" (PTA และหัวเริ่ม 1999) เปลี่ยนเด็กเป็นที่สุดขอรับอิทธิพลจากสภาพแวดล้อมภายในบ้านของพวกเขา พวกเขาเข้าร่วมโปรแกรม preschool และความต่อเนื่องระหว่างหอศิลป์และโรงเรียนอนุบาล (Riedinger, 1997) ใน 1995 เริ่มต้นหัวและสมาคมครูแม่ (PTA) เริ่มแผนการสร้างความร่วมมือระหว่างองค์กรสอง การสร้างปฏิบัติการเปลี่ยนแปลงที่มีประสิทธิภาพ และ เพื่อส่งเสริมหลักความต่อเนื่องและครอบครัวมีส่วนร่วมในโรงเรียน โปรแกรมนำร่อง 3 ได้ศึกษา เพื่อกำหนด "แนวทางปฏิบัติ" ในช่วงอนุบาล และ เพื่อส่งเสริมการมีส่วนร่วมแข็งแกร่งอย่างต่อเนื่องของครอบครัวในการศึกษาของบุตร พวกเขาทำงานกับโรงเรียนประถมศึกษา เพื่อสร้างสภาพแวดล้อมเป็นหลัก และพัฒนากลยุทธ์ที่ช่วยลดอุปสรรคการมีส่วนร่วม (เริ่มหัวและ PTA, 1999) แม้เริ่มต้น โปรแกรมของรัฐบาลกลางสำหรับนำไปใช้เพื่อพัฒนาโอกาสทางการศึกษาสำหรับเด็กและผู้ใหญ่ ครอบครัวแนซ์ยังช่วยพ่อแม่ทำงาน ด้วยระบบการเรียนจะช่วยให้เด็กประสบความสำเร็จ นักวิจัยพบว่า ผู้ปกครองรู้สึกว่า วิธีการที่ได้เริ่มเน้นจุดแข็งครอบครัวแทนที่เป็นจุดอ่อน และช่วยให้ครอบครัวเพื่อระบุความต้องการของตนเอง อำนาจพวกเขามากกว่าสิ่งอื่นใดเพื่อช่วยในการสนับสนุนเด็กในโรงเรียน (Riedinger, 1997) โรงเรียนอนุบาลพร้อม ศึกษา โดยศูนย์แห่งชาติในการพัฒนาการเรียนรู้ของเกือบ 3600 โรงเรียนอนุบาลครูทั่วประเทศต้นปี 1998 ระบุว่า ร้อยละ 48 ของเด็กมีปัญหาปานกลางถึงรุนแรงวิธีการอนุบาล ครูมักจะกังวลเกี่ยวกับทักษะของเด็กในเส้นทางต่อไปนี้ นักวิชาการ และทำงานอย่างอิสระ มีดูเหมือนจะ ขัดแย้งระหว่างความต้องการของครูและทักษะแท้จริงของเด็กอนุบาล ดังนั้น ต้องการครูอนุบาลเพื่อทำงานร่วมกับผู้ปกครองทั้งและครู preschool อยู่ (Pianta & ค็อกซ์ 1998) ความพร้อมในการเรียนได้มากกว่าเรื่องของนักวิชาการ แม้ว่า ตามรายงานในแผงเป้าหมายการศึกษาชาติในปี 1998 "การขึ้นดูวันนี้ อย่างไรก็ตาม คือว่า พร้อมสะท้อนใกล้ช่วงมิติ สุขภาพของเด็ก และพัฒนาทางกายภาพ สังคม และทางอารมณ์ พัฒนา การเรียน ทักษะภาษาและการสื่อสาร ความรู้ทั่วไป และรับรู้" (แคลิฟอร์เนียภาคการศึกษา 2000) ประวัติ อนุบาลถูก "เด็กสวน": เป็นสถานที่ใน การโต้ตอบครั้งแรกกับกลุ่ม agemates และเรียนรู้ทักษะพื้นฐานผ่านการเล่น วันนี้ เนื่องจากการเพิ่มจำนวนมารดาที่ทำงาน ครอบครัวหลักเดียว และสวัสดิการอย่างเข้มงวด เด็กจำนวนมากเริ่มมีกลุ่มประสบการณ์ในโปรแกรมดูแลลูกหรือครอบครัวเด็กดูแลบ้านที่อายุมากก่อนหน้านี้ กับกังวลว่าเด็กของอเมริกาจะได้รับการศึกษาอย่างเพียงพอเพื่อแข่งขันในตลาดโลก โรงเรียนของเราเริ่มทำการเปลี่ยนแปลงจากเด็กสวน "เลื่อนระดับหลักสูตร" (เพิร์ & Smith, 1988) และ "วิชาการย่อม" (คันนิงแฮม 1988) ในขณะที่แนวโน้มไปทางเน้นทักษะทางวิชาการอย่างต่อเนื่องที่รวดเร็วก้าว ปฐมวัยโต้เถียงผู้เชี่ยวชาญในหลักสูตรแบบบูรณาการมากขึ้นที่อยู่ความต้องการพัฒนาของเด็กแต่ละคนปรับตัวทางสังคมแม้ว่าอาจจะเป็นนักวิชาการมากขึ้นสำคัญ การวิจัยพบว่า ทักษะทางสังคมเป็นอะไรที่สุดมีผลต่อการปรับปรุงโรงเรียน (Ladd และราคา 1987 Ladd, 1990) Preschool ครูไม่ควรรู้สึกให้ไปสอนนักวิชาการนอกเหนือจากสิ่ง developmentally "ฝึกฝน" (Bredekamp & Copple, 1997) แต่จะยังคงให้ความสำคัญกับการพัฒนาทางสังคม และทางอารมณ์ เด็กถูกปฏิเสธ โดยเพื่อนของพวกเขาในโรงเรียนอนุบาลมักจะ มีประสิทธิภาพโรงเรียนยากจน ขาดงานเพิ่มเติม และทัศนคติลบต่อโรงเรียนที่สุดท้ายตลอดทั้งปีของโรงเรียน "สามเฉพาะสังคมที่ทราบว่ามีผลต่อการยอมรับเพื่อนเด็ก: เล่นลักษณะการทำงาน ความสามารถในการระบุกลุ่มเล่น