textured soils (e.g., Uzoma et al.,

textured soils (e.g., Uzoma et al., 2011a) and for
fine textured ones
(e.g., Kameyama et al., 2012) but, as one can imagine, they are
biochar and soil-specific (Mukherjee and Lal, 2013). However, to
date, little attention has been paid to investigating the biocharinduced
changes on physical and hydraulic properties of
fine
textured soils. Kameyama et al. (2012), performed laboratory
experiments on the saturated (Ks) and unsaturated (K(h)) hydraulic
conductivity on a sieved and repacked clay soil. They observed that
Ks increased significantly only for the higher concentrations of
biochar, while no differences were detected for K(h). Although
these results probably cannot be extended to
field conditions (due
to the non-comparable characteristics of soil structure and soil
porosity), the authors concluded that the amended soils might be
influenced by changes in soil porosity as well as by the continuity,
shape and tortuosity of the conducting soil pores. However, Asai
et al. (2009) found no significant differences in Ks measurements
when using relatively similar amounts of amendments
(Kameyama et al., 2012). Conversely, the effects of biochar addition
on soil water retention or on soil bulk density seem to be less
questionable. For example, Kameyama et al. (2012) reported that
the volumetric water content for a given pressure head value
increased as the concentration of the amendment increased. Sun
and Lu (2013) found similar behavior in another clay soil. They also
reported that there were significant increases in saturated soil
water content, due to greater amounts of water being held both
inside the biochar pores and between the biochar particles. The
effects of amendments on soil bulk density are also quite clear. Due
to its very low density, it has been reported that adding biochar
leads to a decrease in soil bulk density (Haefele et al., 2011).
However, although this was clearly evident during a
field
experiment, the authors stated that the effect was already not
significant in the second season after application, and became
negligible in the following seasons, which suggests that the effect
on soil bulk density is transient (Haefele et al., 2011). In other
words, since biochar may affect the main physical and hydraulic
properties of the porous media it is desirable that, for a given soil,
the biochar-induced changes (i.e., for different levels of amendments)
can be assessed simultaneously.
Several studies have been carried out throughout the world to
identify the effects of incorporating organic matter into the soil,
and the resulting advantages for its physical and hydraulic
properties are well known (Castellini et al., 2014). In recent years
there has been increased use of biochar as an addition to
agricultural soils, since it is seen as potentially improving both
crop productivity and soil quality (Vaccari et al., 2011; Baronti et al.,
2014). It is an alternative that may be potentially integrated into
sustainable agricultural systems, especially those in the clayey
soils of Southern Italy (Castellini et al., 2014). However, an accurate
evaluation of the biochar effects on the physical and hydraulic
properties of the soil is needed, since the effects of excessively high
inputs are difficult to remedy. There is only very limited
information available on its impact on the hydraulic conductivity
(Asai et al., 2009; Kameyama et al., 2012; Barnes et al., 2014), the
water retention (Sun and Lu, 2013; Kameyama et al., 2012) and the
dry bulk density (Haefele et al., 2011; Barnes et al., 2014) of clayey
soils, and further research is necessary.
The main objective of this paper was to evaluate the impact of
biochar additions on the physical and hydraulic properties of a clay
soil. The effects on saturated and unsaturated hydraulic conductivity,
water retention, capacitive indicators and dry bulk density of
the soil should be evaluated, and factors that could have affected
the measurements should be considered. Biochar effects on
simulated durum wheat yields should also be evaluated

