The traditional costumes of Denmark

The traditional costumes of Denmark, though varying from region to region, date back roughly to the period between 1750 and 1900 when clothes were often home-made from yarn spun from wool or flax. In rural communities, the fabrication of garments for both family members and servants was an important part of everyday life. They were usually made of woolen fabric, woven by the women themselves or by a professional weaver. Many of the patterns, based on a limited range of colours from vegetable dyes, were common to almost all parts of the country. Variations in costume between the regions can best be seen in women's best Sunday attire, especially in the arrangement of the ever present headdress, either in the form of a bonnet or a scarf. The headpiece often consisted of a bonnet, a piece of linen underneath and a scarf to hold it in place, either in broad lace or in embroidered tulle. On the island of Zealand, there was a tradition for trailing bonnets embroidered with gold and silver thread.[2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เครื่องแต่งกายแบบดั้งเดิมของเดนมาร์ก ว่าแตกต่างกันไปจากภูมิภาคสู่ภูมิภาค วันกลับประมาณระยะระหว่าง 1750 1900 เมื่อเสื้อผ้ามักจะทำบ้านจากเส้นด้ายที่ปั่นจากลินินหรือผ้าขนสัตว์ ในชนบท ผลิตเสื้อผ้าสำหรับครอบครัวและข้าราชการเป็นส่วนสำคัญของชีวิตประจำวัน พวกเขามักจะทำจากผ้า woolen ทอ โดยสตรีเอง หรือช่างทอผ้ามืออาชีพ หลายรูปแบบ ตามช่วงจำกัดของสีจากสีผัก มีทั่วไปเกือบทุกส่วนของประเทศ ในเครื่องแต่งกายระหว่างภูมิภาคสุดจะเห็นในผู้หญิงสุดวันอาทิตย์แต่งกาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการจัดเรียงของ headdress อยู่ตลอดเวลา ในรูปแบบของบาสเตียบอนเนต์เป็นผ้าพันคอ Headpiece ประกอบด้วยของบาสเตียบอนเนต์ ชิ้นส่วนของผ้ามักจะอยู่ด้านล่างและเก็บในสถานที่ ในลูกไม้กว้างหรือ ใน tulle ปักผ้าพันคอ บนเกาะนิวซีแลนด์ มีประเพณีสำหรับต่อท้าย bonnets ปัก ด้วยด้ายทอง และเงิน[2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เครื่องแต่งกายแบบดั้งเดิมของเดนมาร์กแม้ว่าจะแตกต่างจากภูมิภาคในพื้นที่วันที่กลับมาใกล้เคียงกับช่วงเวลาระหว่าง 1750 และ 1900 เมื่อเสื้อผ้ามักจะถูกทำที่บ้านจากเส้นด้ายจากขนสัตว์หรือผ้าลินิน ในชุมชนชนบท, การประดิษฐ์ของเสื้อผ้าสำหรับทั้งสมาชิกในครอบครัวและคนรับใช้เป็นส่วนสำคัญของชีวิตประจำวัน พวกเขามักจะทำจากผ้าขนสัตว์ทอโดยผู้หญิงที่ตัวเองหรือโดยการประกอบอาชีพ หลายรูปแบบขึ้นอยู่กับช่วง จำกัด ของสีจากสีย้อมผักทั่วไปเกือบทุกส่วนของประเทศ รูปแบบเครื่องแต่งกายในระหว่างภูมิภาคสามารถที่ดีที่สุดจะเห็นในผู้หญิงที่ดีที่สุดของการแต่งกายวันอาทิตย์โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการจัดเรียงของเครื่องประดับที่เคยนำเสนอทั้งในรูปแบบของหมวกหรือผ้าพันคอ หูฟังมักจะประกอบด้วยหมวก, ชิ้นส่วนของผ้าลินินใต้และผ้าพันคอที่จะถือไว้ในสถานที่ทั้งในลูกไม้กว้างหรือใน Tulle ปัก บนเกาะของนิวซีแลนด์มีประเพณีลากหมวกปักด้วยทองและเงินด้าย. [2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เครื่องแต่งกายแบบดั้งเดิมของเดนมาร์ก แม้ว่าแตกต่างจากภูมิภาคในพื้นที่วันที่กลับประมาณช่วงระหว่าง 1 , 750 และ 1 , 900 เมื่อเสื้อผ้ามักจะทำเองจากเส้นด้ายปั่นจากขนสัตว์หรือผ้าลินิน ในชุมชนชนบท การผลิตเสื้อผ้าสำหรับทั้งครอบครัวและคนรับใช้เป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของชีวิต พวกเขามักจะทำจากผ้าขนสัตว์ ผ้าทอโดยผู้หญิงเอง หรือโดยผู้ประกอบวิชาชีพ หลายรูปแบบ ขึ้นอยู่กับขอบเขตจํากัดสีจากสีผักอยู่ทั่วไปเกือบทุกส่วนของประเทศ การเปลี่ยนแปลงในเครื่องแต่งกายระหว่างภูมิภาคสามารถที่ดีที่สุดจะเห็นผู้หญิงแต่งกายดีที่สุดในวันอาทิตย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการจัดเรียงของที่คาดผมเคยนำเสนอทั้งในรูปแบบของหมวกหรือผ้าพันคอปิ่นปักผมมักจะประกอบด้วยชิ้นเนื้อใต้ฝากระโปรงและผ้าพันคอที่จะถือไว้ในสถานที่ ทั้งกว้าง หรือปักลูกไม้ Tulle . บนเกาะนิวซีแลนด์ มีประเพณีที่หมวกปักด้วยด้ายสีทองและสีเงิน [ 2 ]