ทักษะการสื่อสาร" (แมกซ์เวลล์และ Eller, 1994) เล่นทำงานและทักษะการสื่อสารลักษณะการทำงานเฉพาะที่ทำให้เกิดการปฏิเสธเพื่อนนักเรียนรวมสิ่งที่ต้องการเล่นหยาบ โต้เถียง upsetting กิจกรรมในคลาส พยายามที่จะได้แบบของตนเอง และไม่ร่วมกัน เด็กที่แสดงพฤติกรรมเหล่านี้ยังมักจะ เป็นสหกรณ์น้อยอิสระ และน้อยกว่าเพื่อนของพวกเขา ส่วนใหญ่เด็กชอบเล่นกับคนอื่นที่สุภาพ ดูแล และ Preschool ครูและผู้ปกครองต้องสอนเด็กสังคม โดยเฉพาะอย่างยิ่งวิธีการป้อนกลุ่มสังคม เด็กที่กล่าวว่า เช่น "ดูเหมือนเป็นที่เกม สามารถเล่น? " มีแนวโน้มที่จะยอมรับมากกว่าผู้ที่ผลักคนอื่นไว้ และ whine "อยากกลับ" ทักษะทางสังคมที่สำคัญอื่นคือ ความสามารถในการมีส่วนร่วมในเกมแฟนตาซีที่มีความซับซ้อน และมีส่วนร่วมในการสร้าง และขยายเรื่องราว เด็กที่ขาดประสบการณ์ที่เพียงพอเล่นกับเพื่อน ๆ อายุอาจรู้สึกผิดหวังที่ไม่สามารถให้ทันกับความสามารถของเพื่อนร่วมชั้นของพวกเขา "ความนำประสบการณ์ทางสังคมกับเพื่อนก่อนอนุบาลช่วยเด็กทำดีในโลกใหม่" (แมกซ์เวลล์และ Eller, 1994) เด็กบางส่วนต้องการความช่วยเหลือเพื่อเรียนรู้วิธีการเล่นทะ ครูสามารถช่วยรุ่นนี้ให้ด้วยวาจาสัญลักษณ์เหมือน "คุณสามารถ mommy และจะสาวน้อยของคุณ ฉันสามารถช่วยให้คุณนอน Mommy ? " เด็กบางส่วนต้องเตือนให้พวกเขามุ่งเน้นบทบาทของ ผู้อื่นอาจต้องช่วยอ่านอารมณ์บนใบหน้าของคน "ดูที่หน้าของนิค กำลังเศร้า เพราะคุณดึงหมวกให้กับพระองค์" เนื่องจากเด็กยังมีคำศัพท์มากพอการ ครูสามารถช่วยในการค้นหาคำเพื่อแสดงความรู้สึกของพวกเขาเช่น "คุณรู้สึกผิดหวัง ลองไปค้นหาปริศนาที่ มีชิ้นส่วนน้อยลง" ทักษะการสื่อสาร เช่นความสามารถในการมีส่วนร่วมในการสนทนา ฟังคนอื่น และเจรจายังมีความสำคัญ ตัวอย่าง เด็กพูดคุยโดยตรงกับเพื่อน จะมากับคนอื่น ๆ ในกลุ่ม และตอบ initiations อื่นมักจะเป็นเด็กที่ชอบ Disliked เด็กมีแนวโน้มที่จะทำให้เห็นความเกี่ยวข้อง ปฏิเสธ initiations ของเด็กอื่น ๆ โดยไม่มีเหตุผลหรือคำอธิบาย และมักจะทำ โดยผู้กำกับพวกเขาทุกคน (แมกซ์เวลล์และ Eller, 1994) ส่วนหนึ่งของงานของครู ได้อย่างเงียบ ๆ เตือนเด็กดูคนที่พวกเขากำลังพูดคุย ฟังสิ่งอื่นเด็กพูดว่าร้านและ Redshirtingวัตรเมื่อจัดการกับเด็กไม่ใช่ผู้ใหญ่สังคมเพื่อ ให้พวกเขาออกจากโรงเรียนในปี ในหวังว่า "พร้อมจะเกิดขึ้น" ในแวดวงวิชาการ เช่นนี้เรียกว่าเป็น "redshirting คำยืมมาจากวิทยาลัยกรีฑา อย่างไรก็ตาม "งานวิจัยแสดงว่า redshirts จะได้รับประโยชน์จากการศึกษา และปีเสริมแก้ปัญหาสังคมที่เกิดความกังวลเริ่มต้น" (Graue, 1994) ผู้ปกครองที่บอกว่า ลูกต้องอยู่บ้านหนึ่งปี ควรถามสาเหตุ "แบบฝึกหัดที่เหมาะสม developmentally มีน้อยทั่วไปในโรงเรียนอนุบาล และครูหลักเผชิญข้อจำกัดมากมายและความกดดันที่ครูของเด็กไม่ได้พบในความเข้มเดียวกัน [แม้ว่าหอศิลป์ปรากฏ ได้ทั้งในหลักสูตร"pushdown"]" (Jones อีแวนส์ & Rencken, 2001) "ถ้าเราคิด inclusively เราต้องแก้ปัญหาด้วยวิธีการเพื่อรองรับความหลากหลายอย่างเหลือเชื่อที่นำเสนอ โดยลักษณะของ kindergartners... Redshirting และคงได้เครื่องมือ outmoded ที่ควรถูกแทนที่ ด้วยแนวทางปฏิบัติที่เหมาะสม ขั้นตอนหนึ่งในทิศทางที่ถูกคือ ความร่วมมือระหว่างหอศิลป์และนักการศึกษาประถม" (Graue, 1994) ขั้นตอนที่สองคือการ มีครอบครัวที่เข้าใจสิ่งที่ประสบการณ์สามารถช่วยลูกได้เปลี่ยนประสบความสำเร็จเรียนรู้เกี่ยวกับลักษณะของห้องเรียนในการทำงานร่วมกับโรงเรียนอนุบาล ครู preschool ครู และผู้ปกครองได้เยี่ยมชมโรงเรียน และใส่ใจกับรายละเอียดที่อาจมีผลต่อนักเรียนในโรงเรียนอนุบาล "เมื่อครูและผู้ปกครองยอมรับปรัชญาการศึกษา เด็กมักจะปรับได้ง่ายขึ้น" (แมกซ์เวลล์และ Eller, 1994) เด็กรู้สึกปลอดภัยมากขึ้นในสภาพแวดล้อมใหม่ของพวกเขาหากพวกเขารู้สึกว่า พ่อสนับสนุนครูและโรงเรียน ขั้นตอนแรกอาจจะประชุมกับครูอนุบาลหรือชั้นสนามโรงเรียนประถมศึกษาอย่างใดอย่างหนึ่ง "สังเกตห้องเรียนอนุบาลเพื่อระบุลักษณะสอน เทคนิคการจัดการห้องเรียน และคำสั่ง นอกจากนี้ยัง พยายามระบุทักษะที่จำเป็นเพื่อให้ประสบความสำเร็จใน particip
