In 1976, the British government ann

In 1976, the British government announced its intention to renounce the agreement, beginning the negotiation of the Bermuda II Agreement which became effective in 1978. Although the UK initially sought an equal division of capacity between UK and US carriers, the final Bermuda II agreement largely preserved the liberal capacity provisions of Bermuda I.

The Bermuda agreements were replaced in two stages on March 30, 2008, and June 24, 2010, by the EU–US Open Skies Agreement between the European Union (representing 25 European countries) and the United States, providing for an Open Skies regime even more liberal even than Bermuda I.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปี 1976 รัฐบาลอังกฤษได้ประกาศเจตนารมณ์สละข้อตกลง การเริ่มต้นการเจรจาข้อตกลงเบอร์มิวดา II ซึ่งมีผลบังคับในปี 1978 แม้ว่าสหราชอาณาจักรเริ่มต้นขอการหารเท่าความจุระหว่างสหราชอาณาจักรและสายการบินของเรา ข้อตกลงเบอร์มิวดา II สุดท้ายส่วนใหญ่รักษาบทบัญญัติความเสรีของเบอร์มิวดาฉันตกลงเบอร์มิวดามาแทนในขั้นที่สอง 24 มิถุนายน 2010 บน 30 มีนาคม 2008 สหภาพยุโรป – สหรัฐฯ เปิดฟ้าข้อตกลงระหว่างสหภาพยุโรป (แสดง 25 ประเทศในยุโรป) และสหรัฐอเมริกา ให้ระบอบท้องฟ้าเปิดเสรียิ่งกว่าเบอร์มิวดาแม้ฉันนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1976 รัฐบาลอังกฤษประกาศความตั้งใจที่จะสละข้อตกลงดังกล่าวเริ่มต้นการเจรจาข้อตกลงเบอร์มิวดาครั้งที่สองซึ่งมีผลบังคับใช้ในปี 1978 แม้ว่าสหราชอาณาจักรครั้งแรกขอส่วนของความจุเท่ากันระหว่างผู้ให้บริการในสหราชอาณาจักรและสหรัฐอเมริกาสุดท้ายข้อตกลงเบอร์มิวดาครั้งที่สองส่วนใหญ่ เก็บรักษาไว้บทบัญญัติจุเสรีนิยมของเบอร์มิวดา I. สัญญาเบอร์มิวดาถูกแทนที่ในสองขั้นตอนที่ 30 มีนาคม 2008 และ 24 มิถุนายน 2010 โดยข้อตกลงของสหภาพยุโรปสหรัฐเปิดท้องฟ้าระหว่างสหภาพยุโรป (คิดเป็น 25 ประเทศในยุโรป) และสห สหรัฐอเมริกาให้เป็นระบอบการปกครองที่ท้องฟ้าเปิดแม้เสรีนิยมมากขึ้นกว่าเบอร์มิวดาครั้งที่หนึ่ง