I am who I am today mostly because of my brother [name]. [name] was bo การแปล - I am who I am today mostly because of my brother [name]. [name] was bo ไทย วิธีการพูด

I am who I am today mostly because

I am who I am today mostly because of my brother [name]. [name] was born when I was four years old, and he had an extremely rare birth defect called Robert’s Syndrome. At the time, he was one of a handful in the world to have it. He was born without arms, couldn’t walk or talk, and had many other severe physical and mental defects. It was a complete shock to my parents. He was only expected to live for a day or two, but after a few weeks in the hospital he was healthy enough to come home with us. I was too young to really understand what was going on; I was just excited to have a brother.

[name] was a full-time job for us. For his entire life he was incapable of doing anything for himself. My parents and I didn’t have much, but we did have an amazing family and group of friends to support us. We couldn’t have taken care of [name] without all of them, and seeing this level of sacrifice from so many people had a huge impact on me. No one ever complained. No one ever hesitated. We just did what we had to, and I saw first-hand at a young age how important it is to work together and help those around you. And our family (extended included), became so much closer because of how we came together for [name], and that closeness still holds today.

[name] ended up living for about four years, and I’m so grateful for the lessons I learned from him. My generosity, kindness, team work, and independence, come directly from him being in my life. And learning to deal with that level of stress and responsibility made me a much, much stronger person than I would have been without.

So my family and I have carried [name]‘s memory with us since he passed in the form of giving to others. About ten years ago, we started a charity called [institution], whose purpose is to supply beds and bedding to children in our area who are without. The thought was that [name] spent most of his life in bed, and if we hadn’t had a decent one for him his life would have been so uncomfortable. As of this year, we have supplied almost [number] kids with mattresses, blankets, and stuffed animals, and each year we are able to help more and more children.

This mentality of service has been a big part of my life since we started [institution], and as I got older I wanted to start branching out to new service opportunities. And let me tell you, [city] has been a great place to start. This city has made a serious impression on me. Anyone who’s from here either loves it or hates it, but either way, [city] is the kind of place that defines a person. [city] is the underdog, full of unrealized potential. Living in a place like this has opened my eyes to the heartache of missed opportunities (not even mentioning our sports teams…), and it’s because of this that I’ve become so involved in the community. I’ve been able to work with so many very smart, driven people, and together we’ve done a lot to make a positive impact. My work with the [institution] has allowed me to help raise over [number] for small, local NFPs, and my work with the [institution] has complemented that with a more hands-on, service based focus. And being a Big Brother through [institution] has allowed me to make a lasting, consistent impact in a more focused way.

All of these, together with working for a commercial bank, have given me a very satisfying life balance. I’m able to do so many things, and able to make a tangible impact in each of them. But sometimes I do so much that I don’t take the time to stop and look around – to process what’s happening. This was missing in my life. I know that the path I’d been taking was the right one for me, I’d just never truly felt ready to move on to the next phase.

This changed this past summer when I did my first [event]. If you’re not familiar with this, it’s a [number] mile swim followed by a [number] mile bike and then a [number] mile run. Still seems nuts to me. I’d never done a triathlon of any kind before I signed up for this, but was so overwhelmed by watching my friend compete in the same one the year before. I’ll never forget the moment: I was watching a quadriplegic go up the final – and largest – hill in his wheelchair, sweating, grunting, and crying. And finishing. I’m pretty sure everyone watching that was crying; it was one of the most moving things I’d ever seen. So I signed up.

Training for this requires a serious amount of time, most of which you’re alone with your thoughts (no music allowed during the race, so you train without). Eight hours biking, five running, and two swimming, each week for seven months, is so mentally taxing, and your mind goes to some new places. I started reflecting a lot, and really began to understand the choices I’ve made and the impact they’ve had. I thought a lot about where I was in life, why I was there, and what I would have done differently along the way. I thought about what I wanted for my future, not just career-wise, but in order to be happy. And it’s not so much that my views changed from this experience, but I feel like I’ve gained a new level of clarity. I’m much more confident in my life goals, and can pursue them with pride and conviction.