การแปล กรุณารอสักครู่..
Successful Transition to Kindergarten: The Role of Teachers & Parents
By Pam Deyell-Gingold
While new kindergartners are worrying about whether or not anyone will be their friend and if they’ll be able to find the bathroom, their preschool teachers are wondering if they’ve succeeded at preparing their small students for this big transition. In recent years the role of kindergarten has changed from an extension of preschool to a much more academic environment because of new standards in the public schools that “push back” academic skills to earlier grades.
How can we ensure that our students make a smooth transition? Are our students mature enough? What can we do to make them “more” ready? This article will explore the skills that constitute kindergarten “readiness,” how preschool teachers can collaborate with parents and kindergarten teachers to make the process more rewarding for all, and activities to help prepare children for what will be expected of them in kindergarten.
The Transition Process
Children go through many transitions throughout their lives, but one of the most important transitions is the one from a preschool program to kindergarten. “During this period behavior is shaped and attitudes are formed that will influence children throughout their education” (PTA and Head Start, 1999). Children’s transitions are most strongly influenced by their home environment, the preschool program they attend, and the continuity between preschool and kindergarten (Riedinger, 1997).
In 1995, Head Start and the Parent Teacher Association (PTA) began a plan to create a partnership between the two organizations in order to create effective transition practices and to promote continuity in parent and family involvement in the schools. Three pilot programs were studied to determine “best practice” in kindergarten transition, and to foster the continued strong involvement of families in their children’s education. They worked with elementary schools to create parent-friendly environments and to develop strategies that lessen the barriers to involvement (Head Start & PTA, 1999). Even Start, a federal program for low-income families implemented to improve educational opportunities for children and adults, also helps parents to work with the school system to help their children succeed. Their research found that parents felt that the way in which Even Start focuses on the family strengths rather than weaknesses and allows the families to identify their own needs, empowered them more than anything else to help them to support their children in school (Riedinger, 1997).
