The park covers parts of Khong Jiam

The park covers parts of Khong Jiam, Sri Mueang Mai and Pho Sai districts in Ubon Ratchathani province. The 340 square kilometers park houses variety of interesting scenes. The Mekhong river which serves as a long natural border between the park and Loas, provides some excellent views.

The area containing considerable historical and natural value became the 74th national park on 31 December 1991.

The general topography of the park are undulating plains and highlands, and is part of the Phannom Dongrak mountain range. Rock pillars and rock formations are characteristics park. Sandstone is the most common rock type found. The Mekhong river is the ends of the many streams of the park.

The park has a monsoon climate with three seasons: rainy season (June to October), cool season (October to February) and the dry and hot season (February to June).

The park is covered by Dipterocarp forest with Shorea obtusa, Shorea siamensis, Dipterocarpus obtusifollus and some beautiful flowers. There are also some dry evergreen forests near the streams.

Some wildlife that may still exist are Siamese hare, barking deer, civet, and palm civet. Wild pig and serow move in from Laos in summer season.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อุทยานครอบคลุมบางส่วนของอำเภอ โขงเจียมโขง ศรีเมืองใหม่ และโพธิ์ไทรจังหวัดอุบลราชธานี สวน 340 ตารางกิโลเมตรบ้านหลายฉากน่าสนใจ แม่น้ำโขงซึ่งเป็นเส้นขอบยาวธรรมชาติระหว่างสวน Loas มองบางแห่ง บริเวณที่ประกอบด้วยค่าทางประวัติศาสตร์ และธรรมชาติมากกลายเป็น อุทยานแห่งชาติ 74 บน 31 1991 ธันวาคม ภูมิประเทศทั่วไปของสวนลุ่ม ๆ ดอน ๆ ราบและไฮแลนด์ และเป็นส่วนหนึ่งของภูเขา Phannom Dongrak เสาหินและหินมีลักษณะอุทยาน หินทรายได้พบชนิดหินพบมากที่สุด โขงเป็นปลายของลำธารหลายสวน ในสวนมีลมมรสุมภูมิอากาศ มีสามฤดู: ฤดูฝน (เดือนมิถุนายนถึงตุลาคม), หน้าหนาว (เดือนตุลาคมถึงเดือนกุมภาพันธ์) และแห้ง และร้อนฤดูกาล (กุมภาพันธ์-มิถุนายน) อุทยานครอบคลุม โดย Dipterocarp ป่า obtusa ต้น ต้นดอยอินทนนท์ obtusifollus ต้น และดอกไม้บางสวยงาม นอกจากนี้ยังมีป่าเอเวอร์กรีนบางแห้งใกล้กระแสข้อมูล สัตว์ป่าบางอย่างที่อาจยังคงอยู่สยามกระต่าย เก้งกวาง ชะมด และอีเห็น หมูป่าและ serow ย้ายจากลาวในฤดูร้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สวนสาธารณะครอบคลุมส่วนของโขงเจียมศรีเมืองใหม่และอำเภอโพธิ์ไทรในจังหวัดอุบลราชธานี 340 ตารางกิโลเมตรบ้านสวนความหลากหลายของฉากที่น่าสนใจ แม่น้ำโขงซึ่งทำหน้าที่เป็นพรมแดนธรรมชาติระหว่างสวนสาธารณะและลาวให้มุมมองที่ดีบางอย่าง. พื้นที่ที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์และเป็นธรรมชาติมากกลายเป็นอุทยานแห่งชาติที่ 74 วันที่ 31 ธันวาคม 1991 ลักษณะภูมิประเทศทั่วไปของสวนสาธารณะที่มีที่ราบลูกคลื่นและที่ราบสูง และเป็นส่วนหนึ่งของ Phannom เทือกเขาดงรัก เสาหินและหินมีลักษณะสวนสาธารณะ หินทรายเป็นหินชนิดที่พบมากที่สุดพบว่า . แม่น้ำโขงเป็นปลายของต้นน้ำลำธารหลายสายของสวนสาธารณะสวนสาธารณะที่มีสภาพภูมิอากาศที่มีลมมรสุมสามฤดูกาล: ฤดูฝน (มิถุนายนตุลาคม), ฤดูหนาว (ตุลาคม-กุมภาพันธ์) และฤดูแล้งและร้อน (กุมภาพันธ์-มิถุนายน) . สวนถูกปกคลุมด้วยป่าเต็งรังที่มี Shorea obtusa, Shorea siamensis, obtusifollus เต็งรังและบางส่วนดอกไม้ที่สวยงาม นอกจากนี้ยังมีป่าดิบแล้งใกล้ลำธาร. สัตว์ป่าที่ยังคงมีอยู่อาจจะมีบางสยามกระต่ายเก้งอีเห็นและชะมดปาล์ม หมูป่าเลียงผาและย้ายเข้ามาจากประเทศลาวในช่วงฤดูร้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สวนสาธารณะครอบคลุมส่วนของ jiam ศรีเมืองเชียงใหม่ และอำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี 340 ตารางกิโลเมตร บ้านปาร์ค หลายฉากที่น่าสนใจ แม่น้ําโขงยาวธรรมชาติซึ่งทำหน้าที่เป็นเขตแดนระหว่างอุทยาน และลาว มีบางมุมมองที่ยอดเยี่ยม

พื้นที่ที่มีค่ามากทางประวัติศาสตร์และธรรมชาติกลายเป็นอุทยานแห่งชาติ 74 เมื่อวันที่ 31 ธันวาคม 2534

ลักษณะภูมิประเทศทั่วไปของอุทยานเป็นแบบที่ราบและที่ราบสูง และเป็นส่วนหนึ่งของเทือกเขา phannom กัมพูชา . เสาศิลาและหินเป็นสวนของ หินทรายเป็นหินชนิดที่พบมากที่สุดที่พบแม่โขงอยู่ปลายลำธารมากมายของสวนสาธารณะ

อุทยานมีภูมิอากาศแบบมรสุม มี 3 ฤดู คือ ฤดูฝน ( มิถุนายน - ตุลาคม ) , ฤดูหนาว ( ตุลาคม - กุมภาพันธ์ ) และฤดูแล้งและร้อน ( เดือนกุมภาพันธ์ถึงมิถุนายน )

อุทยานที่ปกคลุมด้วยป่าเต็งรัง กับ เต็ง รัง และ ยาง obtusifollus , ดอกไม้ที่สวยงามนอกจากนี้ยังมีป่าดิบแล้ง ใกล้ลำธาร

บางสัตว์ป่าที่อาจยังคงมีอยู่ เป็นกระต่ายป่า เก้ง ชะมดและอีเห็น . หมูป่า เลียงผา และย้ายจากลาวในฤดูร้อน