Human analog insulin is considered

Human analog insulin is considered the least immunogenic of all insulin preparations. Lispro (Humalog) and aspart (NovoLog) are rapid onset insulin analogs and are used as bolus (mealtime) insulin. They have a 15 minutes onset, peak in 30–90 minutes and have a duration of 3–5 hours. Lispro and aspart have been investigated in pregnant women and are classified as Category B and considered safe with minimal transport across the placenta and have been found to decrease postprandial hyperglycemia and have a lower risk of postprandial hypoglycemia compared to regular insulin preparations. Long acting (basal) insulin such as detemir (Levemir) and glargine (Lantus) have a 60 minutes onset with no peak and a duration of 20–26 hours. Detemir is considered a Category B drug and glargine is a Category C drug in pregnancy that has been found unlikely to cross the placenta. The most common oral antihyperglycemic medications used in pregnancy include the insulin sensitizers and insulin secretagogues. The most common insulin sensitizer used in pregnancy is the biguanide metformin. Biguanides stimulate glucose intake in the liver and periphery and suppress hepatic glucose output. Metformin (Glucophage) is Pregnancy Class B and has been found to cross the placenta, with cord levels twice maternal levels. When metformin and insulin were examined by Rowan et al in a randomized clinical trial (MiG Trial), metformin alone or with supplemental insulin was not associated with increased perinatal complications. Although women randomized to metformin seemed to prefer this mode of medication delivery, unfortunately, approximately 50% still required insulin to meet their glycemic goals. Further well-designed randomized controlled trials are needed to fully examine the risk to the fetus. Patients who decide to take metformin should be counseled on the unknown risks to the fetus.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อินซูลินอะนาล็อกมนุษย์ถือว่าน้อยภูมิคุ้มกันของทั้งหมดที่เตรียมอินซูลิน Lispro (Humalog) และ aspart (NovoLog) เป็นอย่างรวดเร็ว analogs โจมตีอินซูลินและจะถูกใช้เป็นยาลูกกลอน (รับประทานอาหาร) อินซูลิน พวกเขามี 15 นาทีเริ่มมีอาการจุดสูงสุดใน 30-90 นาทีและมีระยะเวลา 3-5 ชั่วโมง Lispro และ aspart ได้รับการตรวจสอบในหญิงตั้งครรภ์และมีการจัดเป็นหมวด B และคิดว่าปลอดภัยกับการขนส่งน้อยที่สุดทั่วรกและได้รับการพบเพื่อลดระดับน้ำตาลใน postprandial และมีการลดความเสี่ยงของภาวะน้ำตาลในเลือดภายหลังตอนกลางวันเมื่อเทียบกับการเตรียมอินซูลินปกติ ยาวทำหน้าที่ (พื้นฐาน) อินซูลินเช่น detemir (Levemir) และ glargine (Lantus) มี 60 นาทีเริ่มมีอาการที่ไม่มีจุดสูงสุดและระยะเวลา 20-26 ชั่วโมง detemir ถือว่าเป็นยาเสพติดประเภท B และ glargine เป็นยาเสพติดประเภท C ในการตั้งครรภ์ที่ได้รับพบว่าไม่น่าจะข้ามรก ที่พบมากที่สุดยาลดน้ำตาลขนานในช่องปากที่ใช้ในการตั้งครรภ์รวมถึง sensitizers อินซูลินและ secretagogues อินซูลิน ส่วนใหญ่อาการแพ้อินซูลินทั่วไปที่ใช้ในการตั้งครรภ์เป็นยา metformin biguanide Biguanides กระตุ้นการบริโภคน้ำตาลกลูโคสในตับและปริมณฑลและปราบปรามการส่งออกน้ำตาลในตับ metformin (Glucophage) คือการตั้งครรภ์ Class B และได้รับการค้นพบที่จะข้ามรกที่มีระดับสายสองครั้งระดับมารดา เมื่อยา metformin และอินซูลินถูกตรวจสอบโดย Rowan et al, ในการทดลองทางคลินิกแบบสุ่ม (เล่น Trial), ยา metformin คนเดียวหรือกับอินซูลินเสริมไม่ได้เกี่ยวข้องกับภาวะแทรกซ้อนปริเพิ่มขึ้น แม้ว่าผู้หญิงสุ่มให้ยา metformin ดูเหมือนจะชอบโหมดของการส่งมอบยานี้โชคไม่ดีที่ประมาณ 50% ยังคงจำเป็นต้องใช้อินซูลินเพื่อให้บรรลุเป้าหมายระดับน้ำตาลในเลือดของพวกเขา