Kindergarten Readiness
A 1998 study by the National Center for Early Development & Learning of nearly 3,600 kindergarten teachers nationwide indicated that 48 percent of children have moderate to serious problems transitioning to kindergarten. Teachers are most often concerned about children’s skills in following directions, academics, and working independently. There seems to be a discrepancy between the expectations of teachers and the actual skills of kindergarten children. Therefore, a need for kindergarten teachers to collaborate with both parents and preschool teachers exists (Pianta & Cox, 1998). School readiness is more than a matter of academics, though. As reported in a National Education Goals Panel in 1998; “The prevailing view today, however, is that readiness reflects a range of dimensions, such as a child’s health and physical development, social and emotional development, approaches to learning, language and communication skills, and cognitive and general knowledge” (California Department of Education, 2000).
Historically, kindergarten was a “children’s garden”: a place to interact for the first time with a group of agemates, and to learn basic skills through play. Today, because of increasing numbers of working mothers, single-parent families, and strict welfare regulations, many children begin having group experiences in a child care program or family child care home at a much earlier age. Together with the concern that America’s children are not getting adequate education to compete in a global market, our schools began to make the transition from the children’s garden to “curriculum escalation” (Shepard & Smith, 1988) and “academic trickle-down” (Cunningham, 1988). While the trend towards focusing on academic skills continues at a fast pace, early childhood professionals argue for a more integrated curriculum that addresses the developmental needs of each child.
Social Adjustment
Although academics may be becoming increasingly more important, research shows that social skills are what most affect school adjustment (Ladd & Price, 1987; Ladd, 1990). Preschool teachers should not feel pressured into teaching academics beyond what is developmentally “best practice” (Bredekamp & Copple, 1997) but should continue to focus on social and emotional development. Children who have been rejected by their peers in kindergarten tend to have poor school performance, more absences, and negative attitudes towards school that last throughout their school years. “Three particular social skills that are known to influence children’s peer acceptance: play behavior, ability to enter play groups, and communication skills” (Maxwell & Eller, 1994).
Play Behavior and Communication Skills
Specific behaviors that cause rejection by fellow students include things like rough play, arguing, upsetting things in class, trying to get their own way, and not sharing. Children who exhibit these behaviors also tend to be less independent and less cooperative than their peers. Most children prefer playing with others who are polite, caring, and attentive. Preschool teachers and parents need to teach young children social skills, especially how to enter social groups. For example, children who say, “Looks like that’s a fun game, can I play?” are more likely to be accepted than those who shove others aside and whine, “I want a turn!”
Another important social skill is the ability to participate in complicated fantasy games and take part in making up and extending the story. Children who lack sufficient experience playing with age-mates may feel frustrated at not being able to keep up with the capabilities of their classmates. “A generous amount of guided social experience with peers prior to kindergarten helps children do well in this new world” (Maxwell & Eller, 1994). Some children need assistance to learn how to play make-believe. A teacher can help model this by giving verbal cues like, “You be the mommy, and I’ll be your little girl. Can I help you make dinner, Mommy?” Some children need reminders to keep them focused on their roles. Others may need help to read the emotions on people’s faces. “Look at Nick’s face. He is sad because you pulled the hat away from him.” Because young children do not have a large enough vocabulary to express themselves, teachers can help them find words to express their feelings such as, “You’re feeling frustrated. Let’s go find a puzzle with fewer pieces.”
Communication skills, such as being able to take part in a conversation, listen to others, and negotiate are also important. For example, children who speak directly to peers, are attentive to others in the group, and respond to the initiations of others tend to be liked by the other children. Disliked children are more likely to make irrelevant comments, reject the initiations of other children without reasons or explanations, and often make comments without directing them to anyone (Maxwell & Eller, 1994). Part of a teacher’s task is to quietly remind children to look at the person they’re talking to, and listen to what another child is saying.
Immaturity and Redshirting
A common practice when dealing with children who are not socially mature is to keep them out of school for a year, in the hope that “readiness will emerge.” In academic circles this is referred to as “redshirting,” a term borrowed from college athletics. However, “Research shows that redshirts are not gaining an academic advantage, and the extra year does not solve the social development problems that caused initial concern” (Graue, 1994). Parents who are told that their children need to stay home for a year should ask for the reasons.
“Developmentally appropriate practice is less common in kindergarten, and primary teachers face many constraints and pressures that teachers of younger children are not yet experiencing in the same intensity [although preschool appears to be next in line for “pushdown” curriculum].” (Jones, Evans, & Rencken, 2001). “If we think inclusively we have to problem-solve in ways to accommodate the incredible diversity presented by the characteristics of kindergartners….Redshirting and retention are outmoded tools that should be replaced by more appropriate practices. One step in the right direction is collaboration between preschool and elementary school educators” (Graue, 1994). A second step is to have parents understand what experiences can help their child have a successful transition.
Learning About Classroom Styles
In collaborating with kindergarten teachers, preschool teachers and parents need to visit the school and pay close attention to details that may affect their students in kindergarten. “When teachers and parents agree on a philosophy of education, children usually adjust more easily” (Maxwell & Eller, 1994). Children feel more secure in their new environment if they feel that their parents support the teacher and the school.
