[5,13,14]. In fact, in an exhaustiv

[5,13,14]. In fact, in an exhaustive review of caffeine
and sport performance, it was stated that “because caffeine
crosses the membranes of nerve and muscle cells,
its effects may be more neural than muscular. Even if
caffeine’s main effect is muscular, it may have more
powerful effects at steps other than metabolism in the
process of exciting and contracting the muscle [15]“.
Clearly, one of caffeine’s primary sites of action is the
central nervous system (CNS). Moreover, theophylline
and paraxanthine can also contribute to the pharmacological
effect on the CNS through specific signaling
pathways [5]. However, as noted above, rarely is there a
single mechanism that fully explains the physiological
effects of any one nutritional supplement. Because caffeine
easily crosses the blood brain barrier as well as cellular
membranes of all tissues in the body [15], it is
exceedingly difficult to determine in which system in
particular (i.e. nervous or skeletal muscle) caffeine has
the greatest effect [15].
In addition to its impact on the CNS, caffeine can
affect substrate utilization during exercise. In particular,
research findings suggest that during exercise caffeine
acts to decrease reliance on glycogen utilization and
increase dependence on free fatty acid mobilization
[16-19]. Essig and colleagues [19] reported a significant
increase in intramuscular fat oxidation during leg ergometer
cycling when subjects consumed caffeine at an
approximate dose of 5 mg/kg. Additionally, Spriet et al.
[18] demonstrated that following ingestion of a high
dose of caffeine (9 mg/kg) net glycogenolysis was
reduced at the beginning of exercise (cycling to exhaustion
at 80% VO2max). Consequently, performance was
significantly improved and results of this study [18] suggested
an enhanced reliance on both intra- and extramuscular
fat oxidation.
Another possible mechanism through which caffeine
may improve endurance performance is by increasing
the secretion of b-endorphins. Laurent et al. [20]
demonstrated that when compared to the placebo group
caffeine consumption (6 mg/kg) significantly increased
plasma b-endorphin concentrations following two hours
of cycling at 65% VO2peak and a subsequent bout of
high intensity sprint activity. It has been established that
plasma endorphin concentrations are enhanced during
exercise and their analgesic properties may lead to a
decrease in pain perception [21].
Research has also demonstrated that caffeine may
result in alterations of neuromuscular function and/or
skeletal muscular contraction [22,23]. For example, Kalmar
and Cafarelli [22] indicated a moderate dose of caffeine
(6 mg/kg) significantly enhanced both isometric
leg extension strength as well as the time to fatigue during
a submaximal isometric leg extension.
Caffeine consumption also promotes a significant thermogenic
response. In fact, caffeine consumption at a
dose of 100 mg resulted in a significant thermogenic
effect despite the fact that subjects in that particular
investigation had a habitual caffeine intake of 100-200
mg per day [24]. The increase in energy expenditure
subsequent to caffeine ingestion had not returned to
baseline 3 hours post-consumption.
Overall, the findings of research studies involving caffeine
supplementation and physical performance indicate
a combined effect on both the central and
peripheral systems. Therefore, it is possible that caffeine
acts on the central nervous system as an adenosine
antagonist, but may also have an effect on substrate
metabolism and neuromuscular function. Research in all
areas of caffeine supplementation continues to emerge
and it is necessary to understand that as a supplement,
caffeine has wide ranging physiological effects on the
body that may or may not result in an enhancement in
performance. Caffeine supplementation can improve
sport performance but this is dependent upon various
factors including, but not limited to, the condition of
the athlete, exercise (i.e. mode, intensity, duration) and
dose of caffeine.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