I’m now ready to move on to the next phase of my life, and am very excited to do so.
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
I am who I am today mostly because of my brother [name]. [name] was born when I was four years old, and he had an extremely rare birth defect called Robert’s Syndrome. At the time, he was one of a handful in the world to have it. He was born without arms, couldn’t walk or talk, and had many other severe physical and mental defects. It was a complete shock to my parents. He was only expected to live for a day or two, but after a few weeks in the hospital he was healthy enough to come home with us. I was too young to really understand what was going on; I was just excited to have a brother. [name] was a full-time job for us. For his entire life he was incapable of doing anything for himself. My parents and I didn’t have much, but we did have an amazing family and group of friends to support us. We couldn’t have taken care of [name] without all of them, and seeing this level of sacrifice from so many people had a huge impact on me. No one ever complained. No one ever hesitated. We just did what we had to, and I saw first-hand at a young age how important it is to work together and help those around you. And our family (extended included), became so much closer because of how we came together for [name], and that closeness still holds today. [name] ended up living for about four years, and I’m so grateful for the lessons I learned from him. My generosity, kindness, team work, and independence, come directly from him being in my life. And learning to deal with that level of stress and responsibility made me a much, much stronger person than I would have been without. So my family and I have carried [name]‘s memory with us since he passed in the form of giving to others. About ten years ago, we started a charity called [institution], whose purpose is to supply beds and bedding to children in our area who are without. The thought was that [name] spent most of his life in bed, and if we hadn’t had a decent one for him his life would have been so uncomfortable. As of this year, we have supplied almost [number] kids with mattresses, blankets, and stuffed animals, and each year we are able to help more and more children. This mentality of service has been a big part of my life since we started [institution], and as I got older I wanted to start branching out to new service opportunities. And let me tell you, [city] has been a great place to start. This city has made a serious impression on me. Anyone who’s from here either loves it or hates it, but either way, [city] is the kind of place that defines a person. [city] is the underdog, full of unrealized potential. Living in a place like this has opened my eyes to the heartache of missed opportunities (not even mentioning our sports teams…), and it’s because of this that I’ve become so involved in the community. I’ve been able to work with so many very smart, driven people, and together we’ve done a lot to make a positive impact. My work with the [institution] has allowed me to help raise over [number] for small, local NFPs, and my work with the [institution] has complemented that with a more hands-on, service based focus. And being a Big Brother through [institution] has allowed me to make a lasting, consistent impact in a more focused way. All of these, together with working for a commercial bank, have