The first step may be either a meeting with the kindergarten teacher or a class field trip to the elementary school. “Observe kindergarten classrooms to identify teaching styles, classroom management techniques, and routines. Also try to identify skills that are needed to be successful in particip
By Pam Deyell-Gingold
While new kindergartners are worrying about whether or not anyone will be their friend and if they’ll be able to find the bathroom, their preschool teachers are wondering if they’ve succeeded at preparing their small students for this big transition. In recent years the role of kindergarten has changed from an extension of preschool to a much more academic environment because of new standards in the public schools that “push back” academic skills to earlier grades.
How can we ensure that our students make a smooth transition? Are our students mature enough? What can we do to make them “more” ready? This article will explore the skills that constitute kindergarten “readiness,” how preschool teachers can collaborate with parents and kindergarten teachers to make the process more rewarding for all, and activities to help prepare children for what will be expected of them in kindergarten.
The Transition Process
Children go through many transitions throughout their lives, but one of the most important transitions is the one from a preschool program to kindergarten. “During this period behavior is shaped and attitudes are formed that will influence children throughout their education” (PTA and Head Start, 1999). Children’s transitions are most strongly influenced by their home environment, the preschool program they attend, and the continuity between preschool and kindergarten (Riedinger, 1997).
In 1995, Head Start and the Parent Teacher Association (PTA) began a plan to create a partnership between the two organizations in order to create effective transition practices and to promote continuity in parent and family involvement in the schools. Three pilot programs were studied to determine “best practice” in kindergarten transition, and to foster the continued strong involvement of families in their children’s education. They worked with elementary schools to create parent-friendly environments and to develop strategies that lessen the barriers to involvement (Head Start & PTA, 1999). Even Start, a federal program for low-income families implemented to improve educational opportunities for children and adults, also helps parents to work with the school system to help their children succeed. Their research found that parents felt that the way in which Even Start focuses on the family strengths rather than weaknesses and allows the families to identify their own needs, empowered them more than anything else to help them to support their children in school (Riedinger, 1997).
Kindergarten Readiness
A 1998 study by the National Center for Early Development & Learning of nearly 3,600 kindergarten teachers nationwide indicated that 48 percent of children have moderate to serious problems transitioning to kindergarten. Teachers are most often concerned about children’s skills in following directions, academics, and working independently. There seems to be a discrepancy between the expectations of teachers and the actual skills of kindergarten children. Therefore, a need for kindergarten teachers to collaborate with both parents and preschool teachers exists (Pianta & Cox, 1998). School readiness is more than a matter of academics, though. As reported in a National Education Goals Panel in 1998; “The prevailing view today, however, is that readiness reflects a range of dimensions, such as a child’s health and physical development, social and emotional development, approaches to learning, language and communication skills, and cognitive and general knowledge” (California Department of Education, 2000).
Historically, kindergarten was a “children’s garden”: a place to interact for the first time with a group of agemates, and to learn basic skills through play. Today, because of increasing numbers of working mothers, single-parent families, and strict welfare regulations, many children begin having group experiences in a child care program or family child care home at a much earlier age. Together with the concern that America’s children are not getting adequate education to compete in a global market, our schools began to make the transition from the children’s garden to “curriculum escalation” (Shepard & Smith, 1988) and “academic trickle-down” (Cunningham, 1988). While the trend towards focusing on academic skills continues at a fast pace, early childhood professionals argue for a more integrated curriculum that addresses the developmental needs of each child.
Social Adjustment
Although academics may be becoming increasingly more important, research shows that social skills are what most affect school adjustment (Ladd & Price, 1987; Ladd, 1990). Preschool teachers should not feel pressured into teaching academics beyond what is developmentally “best practice” (Bredekamp & Copple, 1997) but should continue to focus on social and emotional development. Children who have been rejected by their peers in kindergarten tend to have poor school performance, more absences, and negative attitudes towards school that last throughout their school years. “Three particular social skills that are known to influence children’s peer acceptance: play behavior, ability to enter play groups, and communication skills” (Maxwell & Eller, 1994).
Play Behavior and Communication Skills
Specific behaviors that cause rejection by fellow students include things like rough play, arguing, upsetting things in class, trying to get their own way, and not sharing. Children who exhibit these behaviors also tend to be less independent and less cooperative than their peers. Most children prefer playing with others who are polite, caring, and attentive. Preschool teachers and parents need to teach young children social skills, especially how to enter social groups. For example, children who say, “Looks like that’s a fun game, can I play?” are more likely to be accepted than those who shove others aside and whine, “I want a turn!”