[5,13,14] . ในความเป็นจริง ในความครบถ้วนสมบูรณ์ของคาเฟอีนและกีฬาประสิทธิภาพ มีการระบุไว้ที่ "เนื่องจากคาเฟอีนข้ามเยื่อหุ้มของเซลล์ประสาทและกล้ามเนื้อผลกระทบอาจมากประสาทกว่ากล้ามเนื้อ ถึงแม้ว่าผลหลักของคาเฟอีนคือกล้ามเนื้อ อาจมีมากขึ้นลักษณะพิเศษที่มีประสิทธิภาพในขั้นตอนไม่ใช่การเผาผลาญในการกระบวนการที่น่าตื่นเต้น และทำสัญญากล้ามเนื้อ [15] "ชัดเจน เว็บไซต์หลักของคาเฟอีนการดำเนินการอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นการระบบประสาทส่วนกลาง (CNS) นอกจากนี้ theophyllineและ paraxanthine สามารถร่วมการ pharmacologicalผล CNS ผ่านเฉพาะสัญญาณมนต์ [5] อย่างไรก็ตาม ตามที่ระบุไว้ข้างต้น ไม่ค่อยมีการกลไกเดียวที่อธิบายอย่างเต็มที่สรีรวิทยาผลของอาหารเสริมโภชนาการใด ๆ หนึ่ง เพราะคาเฟอีนเดินข้ามกั้นเลือดสมองรวมทั้งมือถือมันเป็นเยื่อหุ้มเนื้อเยื่อทั้งหมดในร่างกาย [15],ไปยากที่จะกำหนดในระบบใดมีเฉพาะคาเฟอีน (กล้ามเนื้อประสาท หรืออีกเช่น)ลักษณะพิเศษยิ่งใหญ่ที่สุด [15]นอกจากนั้นผลกระทบ CNS คาเฟอีนสามารถมีผลต่อการใช้ประโยชน์พื้นผิวระหว่างการออกกำลังกาย โดยเฉพาะแนะนำพบที่ในระหว่างการออกกำลังกายคาเฟอีนกระทำเพื่อลดการพึ่งพาการใช้ไกลโคเจน และเพิ่มพึ่งกรดไขมันอิสระเคลื่อนไหว[16-19] การ Essig และเพื่อนร่วมงาน [19] รายงานสำคัญเพิ่มออกซิเดชันบาดทะยักจากไขมันระหว่าง ergometer เลกขี่จักรยานเมื่อหัวข้อใช้คาเฟอีนที่มีปริมาณเฉลี่ยของ 5 มก./กก. นอกจากนี้ Spriet et al[18] แสดงให้เห็นว่ากินมากว่าต่อไปนี้มีปริมาณคาเฟอีน (9 mg/kg) สุทธิ glycogenolysisลดลงที่จุดเริ่มต้นของการออกกำลังกาย (ปั่นจักรยานไปมา80% VO2max) ดังนั้น มีประสิทธิภาพดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ และผลการศึกษานี้ [18] แนะนำพึ่งเพิ่มอินทราทั้ง - และ extramuscularออกซิเดชันของไขมันกลไกอื่นได้ผ่านที่คาเฟอีนอาจปรับปรุงความทนทานมีประสิทธิภาพ โดยการเพิ่มการหลั่งของเอ็นดอร์ฟิน b Al. ร้อยเอ็ด Laurent [20]แสดงที่เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มยาหลอกปริมาณคาเฟอีน (6 mg/kg) เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญความเข้มข้นของ b-endorphin พลาสม่าที่ต่อสองชั่วโมงของจักรยานที่ 65% VO2peak และการแข่งขันที่ตามมาของกิจกรรมความเข้มสูงวิ่ง มีการสร้างที่ความเข้มข้นของ endorphin พลาสมาได้รับในระหว่างออกกำลังกายและคุณสมบัติระงับปวดอาจนำไปสู่การลดการรับรู้ความเจ็บปวด [21]งานวิจัยยังได้สาธิตว่า คาเฟอีนอาจผลในการเปลี่ยนแปลงของฟังก์ชันกล้าม และ/หรืออีกกล้ามเนื้อหดตัว [22,23] ตัวอย่าง คาลมาร์และ Cafarelli [22] ระบุปริมาณปานกลางของคาเฟอีน(6 mg/kg) อย่างมีนัยสำคัญเพิ่มทั้งวาดสามมิติขาแรงขยายเป็นเวลาอ่อนเพลียระหว่างส่วนขยายของเลก submaximal วาดสามมิติปริมาณคาเฟอีนยังส่งเสริมสำคัญ thermogenicตอบสนอง ในความเป็นจริง การใช้คาเฟอีนที่เป็นยา 100 มิลลิกรัมทำให้เกิดความสำคัญ thermogenicผลทั้ง ๆ ที่หัวข้อนั้นโดยเฉพาะตรวจสอบมีปริมาณคาเฟอีนเป็น 100-200มิลลิกรัมต่อวัน [24] การเพิ่มขึ้นของค่าใช้จ่ายพลังงานsubsequent to คาเฟอีน กินได้ไม่กลับไปพื้นฐาน 3 ชั่วโมงหลังบริโภคโดยรวม ผลการวิจัยของการศึกษาวิจัยที่เกี่ยวข้องกับคาเฟอีนระบุแห้งเสริมและประสิทธิภาพการทำงานจริงเป็นผลรวมทั้งเซ็นทรัล และระบบต่อพ่วง จึง มันเป็นไปได้ว่าคาเฟอีนในระบบประสาทส่วนกลางเป็นการอะดีปฏิปักษ์ แต่ยังอาจมีผลกระทบพื้นผิวเผาผลาญและฟังก์ชันกล้าม งานวิจัยทั้งหมดพื้นที่แห้งเสริมคาเฟอีนยังคงโผล่และจำเป็นต้องเข้าใจว่าอาหารเสริมคาเฟอีนมีกว้างตั้งแต่ลักษณะสรีรวิทยาในการร่างกายที่อาจ หรืออาจไม่มีผลในการเพิ่มประสิทธิภาพในประสิทธิภาพของ คาเฟอีนแห้งเสริมสามารถปรับปรุงกีฬาประสิทธิภาพแต่นี้จะขึ้นอยู่ตามที่ต่าง ๆรวมถึง แต่ไม่จำกัดเฉพาะการ เงื่อนไขของปัจจัยนักกีฬา ออกกำลังกาย (เช่นโหมด ความรุนแรง ระยะเวลา) และปริมาณของคาเฟอีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