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นผิวดินเนื้อปูน (เช่น Uzoma และ al., 2011a) และคนที่มีผิวดี(เช่น คาเมยาม่า et al., 2012) แต่ เป็นหนึ่งสามารถจินตนาการbiochar และดินเฉพาะ (Mukherjee และ Lal, 2013) อย่างไรก็ตาม การวัน ได้จ่ายสนใจเพียงเล็กน้อยให้ตรวจสอบ biocharinducedเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติทางกายภาพ และไฮดรอลิกของดีพื้นดินเนื้อปูน คาเมยาม่า et al. (2012), ดำเนินการห้องปฏิบัติการทดลองการอิ่มตัว (Ks) และในระดับที่สม (K(h)) ไฮโดรลิคนำบนดินดิน repacked และ sieved ผู้สังเกตที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญสำหรับความเข้มข้นสูงของ ksbiochar ในขณะที่ความแตกต่างไม่พบสำหรับ K(h) ถึงแม้ว่าผลลัพธ์เหล่านี้อาจไม่สามารถขยายให้ฟิลด์เงื่อนไข (ครบกำหนดจะไม่สามารถเปรียบเทียบลักษณะของโครงสร้างดินและดินporosity), ผู้เขียนสรุปว่า ดินเนื้อปูนแก้ไขอาจผลจากการเปลี่ยนแปลง ในดิน porosity เป็นความต่อ เนื่องรูปร่างและ tortuosity ของดินทำ pores อย่างไรก็ตาม Asaial. ร้อยเอ็ด (2009) พบไม่แตกต่างกันในวัด Ksเมื่อใช้จำนวนการแก้ไขค่อนข้างคล้ายกัน(คาเมยาม่า et al., 2012) ในทางกลับกัน ผลกระทบของการเพิ่ม biocharเก็บข้อมูลน้ำดิน หรือ บนดินจำนวนมากความหนาแน่นดูเหมือนน้อยแก้แค้นคืน ตัวอย่าง คาเมยาม่า et al. (2012) รายงานว่าเนื้อหาของน้ำ volumetric ค่าหัวความดันที่กำหนดเพิ่มขึ้นเป็นความเข้มข้นของแก้ไขเพิ่ม ดวงอาทิตย์และ Lu (2013) พบลักษณะคล้ายดินดินอีก พวกเขายังรายงานว่า มีเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในดินอิ่มตัวปริมาณน้ำ เนื่องจากจำนวนมากกว่าน้ำขึ้นทั้งสองอย่างภาย ในรูขุมขน biochar และ ระหว่างอนุภาค biochar ที่ผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงในดินจำนวนมากความหนาแน่นก็ค่อนข้างชัดเจน ครบกำหนดให้ความหนาแน่นต่ำมาก มีรายงานว่า เพิ่ม biocharนำไปสู่การลดลงในดินจำนวนมากความหนาแน่น (Haefele et al., 2011)อย่างไรก็ตาม แม้ว่าชัดอย่างชัดเจนในระหว่างการฟิลด์การทดลอง ผู้เขียนระบุว่า ผลไม่ได้สำคัญในฤดูกาลที่สองหลังจากโปรแกรมประยุกต์ และกลายเป็นระยะในฤดูต่อไปนี้ การที่ผลดินความหนาแน่นจำนวนมากเป็นแบบฉับพลัน (Haefele et al., 2011) ในที่อื่น ๆคำ ตั้งแต่ biochar อาจส่งผลกระทบต่อหลักการทางกายภาพ และไฮดรอลิกคุณสมบัติของสื่อ porous เป็นการสมควรว่า สำหรับดินกำหนดการเปลี่ยนแปลงเกิด biochar (เช่น ในระดับต่าง ๆ ของการแก้ไข)สามารถประเมินพร้อมกันหลายการศึกษามีการดำเนินการทั่วโลกเพื่อระบุลักษณะพิเศษของอินทรีย์ในดินและประโยชน์เกิดขึ้นจริง และไฮดรอลิกคุณสมบัติรู้จักกันดี (Castellini et al., 2014) ในปีที่ผ่านมามีการใช้เพิ่มขึ้น biochar เป็นไปดินเนื้อปูนเกษตร