given me a very satisfying life balance. I’m able to do so many things, and able to make a tangible impact in each of them. But sometimes I do so much that I don’t take the time to stop and look around – to process what’s happening. This was missing in my life. I know that the path I’d been taking was the right one for me, I’d just never truly felt ready to move on to the next phase. This changed this past summer when I did my first [event]. If you’re not familiar with this, it’s a [number] mile swim followed by a [number] mile bike and then a [number] mile run. Still seems nuts to me. I’d never done a triathlon of any kind before I signed up for this, but was so overwhelmed by watching my friend compete in the same one the year before. I’ll never forget the moment: I was watching a quadriplegic go up the final – and largest – hill in his wheelchair, sweating, grunting, and crying. And finishing. I’m pretty sure everyone watching that was crying; it was one of the most moving things I’d ever seen. So I signed up. Training for this requires a serious amount of time, most of which you’re alone with your thoughts (no music allowed during the race, so you train without). Eight hours biking, five running, and two swimming, each week for seven months, is so mentally taxing, and your mind goes to some new places. I started reflecting a lot, and really began to understand the choices I’ve made and the impact they’ve had. I thought a lot about where I was in life, why I was there, and what I would have done differently along the way. I thought about what I wanted for my future, not just career-wise, but in order to be happy. And it’s not so much that my views changed from this experience, but I feel like I’ve gained a new level of clarity. I’m much more confident in my life goals, and can pursue them with pride and conviction. I’m now ready to move on to the next phase of my life, and am very excited to do so.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
ฉันว่าฉันเป็นใครในวันนี้ส่วนใหญ่เป็นเพราะพี่ชายของฉัน [ชื่อ] [ชื่อ] เกิดเมื่อผมอายุเพียงสี่ขวบและเขามีข้อบกพร่องที่เกิดที่หายากมากที่เรียกว่าโรเบิร์ตซินโดรม ในขณะที่เขาเป็นหนึ่งในไม่กี่คนในโลกที่จะมีมัน เขาเป็นคนที่เกิดมาไม่มีแขนไม่สามารถเดินหรือพูดคุยและมีอื่น ๆ อีกมากมายที่รุนแรงข้อบกพร่องทางร่างกายและจิตใจ มันเป็นช็อตที่สมบูรณ์ให้กับพ่อแม่ของฉัน เขาได้รับการคาดหวังเดียวที่จะมีชีวิตอยู่เพื่อวันหรือสองวัน แต่หลังจากนั้นไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมาในโรงพยาบาลเขาก็แข็งแรงพอที่จะมาที่บ้านกับเรา ฉันยังเด็กเกินไปที่จะเข้าใจจริงๆสิ่งที่เกิดขึ้น; ผมก็ตื่นเต้นที่จะมีพี่ชาย. [ชื่อ] เป็นงานเต็มเวลาสำหรับเรา สำหรับตลอดชีวิตของเขาเขาก็ไม่สามารถทำอะไรให้กับตัวเอง พ่อแม่ของฉันและฉันไม่ได้มีมาก แต่เราไม่ได้มีครอบครัวที่น่าตื่นตาตื่นใจและกลุ่มเพื่อนที่จะสนับสนุนเรา เราอาจจะไม่ได้รับการดูแล [ชื่อ] โดยไม่ต้องทั้งหมดของพวกเขาและเห็นระดับของการเสียสละจากผู้คนจำนวนมากมีผลกระทบอย่างมากกับฉัน ไม่มีใครเคยบ่น ไม่มีใครเคยลังเล เราก็ทำในสิ่งที่เราต้องและฉันเห็นมือแรกในวัยหนุ่มสาววิธีการที่สำคัญก็คือการทำงานร่วมกันและช่วยให้ผู้ที่อยู่รอบตัวคุณ และครอบครัวของเรา (รวมถึงการขยาย) กลายเป็นมากใกล้ชิดเนื่องจากวิธีการที่เรามาร่วมกันเพื่อ [ชื่อ] และความใกล้ชิดที่ยังคงถือหุ้นในวันนี้. [ชื่อ] จบลงด้วยการมีชีวิตอยู่ประมาณสี่ปีที่ผ่านมาและฉันรู้สึกขอบคุณสำหรับบทเรียน ผมได้เรียนรู้จากเขา ความเอื้ออาทรของฉันความเมตตาการทำงานเป็นทีมและความเป็นอิสระมาโดยตรงจากเขาเป็นในชีวิตของฉัน