[5,13,14] ในความเป็นจริงในการตรวจสอบอย่างละเอียดของคาเฟอีนและประสิทธิภาพการทำงานการเล่นกีฬามันก็กล่าวว่า"เพราะคาเฟอีนข้ามเยื่อหุ้มเส้นประสาทและเซลล์กล้ามเนื้อ, ผลกระทบของมันอาจจะเป็นระบบประสาทกล้ามเนื้อมากกว่า แม้ว่าผลกระทบหลักคาเฟอีนเป็นกล้ามเนื้อมันอาจจะมีมากขึ้นผลกระทบที่มีประสิทธิภาพในขั้นตอนอื่นๆ นอกเหนือจากการเผาผลาญอาหารในกระบวนการของการที่น่าตื่นเต้นและเกร็งกล้ามเนื้อ[15]. "เห็นได้ชัดว่าเป็นหนึ่งของคาเฟอีนของเว็บไซต์หลักของการดำเนินการเป็นระบบประสาทส่วนกลาง(CNS) . นอกจากนี้ theophylline และ paraxanthine ยังสามารถมีส่วนร่วมในทางเภสัชวิทยาผลกระทบต่อระบบประสาทส่วนกลางผ่านการส่งสัญญาณที่เฉพาะเจาะจงอย่างทุลักทุเล [5] อย่างไรก็ตามตามที่ระบุไว้ข้างต้นไม่ค่อยจะมีกลไกเดียวที่อธิบายได้อย่างเต็มที่ทางสรีรวิทยาผลกระทบของผลิตภัณฑ์เสริมอาหารที่คนใดคนหนึ่ง เพราะคาเฟอีนได้อย่างง่ายดายข้ามอุปสรรคเลือดสมองเช่นเดียวกับโทรศัพท์มือถือเยื่อของเนื้อเยื่อในร่างกาย[15] มันเป็นเรื่องยากเหลือเกินที่จะกำหนดในระบบโดยเฉพาะ(เช่นประสาทหรือกล้ามเนื้อโครงร่าง) คาเฟอีนมีผลกระทบที่ยิ่งใหญ่ที่สุด[15] นอกเหนือไปจากผลกระทบต่อระบบประสาทส่วนกลาง, คาเฟอีนอาจส่งผลกระทบต่อการใช้พื้นผิวระหว่างการออกกำลังกาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าการออกกำลังกายในระหว่างคาเฟอีนการกระทำที่จะลดการพึ่งพาการใช้ไกลโคเจนและเพิ่มการพึ่งพาการระดมกรดไขมันอิสระ[16-19] Essig และเพื่อนร่วมงาน [19] รายงานอย่างมีนัยสำคัญเพิ่มขึ้นในการเกิดออกซิเดชันไขมันกล้ามเนื้อช่วงขาergometer ขี่จักรยานเมื่ออาสาสมัครที่บริโภคคาเฟอีนในปริมาณประมาณ 5 มิลลิกรัม / กิโลกรัม นอกจากนี้ Spriet et al. [18] แสดงให้เห็นว่าต่อไปนี้การบริโภคของสูงปริมาณของคาเฟอีน(9 mg / kg) glycogenolysis สุทธิลดลงที่จุดเริ่มต้นของการออกกำลังกาย(จักรยานไปหมด80% VO2max) ดังนั้นประสิทธิภาพการทำงานที่ได้รับการปรับปรุงให้ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญและผลของการศึกษาครั้งนี้ [18] แนะนำพึ่งที่เพิ่มขึ้นทั้งในและintra- extramuscular การเกิดออกซิเดชันของไขมัน. อีกกลไกที่เป็นไปได้ผ่านที่คาเฟอีนอาจช่วยปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานของความอดทนคือการเพิ่มการหลั่งของB-endorphins