เนื่องจากเป็นการปรับปรุงทั้งสองอาจจะเห็นตัดคุณภาพดินและผลผลิต (Vaccari et al., 2011 Baronti et al.,2014) จึงเป็นทางเลือกที่อาจอาจรวมเข้ายั่งยืนเกษตรระบบ โดยเฉพาะในเหนียวดินเนื้อปูนใต้อิตาลี (Castellini et al., 2014) อย่างไรก็ตาม ความถูกต้องประเมินผล biochar กายภาพ และไฮดรอลิกคุณสมบัติของดินเป็นสิ่งจำเป็น เนื่องจากผลกระทบของสูงมากเกินไปอินพุตยากแก้ไข เท่านั้นมีจำกัดมากมีข้อมูลเกี่ยวกับผลกระทบของนำไฮดรอลิก(Asai et al., 2009 คาเมยาม่า et al., 2012 Barnes et al., 2014), การบวม (ซันและ Lu, 2013 คาเมยาม่า et al., 2012) และแห้งจำนวนมากความหนาแน่น (Haefele et al., 2011 Barnes et al., 2014) ของเหนียวดินเนื้อปูน และวิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นวัตถุประสงค์หลักของเอกสารนี้คือการ ประเมินผลกระทบของเพิ่ม biochar สมบัติไฮโดรลิค และทางกายภาพของดินดิน ผลการอิ่มตัว และในระดับที่สมไฮดรอลิกนำรักษาน้ำ ควบคุมตัวบ่งชี้ และความหนาแน่นแห้งจำนวนมากของดินควรมีประเมิน และปัจจัยที่อาจมีผลกระทบควรพิจารณาการประเมิน ผล Biocharยังควรจะประเมินผลผลิตข้าวสาลี durum จำลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นผิวดิน (เช่น Uzoma et al., 2011a)
และคนที่มีพื้นผิวที่ดี
(เช่น Kameyama et al., 2012) แต่เป็นหนึ่งสามารถคิดที่พวกเขาจะ
biochar และดินที่เฉพาะเจาะจง (เคอและ Lal 2013) อย่างไรก็ตามเพื่อให้วันที่ให้ความสนใจน้อยได้รับการจ่ายเงินให้กับการตรวจสอบ biocharinduced การเปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับคุณสมบัติทางกายภาพและไฮดรอลิปรับดินพื้นผิว Kameyama et al, (2012) ดำเนินการตรวจทางห้องปฏิบัติการทดลองในอิ่มตัว(Ks) และไม่อิ่มตัว (K (ซ)) ไฮดรอลิการนำบนร่อนrepacked และดินเหนียว พวกเขาตั้งข้อสังเกตว่าKs เพิ่มขึ้นอย่างมากเพียง แต่สำหรับความเข้มข้นที่สูงขึ้นของbiochar ในขณะที่ไม่มีความแตกต่างที่ตรวจพบของ K (ซ) แม้ว่าผลลัพธ์เหล่านี้อาจจะไม่สามารถขยายไปยังสภาพสนาม(เนื่องจากลักษณะที่ไม่ได้เปรียบของโครงสร้างของดินและดินพรุน) ผู้เขียนได้ข้อสรุปว่าดินที่มีการแก้ไขเพิ่มเติมอาจจะได้รับอิทธิพลจากการเปลี่ยนแปลงในความพรุนของดินเช่นเดียวกับความต่อเนื่อง, รูปร่างและ คดเคี้ยวของการดำเนินการรูขุมขนดิน อย่างไรก็ตาม Asai et al, (2009) พบว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการวัด Ks เมื่อใช้ในปริมาณที่ค่อนข้างคล้ายกันของการแก้ไข(Kameyama et al., 2012) ตรงกันข้ามนอกจากนี้ผลกระทบของ biochar ในการกักเก็บน้ำบนดินหรือความหนาแน่นของดินดูเหมือนจะน้อยที่น่าสงสัย ยกตัวอย่างเช่น Kameyama et al, (2012) รายงานว่าปริมาณน้ำปริมาตรหัวสำหรับค่าความดันให้เพิ่มขึ้นตามความเข้มข้นของการแก้ไขที่เพิ่มขึ้น ดวงอาทิตย์และลู (2013) พบว่าพฤติกรรมที่คล้ายกันในดินเหนียวอีก