Another important social skill is the ability to participate in complicated fantasy games and take part in making up and extending the story. Children who lack sufficient experience playing with age-mates may feel frustrated at not being able to keep up with the capabilities of their classmates. “A generous amount of guided social experience with peers prior to kindergarten helps children do well in this new world” (Maxwell & Eller, 1994). Some children need assistance to learn how to play make-believe. A teacher can help model this by giving verbal cues like, “You be the mommy, and I’ll be your little girl. Can I help you make dinner, Mommy?” Some children need reminders to keep them focused on their roles. Others may need help to read the emotions on people’s faces. “Look at Nick’s face. He is sad because you pulled the hat away from him.” Because young children do not have a large enough vocabulary to express themselves, teachers can help them find words to express their feelings such as, “You’re feeling frustrated. Let’s go find a puzzle with fewer pieces.”
Communication skills, such as being able to take part in a conversation, listen to others, and negotiate are also important. For example, children who speak directly to peers, are attentive to others in the group, and respond to the initiations of others tend to be liked by the other children. Disliked children are more likely to make irrelevant comments, reject the initiations of other children without reasons or explanations, and often make comments without directing them to anyone (Maxwell & Eller, 1994). Part of a teacher’s task is to quietly remind children to look at the person they’re talking to, and listen to what another child is saying.
Immaturity and Redshirting
A common practice when dealing with children who are not socially mature is to keep them out of school for a year, in the hope that “readiness will emerge.” In academic circles this is referred to as “redshirting,” a term borrowed from college athletics. However, “Research shows that redshirts are not gaining an academic advantage, and the extra year does not solve the social development problems that caused initial concern” (Graue, 1994). Parents who are told that their children need to stay home for a year should ask for the reasons.
“Developmentally appropriate practice is less common in kindergarten, and primary teachers face many constraints and pressures that teachers of younger children are not yet experiencing in the same intensity [although preschool appears to be next in line for “pushdown” curriculum].” (Jones, Evans, & Rencken, 2001). “If we think inclusively we have to problem-solve in ways to accommodate the incredible diversity presented by the characteristics of kindergartners….Redshirting and retention are outmoded tools that should be replaced by more appropriate practices. One step in the right direction is collaboration between preschool and elementary school educators” (Graue, 1994). A second step is to have parents understand what experiences can help their child have a successful transition.
Learning About Classroom Styles
In collaborating with kindergarten teachers, preschool teachers and parents need to visit the school and pay close attention to details that may affect their students in kindergarten. “When teachers and parents agree on a philosophy of education, children usually adjust more easily” (Maxwell & Eller, 1994). Children feel more secure in their new environment if they feel that their parents support the teacher and the school.