และการเรียนรู้ที่จะจัดการกับระดับความเครียดและความรับผิดชอบที่ทำให้ฉันมากคนมากดีกว่าฉันจะได้รับโดยไม่ต้อง. ดังนั้นครอบครัวของฉันและฉันได้ดำเนินการ [ชื่อ] ของหน่วยความจำกับเราตั้งแต่ที่เขาเดินผ่านในรูปแบบของการให้ไปที่ คนอื่น ๆ ประมาณสิบปีที่ผ่านมาเราเริ่มต้นการกุศลที่เรียกว่า [สถาบัน] ที่มีวัตถุประสงค์เพื่อจัดหาเตียงและเครื่องนอนให้กับเด็กในพื้นที่ของเราที่จะไม่มี ความคิดคือการที่ [ชื่อ] ใช้เวลาส่วนใหญ่ในชีวิตของเขาอยู่บนเตียงและถ้าเราไม่ได้มีอย่างใดอย่างหนึ่งที่ดีสำหรับเขาชีวิตของเขาจะได้รับอึดอัด ขณะที่ในปีนี้เราได้จัดจำหน่ายเกือบ [หมายเลข] เด็กที่มีที่นอนผ้าห่มและตุ๊กตาสัตว์และในแต่ละปีเราสามารถที่จะช่วยให้เด็กมากขึ้น. ความคิดของบริการนี้ได้รับส่วนใหญ่ของชีวิตของฉันตั้งแต่เราเริ่มต้น [สถาบัน] และในขณะที่ผมได้รับเก่าที่ฉันต้องการที่จะเริ่มต้นการแยกออกไปโอกาสบริการใหม่ และให้ฉันบอกคุณ [เมือง] ได้รับสถานที่ที่ดีที่จะเริ่มต้น เมืองนี้ได้สร้างความประทับใจอย่างจริงจังกับฉัน ทุกคนที่ไปจากที่นี่ไม่ว่าจะรักหรือเกลียดมัน แต่อย่างใด [เมือง] เป็นชนิดของสถานที่ที่กำหนดบุคคล [เมือง] เป็นเบี้ยล่างที่เต็มไปด้วยศักยภาพที่ยังไม่เกิด ที่อาศัยอยู่ในสถานที่เช่นนี้ได้เปิดตาของฉันไปความโศกเศร้าของพลาดโอกาส (ไม่ได้กล่าวถึงทีมกีฬาของเรา ... ) และมันเป็นเพราะเหตุนี้ที่ฉันได้กลายเป็นส่วนร่วมในชุมชน ฉันได้รับสามารถที่จะทำงานกับจำนวนมากดังนั้นสมาร์ทมากคนขับรถและร่วมกันเราได้ทำมากที่จะทำให้ผลกระทบเชิงบวก การทำงานของฉันกับ [สถาบัน] ได้รับอนุญาตให้ฉันไปช่วยเพิ่มมากกว่า [หมายเลข] สำหรับขนาดเล็ก NFPs ท้องถิ่นและการทำงานของฉันกับ [สถาบัน] ได้ครบครันที่มีมากขึ้นบนมือมุ่งเน้นบริการตาม และเป็นพี่ใหญ่ผ่าน [สถาบัน] ได้อนุญาตให้ฉันเพื่อให้ติดทนผลกระทบที่สอดคล้องกันในทางที่มุ่งเน้นมากขึ้น. ทั้งหมดเหล่านี้ร่วมกับการทำงานให้กับธนาคารพาณิชย์มีให้ฉันมีความสมดุลในชีวิตที่น่าพอใจมาก ฉันสามารถที่จะทำหลายสิ่งหลายอย่างและสามารถที่จะสร้างผลกระทบที่มีตัวตนในแต่ละของพวกเขา แต่บางครั้งผมไม่มากเพื่อที่ฉันจะได้ใช้เวลาที่จะหยุดและมองไปรอบ ๆ - การประมวลผลสิ่งที่เกิดขึ้น นี้ที่ขาดหายไปในชีวิตของฉัน ฉันรู้ว่าเส้นทางที่ฉันได้รับการเป็นหนึ่งที่เหมาะสมสำหรับฉันฉันก็ไม่เคยรู้สึกอย่างแท้จริงพร้อมที่จะย้ายไปยังขั้นตอนต่อไป. นี้มีการเปลี่ยนแปลงนี้ในช่วงฤดูเมื่อฉันไม่ [เหตุการณ์] ครั้งแรกของฉัน หากคุณไม่คุ้นเคยกับการนี้จะเป็น [หมายเลข] ไมล์ว่ายน้ำตามด้วย [หมายเลข] จักรยานไมล์แล้ว [หมายเลข] ไมล์วิ่ง ยังดูเหมือนว่าถั่วกับผม ผมไม่เคยทำไตรกีฬาใด ๆ ก่อนที่จะลงทะเบียนสำหรับการนี้ แต่เพื่อให้ถูกครอบงำโดยการเฝ้าดูเพื่อนของฉันในการแข่งขันในหนึ่งเดียวกันของปีก่อน ฉันจะไม่ลืมช่วงเวลา: ผมดูอัมพาตไปถึงขั้นสุดท้าย - และใหญ่ที่สุด - เนินเขาที่อยู่ในรถเข็น, เหงื่อออกของเขาคำรามและร้องไห้ และการตกแต่ง ผมค่อนข้างมั่นใจว่าทุกคนดูที่ร้องไห้; มันเป็นหนึ่งในสิ่งที่เคลื่อนไหวมากที่สุดที่ผมเคยเห็น ดังนั้นผมจึงลงทะเบียน. การฝึกอบรมนี้ต้องใช้จำนวนเงินที่ร้ายแรงของเวลาส่วนใหญ่ที่คุณอยู่คนเดียวกับความคิดของคุณ (เพลงไม่ได้รับอนุญาตในระหว่างการแข่งขันเพื่อให้คุณโดยไม่ต้องฝึกอบรม) แปดชั่วโมงขี่จักรยาน, วิ่งห้าและสองว่ายน้ำในแต่ละสัปดาห์เป็นเวลาเจ็ดเดือนเพื่อให้จิตใจเดินทางโดยรถแท็กซี่และจิตใจของคุณไปที่บางสถานที่ใหม่ ๆ ผมเริ่มสะท้อนให้เห็นถึงจำนวนมากและจริงๆเริ่มที่จะเข้าใจตัวเลือกที่ผมได้ทำและผลกระทบที่พวกเขาเคยมี ฉันคิดว่ามากเกี่ยวกับการที่ผมอยู่ในชีวิตว่าทำไมผมมีและสิ่งที่ผมจะทำแตกต่างกันไปพร้อมกัน ฉันคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ฉันต้องการสำหรับอนาคตของฉันไม่ได้เป็นเพียงอาชีพที่ชาญฉลาด แต่ในการที่จะมีความสุข และก็ไม่ได้มากว่ามุมมองของฉันเปลี่ยนจากประสบการณ์นี้ แต่ฉันรู้สึกเหมือนฉันได้รับในระดับใหม่ของความชัดเจน ผมมั่นใจมากขึ้นในการเป้าหมายในชีวิตของฉันและสามารถติดตามพวกเขาด้วยความภาคภูมิใจและความเชื่อมั่น. ฉันตอนนี้พร้อมที่จะย้ายไปยังขั้นตอนต่อไปในชีวิตของฉันและฉันตื่นเต้นมากที่จะทำเช่นนั้น
















การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
ฉันเป็นฉันในวันนี้ส่วนใหญ่เป็นเพราะพี่ชายของฉัน [ ชื่อ ] [ ชื่อ ] เกิด เมื่อผมอายุได้ 4 ขวบ และเขามีปมด้อยตั้งแต่เกิดน้อยมาก เรียกว่า โรเบิร์ต ซินโดรม ในช่วงเวลาที่เขาเป็นหนึ่งในไม่กี่ ใน โลก ได้ เขาเกิดมาไม่มีแขน ไม่สามารถเดินหรือพูด และหลายอื่น ๆ ความบกพร่องทางร่างกาย และจิตใจที่รุนแรง มันเป็นช็อตที่สมบูรณ์กับพ่อแม่ของฉันเขาก็แค่คาดหวังอยู่หนึ่งหรือสองวัน แต่หลังจากไม่กี่สัปดาห์ในโรงพยาบาลเขายังแข็งแรงพอที่จะกลับบ้านกับเรา ฉันยังเด็กเกินไปที่จะเข้าใจได้จริงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น ผมแค่ตื่นเต้นที่จะได้มีพี่ชาย

[ ชื่อ ] เป็นงานเต็มเวลาสำหรับเรา สำหรับชีวิตทั้งหมดของเขา เขาไม่สามารถทำอะไรให้ตัวเอง พ่อแม่ของฉันและฉันก็ไม่ได้มีอะไรมากแต่เราก็มี ครอบครัวที่น่าตื่นตาตื่นใจและกลุ่มเพื่อนเพื่อสนับสนุนเรา เราไม่สามารถดูแล [ ชื่อ ] โดยไม่ต้องทั้งหมดของพวกเขาและเห็นระดับของการเสียสละนี้จากคนมากมายที่มีผลกระทบอย่างมากต่อผม ไม่มีใครบ่น ไม่มีใครเคยลังเล เราแค่ทำในสิ่งที่เราทำ และฉันก็เห็นมือแรกตั้งแต่อายุยังน้อย มันสำคัญที่จะทำงานร่วมกันและช่วยให้ผู้ที่อยู่รอบ ๆตัวคุณและครอบครัวของเรา ( ไปอยู่ ) ก็ใกล้มาก เพราะเราจะมาด้วยกัน [ ชื่อ ] และที่ใกล้ชิดยังคงถือวันนี้