นอกจากการออกแบบที่ดีทดลองควบคุมแบบสุ่มที่มีความจำเป็นในการรองรับการตรวจสอบความเสี่ยงที่จะทารกในครรภ์ ผู้ป่วยที่ตัดสินใจที่จะใช้ยา metformin ควรจะให้คำปรึกษาเกี่ยวกับความเสี่ยงที่ไม่รู้จักกับทารกในครรภ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อินซูลินของมนุษย์ถือเป็นยาภูมิคุ้มกันน้อยของการเตรียมอินซูลินทั้งหมด. Lispro (Humalog) และ aspart (NovoLog) มีการโจมตีอย่างรวดเร็วอินซูลิน analogs และใช้เป็น bolus (ประทาน) อินซูลิน. พวกเขามีการโจมตี15นาที, สูงสุดใน30–90นาทีและมีระยะเวลา3–5ชั่วโมง. Lispro และ aspart ได้รับการตรวจสอบในหญิงตั้งครรภ์และจัดเป็นประเภท B และถือว่าปลอดภัยกับการขนส่งที่น้อยที่พักทั่วรกและได้รับการค้นพบที่จะลดลง postprandial giperglikemiâและมีความเสี่ยงต่ำของภาวะน้ำตาลในเลือด postprandial เมื่อเทียบกับการเตรียมอินซูลินเป็นประจำ. การทำหน้าที่ยาว (ฐาน) อินซูลินเช่น detemir (Levemir) และ gลาร์ ine (Lantus) มี๖๐นาทีการโจมตีโดยไม่มีจุดสูงสุดและระยะเวลาของ20–26ชั่วโมง. Detemir ถือว่าเป็นหมวดหมู่ B ยาเสพติดและ gลาร์ ine เป็นยาประเภท C ในการตั้งครรภ์ที่พบว่าไม่น่าจะข้ามรก. ยา antihyperglycemic ในช่องปากที่พบมากที่สุดที่ใช้ในการตั้งครรภ์รวมถึงการแพ้อินซูลินและการหลั่งอินซูลิน อินซูลินที่พบมากที่สุด sensitizer ใช้ในการตั้งครรภ์เป็น metformin biguanide. กระตุ้นการบริโภคกลูโคสในตับและรอบนอกและระงับการส่งออกน้ำตาลในตับ. Metformin (Glucophage) คือการตั้งครรภ์ชั้น B และได้รับการพบว่าข้ามรก, มีระดับสายสองระดับของมารดา. เมื่อยา metformin และอินซูลินถูกตรวจสอบโดย Rowan et al ในการทดลองทางคลินิกแบบสุ่ม (MiG ทดลอง), ยา metformin คนเดียวหรือกับอินซูลินเสริมไม่เกี่ยวข้องกับภาวะแทรกซ้อนที่เพิ่มขึ้นของปริกำเนิด. แม้ว่าผู้หญิงแบบสุ่มเพื่อยา metformin ชอบโหมดนี้ของการส่งมอบยา, น่าเสียดาย, ประมาณ๕๐% ยังคงต้องอินซูลินเพื่อให้บรรลุเป้าหมายน้ำตาลของพวกเขา. การทดลองที่มีการออกแบบสุ่มที่ดีขึ้นเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อตรวจสอบความเสี่ยงต่อทารกในครรภ์อย่างเต็มที่ ผู้ป่วยที่ตัดสินใจที่จะใช้ยา metformin ควรปรึกษาเกี่ยวกับความเสี่ยงที่ไม่รู้จักกับทารกในครรภ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มนุษย์จำลองอินซูลินถือว่าเป็นภูมิคุ้มกันต่ำสุดในการเตรียมอินซูลินทั้งหมด ลิสป์โรและ asparts เป็นอินซูลินที่มีประสิทธิภาพอย่างรวดเร็วเช่นอินซูลินที่ใช้เป็นอินซูลินหลังมื้ออาหาร มันเป็น 5-minute-30-90 นาทีชั่วโมงเร่งด่วนและ 3-5 ชั่วโมง ลิสป์โรและแอสปาต์ได้รับการศึกษาในหญิงตั้งครรภ์และได้รับการจัดเป็นกลุ่มบีปลอดภัยในการขนส่งผ่านรกน้อยที่สุดและพบว่าเมื่อเทียบกับการเตรียมอินซูลินปกติมันสามารถลดระดับน้ำตาลในเลือดสูงหลั ผลระยะยาวของอินซูลินเช่นอินซูลินด้านซ้ายและด้านซ้ายของกลีเซอรีนสีฟ้าที่ใช้งานได้สําหรับนาทีไม่มีจุดสูงสุด เดอร์เมียร์ถือว่าเป็นยาประเภท B ซึ่งเป็น C ในการตั้งครรภ์ได้พบว่ามีโอกาสน้อยที่จะผ่านรกแกะ ที่พบมากที่สุดในช่องปากลดน้ำตาลยาในระหว่างตั้งครรภ์ได้แก่อินซูลิน sensitizing และอินซูลินโปรโมเตอร์ อินซูลิน sensitizing ตัวแทนที่ใช้บ่อยที่สุดในการตั้งครรภ์เป็นกัวนิดีน การกระตุ้นการบริโภคกลูโคสในตับและบริเวณใกล้เคียงและยับยั้งการผลิตกลูโคสในตับ เป็นยาประเภท B สำหรับการตั้งครรภ์ที่พบว่าสามารถผ่านรกและสายสะดือเป็นสองเท่าของระดับของมารดา เมื่อรอนและคนอื่นๆในการทดลองทางคลินิกแบบสุ่มเพื่อตรวจสอบ metformin และอินซูลินใช้หรือเสริมอินซูลินเพียงอย่างเดียวไม่มีความสัมพันธ์กับการเพิ่มขึ้นของภาวะแทรกซ้อน แม้ว่าผู้หญิงที่ได้รับการรักษาแบบสุ่มดูเหมือนจะชอบมันแต่น่าเสียดายที่ประมาณห้าสิบเปอร์เซ็นต์ของผู้หญิงต้องการอินซูลินเพื่อให้บรรลุเป้าหมายระดับน้ำตาลในเล เพิ่มเติมการออกแบบอย่างระมัดระวังควบคุมการทดลองเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อตรวจสอบความเสี่ยงของทารกในครรภ์ ผู้ป่วยที่ตัดสินใจที่จะใช้ metformin ควรปรึกษาเกี่ยวกับความเสี่ยงที่ไม่รู้จักของทารกในครรภ์