นอกจากนี้ยังมีรายงานว่ามีการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในดินอิ่มตัวปริมาณน้ำเนื่องจากจำนวนเงินที่มากขึ้นของน้ำที่ถูกจัดขึ้นทั้งภายในรูขุมขนและbiochar ระหว่างอนุภาค biochar ผลกระทบของการแก้ไขเกี่ยวกับความหนาแน่นของดินนอกจากนี้ยังมีค่อนข้างชัดเจน เนื่องจากความหนาแน่นต่ำมากของมันได้รับรายงานว่าการเพิ่ม biochar นำไปสู่การลดลงของความหนาแน่นของดิน (Haefele et al., 2011). อย่างไรก็ตามแม้ว่าเรื่องนี้เห็นได้ชัดอย่างชัดเจนในช่วงสนามทดลองผู้เขียนระบุว่าผลที่ได้คือแล้วไม่ได้มีนัยสำคัญในฤดูกาลที่สองหลังจากการประยุกต์ใช้และกลายเป็นเล็กน้อยในฤดูกาลต่อไปนี้ซึ่งแสดงให้เห็นว่าผลกระทบกับความหนาแน่นของกลุ่มดินชั่วคราว(Haefele et al., 2011) ในอื่น ๆคำตั้งแต่ biochar อาจส่งผลกระทบต่อทางกายภาพและไฮดรอลิหลักคุณสมบัติของสื่อที่มีรูพรุนเป็นที่น่าพอใจว่าสำหรับดินที่กำหนดให้มีการเปลี่ยนแปลงbiochar ที่เกิดขึ้น (เช่นในระดับที่แตกต่างกันของการแก้ไข) สามารถประเมินได้พร้อม ๆ กัน. การศึกษาหลายแห่งมี ได้รับการดำเนินการทั่วโลกเพื่อระบุผลกระทบของการผสมผสานสารอินทรีย์ลงไปในดินที่และข้อได้เปรียบสำหรับผลทางกายภาพและไฮดรอลิของคุณสมบัติที่รู้จักกันดี(Castellini et al., 2014) ในปีที่ผ่านมาได้มีการเพิ่มขึ้นของการใช้งาน biochar เป็นนอกจากดินเกษตรเพราะมันถูกมองว่าเป็นที่อาจเกิดขึ้นทั้งการปรับปรุงการผลิตพืชผลและคุณภาพดิน(Vaccari et al, 2011;.. Baronti, et al, 2014) มันเป็นทางเลือกที่อาจจะบูรณาการที่อาจเข้าสู่ระบบการเกษตรที่ยั่งยืนโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่อยู่ในดินดินทางภาคใต้ของอิตาลี(Castellini et al., 2014) แต่ที่ถูกต้องประเมินผลกระทบ biochar ในทางกายภาพและไฮดรอลิคุณสมบัติของดินเป็นสิ่งจำเป็นเนื่องจากผลกระทบของสูงมากเกินไปปัจจัยการผลิตที่ยากต่อการรักษาด้วยยา มีเพียง จำกัด มากข้อมูลที่มีอยู่เกี่ยวกับผลกระทบที่มีต่อการนำไฮโดรลิค(Asai et al, 2009;. Kameyama et al, 2012;.. บาร์นส์ et al, 2014) ที่กักเก็บน้ำ(ดวงอาทิตย์และ Lu, 2013; Kameyama et al, . 2012) และความหนาแน่นแห้ง(Haefele et al, 2011;.. บาร์นส์ et al, 2014) ของดินดินและการวิจัยต่อไปเป็นสิ่งที่จำเป็น. วัตถุประสงค์หลักของการวิจัยนี้เพื่อประเมินผลกระทบของการเพิ่ม biochar บน คุณสมบัติทางกายภาพและไฮดรอลิดินเหนียวดิน ผลกระทบต่ออิ่มตัวและไม่อิ่มตัวการนำไฮดรอลิกักเก็บน้ำชี้วัด capacitive และความหนาแน่นของสินค้าแห้งเทกองของดินควรได้รับการประเมินและปัจจัยที่อาจมีผลกระทบต่อการวัดควรได้รับการพิจารณา ผลกระทบ biochar ในอัตราผลตอบแทนข้าวสาลีdurum จำลองก็ควรได้รับการประเมิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นผิวดิน เช่น uzoma et al . , 2011a ) และ