The first step may be either a meeting with the kindergarten teacher or a class field trip to the elementary school. “Observe kindergarten classrooms to identify teaching styles, classroom management techniques, and routines. Also try to identify skills that are needed to be successful in particip
การแปล กรุณารอสักครู่..
ที่ประสบความสำเร็จการอนุบาล : บทบาทของครู ผู้ปกครอง&
โดยแพม deyell จิงโกลด์
ในขณะที่นใหม่จะกังวลเกี่ยวกับหรือไม่ว่าใครจะเป็นเพื่อนของพวกเขาและถ้าพวกเขาจะสามารถหาห้องน้ำ ครูปฐมวัย สงสัยว่าถ้าพวกเขาได้ประสบความสำเร็จในการเตรียมนักเรียนขนาดเล็กของพวกเขาสำหรับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ใน ปี ล่าสุด บทบาทของโรงเรียนได้เปลี่ยนจากส่วนขยายของปฐมวัยกับสภาพแวดล้อมมากทางวิชาการมากกว่าเพราะมาตรฐานใหม่ในโรงเรียนที่ " ผลักดัน " ทักษะด้านวิชาการเร็วเกรด
วิธีที่เราสามารถมั่นใจได้ว่านักเรียนของเราให้ราบรื่น ? นักเรียนของเราเป็นผู้ใหญ่พอ สิ่งที่เราสามารถทำได้เพื่อให้พวกเขามากขึ้น " " พร้อมบทความนี้จะสำรวจทักษะที่ถือเป็นความพร้อมอนุบาล " , " วิธีครูสามารถร่วมมือกับผู้ปกครองและครูอนุบาลเพื่อให้กระบวนการเพิ่มเติมที่คุ้มค่าสำหรับทุกคนและกิจกรรมที่จะช่วยเตรียมเด็กสำหรับสิ่งที่จะคาดหวังจากพวกเขาในโรงเรียนอนุบาล
เด็ก กระบวนการเปลี่ยนผ่านหลายช่วง ตลอดชีวิตแต่หนึ่งในการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญที่สุด คือ หนึ่ง จากโปรแกรมปฐมวัยอนุบาล . " ในช่วงเวลานี้ มีรูปร่างและทัศนคติพฤติกรรมจะเกิดขึ้นซึ่งจะมีอิทธิพลต่อเด็กตลอดการศึกษาของพวกเขา " ( PTA และหัวเริ่ม , 1999 ) การเปลี่ยนเด็กได้รับอิทธิพลอย่างมากที่สุด โดยสภาพแวดล้อมที่บ้านของพวกเขา , ปฐมวัย โปรแกรมที่พวกเขาเข้าร่วมและความต่อเนื่องระหว่างอนุบาลและอนุบาล ( riedinger , 1997 )
ในปี 1995 เริ่มหัวและสมาคมครูและผู้ปกครอง ( PTA ) เริ่มวางแผนที่จะสร้างความร่วมมือระหว่างสองหน่วยงานเพื่อสร้างการปฏิบัติที่มีประสิทธิภาพและความต่อเนื่องในการส่งเสริมพ่อแม่และครอบครัวมีส่วนร่วมในโรงเรียนสามโปรแกรมนำร่องศึกษาเพื่อหา " ปฏิบัติที่ดีที่สุด " ในการเปลี่ยนโรงเรียน และเพื่อส่งเสริมการมีส่วนร่วมของครอบครัวที่แข็งแกร่งอย่างต่อเนื่องในการศึกษาของเด็ก พวกเขาทำงานกับโรงเรียนในการสร้างสภาพแวดล้อมที่เป็นมิตรของผู้ปกครองและพัฒนากลยุทธ์ที่ช่วยลดอุปสรรคของการมีส่วนร่วม ( หัวหน้า PTA , &เริ่มต้น 1999 ) แม้แต่จะเริ่มโปรแกรมของรัฐบาลกลางสำหรับครอบครัวที่มีรายได้ต่ำที่ใช้เพื่อเพิ่มโอกาสทางการศึกษาสำหรับเด็กและผู้ใหญ่ ยังช่วยพ่อแม่ทำงานกับระบบโรงเรียนเพื่อช่วยให้เด็กของพวกเขาประสบความสำเร็จ การวิจัยพบว่าพ่อแม่รู้สึกว่าวิธีการที่เริ่มเน้นครอบครัวจุดแข็งมากกว่าจุดอ่อน และช่วยให้ครอบครัวเพื่อระบุความต้องการของตนเองมอบหมายให้พวกเขามากกว่าสิ่งอื่นใดที่จะช่วยให้พวกเขาที่จะสนับสนุนเด็กในโรงเรียน ( riedinger , 1997 ) .
อนุบาลความพร้อม
1998 การศึกษาโดยศูนย์การเรียนรู้แห่งชาติก่อนการพัฒนา&เกือบ 3600 ครูอนุบาล ทั่วประเทศ พบว่า ร้อยละ 48 ของเด็กที่มีปัญหาด้านการอนุบาลครูส่วนใหญ่มักจะกังวลเกี่ยวกับทักษะของเด็กในเส้นทางต่อไปนี้ นักวิชาการ และ ทำงานอย่างอิสระ ดูเหมือนว่าจะมีความแตกต่างระหว่างความคาดหวังของครูและทักษะที่แท้จริงของเด็กอนุบาล ดังนั้น ต้องให้ครูอนุบาล ร่วมมือกับผู้ปกครองและครูอยู่ ( pianta & Cox , 1998 )โรงเรียนมีความพร้อมมากกว่าเรื่องของนักวิชาการ แม้ว่า ตามที่รายงานในแผงเป้าหมายการศึกษาแห่งชาติในปี 1998 ; " ทำให้ดูในวันนี้ อย่างไรก็ตาม คือ ความพร้อม ถึงช่วงของมิติ เช่น สุขภาพของเด็ก และพัฒนาการทางด้านร่างกาย พัฒนาการทางอารมณ์และสังคม แนวทางการเรียนรู้ ทักษะทางภาษาและการสื่อสาร
โดยแพม deyell จิงโกลด์