องค์ et al, [20] แสดงให้เห็นว่าเมื่อเทียบกับกลุ่มยาหลอกการบริโภคคาเฟอีน (6 มิลลิกรัม / กิโลกรัม) เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญพลาสม่าความเข้มข้นB-endorphin ต่อไปนี้สองชั่วโมงของการขี่จักรยานที่65% VO2peak และการแข่งขันที่ตามมาของกิจกรรมการวิ่งเข้มสูง มันได้รับการยอมรับว่ามีความเข้มข้น endorphin พลาสม่าจะเพิ่มขึ้นในระหว่างการออกกำลังกายและคุณสมบัติยาแก้ปวดของพวกเขาอาจนำไปสู่การลดลงในการรับรู้ความเจ็บปวด[21]. มีงานวิจัยที่แสดงให้เห็นว่าคาเฟอีนอาจส่งผลให้เกิดการปรับเปลี่ยนการทำงานของกล้ามเนื้อและ / หรือการหดตัวของกล้ามเนื้อโครงกระดูก[22 23] ยกตัวอย่างเช่นคาลและ Cafarelli [22] ระบุปริมาณปานกลางของคาเฟอีน (6 มิลลิกรัม / กิโลกรัม) เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทั้งในมิติเท่ากันความแข็งแรงของขาส่วนขยายเช่นเดียวกับเวลาที่จะเมื่อยล้าในช่วงการขยายขามีมิติเท่ากันsubmaximal. การบริโภคคาเฟอีนยังส่งเสริม thermogenic ที่สำคัญการตอบสนอง. ในความเป็นจริงการบริโภคคาเฟอีนในปริมาณ 100 มิลลิกรัมผลในการ thermogenic ที่สำคัญผลกระทบแม้จะมีความจริงที่ว่าอาสาสมัครโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่การตรวจสอบมีการบริโภคคาเฟอีนเป็นนิสัยของ100-200 มิลลิกรัมต่อวัน [24] การเพิ่มขึ้นของการใช้พลังงานภายหลังจากการบริโภคคาเฟอีนไม่ได้กลับไปที่พื้นฐาน3 ชั่วโมงหลังการบริโภค. โดยรวมแล้วผลการศึกษาวิจัยที่เกี่ยวข้องกับคาเฟอีนเสริมสมรรถภาพทางกายและแสดงให้เห็นผลกระทบรวมทั้งภาคกลางและระบบอุปกรณ์ต่อพ่วง ดังนั้นจึงเป็นไปได้ว่าคาเฟอีนที่ทำหน้าที่เกี่ยวกับระบบประสาทส่วนกลางเป็น adenosine ศัตรู แต่ยังอาจมีผลกระทบต่อพื้นผิวการเผาผลาญอาหารและการทำงานของกล้ามเนื้อ การวิจัยในทุกพื้นที่ของการเสริมคาเฟอีนยังคงโผล่ออกมาและมีความจำเป็นที่จะเข้าใจว่าเป็นอาหารเสริม, คาเฟอีนได้กว้างตั้งแต่ผลกระทบทางสรีรวิทยาในร่างกายที่อาจจะหรืออาจจะไม่ส่งผลในการเพิ่มประสิทธิภาพในการปฏิบัติงาน คาเฟอีนเสริมสามารถปรับปรุงประสิทธิภาพการเล่นกีฬา แต่ตอนนี้ขึ้นอยู่กับต่าง ๆ ปัจจัยรวมถึง แต่ไม่ จำกัด เฉพาะสภาพของนักกีฬาที่ออกกำลังกาย(เช่นโหมดความเข้มระยะเวลา) และปริมาณของคาเฟอีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

[ 5,13,14 ] ในความเป็นจริงในการตรวจสอบอย่างละเอียดของคาเฟอีน
และกีฬาประสิทธิภาพ มันกล่าวว่า " เพราะคาเฟอีน
ข้ามเยื่อของกล้ามเนื้อและเส้นประสาทเซลล์ ผลของมันอาจจะประสาทมากกว่ากล้ามเนื้อ ถ้าผลเป็นหลัก
คาเฟอีนของกล้ามเนื้อ มันอาจมีผลกระทบที่มีประสิทธิภาพในขั้นตอนอื่น ๆอีก

กว่าการเผาผลาญในขั้นตอนที่น่าตื่นเต้นและการเกร็งของกล้ามเนื้อ [ 15 ] "
อย่างชัดเจนหนึ่งของคาเฟอีนเป็นหลักเว็บไซต์แสดงระบบประสาท
ส่วนกลาง ( CNS ) นอกจากนี้ ธีโอ และปรสิต
สามารถยังสนับสนุนการศึกษาฤทธิ์ทางเภสัชวิทยาใน คมช. โดยเฉพาะการส่งสัญญาณ

เส้นทาง [ 5 ] อย่างไรก็ตาม ดังที่กล่าวไว้ข้างต้น ไม่ค่อยมี
เดี่ยวกลไกที่อย่างเต็มที่อธิบายสรีรวิทยา
คนใดคนหนึ่งผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร . เพราะคาเฟอีน
สามารถข้ามอุปสรรคเลือดสมองเช่นเดียวกับโทรศัพท์มือถือ
เยื่อเนื้อเยื่อในร่างกาย [ 15 ] มันคือ
เหลือเกินยากที่จะกำหนดที่ระบบ
โดยเฉพาะ ( เช่นประสาทหรือกล้ามเนื้อกระดูก ) คาเฟอีนได้ผลที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
[ 15 ] .
นอกจากผลกระทบต่อระบบประสาทส่วนกลาง คาเฟอีนสามารถ
ผลใช้ฐานรองระหว่างการออกกำลังกาย โดย
ผลการศึกษาวิจัย พบว่า ออกกำลังกาย จะทำหน้าที่ลดการพึ่งพาคาเฟอีน

เพิ่มและการเพิ่มการพึ่งพากรดไขมันอิสระระดม
[ 4 ] เอสซิกและเพื่อนร่วมงาน [ 19 ] รายงานเพิ่มขึ้นอย่างมากในการออกซิเดชันไขมันช่วงขา 2

