The above discussion shows that we

The above discussion shows that we need another addressing mechanism in a connectionless internetwork: the link-layer addresses of the two nodes. A link-layer address is sometimes called a link address, sometimes a physical address, and sometimes a MAC address. We use these terms interchangeably in this book.
Since a link is controlled at the data-link layer, the addresses need to belong to the
data-link layer. When a datagram passes from the network layer to the data-link layer,
the datagram will be encapsulated in a frame and two data-link addresses are added to
the frame header. These two addresses are changed every time the frame moves from
one link to another. Figure 9.5 demonstrates the concept in a small internet.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปรายดังกล่าวข้างต้นแสดงให้เห็นว่าเราต้องอีกกลไกที่อยู่ใน connectionless Internetwork: ที่อยู่เชื่อมโยงชั้นของทั้งสองโหนด ที่อยู่ชั้นเชื่อมโยงบางครั้งเรียกว่าเป็นที่อยู่การเชื่อมโยงบางครั้งที่อยู่ทางกายภาพและบางครั้งที่อยู่ MAC เราใช้คำเหล่านี้สลับกันได้ในหนังสือเล่มนี้. ตั้งแต่การเชื่อมโยงมีการควบคุมที่ชั้นเชื่อมโยงข้อมูลที่อยู่จะต้องเป็นสมาชิกของชั้นเชื่อมโยงข้อมูล เมื่อดาต้าผ่านจากชั้นเครือข่ายไปยังชั้นเชื่อมโยงข้อมูลดาต้าจะถูกห่อหุ้มอยู่ในกรอบและสองที่อยู่การเชื่อมโยงข้อมูลที่มีการเพิ่มส่วนหัวของกรอบ สองคนนี้มีการเปลี่ยนแปลงที่อยู่ในกรอบเวลาที่ย้ายจากทุกหนึ่งการเชื่อมโยงไปยังอีก รูปที่ 9.5 แสดงให้เห็นถึงแนวคิดในอินเทอร์เน็ตขนาดเล็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปรายข้างต้นแสดงให้เห็นว่าเราต้องใช้กลไกอื่นในผลุบผลับ connectionless : ลิงค์เลเยอร์ที่อยู่ของทั้งสองโหนด ที่อยู่ชั้นเชื่อมโยงบางครั้งเรียกว่าที่อยู่เชื่อมโยง บางครั้งที่อยู่ทางกายภาพ และบางครั้ง Mac address เราใช้คำเหล่านี้ได้ในหนังสือเล่มนี้
ตั้งแต่เชื่อมโยงควบคุมอัตราการเชื่อมต่อข้อมูลชั้น ที่อยู่ต้องเป็นของ
ชั้นเชื่อมโยงข้อมูล เมื่อเอากำไรผ่านจากเลเยอร์เครือข่ายการเชื่อมโยงข้อมูลชั้น
เดต้าแกรมจะบรรจุในกรอบและสองเชื่อมโยงข้อมูลที่อยู่จะเพิ่ม
กรอบหัว เหล่านี้สองที่อยู่เปลี่ยนทุกๆเวลากรอบย้ายจาก
ลิงค์หนึ่งไปยังอีก รูปที่ 9 แสดงให้เห็นถึงแนวคิดในขนาดเล็กอินเตอร์เน็ต