Lord Rayleigh (1880) introduced the

Lord Rayleigh (1880) introduced the Rayleigh distribution in connection
with a problem in the field of acoustics. Since then, extensive
work has taken place related to this distribution in different
areas of science and technology. It has some nice relations with
some of the well-known distributions such as Weibull, chi-square,
or extreme value distributions. An important characteristic of the
Rayleigh distribution is that its hazard function is an increasing
function of time. It means that when the failure times are distributed
according to the Rayleigh law, an intense aging of the
equipment/item takes place. Estimations, predictions, and inferential
issues for one-parameter Rayleigh distribution have been
extensively studied by several authors. Interested readers could
have a look at the book by Johnson, Kotz, and Balakrishnan
(1994) for an excellent exposure to the Rayleigh distribution, and
see also Abd-Elfattah, Hassan, and Ziedean (2006), Dey and Das
(2007), and Dey (2009) for some recent references.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พระราคาย่อมเยา (1880) แนะนำการกระจายราคาย่อมเยาในการเชื่อมต่อมีปัญหาในด้านของเสียง ตั้งแต่ นั้นมา มากมายทำงานแล้วที่เกี่ยวข้องกับการแจกจ่ายนี้ในแตกต่างกันด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มีบางความสัมพันธ์ที่ดีกับบางส่วนของการกระจายที่รู้จักเช่น Weibull ไคสแควร์หรือการกระจายค่าสุดขีด คุณลักษณะสำคัญของการจำหน่ายในราคาย่อมเยาคือฟังก์ชั่นอันตราย การเพิ่มมากขึ้นฟังก์ชั่นของเวลา หมายความ ว่า เมื่อครั้งความล้มเหลวที่มีกระจายตามกฎหมายราคาย่อมเยา อายุความรุนแรงของการอุปกรณ์/สินค้าที่เกิดขึ้น ประมาณราคา คาดคะเน และครับปัญหาสำหรับการกระจายราคาย่อมเยาหนึ่งพารามิเตอร์ได้ศึกษาอย่างกว้างขวาง โดยผู้แต่งหลายคน ผู้สนใจสามารถดูที่หนังสือ โดยจอห์นสัน Kotz คอร์นิ(1994) สำหรับกระจายราคาย่อมเยา สัมผัสยอดเยี่ยม และดูชิวชิว Elfattah ฮัส ซัน และ Ziedean (2006), Dey และ Das(2007), และ Dey (2009) สำหรับอ้างอิงบางอย่างนาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลอร์ดเรย์ลี (1880) แนะนำการกระจาย Rayleigh ในการเชื่อมต่อ
ที่มีปัญหาในด้านการอะคูสติก ตั้งแต่นั้นกว้างขวาง
ทำงานได้ที่สถานที่ที่เกี่ยวข้องกับการกระจายนี้แตกต่างกันใน
พื้นที่ของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี แต่ก็มีความสัมพันธ์ที่ดีบางอย่างที่มี
บางส่วนของการกระจายที่รู้จักกันดีเช่น Weibull, ไคสแควร์
หรือการกระจายความคุ้มค่ามาก ลักษณะสำคัญของ
การกระจายเรย์ลีเป็นฟังก์ชั่นที่เป็นอันตรายของมันคือการเพิ่มขึ้น
ฟังก์ชั่นของเวลา มันหมายความว่าเมื่อครั้งความล้มเหลวมีการกระจาย
ตามกฎหมายเรย์ลีเป็นริ้วรอยที่รุนแรงของ
อุปกรณ์ / รายการที่เกิดขึ้น ประมาณการการคาดการณ์และสรุป
ประเด็นหนึ่งพารามิเตอร์กระจายเรย์ลีได้รับการ
ศึกษาอย่างกว้างขวางโดยนักเขียนหลายคน ผู้อ่านที่สนใจสามารถ
ดูได้ที่หนังสือเล่มนี้โดยจอห์นสัน Kotz และบาลาคมา
(1994) สำหรับการเปิดรับที่ดีในการกระจายเรย์ลีและ
เห็นอับดุล Elfattah ฮัสซันและ Ziedean (2006) พวกเขาและดาส
(2007) และพวกเขา (2009) สำหรับการอ้างอิงผ่านมาบางส่วน