จักรยานเมื่อผู้บริโภคคาเฟอีนวัดที่
ขนาดประมาณ 5 มิลลิกรัม / กิโลกรัม นอกจากนี้ spriet et al .
[ 18 ] แสดงให้เห็นต่อไปว่า การรับประทานในปริมาณสูงของคาเฟอีน (
9 mg / kg ) สุทธิการสลายไกลโคเจนคือ
ลดลงที่จุดเริ่มต้นของการออกกำลังกาย ( จักรยานเพื่อการ เรียน วิทย์ ที่ 80 %
) ดังนั้นการแสดง
เพิ่มขึ้นและผลของการศึกษานี้ [ 18 ] แนะนำ
เพิ่มการพึ่งพาทั้งภายในและการออกซิเดชันไขมัน extramuscular
.
อีกกลไกที่เป็นไปได้ผ่านคาเฟอีน
อาจปรับปรุงประสิทธิภาพความทนทาน โดยเพิ่มการหลั่งของ b-endorphins
. Laurent et al . [ 20 ]
) เมื่อเทียบกับยาหลอกในกลุ่ม
การบริโภคเครื่องดื่มผสมคาเฟอีน ( 6 มก. / กก. ) เพิ่มขึ้น

ต่อไปนี้สองชั่วโมงความเข้มข้นของพลาสมา b-endorphin ของจักรยานที่ 65 % vo2peak และการแข่งขันที่ตามมาของ
กิจกรรมความเข้มวิ่งสูง มันได้ถูกก่อตั้งขึ้นที่
ความเข้มข้นของพลาสมา ที่เพิ่มขึ้นในระหว่างการออกกำลังกายและการศึกษาคุณสมบัติของ

อาจนำไปสู่การลดลงในความเจ็บปวด [ 21 ] .
การวิจัยได้พบว่า คาเฟอีนอาจผลในการเปลี่ยนแปลงของฟังก์ชันและ

โครงร่างและ / หรือกล้ามเนื้อหดตัว [ 22,23 ] ตัวอย่างเช่น คาลมาร์
cafarelli [ 22 ] และพบปริมาณปานกลางของคาเฟอีน
( 6 มก. / กก. ) อย่างมีนัยสำคัญปรับปรุงทั้งสามมิติ
ขาแรงรวมทั้งเวลาความเมื่อยล้าในระหว่างการ submaximal isometric ขา .
การบริโภคคาเฟอีนยังส่งเสริมการ thermogenic
3 ในความเป็นจริง , การบริโภคเครื่องดื่มผสมคาเฟอีนที่
ขนาด 100 Mg พบผล thermogenic แม้จะมีความจริงที่ว่าคน เฉพาะที่
การสืบสวนมีการบริโภคคาเฟอีนเคย 100-200
มิลลิกรัมต่อวัน [ 24 ] เพิ่มพลังงาน
ภายหลังคาเฟอีนและไม่ได้กลับไปยัง
0
3 ชั่วโมงหลังการบริโภค โดยรวม ผลการศึกษาวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการเสริมประสิทธิภาพทางกายภาพบ่งชี้และคาเฟอีน

ผลรวมทั้งในส่วนกลางและ
ระบบอุปกรณ์ต่อพ่วง ดังนั้นมันเป็นไปได้ว่าคาเฟอีน
ทำหน้าที่เกี่ยวกับระบบประสาทส่วนกลางเป็นอะดีโนซีน
ปรปักษ์ แต่อาจจะมีผลกระทบต่อการเผาผลาญสารอาหาร
และการทำงานของกล้ามเนื้อ . การวิจัยในพื้นที่ของคาเฟอีนต่อ

) ออกมา และ จำเป็น ต้องเข้าใจว่า เป็นภาคผนวก
คาเฟอีนได้กว้างตั้งแต่บน
สรีรวิทยาร่างกายที่อาจ หรืออาจไม่ได้ผลในการเพิ่มประสิทธิภาพใน
. คาเฟอีน ) สามารถปรับปรุง
การเล่นกีฬา แต่นี้จะขึ้นอยู่กับปัจจัยต่างๆ
รวมถึง แต่ไม่ จำกัด ถึงสภาพของ
นักกีฬาออกกำลังกาย ( เช่นโหมดความเข้มระยะเวลา ) และ
ปริมาณของคาเฟอีน