ในขณะที่นใหม่จะกังวลเกี่ยวกับหรือไม่ว่าใครจะเป็นเพื่อนของพวกเขาและถ้าพวกเขาจะสามารถหาห้องน้ำ ครูปฐมวัย สงสัยว่าถ้าพวกเขาได้ประสบความสำเร็จในการเตรียมนักเรียนขนาดเล็กของพวกเขาสำหรับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ใน ปี ล่าสุด บทบาทของโรงเรียนได้เปลี่ยนจากส่วนขยายของปฐมวัยกับสภาพแวดล้อมมากทางวิชาการมากกว่าเพราะมาตรฐานใหม่ในโรงเรียนที่ " ผลักดัน " ทักษะด้านวิชาการเร็วเกรด
วิธีที่เราสามารถมั่นใจได้ว่านักเรียนของเราให้ราบรื่น ? นักเรียนของเราเป็นผู้ใหญ่พอ สิ่งที่เราสามารถทำได้เพื่อให้พวกเขามากขึ้น " " พร้อมบทความนี้จะสำรวจทักษะที่ถือเป็นความพร้อมอนุบาล " , " วิธีครูสามารถร่วมมือกับผู้ปกครองและครูอนุบาลเพื่อให้กระบวนการเพิ่มเติมที่คุ้มค่าสำหรับทุกคนและกิจกรรมที่จะช่วยเตรียมเด็กสำหรับสิ่งที่จะคาดหวังจากพวกเขาในโรงเรียนอนุบาล
เด็ก กระบวนการเปลี่ยนผ่านหลายช่วง ตลอดชีวิตแต่หนึ่งในการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญที่สุด คือ หนึ่ง จากโปรแกรมปฐมวัยอนุบาล . " ในช่วงเวลานี้ มีรูปร่างและทัศนคติพฤติกรรมจะเกิดขึ้นซึ่งจะมีอิทธิพลต่อเด็กตลอดการศึกษาของพวกเขา " ( PTA และหัวเริ่ม , 1999 ) การเปลี่ยนเด็กได้รับอิทธิพลอย่างมากที่สุด โดยสภาพแวดล้อมที่บ้านของพวกเขา , ปฐมวัย โปรแกรมที่พวกเขาเข้าร่วมและความต่อเนื่องระหว่างอนุบาลและอนุบาล ( riedinger , 1997 )
ในปี 1995 เริ่มหัวและสมาคมครูและผู้ปกครอง ( PTA ) เริ่มวางแผนที่จะสร้างความร่วมมือระหว่างสองหน่วยงานเพื่อสร้างการปฏิบัติที่มีประสิทธิภาพและความต่อเนื่องในการส่งเสริมพ่อแม่และครอบครัวมีส่วนร่วมในโรงเรียนสามโปรแกรมนำร่องศึกษาเพื่อหา " ปฏิบัติที่ดีที่สุด " ในการเปลี่ยนโรงเรียน และเพื่อส่งเสริมการมีส่วนร่วมของครอบครัวที่แข็งแกร่งอย่างต่อเนื่องในการศึกษาของเด็ก พวกเขาทำงานกับโรงเรียนในการสร้างสภาพแวดล้อมที่เป็นมิตรของผู้ปกครองและพัฒนากลยุทธ์ที่ช่วยลดอุปสรรคของการมีส่วนร่วม ( หัวหน้า PTA , &เริ่มต้น 1999 ) แม้แต่จะเริ่มโปรแกรมของรัฐบาลกลางสำหรับครอบครัวที่มีรายได้ต่ำที่ใช้เพื่อเพิ่มโอกาสทางการศึกษาสำหรับเด็กและผู้ใหญ่ ยังช่วยพ่อแม่ทำงานกับระบบโรงเรียนเพื่อช่วยให้เด็กของพวกเขาประสบความสำเร็จ การวิจัยพบว่าพ่อแม่รู้สึกว่าวิธีการที่เริ่มเน้นครอบครัวจุดแข็งมากกว่าจุดอ่อน และช่วยให้ครอบครัวเพื่อระบุความต้องการของตนเองมอบหมายให้พวกเขามากกว่าสิ่งอื่นใดที่จะช่วยให้พวกเขาที่จะสนับสนุนเด็กในโรงเรียน ( riedinger , 1997 ) .
อนุบาลความพร้อม
1998 การศึกษาโดยศูนย์การเรียนรู้แห่งชาติก่อนการพัฒนา&เกือบ 3600 ครูอนุบาล ทั่วประเทศ พบว่า ร้อยละ 48 ของเด็กที่มีปัญหาด้านการอนุบาลครูส่วนใหญ่มักจะกังวลเกี่ยวกับทักษะของเด็กในเส้นทางต่อไปนี้ นักวิชาการ และ ทำงานอย่างอิสระ ดูเหมือนว่าจะมีความแตกต่างระหว่างความคาดหวังของครูและทักษะที่แท้จริงของเด็กอนุบาล ดังนั้น ต้องให้ครูอนุบาล ร่วมมือกับผู้ปกครองและครูอยู่ ( pianta & Cox , 1998 )โรงเรียนมีความพร้อมมากกว่าเรื่องของนักวิชาการ แม้ว่า ตามที่รายงานในแผงเป้าหมายการศึกษาแห่งชาติในปี 1998 ; " ทำให้ดูในวันนี้ อย่างไรก็ตาม คือ ความพร้อม ถึงช่วงของมิติ เช่น สุขภาพของเด็ก และพัฒนาการทางด้านร่างกาย พัฒนาการทางอารมณ์และสังคม แนวทางการเรียนรู้ ทักษะทางภาษาและการสื่อสาร
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- I thinks look sweet and i like your cara
- Now capturing photo?
- วัดพญาวัด
- You sent the pictures.
- อยากทำงานบ้างจัง
- อ่านหนังสือพยากรณ์
- ฉันไม่ได้ถ่ายรูปสวยขนาดนั้น
- hidden population
- โรงเรียนดีประจำตำบล
- Only say that enough
- ไอศกรีมผลไม้ยังมีวิตามินซีอีกด้วย
- ค่าใช้จ่ายเบ็ดเตล็ด
- you do that effect
- ขอบคุณ ,คุณเป็นผู้ชายที่ดีสำหรับฉัน
- ฉันทาสีห้องเอง
- Bamboo Briquettes, charcoal
- Drawbacks
- Hereinafter referred to as the seller
- What is the correct HTML for inserting a
- ฉันชื่อ Aranchy. คุณชื่ออะไร.?ฉันมาจากปร
- ฉันพูดถูกหรอ
- กลับมาหาฉันนะ
- ทุกอย่างจะต้องเติบโตจากจุดเล็กๆ
- Moved to act: communication supporting H