[ ชื่อ ] จบอยู่ประมาณ 4 ปี และผมรู้สึกขอบคุณจริงๆ สำหรับบทเรียนที่ผมได้เรียนรู้จากเขา ของผม ความเอื้ออาทร ความเมตตา ทีมงาน และความเป็นอิสระ มาโดยตรงจากเขาอยู่ในชีวิตของฉันและการเรียนรู้ที่จะจัดการกับระดับความเครียดและความรับผิดชอบให้มาก คนที่แข็งแกร่งกว่าผมจะได้โดยไม่ต้อง

ดังนั้นฉันและครอบครัวของฉันได้ดำเนินการ [ ชื่อ ] ความทรงจำกับเราเพราะเขาผ่านในรูปแบบของการให้ผู้อื่น ประมาณสิบปีที่ผ่านมา เราเริ่มเรียกว่าสถาบันการกุศล [ ] , ที่มีวัตถุประสงค์เพื่อจัดหาเตียงและเครื่องนอนให้กับเด็กในพื้นที่ของเราที่ไม่มีมันเป็นความคิดที่ [ ชื่อ ] ใช้เวลาส่วนใหญ่ของชีวิตของเขาในเตียง และถ้าเราไม่มีที่เหมาะสมสำหรับเขา ชีวิตของเขาคงจะอึดอัด โดยในปีนี้เราได้จัดเกือบ [ จำนวน ] เด็กที่นอน , ผ้าห่ม , และสัตว์ยัดไส้ และในแต่ละปี เราสามารถที่จะช่วยให้เด็กมากขึ้น

นี้จิตบริการเป็นส่วนสำคัญของชีวิตของฉันตั้งแต่เริ่มต้น [ ก ]เมื่อผมโตขึ้นผมอยากเริ่มแตกแขนงออกไปเพื่อเปิดโอกาสให้บริการใหม่ และให้ฉันบอกคุณ , [ เมือง ] เป็นสถานที่ที่ดีที่จะเริ่มต้น เมืองนี้ได้สร้างความประทับใจให้จริงจังกับฉัน ใครมาจากที่นี่เหมือนกัน รักหรือเกลียดมัน แต่ไม่ว่ายังไง [ เมือง ] เป็นชนิดของสถานที่ที่กำหนดคน [ เมือง ] เป็นเบี้ยล่างเต็มศักยภาพที่สมจริงอยู่ในที่แบบนี้ได้เปิดตาของฉันกับความเสียใจของโอกาส ( ไม่ได้พูดถึงทีม . . . . . . . กีฬาของเรา ) , และมันเป็นเพราะสิ่งนี้ที่ฉันได้กลายเป็นที่เกี่ยวข้องในชุมชน ฉันได้ทำงานกับมาก ฉลาดมาก แรงคน และร่วมกันเราทำงานมากเพื่อสร้างผลกระทบในเชิงบวกงานของฉันกับ [ สถาบัน ] ได้อนุญาตให้ฉันเพื่อช่วยยกระดับเหนือ [ จำนวน ] สำหรับ NFPS ท้องถิ่นขนาดเล็กและทำงานกับ [ ] มีสถาบันครบครันกับภาคปฏิบัติมากขึ้น บริการที่มุ่งเน้นตาม และเป็นพี่ชายของสถาบันผ่าน [ ] ได้อนุญาตให้ฉันเพื่อให้ยั่งยืน ผลกระทบที่สอดคล้องกันในการเน้นมากขึ้นทาง