เนื้อละเอียดที่ ( เช่น คะเมะยะมะ et al . , 2012 ) แต่เป็นหนึ่งสามารถจินตนาการ พวกเขา
ไบโอชาร์และดินที่เฉพาะเจาะจง ( ชี และลัล , 2013 ) อย่างไรก็ตาม ความสนใจน้อย

วันที่ได้รับการชำระเงินเพื่อการตรวจสอบ biocharinduced
เปลี่ยนแปลงคุณสมบัติทางกายภาพและชลศาสตร์ของดินเนื้อละเอียด

. คะเมะยะมะ et al . ( 2012 ) โดยห้องปฏิบัติการ
การทดลองกรดไขมันอิ่มตัว ( KS ) และกรดไขมันไม่อิ่มตัว ( K ( H ) ) สภาพนำชลศาสตร์
บนร่อนแพคใหม่อีกครั้ง ดินเคลย์ พวกเขาสังเกตว่า
KS เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญแต่สูงกว่าความเข้มข้นของ
ไบโอชาร์ ในขณะที่ไม่พบความแตกต่างสำหรับ K ( H ) แม้ว่าผลลัพธ์เหล่านี้อาจจะไม่สามารถขยาย



( เนื่องจากสภาพสนามที่ไม่เทียบเคียงลักษณะโครงสร้างของดินและดิน
มีรูพรุน ) , ผู้เขียนสรุปได้ว่าดินอาจจะแก้ไขเพิ่มเติม
อิทธิพลจากการเปลี่ยนแปลงในความพรุนของดินเช่นเดียวกับความต่อเนื่อง
รูปร่างและความคดเคี้ยวของการทํารู ดิน อย่างไรก็ตาม อาซาอิ
et al . ( 2009 ) พบว่าไม่มีความแตกต่างใน KS การวัด
เมื่อใช้ในปริมาณที่ค่อนข้างคล้ายกันแก้ไข
( คาเมยามะ et al . , 2012 ) ในทางกลับกัน ผลของไบโอชาร์นอกจากนี้
ในการเก็บรักษาน้ำในดินและความหนาแน่นรวมของดินดูเหมือนจะน้อยกว่า
น่าสงสัย ตัวอย่างเช่น คะเมะยะมะ et al . ( 2012 ) รายงานว่าปริมาตรน้ำ
เนื้อหาเพื่อให้ความดันค่า
เพิ่มขึ้นตามความเข้มข้นของการเพิ่มขึ้น ซัน
และลู ( 2013 ) พบพฤติกรรมที่คล้ายกันอีก ดินดิน พวกเขายัง
รายงานลดลงอย่างมีนัยสำคัญในดินอิ่มตัว
ปริมาณน้ำ เนื่องจากน้ำในปริมาณที่มากกว่าที่จัดขึ้น ทั้ง
ภายในไบโอชาร์รู และระหว่างไบโอชาร์อนุภาค
ผลของการแก้ไขต่อความหนาแน่นรวมของดินจะยังค่อนข้างชัดเจน เนื่องจาก
ของน้อยมาก ความหนาแน่น มันได้รับรายงานว่าเพิ่มไบโอชาร์
นำไปสู่การลดลงของความหนาแน่นรวมของดิน ( haefele et al . , 2011 ) .
อย่างไรก็ตามแม้ว่านี้เห็นได้ชัดอย่างชัดเจนในระหว่างการทดลองสนาม

,ผู้เขียนระบุว่า ผลก็ไม่
ที่สำคัญในฤดูกาลที่สองหลังจากการประยุกต์ใช้และกลายเป็น
กระจอกในฤดูกาลต่อไปนี้ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าผล
ต่อความหนาแน่นรวมของดินเป็นชั่วคราว ( haefele et al . , 2011 ) ในคำอื่น ๆ
, ตั้งแต่ไบโอชาร์อาจส่งผลกระทบต่อหลักทางกายภาพและชลศาสตร์
คุณสมบัติของวัสดุพรุนเป็นที่พึงปรารถนาว่า เพื่อให้ดิน
,ส่วนไบโอชาร์เกิดการเปลี่ยนแปลง ( เช่นในระดับที่แตกต่างกันของการแก้ไข )

สามารถประเมินพร้อมกัน การศึกษาหลายแห่งได้ดำเนินการทั่วโลก
ระบุผลการผสมผสานอินทรีย์ลงในดิน และผลประโยชน์ สำหรับ

คุณสมบัติทางกายภาพและชลศาสตร์ที่รู้จักกันดี ( castellini et al . , 2014 ) ใน
ปีล่าสุดมีการเพิ่มขึ้นของการใช้ไบโอชาร์เป็นนอกจาก
ดินทางการเกษตร เนื่องจากถูกมองว่าอาจปรับปรุงทั้ง
ผลผลิตและคุณภาพของดิน ( Vaccari et al . , 2011 ; baronti et al . ,
2014 ) มันเป็นทางเลือกที่อาจจะซ่อนเร้นไปบูรณาการ
ระบบการเกษตรยั่งยืน โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่อยู่ในดินเหนียว
ทางใต้ของอิตาลี ( castellini et al . , 2010 ) อย่างไรก็ตามการประเมินความถูกต้อง
ของไบโอชาร์ต่อทางกายภาพและชลศาสตร์
คุณสมบัติของดินเป็นสิ่งจำเป็น เนื่องจากผลของปัจจัยการผลิตที่สูงมากเกินไป
ยากที่จะแก้ไข มี จำกัด มากข้อมูลที่มีผลกระทบต่อ

สภาพนำชลศาสตร์ ( ไซ et al . , 2009 ; คาเมยามะ et al . , 2012 ; บาร์น et al . , 2010 ) ,
น้ำความคงทน ( ดวงอาทิตย์และลู่ 2013 ; คาเมยามะ et al . ,2012 ) และ
บริการ Bulk Density ( haefele et al . , 2011 ; บาร์น et al . , 2010 ) ของดินดินเหนียว
, และการวิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็น .
วัตถุประสงค์หลักของงานวิจัยนี้ เพื่อศึกษาผลกระทบของ
ไบโอชาร์เพิ่มต่อคุณสมบัติทางกายภาพและชลศาสตร์ของดิน
ดิน ผลกระทบของไขมันอิ่มตัวและไม่อิ่มตัว
สภาพนำชลศาสตร์ , น้ำในตัว capacitive และความหนาแน่นแห้งของ
ดินควรจะประเมิน และปัจจัยต่างๆ ที่อาจได้รับผลกระทบ
วัดที่ควรพิจารณา ไบโอชาร์ต่อผลผลิตข้าวสาลี durum
) นอกจากนี้ควรประเมิน