ทั้งหมดนี้พร้อมกับทำงานให้ธนาคารพาณิชย์มีให้ฉันสะใจมากเลย ชีวิตที่สมดุล ฉันสามารถทำอะไรได้มากมาย และสามารถสร้างผลกระทบที่มีตัวตนในแต่ละของพวกเขา แต่บางครั้งฉันมากที่ฉัน อย่าเอาเวลาที่จะหยุดและมองไปรอบๆ และต้องทำยังไง นี้ที่ขาดหายไปในชีวิตของฉัน ฉันรู้ว่าฉันได้รับการเส้นทางคือคนที่ใช่สำหรับฉัน ฉันก็ไม่เคยรู้สึกว่าพร้อมที่จะย้ายไปยังขั้นตอนถัดไป

เปลี่ยนไปเมื่อช่วงฤดูร้อนที่ผ่านมานี้ เมื่อผมได้งานแรกของฉัน [ . หากคุณไม่คุ้นเคยกับ นี้ มันเป็น [ จำนวน ] ไมล์ว่ายน้ำตาม [ จำนวน ] ไมล์จักรยานแล้ว [ จำนวน ] ไมล์วิ่ง ยังดูเหมือนว่าถั่วให้ฉัน ผมเคยทำไตรกีฬาของชนิดใด ๆ ก่อนที่ผมจะสมัคร แต่ก็ถูกครอบงำโดยดูเพื่อนแข่งในเดียวกันปีก่อน ผมจะไม่มีวันลืมช่วงเวลา :ผมดูอัมพาตขึ้นสุดท้าย ( และใหญ่ที่สุด ) เนินเขาในรถเข็นของเขาเหงื่อออก คำราม และร้องไห้ และการตกแต่ง ฉันแน่ใจว่าทุกคนดูว่าร้องไห้ ; มันเป็นหนึ่งในที่สุดย้ายสิ่งที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน ผมสมัคร ฝึก

นี้ต้องใช้ปริมาณร้ายแรงของเวลา ซึ่งส่วนใหญ่คุณอยู่คนเดียวกับความคิดของคุณ ( ไม่มีเพลงอนุญาตในระหว่างการแข่งขันดังนั้นคุณรถไฟโดยไม่ ) แปดชั่วโมง ก็ ห้า วิ่ง และว่ายน้ำ ในแต่ละสัปดาห์เป็นเวลาเจ็ดเดือน ดังนั้นใจเดินทางโดยรถแท็กซี่และจิตใจของคุณไปบางสถานที่ใหม่ ผมเริ่มสะท้อนมากและจริงๆเริ่มที่จะเข้าใจสิ่งที่ผมทำ และผลกระทบที่พวกเขาเคยมี ฉันคิดว่ามากเกี่ยวกับที่ฉันอยู่ในชีวิต และทำไมต้องมี และสิ่งที่ผมจะต้องทำอะไรที่แตกต่างไปตามทางฉันคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ฉันต้องการสำหรับอนาคต ไม่ใช่แค่ฉลาดอาชีพ แต่เพื่อที่จะมีความสุข และมันไม่ได้มาก มุมมองของผมเปลี่ยนไป จากประสบการณ์นี้ แต่ฉันรู้สึกว่าฉันได้รับในระดับใหม่ของความชัดเจน ผมมั่นใจมากขึ้นในเป้าหมายชีวิต และสามารถไล่ตามพวกเขาด้วยความภาคภูมิใจและความเชื่อมั่น

ตอนนี้ผมพร้อมที่จะย้ายไปยังขั้นตอนต่อไปของชีวิตของฉันและฉันตื่นเต้นมากที่จะทำเช่นนั้น .
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: